Lesbók Morgunblaðsins - 13.10.1929, Blaðsíða 7

LBSBÓK MORGUNBLAÖSWS
327
Qamankvæði
ort á jólum á Akureyri 1884.
(Hdr. Lbs. 565 8vo.)
Eyjafjörður finst oss er
fegurst bygð á landi hjer.
Akureyri er |>ar fremst,
enginn þaðan fullur kemst.
Höfðinginn, Hansen minn,
hefir blek og Apótek.
I»ar mun koma Þórhallur
og þar er sjera Guðmundur.
Dunar hátt í hamrahöll,
hleypum upp á Möðruvöll;
]>ar er hvorki |>ras nje vín,
þar er rektor Hjaltalín.
Þar er arg, þar er garg;
þar er Tryggvi og bankabygg.
Anna gamla fer í fjós,
fuglinn syngur, grætur rós.
Kíðum inn á Laugaland,
lítum fegurst meyjastaJid,
kvennaskólans klóka fjöld
klórar sjer um vetrarkvöld.
Þar er nál, þar er pi'jál;
þar er alt, þar er kalt.
Gásasteik og grásleppur
og göfug frúin Valgerður.
Lifi gort og glamrandinn
og gullhamranna slátturinn.
Allir meina jeg Andra jarl,
ýtarfleina þessi karl,
liúajá, hopsasá,
halelúja, syngjum nú.
Eyjafjörður finst oss er
fegurst bygð á landi hjer.
Ben. Gröndal.
At hs.
Kvæði þetta hefir lifað á vörum
manna nyrðra öll þessi ár síðan
það var ort, en jafnan slitrótt og
afbakað. Hjer mun það vera í
sinni upprunalegu mynd.
„Rivcra fyllisvínu.
FjTÍr nokkru kom ung stúlka inn
í skrifstofu blaðsins „La Nacion“
í Madrid og spurði ritstjórnina
hvort hún vildi birta kvæði eftir
sig. Ritstjórinn las kvæðið og
þótti það afbragð, því að það var
hið mesta lof unl f’rimo' de Rivera.
Myrðstci kirkja í heimi.
Kirkjan og prestssetrið í Thule.
Knud Rasmussen landkönnuður er nvlega kominn heim ti) Kaup-
mannahafnar eftir sumardvöl í nýlendu sinni Thule á Grænlaudi, sem
e'r langt fvrir norðan Greipar og talin vera nyrðsta nýlenda á jörðinni.
í sumar var verið að i’eisa þarna kirkju og prestssetur og sá
Knud Rasmussen um bygginguna, en það er „Grönlandsk Kirkesag“,
sem lagði fram fje til þessa. Efniviður til húsanna var sendur frá
Danmörku og þaðan fóru líka 2 húsasmiðir og hafa þeir nú komið
upp báðum húsunum með aðstoð Skrælingja. Kirkjan rúmar 100
manns, en í Thule eru ekki nema 67 sálir og í öllis hjeraðinu aðeins
284 íbúar.
Daginn eftir var kvæðið birt á
bcsta stað í blaðinu, en liálfri
stundu eftir að blaðið kom út,
var alt gert upptækt af því, sem
í náðist — vegna kvæðiskis. Að
vísu var kvæðið vel ort, háfleyg
orð og lirósað mjög öllum kostum
eilivaldans. En ef lesnir voru niður
fyrstu stafirnir í hverju vísuorði
þá kom fram eftirfarandi setning:
Primo de Rivera es un borraccho
(Primo de' Rivera er fyllisvín).
Ritstjórinn varð alveg örvilnað-
ur, hann gat ekki haft hendur í
hári stúlkunnar, því að enginn
vissi hver hún var. En lienni hefir
sjálfsagt verið skemt.
Blaðastrákar græddu stórlega á
þessu, því að þegar þeir vissu
að blaðið var gert upptækt, seldu
þeir alt, sem þeir áttu eftir, fyrir
5 pe'seta blaðið. Og blöðin voru
rifin út fyrir það verð.
Frúin: Það eru ótal prentvillur
i matreiðslubókinni minni.
Hann: Jeg veit. þ‘að. -Teg hr'fi
fcn'gið að kenna á þVí.
Einkcnnilegt
skaðabótamdl.
Kunn leikmær i París, Adrienne
Druot, afrjeð fyrir skemstu að
stytta sjer aldur. Hún fór í l.yfja-
búð og keypti marga skamta taf
veronal. Svo settist hún við að
skrifa öilum vinum sínum og vin-
konum kveðjubrjef — nú var hixn
orðin södd lífdaga — þetta var
skilnaðarkveðjan.
Um kvöldið háttaði hún og tók
inn alt veronalið. Um nóttiiia varð
hún fárveik og fekk óstöðyandi
uppköst. Þannig lá hún í þrjá
daga, en þá batnaði hehni, og var
J«ún gallhraust eftir þetta. Kom
þá upj> úr kafinu, að í lyfjabúðinni
hafði henni verið afhent uppsölu-
meðal í misgripum fyrir veronal.
Leikmærin var fokreið og það
hafði enga þýðingu þótt lyfsal-
inn ba'ði lnaua auðmjúklega fyrir-
gefningar. Hún stefndi honum og
krxjfðisi gríðarnúlíillo skaðabota.,
i fyrsta lagi fyrir það, að hann