Lesbók Morgunblaðsins - 31.12.1929, Blaðsíða 7

i.r-L
Svcitarsaga. •
Prestur nokkur í Noregi, sem
nú hefir látið af embætti, var
á sínum yngri dögum jafnvígur
á sleggju, hamar, hefil, meitil
og öxi eins og á pennann.
Það var einu sinni, er hann
var nýkominn í sókn sína, sem
nývígður prestur, að bóndason-
ur nokkur, sem heima átti hin-
um megin við fjörðinn, kom
snemma dags á báti yfir til
prestsetursins. Ætlaði hann að
biðja nýja prestinn að lýsa með
sjer og unnustunni — því að
nú ætlaði hann að fara að gifta
sig.
Sem fyr er sagt var þetta árla
morguns og þóttist hann því
vita að prestur mundi ekki kom-
inn á fætur. En skamt frá prest-
setrinu var smiðja og þangað
lagði piltur leið sína til þess að
tala við smiðinn, á meðan hann
biði eftir presti.
Þegar hann kom í smiðjuna
var þar fyrir hár og þrekinn
maður og hamaðist og rak járn,
svo að sviti bogaði af honum.
Pilturinn settist á kassa og
horfði á smiðirin um hríð.
— Hvað ertu nú að smíða,
karlinn? spurði hann svo.
— Það eiga að vera drög und
ir nýja sleðann, sem er þarna
úti, sagði smiðurinn.
Pilturinn gekk þá út, til þess
að líta á sleðann.
— Hver hefir' nú smíðað
þetta? spurði hann svo.
— O-o, jeg hefi teglt hann
saman, svaraði smiðurinn og
rak járnið af alefli, svo að
gneistar fuku í allar áttir.
— Þetta er ekki svo óhöndug-
lega gert, mælti piltur. Held-
urðu að þú vildir ekki koma yf-
ir fjörðinn til okkar þegar þú
hefir lokið vinnu þinni hjerna
hjá prestinum?
— Vera má það, svaraði hinn.
— Þú hefir máske lært trje-
smíði uppi í Elverum, als þú
ert þessi þjóðhagasmiður? spurði
piltur.
— Nei, þar hefi jeg ekki ver-
ið, en jeg hefi lært þetta í Osló,
•svaraði smiður. En hvaðan ber
ÍjESBOK MORGUNBLAÐSINS
þig að og með hvaða erindum
ferðu?
— Jeg á heima hjerna vest-
an við fjörðinn og ætla að finna
prestinn sem snöggvast. En jeg
verð nú sjálfsagt að bíða eftir
því þangað til nann kemur á
fætur. Þeir eru ekki vanir því,
slíkir kallar sem hann, að sjá
sólina koma upp.
—Nei, það er víst hverju orði
sannara, mælti smiðurinn. En
hjálpaðu mjer nú til þess að
setja drögin undir sleðann. Við
munum ljúka því fyrir morg-
unverðartíma.
Pilturinn var fús til þess. Og
svo hjálpuðust þ^ir að og unnu
saman í mesta bróðerni þangað
til kallað var að nú væri morg-
unverður fram reiddur. Fóru
þeir þá báðir heim að prests-
setrinu. Smiðurinn bað pilt að
bíða sín um stund úti fyrir að-
aldyrunum, meðan hann að-
gætti hvort prestur væri kom-
inn á fætur. Síðan fór hann
inn um bakdyr, og stundu síð-
ar kom út stúlka og sagði pilti
að nú gæti prestur veitt honum
áheyvn.
Piltur gekk inn með húfu
síii' í hendinni og kenghogirn
af kurteisi, því að nú átti hann
að fá að tala við prestinn sjálf-
an. En þegar hann kom inn í
skrifstofu prests, var nær lið-
ið yfir hann, því að þar sat þá
smiðurinn, hreinn og þveginn
og í sparifötum. Piltinum varð
auðvitað orðfall fyrst í stað,
en prestur fjekk þó að lokum
að vita erindi hans, en hafði
þá ekki skap í sjer til þess að
spyrja, hvort hann ætti að
koma vestur yfir fjörðinn og
smíða eitthvað fyrir þá þar.
Ameríkskur vísindamaður, pró-
fessor Cason í New York, hefir
komist að þeirri niðurstöðu, að 507
plágur þjái mannkynið. — Meðal
annars, sem i upptalningunni er,
eru ágengir menn og veggjalús,
jazz, óhrein rúm, ölvun, mýs og
hár í mat. Fle'st er þar til tínt
nema gigt og vont veður.
423 =
Rdðning krossgatu
í Jóla-Lesbók.
Lárjett. 1. Áland. 5. Móri.^6.
Tros. 7. Asta. 8. Sjria. 9. Röð. 10.
K(á). 13. Ornun. 14. Þar. 18.
Sjana. 19. Ári. 20. Aftan. 25. La-
la. 26. Elin. 27. Fimt. 28. Kári. 29.
Ála. 30. Lá. 31. Sörli. 32. Skák.
33. Ský. 34. Sé(C). 36. Köþi. 37.
Kag—. 38. Rá. 40. El. 41. Nes.
42. Gína. 43. Brátt. 44. Okra. 45.
Gel. 46. Ýr. 48. Bú. 49. UU. 50.
Ilret. 51. Röst. 52. HóU. 53. Yrki.
54. Monta. 56. Úr. *57. Kák. 58.
Kula. 59. Laut. 60. Umra. 61. Fúin.
62. Firta. 63. Sný. 66. Fjóla. 67.
Hátíð. 68. Rár.
Lóðrjett.
1. Amt. 2. Lóra. 3. Áróss. 4.
Nístir. 11. Átök. 12. Aðal. 13.
Ós. 14. Þrjá. 15. Anar. 16. Runi.
17. Ná. 21. Fleira. 22. Talmi. 23.
Álit. 24. Nán. 27. Fála. 28. Kals.
32. Sök. 33. Skrök. 34. Skallar.
35. Reykingar. 39. Kengbogin. 40.
Leirker. 41. Snarl. 42. Áta. 47.
Kult. 48. Bljet. 49. Urslit. 50.
Ilölkn. 51. Ró, ró, 52. Htm. 55.
Púkk. 56. Raul. 57. Klaufi. 58.
Aumur. 59. Trít. 60. Ana. 63. Sjár.
64. Nóta. 65. Ýlir. 69. Áð.
Margar ráðningar bárust blað-
inu, en engin rjett.
Rdðningar
á Verðlaimagátu í Jóla-Lesbók.
Gallarnir á myndumuttj eru
þessir:
1. mynd. I baksýn er kínverskt
hof svo að myndin ætti að vera
frá Kína. En Gíraffar em ekki
þar, ekki heldur kaktus nje cow-
boys.
2. inynd ætti að vera frá ítalíu.
Það sýnir skakki tuminn í Písa.
En þá er vitlaust að láta krókódíl
vera þar og hollenskan bónda að
skjóta hann.
3. mvnd sýnir Indíána vera að
skjóta kengúru. Þetta getur rkkí
átt sjer stað. Indíánar eru að eins
til i Ameríku, og kengúrur aðéins
til í Ástralíu.