Lesbók Morgunblaðsins - 02.03.1930, Síða 7

Mannkynsfræðarar
fyr og síðar.
Erindi frú Kr. Matthíassoxi.
Sunnudaginn eftir kosningar var
erindi haldið lijer í bæ, sem fekk
óskifta athygli þeirra sem á
hJýddu, en æskilegt væri að fleiri
liefðu heyrt. Erindi þetta hjelt frú
Kristín Matthíasson, og var það
um mannkynsfræðara fyr og nú,
hlutlaus lýsing á aðalkjarnanum í
helstu trúarbrögðum nymnkynsins
og samanburður á þeim. Það gef-
ur að skilja, að þessi lýsing var
gagnorð þar sem hver um sig
hefðu verið efni í margra fyrir-
lestra.
Fyrirlesarinn mintist á Buddha-
trú, liindúatrú, trúarbrögð Persa
og Kínverja, kristnina sjálfa. —
Heinasf mintist hún á Krishixa-
murti, sem margir telja meistara
lúus nýja tíma, og boðar mönn-
unum trú á mátt þeii-ra og megin.
eða á hina óendanlegu möguleika
sálarinnar til að finna veginn inn
og upp úr öllum erfiðleikum og
verða frjáls og goðumlík.
Það var einkennilegt að hlusta
á þessa Jágu og þægilegu rödd á
eftir öllum kosningagnýnum og
trúarbragðaþrasinu sem gengið
höfðu fjöllunuin hærra, vikuna á
undan. Þeirri, sem þetta skrifar
flaug ósjálfrátt í hug sagan úr
gamlatestamentinu um spámann-
inn sem hlustaði árangurslaust eft-
ir rödd guðs í storminum, en
heyrði hana í blænum. Og þessi
kyrláta rödd sagði að sannleikur-
inn væri ofar öllum trúarbrögðum.
Áheyrandinn skildi að þau væru
ekki nema mislit gler og misjafn-
lega gagnsæ, sem sama ljósið skini
inn um.
Þetta hefir Magnús gamli Step-
hensen hugsað þegar hann orti
sálminn „Vor guð, Jehóva, Jú-
píter“, sem var prentaður í ís-
lensku sálmabókinnni, og sama
hugsunin hefir gagntekið Grím
Thomsen, þegar hann orti Stjörnu-
Odda draum:
♦
„Hvort Buddiia þessi, heiðnum
hinn,
hállaðist krfeddum að;
tBSBÖK MORGUNBLABSilfH 71
þriðji kendist við kóraninn,
kemur í sama stað---------.
Ein er sú kirkja undra há,
sem öllum gefur rúm,
kærleiks að hlýða kenning á,
komnum af ýmsum trúm.
i
Frá hverri tíð og úr hverjum stað,
hver sem hanp vera kann,
engum er þaðan útskúfað
elski hann sannleikann.
Það hefir verið talið að íslend-
ingar væru frjálslyndir, eða ef til
vill kærulausir í trúmálum, og að
lítið væri hjer um trúarofstæki.
En mikið vantar víst á, að við höf-
um hjer frernur en annarstaðar,
lært að talca á móti sannleikanum
hleypidómalaust, livaðan sem hann
er runninn. Ef svo væri mundi sá
hugsunarháttur koma fram í fleiru
en í umburðarlyndi í trúmálum.
Þessar línur eru skrifaðar í þvi
skyni að benda mönnum á að hjer
hefir veidð haldið óvanalega ve'l
samið erindi og fallega og einlæg-
lega flutt, sem of fáir heyrðu. —
Vera mætti að menn ljetu það þá
síður fara fram hjá sjer aftur, et'
frú Kristín yrði við áskorunum
fyrri áheyrenda sinna um að end-
urtaka það.
L. V.
Tvær erfðaskrár.
Tvær gagnólíkar erfðaskrár hafa
nýlega komið fram i Englandi og
er talsvert um þær talað.
Erfðaskrá Mrs. Reeves.
Mrs. R. var dóttir einhvers helsta
helsta ,Cirkus‘-eigenda í Englandi,
George Sanger. Hún dó í haust og
hafði þá llfað langa æfi í farsælu
hjónabandi. Heldu þau hjónin há-
tíðlegt gullbrúðkaup sitt fyrir
nokkrum árura. Þau höfðu verið
leiksystkin í æsku og elskað hvort
annað heitt og innile'ga þangað til
dauðinn skildi þau.
Nú er Mr. Reeves 75 ára gamall
og kona hans hefir arfleitt hann
að he'Imingi eigna sinna, með því
ófrávíkjanlega skilvrði, að hann
gifti sig ekki aftue. En ef hann
skyldi gifta sig, þá rennur arfa-
hluti hans til tveggja barna þfeórra,
sem Mrs. Reeve's arfleiddi að hin-
um lielming eigna sinna.
Annað eins hefir nú komið fyrir
og að menn gifti sig 75 ára gamlir,
en sjaldgæft mun það um þá, sein
hnfa lífað í hamingjusöniu hjóna-
bandi fram á þau ár. En hvað
gekk Mrs. Reeves þá til þess að
setja þetta ákvæði í arflejðslu-
skrána? Um það spyrja forvifnir
menn. Var það vegna þess að hún
éttaðist að einhver ung stúlka
rnundi fleka hann til ao giftast
sjer til þess að ná eignum hgns.
Eða var það vegna hins, að hún
var afbrýðissöm?
Erfðaskrá Edward Méugens.
Edward Meugens var stór.kaup-
maður í Birmingham. Fyrsta grein
in í erfðaskrá hans hljóðar þannig:
Ef kona inín skyhli finná upp
á því að gifta sig aftur, þá læt
jeg vi.ni inína og adtiugja vitfi hjer
leð, að það er sainkvæmt inqi! gri
ósk minni.
Ef hún giftir sig lijótlega aftur,
tel jeg það bestu sönnpn þess, að
hún hafi verið ánpgð iueð hjóna-
band okkái', og geti 'ekki hugsað
jer það að, lifa jeugi einmaþa.
Skilyrðistadst hrfleiði jeg hana,
rð (illiun, eigum ínínuin*, og hún
iná fara með |>ht hvernig sem
lienni þóknast, því að jeg veit að
þær eru í góðum höndum þar sera
hún er. — < . ■
Vinir Mr. Me'ugens dást mjög að
eðallyndi hans.
Smælki.
„ •: t S \
A Deaton Beach
í Florida fer fram glæfraíeggsti
kapjiakstur, sem þekkist í ver-
öldinni. Nú er í ráði að reisa þar
minnismerki og letra á það nöfn
allra þeirra bifreiðarstjóra, sem
fengið hafa viðurkent heimsmet í
hraðakstri. Efst á að standa nafn
Chasseloup-Laubat hins franska,
sem skelfdi allan heiminn 1898
með þvi að aka 78 kílómetra á
klukkustund. Svo koma nöfn 25
annara bifreiðarstjóra, sem hafa
farið fram úr meti hans, ekki að-
eins einu sinni hver, heldur mörg-
um sinnum. Freégur er órðinn
akstur Sir Henry Seagrave á