Lesbók Morgunblaðsins - 05.10.1930, Side 8

312
LE8BÓK MORGUNBLAÐSINS
nú er, því að þá voru Færeyingar
einangraðir.
Þegar Guðmundur var 14 ára
gamall fór liann til Færeyja að
heimsækja frændfólk sitt. — Eru
menn á þeim aldri næmir fyrir
áhrifum, enda hefir Guðmundur
upp frá því verið sannur Færey-
ingur, enda þótt hann hafi dvalið
iangdvölúm erlendis. Og „röm er
sú taug. sem rekka dregur föður-
tíína tii“. Sannast það á honum,
því að nú er hann alfluttur til Fær
eyja og sógir hann svo sjálfur frá,
að þar sj'e gullnáma fyrir sig sem
listamann, því að þótt margt hafi
breytst á seinni árum, haldi þjóð
og land sjerkennum sínum. Vonast
liann til þess, að geta gert lýsingu
á landi og þjóð í myndum, áður
y •
en hann'fellur frá.
Yfirlit.
Enn man jeg þá dýrðlegu drauma,
sem dreymdi mig löngum fyr.
Er hugurinn heillaður starði
við hálfopnar lífsins dyr.
En flugsins jeg fyrsta misti,
því fjaðranna kunni’ fekki not.
Og sorgin með helköldum hönd-
um
linýtti uin vængjanna brot.
Jeg lief’ farið um höf og hauður',
lireysi og borgir gist,
sótt móti næðingi nöprúm
og notið sem hugans var lyst.
En öngúlinn ætíð tóman
úr óskanna sævi dró.
Því altaf og alstaðar sorgin
í eyru mín storkandi hló. —
Úr gleðinnar blikandi brunni,
jeg bergt hefi angandi veig.
En sorganna döklcu dreggjar
þar duldust í hverjum teyg.
Þó harpa mín syngi um sumar,
og sælunnar heimkynni dýr,
í söngnum er sársaukahreimur,
því sorgin í strengjunum býr.
Knútur Þorsteinsson.
frá Úlfsstöðum.
-------<;»>--------
S mælki.
— Heimurinn er af göflunum að
ganga. í dag kom drengurinn
minn litli til mín og vildi fræða
mig á því í hverju barnauppeldi
nútímans væri fólgið.
— Já, þjer hafið þó rjett að
mæla, — föðurbróðir minn kom og
vildi fá lánaða peninga hjá mjéri
Móðirin: Frá hvoru okkar skyldi
nú Hans litli hafa fengið gáfurn-
ar? —
Faðirinn: Áreiðanlega frá þjer,
því að jeg hefi mínar ennþá.
Frændi: En hvað þú ert orðin
stór, Sigga. Jeg man vel eft.ir því
þegar þú fæddist — það var á
mánudagskvöld...... ,
Sigga litla: Nei. frændi, það
getur ekki verið, því að á mánu-
dagskvöldum er jeg- altaf i leikfimi
Amy Johnson
hin fræga enska flugkona, sem
flaug alla leið frá Englandi til
Astralíu. Fyrir þetta þrekvirki
liefir hún orðið eftirlætisgoð allrar
bresku þjóðarinnar, og fengið stór-
gjafir frá ýmsum.
Kafarinn: Það er einkennilegt,
en jeg hefi það á tilfinningunni, að
jeg hafi gleymt einhverju.
— Alt er breytt síðan við vorum
lijerna fyrir tveim árum.
—- Ekki alt, jeg er altaf í sömu
skyrtunni.
tsafoldarprentsmiöja h.f.