Lesbók Morgunblaðsins - 24.12.1930, Síða 2

386
LESBÓK MORG LTNBLAÐSINS
DÝRÐ - FRIÐUR.
Jólahugleiðing
eftir cand. theol. Sigurjón Guðjónsson.
Myrkur hvíldiyfir Betlehems-
völlum. Fátækir hirðar vöktu
þar yfir hjörðum sínum. Svefn-
þungi kyrðarinnar sótti að þeim.
•— Alt í einu breyttist myrkrið
í kringum þá í birtu. Ljósklædd
vera -— vera frá æðra heimi,
stóð hjá þeim. Augu þeirra opn-
uðust, og þeir sáu dýrð drottins.
Umhverfið var fult af dulræn-
um verum, og þeir heyrðu radd-
ir: Yður er frelsari fæddur. ...
Dýrð sje guði. . . . Friður á
jörðu.
Hirðarnir urðu hræddir. Það
verða menn oft, er þeir sjá og
heyra eitthvað, sem þeir ekki
skilja.
En þeir trúðu björtu verunni,
sem hafði sagt þeim, að frels-
arinn væri fæddur. Þeir höfðu
lengi þráð að sjá hann. Og hirð-
arnir fóru til Betlehem til þess
að sjá frelsarann, sem var ný-
fætt barn, og lá í jötu. Þeir
krupu við jötuna, lofuðu og veg-
sömuðu guð fyrir, að hann hafði
opnað þeim, fátækum hjarðmönn
unum, himin sinn.
Sælir voru hirðarnir; þeir
höfðu sjeð dýrð guðs.
*
Jólin eru komin. Fæðingar-
hátíð Jesú Krists er runnin upp.
— Frammi fyrir mynd hans
mætast yngri og eldri kynslóð-
ir í kvöld, bæði þær, sem enn
gista jörðina, og hinar, sem
gengnar eru inn til annara
heima; þær flytja honum þakk-
arbænir sínar, og lofa hann fyr-
ir hve mikla hluti hann hefir
fyrir þær gert. Á þessari stund
minnumst við hetjunnar, sem
dreifði myrkrinu og leiddi inn
ljósið, hetjunnar, sem búin var
þeim mætti, sem er öllum æðri —
mætti kærleikans, — hetjunn-
ar, er sá dýrð guðs hvarvetna í
náttúrunni og boðaði hana öðr-
um.
*
Kirkjuklukkurnar hringja inn
heilög jól, og kallá til sín yngri
og eldri, konur og karla, burt
frá önnum og striti hversdags-
lífsins inn í friðarheima jóla-
næturinnar. Þa8 er eins og
heimurinn verði nýr á hverri
jðlanótt, eins og hann varpi af
sjer álagafjötrum eigingirni og
stjettarígs.
Engill guðs flytur þá mönn-
unum fagnaðarboðskapinn, er
hann flutti hirðunum forðum
daga austur í Gyðingalandi: 1
dag er yður frelsari fæddur.
Dýrð sje guði í upphæðum!
Á jólanóttina rætist hinn
gamli og nýi draumur mann-
kynsins, um frið á jörðu. Mátt-
ur jólanæturinnar er mikill.
Jafnvel ófriðareldur hildarleiks-
ins mikla, er háður var fyrir fá-
um árum, slokknaði þá nótt.
Það var jólanóttin ein, minning-
ir um fæðingu Jesú Krists, sem
hafði þau áhrif,
Á jólanóttina finnur hugsjón-
in um frið á jörð hljómgrunn í
sálum mannanna.
*
Jesús Kristur fæddist fyrir
rúmum nítján öldum, í hrörleg-
um kofa, austur á Gyðinga-
landi, og fátæk móðir vafði
litla drenginn sinn reifum. Það
var lítil ytri dýrð og viðhöfn við
fæðingu hans. En það er eins og
dularfullar æðri verur hafi vit-
að, yfir hvaða innri dýrð hann
bjó, og hafi sjeð fyrir, að þetta
litla barn var til þess kjörið, að
verða frelsari mannanna.
•
Jólanóttin er byrjuð. Alstað-
ar loga ljós, á himni og jörðu.
Frá dýrðarheimi guðs stafar
geislum inn í þreyttar og þjáð-
ar sálir. Samúðaröldur og hug-
hlýir straumar berast frá sál
til sálar. Á jólunum gera allir
sitt til að vera góðir og eignast
örlítið brot af hugarfari Krists
— d jólunum vilja allir efla
frið á jörðu. Og friðaröldurnar
berast manna á milli og sam-
eina sundurleita hugi. — Mann-
kynið er að bjóða Jesú Krist
velkominn, búa sig undir að
sjá dýrð Guðs og finna frið hans
— búa sig undir
gleðileg j61!