Lesbók Morgunblaðsins - 22.05.1932, Síða 5
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
153
Gorguloff morðingi yfirheyrður.
A titilblaði bókarinnar kallar hann
sig „fyrsta einræðisherra Rúss-
land.s.“
Franska lögreglan hefir m. a.
fundið vasabók í vasa Qorguloffs.
Á titilblaði hennar stendur: Minn-
ingabök dr. Gorguloffs, fascista-
foringjans ,sem myrti forseta
franska ]ýðveldisins.“ Gorguloff
segir, að ástæðan til morðsins sje
sú, að Frakkar liafi hjálpað rúss-
nesku stjórninni í stað þess að
hæla kommúnismann í Rússlandi
niður. Þess vegna vildi hann hefna
sín á Frökkum. Og hann segist
líka liafa vonað, að morðið mundi
vekja Frakka til baráttu gegn
ráðstjórninni rússnesku. — Enn
fremur segist Gorgulloff hafa
rænt barni Lindberghs til þess
að hefna sín á Bandaríkjamönnum.
Hann segist hafa ætlað að myrða
bæði Hindenburg, Masaryk og
sendiherra Rússa í París. Alt þetta
bendir til þess, að morðinginn sje
brjálaður.
Hinsvegar halda sumir, að
brjálsemi lians sje eingöngu upp-
gerð. Hann sje í rauninni kom-
múnisti og erindreki rússnesku
stjórnarinnar.
En menn leita árangurslaust að
skynsamlegri ástæðu til morðsins.
Doumer hafði lítil eða engin áhrif
á síjórnmál Frakka. Ráðstjórnin
rússneska hikar að vísu ekki við
að láta fremja morð, ef hún hefir
hag af því. En þetta morð var svo
ástæðúlaust og svo heimskulegt,
að mörgum þykir ólíklegt, að
nokkur erlend stjórn eða stjórn-
málaflokkur hafi verið við það
riðinn. Flestir álíta því, að þarna
sje aðeins um verk brjálaðs mann's
að ræða.
Morðið hefir því að likindum
litlar eða engar afleiðingar, hvað
snertir sambúð Frakka við aðrar
þjóðir. Og yfirleitt má búast við
að morðið mun hafa litlar pó-li-
tískar afleiðingar í för með sjer.
Það hefir engin álirif haft á
frönsku þingkosningarnar. — Þær
fóru fram daginn eftir andlát
Doumers. Og forsetaskiftin valda
vafalaust engum breytingum í
frönskum stjórnmálum.
Hinn látni forseti var 13. forseti
liins 3. franska lýðveldis, kosinn
13. maí í fyrra. Hann var fæddur
í Aurillac í Suður-Frakklandi árið
1857. Faðir lians var verkamaður.
Doumer var fyrst leturgrafari, en
!as í frístundum sínum og tók
stúdentspróf. Hann var svo í
nokkur ár kennari, seinna blaða-
maður, þingmaður og loks ráð-
herra, í fyrsta sinn skömmu fyrir
aldamótin. TJm aldamótin var liann
landstjóri í Indo-Kína og gerði
þessa nýlendu að fyrirmyndar- ný-
lendu. Við forsetakosninguna árið
1906 bauð hann sig fram á móti
Falliéres, en beið ósigur. Eftir
heimsófriðinn var hann tvisvar
fjármálaráðherra í stjórnum Bri-
ands. I stríðinu misti hann 4 af
5 sonum sínum.
Doumer var vinstrimaður, en
hann var þó í fyrra kosinn ríkis-
forseti með atkvæðum hægrimanna
pg miðflokkanna. Þeir fylktu sjer
um Doumer, til þess að fella
Briand.
Doumer var hvorki liugsjóna-
maður nje atkvæðamikill stjórn-
maður. En með frábærum vilja-
þrótti, skyldurækni og iðjusemi
tókst honum þó að ryðja sjer
braut frá hreysinu í Aurillac til
forsetabústaðarins í Champs-
Elysées.
Eftirmaður Doumers var kosinn
á sameiginlegum fundi beggja þing
deilda í Versailles 10. þ. m. Hlaut
forseti öldungadeildar, Lebrun,
kosningu með 633 atkv. Allir
borgaralegu flokkarnir sameinuð-
ust um að kjósa hann. Sosíalistinn
Fauré fekk 114 og kommúnistinn
Cachin 8 atkv.
Hinn nýi forseti er bóndasonur
frá Lorraine, fæddur árið 1871.
Hann er mikils metinn námaverk-
fræðingur. Á árunum fyrir stríðið
var hann ráðherra í stjórnum
Caiþaux, Poincaré og Doumer-
gues. Hann er nú fylgismaður
Poincarés.
Höfn í maí 1932.
P.