Lesbók Morgunblaðsins - 09.12.1934, Blaðsíða 7

LÍ3SBÓK MOEGTJNBLABSINS
399
Harpeis
er unninn í stórum stíl af barr-
trjám í Frakklandi. Hjer sjest
verkamaður við harpeisframleiðslu
í skógi nokkrum í hjeraðinu Les(
Landes.
bátur að vitja um hann. Er að
var komið lá Jakob ýfir bitann,
og var örendur, en ekki kaldur,
og liat'ði sár á höfðinu. Seglið var
fast við bátinn, en flaut utanborðs.
Ekki var sjór í bátnum nema á
miðjar snældur. Öll verksummerki
voru talaudi vottur þess hverja
lielferð Jakob hreppti, og livílíkt
viðnám hann veitti.
Jeg hefi dvalið svo lengi við
Jakob á Illugastöðum af því
tvennu, að mjer virðist hann hafa
verið merkilegur maður, og að
mörgum Vatnsnesingum, semmuna
hann, finst hann liggja óbættur
hjá garði, á meðan hans væri ekki
að neinu getið.
Skal þá næst víkja að börnum
Bjarna í Hlíð, er fluttust vestur
um haf, en síðast að Sigurði
syni lians og Helgu Eiríksdóttur.
Meira.
Þegar flugvjelar fara
hraðara en hljóðið.
nra gauiali og Gestur B.iarnaSon
vinnumaður á Geitafelli, 18 á'a.
L»ví reri Hrólfur ekki að hunn iá
eftir byltuna sem fyr greinir.
Veðri var svo farið þenna dag,
að sunnan-hægð var um morgun-
inn, eu gekk í suðvestur með skúr-
um, og var rok í ágöngumun, svo
að sjóinn skóf. Yar AuðbjörgU
mjög órótt og gætti oft vestur á
Flóann, hvort hún sæi ekki til
bátsins. Loks sá hún í sjónauka
að segbð kom upp, og var þá
nærri nóni, en rjett á eftir gekk
á með injög ltvassa hryðju, og sá
hún seglið ekki aftur.*)
Næsta morgun var enn mikil
kvika á Flóanum. Sást þá af
Skagaströnd að bátur kom þar
uppundir svonefnt Króksbjarg.
Ekkert sást til manna í bátnum,
en þ« horfði hann rjett við báru,
og fór svo rjetta leið sem honum
væri stjórnað. Var þá mentur út
*) Gleggsta veðurlýsingu þenna um-
íædda dag hefi jeg fengið frá Bjarna
Bjarnhjeðinssyni. Telur hann, að í á-
gongunum hafi verið eitt hið hvass-
asta sunnanveðul', sem hann hafi kom-
ið út í.
ítalskur flugmaður setti nýlega
met í hraðflugi, flaug 709 kíló-
metra á klukkustund.
Ut af þessu hefir enskur vísinda
maður farið að liugsa um hvernig
fara mundi ef flugvjelarnar yrði
svo liraðfleygar að þær færi frain
úr hraða hljóðsins. Hljóðið fer
1200 km- á klukkustund og liafa
flugmenn nú náð rúmlega liálfum
þeim hraða.
Og hann kemst að þeirri niður-
stöðu að það muni vera stórhættu-
legt að fljúga með svo miklum
hraða eins og hljóðið fer, eða enn
liraðar. Hann bendir á það, að
hvinurinn af fallbyssukúlu geti
orðið að þrumu, alveg eins og
þegar skotinu er lileypt af. En er
þá ekki hljóðið af 2000—3000 liest-
afla hreyfli mörg'um sinnum sterk-
ara en kvinur af kúluf spyr hann.
Það er ekki aðeins að það sprengi
hljóðhimnudnar heldur er lífs-
háski á ferðum.
— Haldið þjer að snillingsgáfur
sje arfgengar?
Jeg veit það ekki, jeg tír
barnlads-
Flugvjel án flugmanns.
Ein af Junker-flugvjelum, iitbii-
in með lnnu sjálfvirka stýrisáhaldi,
sem fundið er upp af firmanu
Siemens, svo að flugvjelin getur
farið allra sinna ferða án þess að
fl igmaður stjórni henni.
Svefnganga.
Fyrir nokkru var bíll á ferð að
næturlagi í Helsingjalandi í Sví-
þjóð. í bílnum voru ekki aðrir en
bílstjórinn og vinur hans. Alt í
einu bað vinurinn bílstjórann að
staðnæmast og fór svo út úr bíln-
um. Bílstjórinn beið nú lengi, en
hinn kom eklii aftur. Fór nú bíl-
stjórinn að leita en fann liann
hvergi. Það var eins og jörðin
hefði gleypt manninn. Þá kom þaí
að annar bíll og kvaðst fólkið í
honum hafa sjeð gangandi mann
á þjóðveginum, svo sem 2 kíló-
inetra þaðan, og lýsti honum svo
að bílstjórinn kannaðist við lýs-
inguna- Sneri hann nú aftur og
náði von bráðar vini sínum, sem
labbaði í hægðum sínum eftir veg-
inum. Komst bílstjórinn þá að
því, að hann var steinsofandi. Þeg-
ar maðurinn vaknaði vissi liann
ekki livar hann var, nje hvert
hann hefði ætlað, og ekki mundi
hann lieldur neitt eftir því þegar
lu nn fór úr bílnum
Litli bróðir: Hvers vegna ertu
að púðra þig, Magga?
— Til jiess að verða fallegri.
— Þá hlýturðu að nota vitlaust
púðtir.