Lesbók Morgunblaðsins - 06.02.1938, Side 6

38
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
lilaupi. Oj: áreiðanlega j;ætu
jrveitamennirnir <rert sjer niarga
erviða fjallgönguua að leik, og
sparað sjer tíma o; erfiði ef skíðin
væru notuð meir og af meiri kunn-
áttu en nú er.
Skíðaíþróttin er nii svo útbreidd
í Svíjíjóð, að uastuin liver maður
kann meira eða minna á skíðum
og í langhlaupi á skíðiiin starida
Svíar fremstir allra þjóða. í því
san bamli má nefna 50 km. skíða-
srönguria á Vetrar-Olypíuleikunum
1936. Þar sendi hver þjóð raunar
aðeins 4 þátttakendur, en allir
Svíarnir náðu bestum árangri og
sýndu auk þess þá vfirbnrði í
stíl og þjálfun að einsdæmi þótti
og gert var ráð fvrir að sænska
keðjan hefði ekki slitnað þó þátt-
takendur hefðu verið fleiri.
Þessi framgangur skíðaíþrótt-
arinnar í Svíþjóð er að miklu leyti
a ðþakka 46 ára starfi Skidfrám-
jaudets, sem hefir beitt sjer fyrir
endurbótum á öllum skíðaiitbún-
aði, staðið fyrir fjölda námskeiða.
reist skíðaskála og gefið út bæk-
ur um íþróttina. Einnig hefir það
innleitt skíðamerki sem til eru í
3 flokkum (brons, silfur og grull)
og veitt eru fvrir þrjá mismun-
andi afrek í langhlaupi. Þau geta
unnist af ungum og gömlum, kon-
um sem körlum og eiga áreiðan-
lega mikinn þátt í að örva áhuga
manna fyrir íþróttinni.
Bronsmerki karla. sem er það
auðveldasta í þeim flokki, hefir
sá rjett til að bera, sem gengur
60 km., 50 km. eða 30 á 6 klst. 45
mín., 5 klst. 30 mín. eða 3 klst.
15 mín. og er fljótari en % hluti
keppendanna í því hlaupi sem
merkið vinst í.
Þúsundir manna taka á hverj^
um vetri þessi merki og það gerir
kannske skiljanlegt að Svíar eiga
góða langhlaupara. Jafnframt
Skidfrámjandet má nú í seinni
1íð telja kennarana brautryðjend-
ur skíðaíþróttarinnar í Svíþjóð.
Nemendur í þúsuiula tali dveljá
nú á hverjum vetri upp til fjalla
í skíðaskálum undir forustu kenn-
ara sinna, sem jafnframt kenna
]>eim á skíðum. auk þess sem
kennararnir fara smærri skíða-
i'erðir með þeitn. Einnig aðstoða
kinnararnir við kepni innan
Skákmót Heykjavíkur.
5. umferð í janúar 1938.
Drotningavbragð. Slavnesk vörn.
Hvítt: Guðmundur Ólafsson.
Svart: Einar Þorvaldsson.
1. <14. <15; 2. <-4, e6; 3. cxd.
Skákmeistari Astralíu (’. J. S.
Purdy skrifar eftirtektarverða
grein í euska skáktímaritið
„Chess", þar sem hann leiðir rök
íð því að þetta sje besti leikur
hvíts í stöðunni.) 3.....cxd; 4.
Rc3. Rc6; 5. Rf3, Rf6; 6. Bg5.
Ekki gott. Riddarinn fer allra
sinna ferða fyrst svart hefir ekki
leikið e-peðinu fram. Best var
Bf4.) 6.....Re4; 7. e3, (Ef RxR
])á pxR; 8. R<12, Dxp; 9. e3, Db4;)
7......Rxg5; 8. RxR. e5; 9. Rf3.
<•4; (Tvíeggjað. E-peðið er komið
óeðlilega langt og spre'ngingar-
möguleikarnir á f3 eru hvítu í
hag. 9...... exd hefði að vísu
gefið svörtu stakt peð á d5 en
frjálsá stöðu með tveim biskup-
um.) 10. Rd2. Bb4; 11. Db3, 0—0!;
12. a3, (Hvítt má ekki drepa peð-
ið á <15. Ef 12. Db3xd5 þá BxR.
og ef DxD, þá BxR+; og síðan
IIxD. Ef 12. Rxd5 þá BxR+; 13.
KxB. Ra5;) 12.......Ba5; 13. Be2,
(Hvítt gat enn ekki leikið Rxd5
vegna BxR+; 14. KxB, Ra5; 15.
Da2, Be6 og riddarinn á d5 fellur.
Alt þetta hlýtur Einar að hafa
sjeð þegar hann ljek sinn 11. leik.)
13..... Hb8; (Til þess að losa
biskupinn á c8.) 14. f3, (Of fljótt.
Pyrst þurfti hvítt að tryggja bet-
ur stöðuna sína og hróka.) 14.
.... Be6; 15. fxe, dxe; 16. Bc4,
(Betra var Dc2.) 16..........Dg5!;
17. Rexe4?, (Staða hvíts hangir
nú í lausu lofti. Kf2 er að vísu
ekki fallegur leikur, en alt um
það nauðsynlegur.)
17..... Dxg2, (Ógnar DxH+
og DxRe4. Svart gat einnig leikið
BxB, en hinn gerði leiður er
betri.). 18. 0—0—0, BxR+; 19.
RxB. Ra5; (Hvítt á nú um það
tvent að velja að tapa manni eð..
skóla og milli þeirra, sem áreið-
anlega hefir mikla þýðingu í þá
átt að efla áhuga nemendanna á
íþróttinni, ef rjett er á haldið.
Framhald.
Staðan eftir 17. leik hvíts.
láta drotninguna fyrir biskup og
ríddara. Ilvorugi r kosturinn er
góður.) 20. BxB. (Ef 20. I)a4 ])á
RxB; 21. RxR, BxR; og ef DxB
þá IIc8;) 20.....RxD; 21. BxR,
1)5; 22. Bc2, Hfe8; 23. e4, Df2;
24. Rb3, IIbc8; 25. Ral, Hxe4;
26. <15. He2; 27. Gefið.
— Heyrðu Lalli, þarna sjerðu
náunga, sem er svo ríkur, að
hann þarf aldrei að vera ófullur,
nema þegar honum sýnist sjálf-
um!
Faðirinn; Ilvað gerðir þú við
10-eyringinn, sem jeg gaf þjer?
Hans litli; Jeg ljet gamla fá-
tæka konu fá hann.
Faðirinn: Það var fallega gert
af þjer.
Hans litli: J—á, þetta var fá-
tæk kona, sem seldi rjómaís.