Lesbók Morgunblaðsins - 17.03.1946, Blaðsíða 6

114
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
verðugs hróss, að hann hefir mild-
,að mjög og dregið úr hinni grimm-
úðugu bardagafíkn Germanans, en
samt fjekk hann ekki sigrast á
henni. Og þegar krossinn, þessi sið-
bætandi uppalari, er brotinn og að
velli lagður, mun villimennskuæði
hinna norrænu bardagamanna bál-
ast upp á ný og sú brjálæðislega
heift þessa kyns, sem það lofsyng-
ur seint og snemma.
Kristindómurinn, hinn áður-
nefndi verndarguð, er fallvaltur,
og sá.dagur mun koma, er hann
hnígur máttvana að velli (hjer er
sjálfsagt átt við í Þýskalandi). Þá
munu steinguðir fornaldanna rísa
upp af gleymdum gröfum og þurka
þúsundára ryk úr augum sjer, og
Þór mun þá hefjast handa, sveifla
jötunhamri sínum og mola niður
hin gotnesku musteri.......
Og þegar þjer heyrið vábrest,
slíkan sem aldrei hefir áður heyrst,
þá skuluð þjer vita, að þrumufleinn
Þjóðverjans hefur hitt í mark. Við
slíkan hávaða mun örninn hrapa
frá háloftunum dauður til jarðar
og ljónin lengst suður í Afríku
munu hringa skott sín og hypja sig
inn í sín konunglegu bæli. Til sam-
anburðar við það , sem þá mun
gerast á leiksviðinu, má telja frakk
nesku byltinguna meinlausan barna
leik.....
Verið á verði! Jeg vil yður vel,
og það er þess vegna að jeg segi
yður hinn beiska sannleika. Yður
má standa meiri stuggur af Þýska-
landi með frjálsar hendur, en hinu
Heilaga sambandi með öllum þess
Króötum og Kósökkum. r...
★
Kommunismi er dulnefnið á hinu
hræðilega andstöðuvaldi og sókn-
armætti öreigalýðsins gegn núver-
andi auðvaldsskipulagi. Milli þess-
ara tveggja verður háð skelfilegt
einvígi. Hvernig mun því ljúka?
Það veit enginn nema guðirnir, sem
framtíðina þekkja. En þetta vitum
vjer, að þótt kommúnisminn sje
enn hægfara, lítið ræddur og haf-
ist helst við í leyni og hrörlegum
bústöðum, þá er hann sá skugga-
legi ofurhugi, sem forlögin hafa
kjörið til þess að leika mikilfeng-
legan þátt í harmleik hins nýja
tíma, þótt um skamma stund kunni
að verða......
Það verður stríð, — hið ægileg-
asta eyðileggingarstríð, sem kalla
mun, því miður, báðar hinar göf-
ugustu þjóðir siðmenningarinnar,
Fakka og Þjóðverja fram á leik-
völlinn, þeim til eyðileggingar. En
England, hinn voldugi sædreki, get
ur ávalt leitað sjer öryggis í hinu
vota og rúmgóða bæli sínu, og Rúss
land á öruggasta griðastaðinn í
sínu mikla og kalda víðlendi og
furuskógum. Þessi tvö er ekki hægt
að gersigra í pólitískri styrjöld,
hversu hörmulega sem þau kunna
að verða leikin. Undir slíkum kring
um stæðum er Þýskaland miklu
ver sett, en þó sjerstaklega Frakk-
land, sem mist gæti á hinn ömur-
legasta hátt öll sín stjórnfarslegu
rjettindi.
Þetta yrði þó aðeins fyrsti þátt-
urinn í hinum háværa harmleik,
eins konar forleikur. Annar þáttur-
inn er Evrópubylting og alheims-
bylting, einvigið mikla milli hins
afskipta öreigalýðs og auðvaldsins
— aristókratsins. í þeirri viðureign
mun hvorki trú nje þjóðerni koma
til greina, og þá verður ekki nema
um eitt föðurland að ræða — al-
heiminn, og aðeins eina trú og skoð
un, trúna á hamingju mannkyns-
ins. Hvort mun þá trúarsnið og
trúarkenningar þjóðanna á liðn-
um öldum rísa upp til hamslausrar
andstöðu og leitast við að færa upp
þriðja þáttinn? Eða mun hið forna
einræðisskipulag birtast á sjónar-
sviðinu í nýjum búningi, með nýj-
ar leikreglur og nýtt kjörorð? —
Hvernig gæti sá leikur endað?
Þessu get jeg ekki svarað, en
mig grunar, að þá kunni svo að fara,
að molað verði höfuð hins mikla
sædreka og dreginn yfir eyru hans
húðfeldur bjarndýrsins í norðrinu
Og hugsanlegt er, að þá verði að-
eins ein hjörð og einn hirðir —
einn alráður hirðir með járnstaf í
hendi sjer, og ein jafnrúin og ná-
kvæmlega eins jarmandi mannleg
hjörð.
Skuggalegir tímar tryllingsskap-
ar eru í aðsigi. Skyldi einhver spá-
maður æskja þess að rita nýja Op-
inberunarbók, yrði hann að skapa
einhver algerlega ný dýr, svo
hræðilegar skepnur, að hinar fornu
táknmyndir, dýrin í Opinberunar-
bók Jóhannesar, yrðu til saman-
burðar eins og meinlausar dúfur í
búri. Guðirnir hylja andlit sín í
meðaumkvun yfir mannanna börn-
um, þeirra langa syndaregistri, og
ef til vill sínum eigin örlögum. —
Framtíðin ber þef af rússnesku
leðri, blóði, guðleysi og miklum
húðstrokum (Whippings). — Jeg
mundi ráðleggja barnabörnum yð-
ar til \:.2zz að fæðast með þykka húð
á bakinu“.
★
Á þennan hátt skrifar skáldið
Heine fyrir hundrað árum um
framtíðina. Spádómur hans er ekki
flókinn eða þungskilinn, þótt hann
sje skáldlega orðaður með köflum.
Fyrri þátturinn er furðulega ná-
kvæm lýsing á valdatöku nazism-
ans. afneitun hans á kirkju og
kristni, dýrkun kynsins og hinna
fornu norrænu trúarbragða og
harðneskju víkingsins, ógnum styrj
aldarinnar, hruni Frakklands og
Þýskalands, en skáldið sá það fyrir,
að England og Rússland mundu
bjargast að þessu sinni, þótt senni-
lega hart leikin. En Heine stendur
þó enn meiri stuggur af næsta þætti