Lesbók Morgunblaðsins - 22.01.1950, Blaðsíða 12

40
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
Eljagrímur grcipum slaer
gráan skýjahjúpinn;
kuldabólstra hagli hlær,
hrannar bláu djúpin.
Þegar tóninn tekur haust,
taka að spillast veður,
einhver gömul islensk raust
innan i mjer kvcður.
Hetjusögur, hetjuljóð
hljóma á fornum nótinn.
Þúsund vetra veðurhljóð
vaka i hjartarótum.
Horfna timans stuðlastál
stökum máttinn gcfur.
Foma rimið sciðir sál,
saman' háttinn vcfur.
og varð innilega hriíinn af þeim.
Þangað sótti hann og efnið í mörg
helstu skáldrit sín. „Völundarsögu“
samdi hann eftir Völundarkviðu í
Eddu, „För Þórs til Jötunheima“,
eftir sögunni í Eddu um för Þórs
til Útgarða-Loka, „Baldur hinn
góða“ eftir frásögn Eddu um Bald-
ur. „Hákon jarl ríki“ er aftur á
móti saminn eftir Heimskringlu
Snorra. í „Nordens Guder“ reyndi
hann að draga upp skáldlega mynd
af goðafræði Norðurlanda cins og
hún birtist í forníslenskum heim-
ildum, aðallcga Sæmundareddu.
Þá er og sorgarlcikurinn „Kjartan
og Guðrún“ saminn cftir Laxdæla-
sögu. Hann tók og Fornaldarsögurn
ar til fyrirmyndar og jós þar af
efni í skáldrit sín.
Alla ævi var hann innilega hrif-
inn af hinum fornu íslcnsku bók-
mcntum og honum cr það máske
manna rnest að þakka að athygli
L’ana bemdist að fjársjóðum þess-
um. Þá var Qehlenschláger og
a n cj u r
Hjartans yndið, móðurmál,
máttarlind og gaman,
það er mynd af þjóðarsál,
þegna bindur saman.------
---o---
Myndin breytist, ljóðalið
Icngur skcytir cigi um klið;
hugur veit ei hljómasvið,
hrörnun leitar inn á við.
Erlend tildrar tískan sjer,
talin snilldarmerki hjcr,
því sem skyldu þjónað er,
þjoðargildi úr minni fer. — —
------------------o---
Visna sinna vcðraspil
Vctur karliim rímar;
gcngur að með gadd og byl,
gluggarúður hrimar. —
MARÍUS ÓLAFSSON
mjög hrifinn af íslenskri ljóðagerð
og hann reyndi að yrkja á dönsku
með stuðlum og höfuðstöfum.
■^W ^W ^W ^W ^
ÞAÐ ER alvanalegt um vísur, sem
verða landfleygar, að þær eru eign-
aðar hinum og öðrum, og verður
því oft erfitt, er fram líða stundir,
að skera úr því til fulls, hver sje
hinn rjctti höfundur. En þegar um
er að ræða vísur, er kveðnar hafa
verið í minnum þeirra manna, er
enn lifa, þá er vandaminna að fara
rjett með höfunda. Og síst af öllu
ættu i)>énn að vera með ágiskanir
um það að þcssi og þessi sje höf-
undur að einhverri slíkri vísu, því
að altaf á að vera hægt að fá úr
því skorið hvert sje faðermð.
Astæðan til þess, að á þetta ei
minst, er sú, að hinn 10. jan. birt-
ist í Morgunblaðinu minningar-
grein um Kjartan Sveinsson, og
kemur höfundur greinarinnar þar
með vísu, sem hann eignar Kjart-
ani. En visan er alls ekki eftir hann.
Hún er eftir Guðmund Frímann
Gunnarsson, sem seinast bjó að
Hnúkum, skamt frá Blönduósi. Vís-
an er auk þess ekki rjett með far-
in, eftir því sem Agnar Bragi, son-
ur höfundarins segir. Þannig er
hún eins og Guðmundur kvað
hana:
Oft er mínum aldna strák
ofraun þar af sprottin,
hvað í mjer tefla öflugt skák
andskotinn og drottinn.
Guðmundur Frímann var Vatns-
nesingur að ætt og af skáldakyr.i.
Hann var hálfbróðir Ólafar Sig-
urðardóttur skáldkonu á Hlöðum.
>W >W 'W >W
- Molar -
HIN nafnkunna drykkjuknæpa á Third
Avenue í New York, þar sem kvik-
myndin „Lost Wcekend" (Glötuð helgi)
var tekin, hefur nú verið seld og verð-
ur þar sett upp fornsala. Líklegt er
talið að kvikmyndin eigi sinn þátt í
því að knæpan gat ekki haldið áfram.
ÞESSI saga er sögð um Roosevelt
Öldungadeildar þingmaður kom
til lians að útlista fyrir honum skoð
anir sínar og forsclinn sagði: , Þú
hefur rjett að mæla“. Litlu seinna
kom annar þingmaður í sömu er-
indum, en hann var andstæðingur
hins. Þegar hann hafði útlistað skoð
un sína sagði Roosevelt: „Þú hefur
rjett að mæla.“ Frú Roosevelt hafði
hlustað á bæði samtölin og nú gat
hún ekki orða bundist: „Þú getur
ekki fallist á skoðanir beggja, þeir
eru á öndverðum meið.“ (Jg Roose-
veit svaraði: „Þu hefur rjett að
mæla.“