Lesbók Morgunblaðsins - 23.11.1952, Page 15

LESBÓK MOKGUNBLAÐSINS
595
AMERÍSKAR KÍMNISÖGUR
starfa, eða svo mun sumum finn-
ast er þcir lesa þessa frásögn
hennar:
„Ég fer á fætur klukkan að
ganga sex á hverjum morgni,
mjólka 3—5 kýr, skil mjólkina,
fóðra kálfana, þvæ klápana, tek til
í húsinu og geri hreint í fimm her-
bergjum, elda miðdegismat handa
fimm manns eða fleirum, og hjálpa
manninum mínum eftir því sem ég
get á ökrunum. Auk þess kenni ég
hljómlist og við dóttir mín höfum
15 nemendur samtals.
Við höfum ekki rafmagn og
vatnið verður að sækja langa leið
og bera það upp brekku. Eldsneyt-
ið cr brenni. Það cr því lítill tími
afgangs hjá mér til þess að skriía,
enda þótt börnin og maðurinn
hjálpi mér eins og þau geta. Ég
get aldrei sezt við að skrifa fyrr
en á síðkvöldum og þá er ég stund-
um svo þreytt að ég missi efnið úr
höndunum á mér út í veður og
vind. Mig langar til þess að semja
lög við kvæðin mín og heíi gert
tilraun um það“.
Nýlega eru komin út lög við
þrjú kvæði hennar, tvö eru sam-
in af A1 Terry í Hollywood, en eitt
hefir hún samið sjálf.
Þau hjónin eiga þrjú börn, Fay
17 ára, Bryan 15 ára og Ronald 13
ára. Eru þau öll í skóla. En fjöl-
skyldan verður að vinna baki
brotnu, ekki sízt vegna þess, að þau
liafa orðið fyrir óhöppum með
uppskeruna. í hitti i'yrra eyðilagð-
ist uppskeran af frosti og í fyrra
að miklu leyli af snjó. Er mörg
búmannsraumn þar eins og hér.
Heimili þeirra er skammt frá Sex-
smith í Peach River County í Al-
bertafylki. Sexsmith er lítið þorp
(íbúar um 300) og er enn nokkur
írumbýlingsbragur á þvi og bænda
býiunum þar í grennd.
★ 4r 5W ★ *
FAÐIR minn var um langt skeið
afgreiðslumaður skipa, og í skrif-
stofu hans söfnuðust oft saman
hafnsögumenn, skipstjórar, stýri-
menn og vélstjórar, og þá voru
sagðar margar sögur. Ég var þá
lítill, en ég man enn eftir því eins
og það hafi skeð í gær, að eitt kvöld
sátu þar margir menn .og talið
barst að ösnum. Einhver hélt því
fram að asninn væri heimskur. En
þá greip annar fram í:
— Leggið engan trúnað á þeíta,
sagði hann. Asninn er vitrari en
hestar yfirleitt. Og eitt liefur asn-
inn algjörlega fram yfir hestinn,
hann hefur ímyndunarafl. Og nú
skal ég segja ykkur sögu af því.
Það var fyrir fjörutíu árum og
ég átti þá heima hjá frænda mín-
um, sem var bóndi hjá Tennessee
ánni. Hann átti gamlan asna og
asninn var látinn ganga í girðingu.
En innan þessarar girðingar var
bjálkakofi fullur af maís. Nú var
það um miðjan júlí, að ógurleg
hitabylgja fór yfir landið. Hitinn
komst upp í 60 stig í skugganum
og svona hélzt hann dag eftir dag
og viku eftir viku. í þriðju vikunni
kom heitasti dagurinn og þá kveikti
sólin blátt áfram í spónþakinu á
bjálkakofanum og allt kornið fuðr-
aði upp, en hvít askan af því dreifð-
ist þriggja feta þykk yfir allt hið
afgirta svæði. Þá hélt asninn að
þetta væri snjór og hann lagðist í
snjóinn til þess að kæia sig og þar
kól hann til bana.
__ |M _
MILLJÓNAMÆRINGUR nokkur,
sem hafði verið ákaflega aðsjáll um
dagana og ekki hugsað um neitt
nema peninga, var nýlátinn. Hann
kom að dyrum himnaríkis og barði
á gullna hhðið. Sankti Pétur opn-
dð; millj ónamænngurinn bað
hann að hleypa sér inn. Sankti
Pétur kallaði á erkiengilinn Gabrí-
el til skrafs og ráðagerða.
— Við höfum heyrt þín getið,
sögðu þeir. Við höfum heyrt að þú
hafir verið óskaplega ríkur. En hef-
urðu gert nokkur góðverk? Leit-
aðu nú vel í hugskoti þínu, hvort
þú hefur ekki gert eitthvað í lif-
anda lífi, svo að þú hafir rétt til
þess að koma inn í himnaríki. Það
er nóg að þú bendir á eitt góðverk,
því að nú eru það lög að eitt ein-
asta góðverk nægir til þess að
menn íái að koma hér inn.
Auðkýfingurinn hugsaði sig lengi
um. Seinast sagði hann:
— Það er eitt atvik, sem ég hef
jafnan verið mjög stoltur af. Ég var
einu sinni á gangi á götu seint uin
kvöld í brunafrosti og rakst þá á
lítinn blaðsöludreng, sem var há-
grátandi. Ég spurði hvað að honum
gengi, og hann sagðist ekki geta
selt blöðin sín. Þá keypti ég eitt
blað af honum, það kostaði ekki
nema eitt cent, en ég borgaði lion-
um þrjú cent.
— Bíddu snöggvast við, sagði
Sankti Pétur, við þuri'um að að-
gæta hvort þetta stendur í höfuð-
bókinni.
Gabriel fletti upp í bókinni. Jú,
þetta stóð. þar. Svo fóru þeir Pétur
að tala saman í hálfum hljóðum og
það var eins og þeim kæmi ekki
saman. Að lokum skellti Gabríel
stóru bókinni aftur og mælti ön-
ugur:
— Endurgreiddu honum þessi
þrjú cent og segðu honum svo að
fara norður og niður.
__ III _
FRÓFESSOR nokkur kom í fyrsta
smni til Yellowstone Park, þar sem
er griðland allra dýra. Hann lang-
aði mjög til að kynnast skaplyndi
J