Lesbók Morgunblaðsins - 07.08.1955, Qupperneq 5

E- LESBÖK MORGUNBLAÐSINS
r
183
Hákonarhöllin er þaklaus og
gluggalaus og hörmulega útleikin.
Þar var einn maður við vinnu —
og verður þess langt að bíða að
höllin komist í samt lag, ef hann
á að gera það einn. En margt nauð-
synlegra kallar nú að en að gera
við gamla múra. Var mér sagt að
standa mundi á fé til að hefja fulln-
aðar viðgerð á höllinni, enda verð-
ur sú viðgerð dýr.
Nú fór ég að leita að Schjöt-
stofunum og spurði mann til veg-
ar. Hann benti mér að ganga upp
götu þar, og mundi mig þá bera
að Maríukirkjunni (sem er elzta
hús í Bergen) og þaðan væri
skammt að stofunum. Ég geng upp
götuna og þar rekst ég þá á lík-
neskju Snorra Sturlusonar, sams
konar og þá sem er í Reykholti.
Skammt þaðan var Maríukirkjan.
Og svo tókst mér að finna ákvörð-
unarstaðinn. Hann er vandlega um-
girtur og þar standa mörg rauð-
máluð hús í óreglulegri þyrpingu
og svo þétt, að ekki eru nema
smugur milli þeirra sitt á hvað.
Hliðið var lokað og stóð á því að
stofurnar væri ekki til sýnis eftir
kl. 4. Ég bjóst þó við að forsetinn
og fylgdarlið hans væri þarna inni,
barði því að dyrum og beið, en
enginn kom. Þá bar þar að afar
Börnin á Hátíðarsvæðinu á fullveldisdaginn (Ljósm. Vigfús Sigurgeirsson)
kyndugan karl. Ég spurði hann
hvernig ég ætti að fara að því að
komast hér inn. Hann þrífur í
hurðina og hristir hana ákaft og
segir að það sé fjandi hart að hér
skuli ekki vera opið, þegar góða
gesti beri að garði. Skimar hann
svo upp og niður um dyrustafi, þar
til hann kemur auga á bjöllu og
hringir í ákafa. „Hana, nú verður
varðmaðurinn að koma,“ segir
hann hróðugur. Ég spyr hvort eng-
inn annar inngangur sé þarna. „Jú,
niðri á Bryggju,“ segir hann, „en
þú skalt bíða hérna þangað til opn-
að verður.“ Og svo rauk hann á
burt.
Mér þótti nú líklegt að þeir sem
ætluðu að sýna Bryggjuna og
Schjöt-stofurnar, hefði farið inn
Til vinstrí ^r mynd af veitingaskálum á Flöjen, en tii hægri er útsýn þaðan yfir borgina. Bryggjan er næst og lengst
til hægri Bergenshus, þá er Vogurinn og Nordnes.