Lesbók Morgunblaðsins - 16.04.1967, Síða 16

u \f * 1 « ■ \ :%W ÍT'oFu tlLPM y Mutoe- f? Ðl r F«KI- bvifJ- UR EJ BTflKf/tí áLáf>
im F?tPIK ri
J S- £LL TRT- bpJU
LR- IKfM- MD fc LEVFI KlWD
HUóÐ PÍPUR
r>/e/R £/N$ HRe/KS- fí Ð 1
1 5ffm. V if> 5Kí?N ÍNDMB- CtOkOi^H R/EfTr- NO H lhnoid fli.De
PRÉ' Skel FfZUM- BFNl \ /
STR' fluM- ua fUiNflR FUtiL- flR WMEfS- INN
BiAV Ho’ldus > * flM/EtS LfíC,
ÚRflS- LfND 1« WflMWÍ- NflFN lu»-- Vlpfll 1
*J npM > * tfJ/vH KKOpp. flR uæm- PK
STT- 'oRH- FtMDI SKURÐ- e«uM- £FN\
W l r S Plt-- fí HMfl mers L.'/ K- R Mí- WWTI
JUTfl O VRT F/IKfllí - ims KfTPP 5HMT
riLT. SftMH/J D Vó’l SUND
'PKÆCO iKVCTr. I R. ru&L JP'iRUR
irettK- fiR , Þ PÚS FUUl
>' /,9 PV- irttu. t-ftT- IR.
LIPP- BM- B Oi> IhS UPP/- srím SKhð afl l®
SKftp- \10ND- RR vionf- KENNlR PúOiR V
m KLur«- qufót EptepY fllT
rtflT- TflNCil
y Ávfxr- IHUt* STermt
VERK- FÉZ1 Slí>' vAP- 5'H K u o Fr- rec,uní> S £P Vf/ítz?
—> □
Wmzi (R a- KffíM
fRUM BFHl
fvFrud -f KLETTR V '/ K ► Slf' **
KROSSGÁTA LESBÖKAR
Lausn á síðustu krossgátu
á? 05 cr Z s. * 05 cr 2 VÍ -|>S & L. cr 05 Itt iZj tr cr
Fí t*- cJ ir 2 2. rvy O 2. — C£ tí>“ M cc oc vJ cr Oá 2 rt- ÖT cc ~jj 3
ífTi Tí •: -J 0c VA Q: cc Gt tr \~ V- cr 12" cr o , ! sí' JC 3 (2 U. cr cr -^o <r
o r o tJ s: V ít -Á IP Mí 2 LO t- % — i i* ÖN P (2 Ol 05 I i ic a:
> c^ u cr II cr U- fœ 1 |í«| cc Oí 3 CE 1 -z. -O X s £ Uí u. cr 05 cc C5 ¥
§1 k; CK —- cc P 3 3 S - s S; 3 -J U. 3 P 3 -3“ C2 uií: 05 1 l ct 05
k i Sc ú s 5 £ H ic 3 r cc Cd 2 — Q£ í~l — VA cr 3 05 % V- 3
<
/ J\ f Ssv mi !io: V-* Uí V- <T u -J CE 2 v3 St A Ui 2 vj — 1 ii -3 CC O
II 2 v3 -J c~ 2 3 ií*i wx ar %í =c QC i il 3 Íg Jc ac 05 L. cr
v-| ít: Uíj 2 3 cr as 2 Itl cr u. cr Vj, sit sA> "ic
é* tt Mi I [g cr s: 2 Séj» *- lu cr i cr
m -J tc> oT Ul v3 -í 3 -J — 5 1 2 5? u. 05
TT m £ 3 £ J? M |7| n H \ ■jt i cL 2 - 2: á 5 -tr cc
BRIDGE
SPILIÐ, sem hér fer á eftir, er frá
leik milli Frakklands og Bandaríkj-
anna árið 1956.
N.—S. og þar gengu sagnir þannig:
Austur Suður Vestur Norður
Pass
Pass
Pass
Pass
2 Lauf Pass
3 Lauf Pass
5 Spaðar Pass
6 Tíglar Pass
2 Spaðar
4 Grönd
5 Grönd
7 Lauf
Spilið vannst að sjálfsögðu mjög
auðveldlega.
Á hinu borðinu sátu frönsku spil-
ararnir Baeherich og Ghestem N.—S.
og þar gengu sagnir þannig:
Það, sem er einkum skemmtilegt Austur Suður Vestur Norður
við spil þetta, er munur á sagn- Pass 2 Lauf Pass 2 Tíglar
kerfunum sem greinilega kemur Pass 2 Spaðar Pass 3 Tíglar
fram. Pass 3 Hjörtu Pass 3 Spaðar
Norður Pass 4 Lauf Pass 4 Spaðar
S. K-D-7-5-2 Pass 4 Grönd Pass 5 Hjörtu
H. Á-D-7-5 Pass 6 Lauf Allir Pass
T. K Sagnirnar eru flestar samkvæmt
L. 8-6-2 mjög flóknu sagnkerfi, sem frönsku
Vestur
S. G-10-8-3
H. K-10-4-3
T. 10-8-5-2
L. 7
Austur
S. 9-6-4
H. G-9-2
T. D-9-7-6-3
L. 5-4
Suður
S. Á
H. 8-6
T. Á-G-4
L. Á-K-D-G-10-9-3
Við annað borðið sátu bandarísku
spilamennirnir Stayman og Field
spilararnir nota, en eitthvað virðist
hafa farið úr skorðum hjá frönsku
spilurunum því þeir náðu ekki al-
slemmunnL
BBID6E
Nú hafa ráðamenn fyrirbúið öll-
um bílakandi landsmönnum að
fœra sig yfrum á hœgri kantinn
áður en mjög langt um líður. Er
nú mörgum tekið að hitna í hamsi
þegar stundin
nálgast og
heilir hópar
atvinnu-
manna í bíl-
akstri kveða
uppúr um, að
hálfpartinn
hafi verið
svikizt aftan
að þeim. Þeir
telja að engin
samráð hafi
verið við þá höfð og sízt af öllu sann
leikanum samkvœmt, að þeir hafi
verið breytingunni hlynntir. Það er
mikið um það rœtt, að hér hafi ver-
ið rasað um ráð fram og jafnvel að
eiginhagsmunir hafi rekið á eftir.
Bæði í Reykjavík og víðar er fólk
beðið um stuðning við mótmœla-
ávörp og gjarnan lögð á það
áherzla, að hér hefði þjóðarat-
kvœðagreiðsla átt að koma til. Með
fullri virðingu fyrir atkvœða-
greiðslum og lýðræði, er ég efins
um réttmœti þjóðaratkvœðis í máli
sem þessu. Almenningur á þess
engan kost að átta sig til fullnustu
á öllum hinum tœknilegu hliðum
og þeir sérfræðingar í umferðar-
málum, sem við höfum tiltœka,
œttu að geta kveðið upp viturlegri
dóm. Samt er ég ekki fullkomlega
viss um réttmœti þessarar um-
deildu breytingar og byggi ég það
á núverandi ástandi.
Hver sá sem athyglina hefur vak-
andi og ekur að staðaldri um göt-
ur Reykjavíkur, kemst naumast hjá
því að sjá á hverjum einasta degi
ökumenn, sem annað hvort kunna
ekki umferðarreglur eða virða þœr
að vettugi. Það hefur verið sagt að
lélegt gatnakerfi skapi slœma öku-
menn og rétt er það að vísu að
merkingar allar sjást harla lítið yf-
ir veturinn. En þessar reglur eru
þó allt að einu bœði fáar og ein-
fáldar. Samt er það staðreynd að
stór hluti ökumanna er af einhverj-
um ástœðum ófær um að fara eftir
þeim og þá vaknar sú spurning,
hvernig í ósköpunum því fólki
muni reiða af í hœgrihandarakstr-
inum. Ef til vill fer hin víðfrœga
einstaklingshyggja tslendinga hér
út í hreinar öfgar; menn sem ekið
hafa langtímum erlendis þykjast
varla hafa orðið þess varir þar, að
bílstjórar leyfi sér að aka eins og
sumir gera hér. Og varla er það
allt af þekkingarskorti á umferðar-
reglunum. Ég get fallizt á að svo
sé, þegar utanbœjarbílstjórar
fremja afglöp. En varla þegar í hlut
eiga menn, sem meiripart mann-
dómsára sinna hafa verið að hjákka
í Reykjavíkurumferðinni. Satt að
segja er það svo algengt að sjá at-
vinnumenn eins og leigubílstjóra
„svína“ og brjóta reglur, að það
vekur sérstaka athygli að standa
aðra að því. Er það vegna þess að
atvinnubílstjórar viti ekki betur?
Ég hef sjálfur ekið mörg hundruð
metra á Hringbrautinni eftir leigu-
bíl, sem ekið var allan tímann ná-
kvœmlega á miðju striksins, sem
afm.arkar akreinarnar. Það er erfitt
að trúa því, að sá ágœti maður hafi
ekki haft hugmynd um, til hvers
strikið er málað. Líklega er hér um
að kenna rótgrónu kœruleysi sam-
ofnu frekju og tillitsleysi. Hvort
ámóta ökumenn, sem sett hafa
sjálfum sér eigin lög og reglur,
flytja sig yfir á hœgri kantinn,
kemur í Ijós síðar. En margir eru
uggandi og ekki að ástœðulausu.
Þvi er spáð, að allt gangi stórslysa-
laust fyrstu dagana, þar til menn
þykjast kunna. Svartsýnismenn
boða stórfelld slys þar á eftir. Það
er mikið undir löggæzlunni komið,
hvernig fer. Þar duga engin vettl-
ingatök. Úr því sem komið er, verð-
ur ekki snúið við. Kannski verða
umskiptin kœrkomið tækifœri til
þess að skóla þá ögn til, sem núna
virðast fara eftir heimatilbúnum
einkareglum.
Gísli Sigurðsson.