Lesbók Morgunblaðsins - 27.04.1985, Blaðsíða 14

Guörún Guðlaugsdóttir
Minn heimur og þinn
Sinn litla heim eiga allir,
svo undur smáan
miðað við óravíddir alheimsins.
í þessum Htla heimi er allt
sem einhverju skiptir.
Allt, sem veldur gleði og sorg.
Minn heimur og þinn hafa
af hendingu mæst,
fyrir tilviljun tíma og rúms.
Þitt undarlega bliknaða bros
og bleika, föla ásýnd
vöktu mér viðkvæma þrá.
En við hittumst sorglega seint
það sæti er skipað
sem annars hefði kannski orðið þitt.
Tíminn hefur leikið okkur grátt
gefið okkur vorblóm
til að visna í haustkuldunum.
Sorg
Meðan einn bognar
brotnar annar
við blakka rót.
Þau brotna þvert
þroskamestu blómin
og falla þyngst til jarðar.
Þau sem eftir standa
geyma stolta
fegurð þess fallna.
Guðrún Guðlaugsdóttir er blaðamaður á Morgunblaöinu og hefur starfað við
útvarpið um margra ára skeið.
Hugrún
Sú var tíðin
Nú er ekki lengur gaman að ganga út á kvöldin
þótt góðviðrið leyfi þá er ekki nokkur friður.
Hér áður sá maður herrana í fínustu fötum
með frú uppá arminn, er þeirra tíðar var siður.
Það nenna svo fáir um bæjarins götur að ganga
ef genginn er spölur þá rætt er um verðbólgu og skatta
og virðingarmerkin þau muna svo fáir lengur
að menn hafa næstum þvígleymt að taka ofan hatta.
Nú þjóta um bílar með flaustri og fyrirgangi
ogfólkið á götunum lifir í sífeldum ótta.
Þótt æðið sé mikið og hættan í hámarki reynist
er hreint eins og mennirnir séu á stöðugum flótta.
Þeir ungu eru að leita að gleði í bíói og böllum
því búast þeir við því að gæfuna sé þar að finna.
Þeir forðast það eina, sem gæti gefið þeim friðinn
og gleyma þá líka að hlusta á aðvörun hinna.
Svo er það vínið, sem veldur því böli og tjóni
og veröld sem full er af svikum og fagurgala.
Oft leynist í bikarnum útsmogin eiturnaðra
svo algjör í verki, að helst má ekki um hana tala.
Og sumum finnst jafnvel að allt sé á hverfanda hveli
en hvernig það endi er tæplega hægt um að segja.
Þótt spádómar mæli að nokkuð naumur sé tíminn
og nú fari veröldin síðustu styrjöld að heyja.
En hver er svo fær um að rannsaka tíma og tíðir
að takandi mark sé á orðum hans fremur en hinna?
Ritningin kennir að allt sé í almættis hendi
að allt skuli lúta því veldi, þá stríð muni linna.
Hugrún (Filippía Kristjánsdóttir) er skáld I Reykjavík
T aurus
er ætlað að marka tímamót hjá Ford
en þessi nýi, straumlínulagaði framdrifsbíll er væntanlegur á markað á næsta ári
Venjulega tíðkast mikið
laumuspil þegar bíla-
verksmiðjurnar eru að
þróa nýjar geröir. Sú
þróun fer fram fyrir luktum dyr-
um og síðan er bílnum reynslu-
ekið með eins konar grímu; útlit-
inu er breytt til að villa um.
í ljósi þessarar venju hefur
vakið athygli að Ford í Ameríku
hefur tekið upp nýja siði. Ný
gerð af millistærðarbíl er á
þróunarstigi: Mercury Sable, en
framleiddur verður hann einnig
í Evrópu undir heitinu Ford
Taurus. í þessu tilviki hafa
teiknistofur Ford staðið upp á
gátt og keppinautarnir hafa get-
að fylgst með því sem þeir vildu.
Til þess að undirstrika þessa
breyttu siði, hefur Ford látið út-
búa prótótýpu — nákvæma eft-
irlíkingu úr fíbergleri af bílnum
eins og hann verður og þessi sýn-
ingarbíll hefur verið á bíla-
sýningum. Prótótýpa úr stáli
hefur einnig verið gerð til handa
bílablöðunum, en það sem hér er
sagt, er byggt á umfjöllun úr Car
and Driver, sem reyndi gripinn
og lét í ljósi verulega hrifningu.
Fyrir nokkrum árum sneri
Ford við blaðinu og hvarf frá
köntuðum, hvasshyrndum bílum
til straumlínu, sem birtist til
dæmis í Ford Sierra. Breytingin
hefur samt ekki verið gagnger
fyrr en nú: Thunderbird, Tempo
og Topaz, Lincoln Continental
Mark VII, — allt bílar með
miklu ávalari form en áður, voru
allir í beinu framhaldi af eldri
gerðum hjá Ford og byggðir á
hlutum úr þeim. Mercury Sable
og Ford Taurus eru hins vegar af
alveg nýju kyni og ekki snefill af
því sem til var í hillunum, var
notaður í þennan nýja fram-
drifsbíl, sem Ford ætlar að nota
til að hremma Meðal-Jón í Am-
eriku, bílkaupandann sem
kannski hefur árum saman
verzlað við General Motors og
ekur á Oldsmobile Cutlass eða
einhverju ámóta.
Þrír milljarðar dollara hafa
farið í þróunarkostnað vegna
þessarar nýsmíði; það er ótrú-
legt en haft fyrir satt, og því
liggur í hlutarins eðli, að Ford er
að taka verulega áhættu. Þessu
risaveldi númer tvö í bandarísk-
um bílaiðnaði er í mun að byggja
upp forvitni og eftirvæntingu, en
bíllinn kemur ekki á markað
fyrr en með haustinu, þá árgerð
1986.
Yfirhönnuðurinn, Jack Teln-
ack, tekur sér í munn formúlu,
sem ættuð er frá þeim í Bauhaus
á þriðja áratugnum, þegar mód-
ernismi í húsagerðarlist varð til.
Þá sögðu hinir vísu: Form foll-
ows funkcion: Notagildið ræður
forminu. Nú er að minnsta kosti
hluti notagildisins fólginn í
straumlínu og lágum vindstuðli
og því er ekkert haldið leyndu,
hver fyrirmyndin er: Sá þýzki
Audi 100 sem skartar vindstuðl-
inum 0,30. Ford bætti um betur;
Mercury Sable er svo til ná-
kvæmlega jafn stór að utanmáli
og Audi 100 en ívið hálli; vind-
stuðullinn 0,29, en jafnt og á
þeim nýja Mercedes Benz
200—300. Hann verður með
þriggja lítra V-6 vél, 140 hest-
afla og McPherson-fjöðrun á öll-
um hjólum. Stýrið er unnið sam-
kvæmt fyrirmyndum frá Audi
100 og BMW 700, sem þeir hjá
Ford telja að sé það bezta sem til
er. Eitt er þó afskaplega óþýzkt
og það er mælaborðið, sem Bret-
inn Trevor Creed telst höfundur
að. Að vísu minnir stýrið sterk-
lega á Mercedes Benz, en mæla-
borðið virðist annars það eina
sem gæti verið mjög umdeilan-
legt, mælarnir settir í harðvið-
arskífu á brezka vísu, en harð-
viðurinn er raunar úr plasti.
Car and Driver telur að Ford
hafi verulega sterkt tromp á
hendi með þessum bíl, og
reynsluakstursmenn blaðsins
lofuðu hann mjög og töldu að nú
mætti sjálf fyrirmyndin, Audi
100, fara að vara sig. En það hef-
ur verið áberandi uppá síðkastið,
hvað bandarísk bílablöð hafa
hrósað Audi og að því er virðist
haft hann sem viðmiðun í milli-
flokknum. Munurinn er þó sá, að
Ford í Ameríku miðar þennan
kostagrip við Meðal-Jón en Audi
100 og aðrir ámóta Evrópubílar
kosta um 900 þúsund og uppyfir
milljón og teljast því fremur
fyrir séra Jón. Framan frá séð
minnir þessi væntanlegi Ford
mjög á Audi 100 en á hlið hefur
hann sinn eigin svip og hlýtur að
teljast vel teiknaður og ásjá-
legur b'íll.
E R L E N
D A R B Æ K U R
D.H. Lawrence & M.L. Skinner:
The Boy in the Bush.
Penguin Books 1984.
Á þessum jafnréttistímum
þegar gengur glæpi næst að
kalla konur menn ætti eftir öð-
ru að vera jafn hættulegt að
segja það upphátt, að D.H.
Lawrence hafi verið afbragðs-
rithöfundur, svo mikið karl-
rembusvín sem karlinn var. En
hjá því verður ekki svo auð-
veldlega komist. Það er þó bót í
máli fyrir jafnréttissinna, að
eiginlegur höfundur sögunnar
eða uppkastsins var kona ein
áströlsk og hét Mollie Skinner.
Lawrence vann The Boy in the
Buch upp úr handriti hennar
en glöggt má sjá, að ýmsa
kafla hefur hann einn og
óstuddur saman sett.
THE BOYIN THE BUSH
D. H. LAWRENCE
•V
Aðalhetjan, Jack Grant, var
sendur suður til Ástralíu eftir
að ljóst var, að illmögulegt
væri að hafa hann til friðs í
skóla. Á móti honum tók lög-
fræðingur og kom honum fyrir
hjá Ellis-fjölskyldunni. Þetta
var fyrir hundrað árum og tím-
arnir ólíkir þeim sem nú eru.
Jack gætir sauða og drepur
mann, leitar að gulli, finnur,
kvænist og svo framvegis.
The Boy in the Bush er á
engan hátt frægasta bók Lawr-
ence en ósviknir karakterar a
la Lawrence koma hér fyrir og
lenda í raunum eins og hetjum
sæmir.
Guðbrandur Siglaugsson
tók saman