Lesbók Morgunblaðsins - 02.02.1991, Qupperneq 8
jslenska raðhúsið á NordForm-sýningunni í Malmö. Höfundur: Guðmundur Jónsson arkitekt. Húsið er gott dæmi um nútímalegan
arkitektúr, sem á sér rætur í fornri hefð. Líkt og í torfbyggingunum gömlu hvílir þekjan á léttri burðargrind sem spannar milli
tveggja, samsíða langveggja. Uppbyggingin minnir um sumt á innviði íslenskrar baðstofu, þar sem rekkjum og hirslum er skipað
niður meðfram langveggjum og rýminu deilt niður í einingar (stafgólf), sem tóku mið af lengd eins rúmstæðis.
Sú ríkisstofnun sem lagt h
nýsköpun í íslenskri byggi
það vitnar m.a. hin glæsilei
hönnuð er af Pálmari Krist
tákn nýrra tíma í áfengist
áorkað, þegdr saman fer g
og skilningur verkkaupa. M,
að fyrirmynd í þessum efn
Island - hömiunarl;
Fátt lætur íslendingum betur en að státa sig af
velgengni landa sinna á erlendum vettvangi.
Gildir einu, hvort afrekin eru unnin á sviði
íþrótta, viðskipta eða lista, flest er það tínt til,
stórt og smátt; og um það rætt í fiölmiðlum.
Menntun og hæfileikar á
sviði hönnunar er
auðlind, sem
landsfeðurnir virðast
ekki hafa uppgötvað að
sé til. íslenzkir hönnuðir
hafa þó unnið merk
afrek, sem í þessari grein
er vikið að, en hafa þótt
síðra fréttaefni en
fótboltaleikir til dæmis.
Svo var um íslenzka
raðhúsið í Malmö og
sigur Studio Granda í
samkeppni úti í
Þýzkalandi.
Það skýtur því óneitanlega skökku við hversu
lítið hefur verið fjallað um nokkur umtalsverð
afrek á sviði hönnunar, sem unnin hafa verið
á síðustu 2-3 árum. Á sama tíma og yfirvöld
leita logandi ljósi að nýjum stoðum undir
íslenskt efnahagslíf, hefur fáum hugkvæmst
að í vaxtarbroddi hönnunar hér á landi kunni
að leynast vísir að arðvænlegri atvinnugrein.
Norræn Hönnunarsýning
í Malmö
Þekktur bandarískur hönnuður, er hélt fyr-
irlpstur hér á landi sl. haust, lét m.a. svo
ummaelt, að ef rétt væri að málum staðið
ætti ísland góða möguleika á að verða næsta
„hönnunarlandið“ á Norðurlöndum. Tilefni
þessara orða var góð frammistaða Islendinga
á Norrænni hönnunarsýningu (NordForm90)
í Malmö á liðnu sumri. Það var einkum fram-
lag okkar á sviði listiðnaðar og byggingarlist-
ar sem athygli vakti, en minna fór fyrir öðr-
Eftir PÉTUR H.
ÁRMANNSSON
Líkan af tillögu Guðmundar Jónssonar arkitekts að sýningarskála íslands í Se-
villa á Heimssýningunni 1992. Byggingunni er ætlað að minna á eldfjallaeyju,
sem umlukin er vatni á allar hliðar. Aðgangur er um brú yfir vatnið. Klæðning-
in utan á skálanum er valin með hliðsjón af íslenskum áliðnaði. TiIIagan var ein
þriggja, sem sendar voru inn í lokaða samkeppni á vegum Útflutningsráðs, en
sem kunnugt er ákváðu stjórnvöld að veija framkvæmdafénu til annarra verkefna.
um greinum, svo sem iðnhönnun. í tilefni
sýningarinnar var efnt til norrænnar sam-
keppni meðal arkitekta um raðhús framtíðar-
innar. Var tilnefnd ein tillaga frá hveiju landi
pg eftir henni byggt hús á sýningunni. Fyrir
Islands hönd hlaut fyrstu verðlaun tillaga
Líkan af verðlaunatillögu Studio Granda í samkeppni um einbýlishús í Wiesbaden í Þýskalandi. Um er að ræða tvö, sjálf-
stæð hús, „Satúrnus“ (t.v.) og „Delíu“ (t.h.), sem tengd eru með sveigðri aðkomuleið. í hvoru húsi eru dregnar fram þær
andstæður, sem finna má í nánasta umliverfi, annarsvegar þungbúið og efnismikið yfirbragð nærliggjandi byggðar og
hinsvegar léttleiki og „gagnsæi“ skógarins og ávaxtatijánna er blasa við frá lóðinni. Innhyrðis afstaða hinna tveggja ein-
inga kallar fram líflcgt samspil andstæðra forma og veldur því að húsið er sífellt að taka á sig nýja mynd, allt eftir því úr
hvaða átt er horft. (Ljósm. Uwe Lanbe.)