Tíminn - 11.12.1966, Qupperneq 5

5
SUNNUDAGUR 11. desember 1966 THVIINN
Þórarlnn
og hidriði
G. Þorsteinsson Fulltrúi ritstjórnar: Tómas Kartsson Aug-
lýsingastj.: Steingrimur Gíslason Ritstj.skrifstofur t Kddu-
húsinu, símar 18300—18305. Skrifstofur: Bankastrætl 7. Af-
greiðsiusimi 12323. Auglýsingasími 19523 Aðrar skrifstofur,
sími 18300 Áskriftargjald kr 105.00 á mán. Innanlands _ t
lausasölu kr. 7.00 eint. — Prentsmiðjan EDDA h. t.
Skattbyrðin
MorgimblaSið heldur áfram að skattyrðast út í Tím
ann vegna þess að Tíminn hefur bent á það, að hjá því
geti ekki farið, þegar Reykjavíkurborg ætlar að auka
álögur sínar um 18% í krónutölu og ríkissjóður um
meira en milljarð króna á næsta ári en tekjur manna eiga
að standa óbreyttar miðað við þessa árs tekjur, að skatt-
byrði larunþega muni aukast.
Morgunblaðið heldur því fram, að Tíminn beiti þarna
freklegum föisunum, vegna þess, að skattþrep og skatta
frádráttur muni verða leiðréttur til samræmis við vísi-
tölu framfærslukostnaðar. Vísitala framfærslukostnaðar
er ekki til mikils halds unga fólkinu t. d. sem býr í nýju
húsunum. Síðan 1959 hefur vísitala byggingarkostnaðar
hækkað skv. skýrslum Hagstofunnar um 126% en á sama
tíma og þessi stórkostlega hækkun hefur orðið á bygg-
ingarkostnaðinum hefur húsnæðiskostnaðurinn í vísitölu
framfærslukostnaðar aðeins verið hækkaður um 40%.
Húsnæðiskostnaður meðalfjölskyldu er talinn í vísitölu
framfærslukostnaðar aðeins 1200 krónur á mánuði.
Morgunblaðið segir, að leiðréttingar á skattþrepunum
samkvæmt vísitölunni muni tryggja það að menn greiði
ekM hærra hlutfall af tekjum sínum í beina skatta og
útsvör á næsta ári en þeir hafa gert á þessu
Jafnvel þótt það væri tryggt að skattstigar yrðu leið-
réttir svo vel að menn gréiddu ekki hærra hlutfall af
skattskyldum tekjum sínum en áður, hlýtur greiðslu-
byrðin hjá einstaklingunum að vaxa af þeirri einföldu
ástæðu, að menn greiða skatta sína árið eftir að tekjurn
ar féllu til og þess vegna hafa verðbólguhækkanir kaup
gjalds í raun létt nokkuð greiðslubyrðina á því ári, sem
skattarnir greiðast af fyrra árs tekjum. Þetta verður
bezt skýrt með einföldu dæmi. Sé miðað við það, sem lík-
lega er nærri lagi, að 40% af skattskyldum tekjum manna
fari í beina skatta og gjöld greiðir maður, sem hafði 120
þús. króna skattskyldar tekjur árið 1965 kr. 48 þús. í
skatta á þessu ári. Hafi verðbólguhækkun kaupgjalds frá
árinu 1965 orðið ca. 10% yrðu skattskyldar tekjur
þessa einstaklings 132 þús. á þessu ári. 40% af þeim í
beina skatta og skyldur eru 52.800 krónur og það á hann
að greiða á næsta ári. Með „stöðvunarstefnunni" eiga tekj
ur hans hins vegar ekki að aukast þannig að skattskyldar
tekjur hans á næsta ári eiga að vera 132 þús. eða þær
sömu og í ár. Miðað við 10 mánaða innheimtu vex því
greiðslubyrði hans á næsta ári miðað við skattskyldar
tekjur þess árs úr 4.800.— kr. á mánuði þessa 10 inn-
heimtumánuði í 5.280 krónur á mánuði á næsta ári, þótt
full leiðrétting fáist á skattstigum, sem dregið er
í efa. Greiðslubyrðin vegna skatta af mánaðarlaunum
þessa 10 innheimtumánuði hefúr því aukizt að meðaltali
um 10% en greiðslubyrðin í heild miðað við innheimtu
skatta af tekjujn næsta árs mun aukast úr 36.3% í
40% miðað við skartskyldar tekjur bæði árin
Þetta eru staðreyndir sem verða elcki hraktar. Það er
Ijóst, að til þess að skattbyðrin á næsta ári aukist ekki
frá því sem hún var á þessu ári verður að lækka álagn-
ingarstiga til jafns við verðbólgumuninn á árunum 1965
og 1966 vegna þess að skattar af tekjum greiðast árið
eftir að fyrir þeim er unnið. „Stöðvunarstefnan“ þýðÞ
því ekki stöðvun á aukini skattheimtu í vasa almennings.
Walter Lippmann ritar um alþjóðamál:
Þeim fjölgar, sem vantreysta
niðurstöðum Warrennefndar
Erfitt er að skera úr um réttmæti efasemdanna.
KENNEDY FORSETI OG ROBERT BRÓÐIR HANS.
Robert Kennedy hefur látið í ljós fyrir hönd ættmenna Kennedys
forseta, að þau telji slkýrslu Warrennefndarinnar fullnægjandi og
hafi ekki áhuga fyrir nýrri rannsókn málsins.
SÚ varð niðurstaSa Warren
nefndarinnar, að Oswald hefði
ráðið Kennedy forseta af dog-
um einn og óstuddur.
Hér heima hefur margur
® dregið þessa niðunstöðu í efa,
og heita má, að erlendis rengi
hana allir. Vissir þættir mál.--
ins verða til þess að auka van
trúna, þar sem ekki hefur tek-
ist að skýra þá á sannfærandi
hátt. Þetta elur á grunsemd-
unum.
Mörgum veitist einna erfið-
ast að kyngja því, að Oswaid
skyldi vera skotinn til bana
í aðalstöðvum lögreglunnar.
Mjög erfitt er að trúa, að
þetta hafi verið einskær til-
vilj-un, einvörðungu stafað af
J handvömm lögreglunnar og
ekki verið af sama toga spunn-
ið og morðárásin sjáif.
EVRÓPUMENN fást fæstir
til að trúa, að unnt hefði verið
að skjóta Oswald til bana
nema með þegjandi samþykki
lögreglunnar. Þeir em þvj yfir
leitt á einu máli um, að þarna
hafi verið um að ræða sam-
. særi, sem lögreglan hafi verið
áfram um að dylja; i
Það elur mjög á þessum
grun, að lögreglunni í Dallas
skyidi reynast um megn að
veita forsetanum viðhlítandi
vernd. Ennfremur skjóta víða
upp kollinum grunsemdir um,
að Oswald hafi á einhvern
hátt verið riðinn við njósnir.
Til þess þykir benda, hve auð-
velt honum veittist bæði að
kom-a til Sovétríkjanna og fara
þaðan aftur.
Atoennin-gur sættir sig yfir-
leitt ekki við hina opinber-j
niðurstöðu Warren-nefndar-
innar, bæði af þessum áður
töldu ástæðum og öðrum. Þess
vegna fjöl-gar þeim s-töðugt,
bæði hér heima fyrir og er-
lendis, sem hallast á þá sveif,
að málið beri að ta-ka upp að
nýju og leitast við að ske-ra
úr um ai-lan vafa.
Að mín-u viti ve-ltur allt á
þeirri s-purningu, hvort mögu-
legt sé að upplýsa vafaatriðin.
Er unnt að gera sér sæmiilegar
vonir um, að nýjir rannsak-
endur gætu komizt að sann-
færa-ndi niðurstöðu?
Ef nýji-r kannendu-r gætu
fengið þessu áorkað yrði það
að sjálfsögðu til óumræðilegs
létti, fyrir alla aðila. Sú krafa
hef-u-r ærið mikið til síns máls,
að niður beri að kveða ailiar
efase-mdir, sem á kreiki eru,
allri h-ulu og grunsemdum í
sambandi við morð Kennedys
forseta þurfi að svipta burt í
eitt skipti fyrir öll.
En spurnim-gin er, hvort
mögulegt sé að koma þessu í
kring. Eru horfur á, að aðrir
dómarar, sem sæti tækju sen;
eins kon-ar yfirréttur, legðu
annan skilning í upplýsíngarn
ar, sem Warren-nefndin tók
ek-ki ti-1 athugunar, en gætu •
leitt ti-1 allt annarrar niður-
stöðu en hún komst að? Sam-
þykkt kröfunnar um, að opin-
ber rannsókn málsins sé tek-
in upp að nýju, hlýtur að
byggjast á jákvæðum svörum
við þessum spurnin-gum.
SPURNINGUNUM, sem
fram voru bor-nar hér á und-
an, hefur ekki enn verið svar-
að j-átandi. í hæsta la-gi er
hægt að fullyrða, að fyrir hendi
sé röks-tuddur grun-ur, ef til
vill einkum þó um það atriði,-
hve mörgum skotum hafi ver-
ið skotið og þá þar af leið-
andi, hvort árásanmennirnir
hafi verið fleiri en ein-n.
Ég aðttiyilliist þ-á skoð-un, að
endurupptaka rannsókn-arinn-
ar geti ek-ki að svo stöddu
svipt burt þeirri leyndai-dóms-
hulu, sem umlykur málið. Gild
ástæða er til að halda, að gát-
uraar, sem enn eru óleystar,
haldi áfram að vera það.
Að mínu viti verður helzt
dregin af þessu sú ályktun,
að enda þótt að opinber endur-
upptaka rannsóknarinnar, —
t.d. í höndum nýrrar þing-
nefndar, — geti efeki að svo
stöddu skorið úr öllum vafa-
atriðum, þá ætti að vera til
ein-hver heiðarlegur aðili, ó-
háður bæði stjórnmálalega og
fjárhagslega, en þess um kom-
inn að kanna nýjar túlkanir
fram kominna upplýsin-ga og
nýjar upplýsingar, sem dreg-n-
ar kunna að verða fram í dags-
ljósdð í framtíðinni.
ÉG Á, fyrir mitt leiti, ekki
von á, að auðið verði að svo
stöddu að afla nýrra upplýs-
inga, sem skýri málið í veiga-
mi'klum atriðum. En vissan um,
að ran-nsókn málsins sé ekki
endanlega lokið, og viðurkenn
in-gin á því, að enn séu efa-
semdir á kreiki, jafnvel þó að
við vitum ekki, hvernig eigi
að skera úr um réttmæti þeirra
ætti að geta dregið úr ókyrrð
inni, sem saurgar sorg þessa
átakanlega hanm-leiks.
En ég óttast ei-gi að síður,
að við hljótum að géra ráð
fyrir að verða enn um langa
framtíð að lifa við áleitni
spurnin-ga, sem ekki verður
svarað afdráttarlaust. Sem
man-nlegar verur eigum við auð
vitað mjög erfitt með að sætta
okkur við þetta.
Útgefandi: FRAMSÓKNARIFLOKKURINN
Framkvæmdastjóri: Kristján Benediktsson. Ritstjórar:
Þórarinsson (áb), Andrés Kristjánsson. Jón Helgason