Alþýðublaðið - 23.03.1982, Side 1

Þriðjudagur 23. mars 1982. 42. tbl. 63. árg.
Alþýðuflokkurinn
með
atvinnulýðræði
— Sjá viðtal við Sighvat
Björgvinsson
Kjartan Jóhannsson um orkumál:
Stefna ríkisstjórnar-
innar leiðir til
kjararýrnunar
Samtök sunnlenskra
sveitarfélaga:
Mótmæla
harðlega
tillögum um
steinullar-
verksmiðju
á Sauðár-
króki
Sú ráðagerð Hjörleifs Gutt-
ormssonar, iðnaðarráðherra,-
að mæla með staðsctningu
steinullarverksmiðju á Saðár-
króki, hefur valdið mikilli
reiði meðal Sunnlendinga.
Samtök sunnlenskra
sveitarfélaga boðuðu til sér-
staks fundar um helgina i
fulltrúaráði Samtaka
sunnlenskra sveitarfélaga,
atvinnumálanefnd sam-
takanna og stjórn Iðnþróunar-
sjóbs Suðurlands. bar
var eftirfarandi áiyktun
samþykkt:
Fulltrúaráð Samtaka sunn-
lenskra s veitarféla ga
mótmælir harðlega fram-
komnum tillögum iðnaðar-
ráðherra um þátttöku rikis-
sjóðs i byggingu
steinullarverksmiðju
á Sauðárkróki.
Fjölmenni var á ráðstefnu Alþýðuflokksins um sveitarstjórnarmál. Hér má sjá hluta ráðstefnu gesta,
en i ræðustól er Guðmundur Vésteinsson og flytur framsögu um landið þjóðareign.
__________________________________Ljósm.: Guölaugur Tryggvi Karlsson
Fjölmenn sveitarstjórnarrádstefna Alþýðuflokksins um helgina:
Bjartsýni á niðurstöður komandi
sveitarstjórnakosninga
—Sjálf sforræði
sveitarfélaga
— Fjölskyldupólitík
— Ríkisfjölmiðlar
Mikiö fjölmenni var á sveitar-
stjórnarráðstefnu Alþýðuflokks-
ins nú um helgina. Fulltrúar
komu víðs vegar að og umræður
urðu miklar og gagnlegar.
Ráöstefnan hófst á laugardag-
inn kl. 10 og stóð fram til 19 um
kvöldið. Ráðstefnan var sett af
Sjöfn Sigurbjörnsdóttur formanni
sveitarstjórnarráðs, en siðan
voru flutt erindi um nokkur
stefnumið Alþýðuflokksins f
— Landið þjóðareign
— Lækkun kosningaaldurs
sví'itarstjórnarmálum. Magnús
H. Magnússon varaformaður Al-
þýðuflokksins fjallaði um aukið
sjálfsforræði rív
sveivarfélaga og (jy
Bæjarráð Keflavikur
og Njarðvíkur:
Fagna ákvörðun
um olíuhöfn og
olíugeyma við
Helguvík
Hafna hug-
myndum
olíufélagsins
Alþýðublaðinu hefur borist
eftirfarandi samþykkt bæjar-
ráöa Keflavikur og
Njarðvikur:
„Sameiginlegur fundur
bæjarráða Keflavíkur og
Njarðvikur, haldinn þann 18.
þessa mánaðar fagnar þvi, að
ákvörðun hefur verið tekin um
byggingu oliuhafnar i Helgu-
vik og oliugeyma norðan
hennar. Aðrir kostir við lausn
málsins hafa veriö til umræðu
i bæ jarráðunum, meðal
annars hugmyndir forstjóra
Oliufélagsins h.f., en þeim
hefur verið hafnað.
Bæjarráðin benda á, að nú
er i sjónmáli lausn á þeim
vanda, sem núverandi
staðsetning oliugeyma
varnarliðsins og oliuleiðslur
gegnum byggðina hafa valdið
ibdum Keflavikur og
Njarðvikur og margoft hefur
veriðkvartað yfir.
Bæjarráðin telja,
að utan-
Kristján Jónasson um sjónarmið landverndarmanna Blöndu:
Verulegur munur
á kostnaði við
tilhögun I og II
Sjónarmið landverndar-
manna Blöndu og Héraðsvatna
hafa fengið aukinn byr i fjöl-
miðlum að undanförnu. Tals-
verða athygli hafa vakið ýmsar
fullyrðingar þeirra, m.a. sú full-
yrðing að hægt væri að spara
nærri helming þess gróins
lands, sem fara mun undir vatn
samkvæmt áætlaöri virkjunar-
leið án aukins kostnaðar. bá
hefur það komið fram, hjá þeim
landverndarmönnum, að ýmsir
ráðamenn i heimahéruðum og
sérfræðingar hafi verið undir
óeðlilegum þrýstingi stjórn-
valda. Við leituðum álits Kristj-
áns Jónssonar, rafmagnsveitu-
stjóra á þessum fullyrðingum
og spurðum hann fyrst, hvað
hann vildi segja um það sjónar-
miðlandverndarmanna, að ekki
hefði verið nein viðleitni af hálfu
stjórnvalda til þess að ná sam-
komulagi um stærð miðlunar-
lóns ofan Blönduvirkjunar.
„Ég get nú ekki tekið undir
það,” sagði Kristján Jónsson.
„Viö höfum nú unnið að þessum
málum f nærfellt eitt og hálft ár.
Á þeim tima hefur verið unnið
itarlega að þessu og eins og
fram hefur komiö hafa nú 5 af 6
hreppum, sem land eiga að
virkjunarsvæðum, samþykkt
þann samning sem fyrir liggur.
Stjórnvöld hafa tekið ákvörðun
um leið I. Kostnaður við virkj-
unarleið II, sem landverndar-
menn hafa bent á, er verulega
meiri eða um 90 milljónir króna,
og 80 milljónir, ef tekiö er tillit
til kostnaðar við uppgræðslu.
Þetta er verulegur munur. bað
liggur heldur ekki fyrir nein
vissa um samkomulag um
virkjunarleið II. Þar kemur til
aukið landrými undir vatn aust-
an Blöndu.
Þú hafnar þá alveg rökum
þeirra landverndarmanna um
að þessi náttúruvernd kosti ekki
neitt?
Samkvæmt þeim tölum sem
við höfum, þá er það ekki rétt.
Það er verulegur munur á þess-
um virkjunarleiðum og þó að
tekið sé tillit til kostnaðar við
uppgræðsluna, þá er enn mjög
verulegur kostnaðarmunur á
þessum virkjunarleiðum.
En hvað vilt þú segja um þá
fullyrðingu, að bótakostnaður-
inn vegna uppgræðslu hafi verið
vfsvitandi haldið út úr öllum
stofnkostnaði virkjunarinnar?
Það er rétt, að þessi kostnað-
ur lá ekki fyrir að fullu en kostn-
aði viöuppgræðslu hefur nú ver-
ið bætt við. Það er ekki rétt, að
mismr.nurinn á þeim kostnaði
veg’i upp á móti þeirri hag-
kvæmni sem fylgir virkjunar-
leið I. Björn Sigurbjörnsson hef-
ur meðal annars sýnt fram á
það, að útreikningar Ölafs Dýr-
mundssonar standast ekki i
þessu dæmi. Þarna verður
áfram mismunur upp á 80 mill-
jónir, sem virkjunarleið I er
ódýrari kostur.
Nú halda þeir þvi fram land-
verndarmenn, að þiðhafið hald-
ið skýrslum leyndum fyrir al-
menningi og neitað að birta
álitsgerðir i fjölmiðlum sem
ekki eru jákvæðar I garð virkj-
unarleiðar l?
Ég kannast ekki við það. Mjög
mikið af þessum gögnum eru
opinber gögn og þau hafa farið
viða. Við höfum einmitt leitast
við að láta sem mestar upplýs-
ingar koma fram. Hins vegar
hefur komið upp sú spurning,
hvort leyfa eigi birtingu á viða-
miklum skýrslum eða skýrslum
sem sýna aðeins eina hlið máls-
ins.
Landverndarmenn segja, að
hreppsnefndarmenn og sér-
fræðingar hafi verið undir mikl-
um þrýstingi til að samþykkja
þessa virkjunarleið. Þeir tala
um óeðlilegan þrýsting?
Ekki get ég fallist á það, ég
veit ekki til þess að svo hafi ver-
ið.
Þeir segja einnig aö engin viö-
leitni sé hjá ráðamönnum til að
spara land undir miðlun?
Ef þessi samningur er skoð-
aður, kemur það fram á hverri
einustu blaðsiðu, að þetta er
ekki rétt. Hitt er ljóst, að ef
menn vilja fá rafmagn, þá
verða þeir að kosta einhverju
til. Engin leið er að geyma
vatnsforðabúrin nema á lægð-
um á hálendinu. Það verður þvi
ekki komist hjá þvi, að kosta
einhverju til. Þ
Jón Karlsson, bæjarfulltrúi Sauðárkróki:
Blöskrar gífuryrði og
málflutningur Magnúsar
H. Magnússonar um
steinullarmálið
„Ég vil bara segja það um
þessar fullyrðingar Magnúsar
H. Magnússonar, alþingis-
manns og flokksbróður mins að
mér blöskrar þessi gifuryrti
málflutningur. Og án þess að ég
vilji fara að skattyrðast við
hann i Alþýðublaðinu þá vil ég
að það komi fram, að mér
blöskrar það, hvernig hann
orðar skoðanir sinar á stein-
ullarmálinu I laugardagsblaði
ykkar”, Þetta hafði Jón Karls-
son, bæjarfulltrúi og formaður
verkamannafélagsins á Sauðár-
króki að segja um viðtal sem Al-
þýðublaðið átti við Magnús H.
Magnússon um þá ákvörðun
iðnaðarráðherra að velja stein-
ullarverksmiðju stað á Sauðár-
króki.
Það er ýmislegt hægt að segja
um þann málflutning sem
Magnús H. félagi minn hafði
uppi i þessu viötali, sagði Jón
Karlsson Ég ætla þó ekki að
fara aö etja kappi við Magnús i
Alþýðublaðinu, þar eð sjónar-
mið okkar norðanmanna um
steinullarverksmiðjuna munu
væntanlega verða kynnt i fjöl-
miðlum á næstunni. En þaö er
þó auðvelt að benda á atriði sem
engan veginn standast i mál-
flutningi hans.
Hann segir t.d. að öll
byggðarök hnigi aö þvi að verk-
smiðjan risi i Þorlákshöfn.
Þetta er rangt. Allir sérfræð-
ingar benda þvert á móti á, að
byggðarök vegi þungt fyrir
Norðurland. Siðan talar Magnús
H. Magnússon um siðleysi
„vegna þess að þeir norðan-
menn ætla nú að ganga beint inn
i það samstarf sem viö Sunn-
lendingar höfum unnið að siðan
1973”. Þetta er mikill misskiin-
ingur.
Við Norðlendingar höfum
aldrei bundið okkur viö neinn
einn aðilja varðandi steinullar-
framleiðsluna. Félag okkar er
undirbúningsfélag og það getur
ekki tekið ákvöröun um, við
hverja aðilja erlendis verður
samið um samvinnu i fram-
leiðslu og dreifingu. Að kalla
þetta siðleysi, er út i hött. Og að
við séum að ganga inn i það
samstarf sem þeir hafi undir-
búið. Við höfum allan timann
verið með fleiri en einn sam-
starfsaðilja i huga og vildum
ekki loka neinum leiðum. Við
höfum metiðog vegið þetta mál,
bæði tæknilega og fjárhagslega
og það er siöan steinullarfyrir-
tækisins sem veröur stofnað, að
ganga endalega frá samningum
við þá aðilja, sem forráöamönn-
um fyrirtækisins list best á.