Alþýðublaðið - 13.07.1983, Blaðsíða 3

Miðvikudagur 13. júlí 1983
3
6.7 milljonir fra íslenskum
fyrirtækjum til átaks gegn
krabbameini
Einkafyrirtæki og samvinnufyr-
irtæki hafa á undanförnum mánuð-
um safnað fé til aukinnar baráttu
gegn krabbameini. Söfnun þessi er
í óbeinu framhaldi af landssöfnun
meðal einstaklinga, en hún fór fram
í lok október sl. undir kjörorðinu
„Þjóðarátak gegn krabbameini",
eins og kunnugt er.
Fé það sem safnaðist í fyrir-
tækjasöfnuninni var afhent
Krabbameinsfélaginu föstudaginn
8. júlí við athöfn í húsi því sem fé-
lagið hefur keypt við Reykjanes-
braut 8.
Sigurður Helgason forstjóri
Flugleiða afhenti dr. Gunnlaugi
Snædal formanni Krabbameinsfé-
lags íslands söfnunarfé frá 240
einkafyrirtækjum. Benedikt Sig-
urðsson fjármálastjóri Samvinnu-
trygginga afhenti Gunnlaugi síðan
Tramlág" frá "SamlDahdi “ísl.' iam-
vinnufélaga og samvinnufyrirtækj-
um. Heildarupphæðin er 6,7 millj-
ónir króna.
Það kom fram hjá talsmönnum
gefenda að fyrirtæki landsins gera
sér fulla grein fyrir því hve brýnt er
að berjast gegn þessum sjúkdómi
sem enn tekur stóran toll hjá fólki á
besta aldri.
Dr. Gunnlaugur Snædal þakkaði
fyrir þessar höfðinglegu gjafir til
Krabbameinsfélagsins og sagði að
þær kæmu sér svo sannarlega vel nú
þegar ætti að fara að innrétta hið
nýja hús félagsins. Þessi stuðningur
getur ráðið úrslitum um það að
unnt verði að flytja inn í húsið í
byrjun næsta árs og að félagið geti
aukið starfsemi sína eins og stefnt
hefur verið að.
Þess má geta að nú stendur yfir
söfnun meðal stéttarfélaga og er
búist við að henni ljúki í haust.
Frá afhendingu á söfnunarfé
frá fyrirtækjum til Krabba-
meinsfélagsins. "“A myndinni
eru Benedikt Sigurðsson,
Gunnlaugur Snædal og Sig-
urður Helgason
Jón B. Lorange skrifar:
Launafólk mátað
af eigin viija
Það hefði mátt halda að fólk
hefði viljað breytingar. En úrslit
síðustu Alþingiskosninga bera það
ekki með sér. „Gömlu flokkarnir
með gömlu úrræðin“, þ.e. Fram-
sóknarflokkur, Sjálfstæðisflokkur
og Alþýðubandalag, vörðu undan-
haldið einstaklega vel. í kosningun-
um 1978 fengu þessir flokkar sam-
anlagt um 80 af hundraði atkvæða
og í vor var þetta hlutfall um 75. En
því segi ég „gömlu flokkarnir með
gömlu úrræðin" að þessir flokkar
hafa haft „stjórnartaumana í sín-
um höndum nær allan síðasta ára-
tug og þau tvö og hálft ár sem liðin
eru af níunda áratugnum.
Að vísu áttu Alþýðuflokksmenn
aðild að ráðuneyti Ólafs Jóhannes-
sonar, sem starfaði í um eitt ár, og
strax á eftir mynduðu þeir minni-
hlutastjórn í nokkra mánuði um
áramótin 1979—80. En Framsókn-
arflokkur hefur átt aðild að fjórum
ríkisstjórnum í nær tólf ár sam-
fleytt, Alþýðubandalag hefur átt
aðild að þremur ríkisstjórnum í alls
sjö ár og Sjálfstæðisflokkur aðild
að tveimur ríkisstjórnum í alls
fimm ár. Til samanburðar hefur AI-
þýðuflokkurinn átt aðild að þremur
ríkisstjórnum en starfstími þeirra
allra samanlagt aðeins verið um tvö
og hálft ár. Hér er talið frá miðju ári
1970.
En höfum við gengið til góðs göt-
una fram eftir veg ? Góðir árróð-
ursmeistarar mættu kannske telja
okkur trú um það en því miður
segja staðreyndirnar okkur annað.
Efnahagsvandinn hefur vaxið stöð-
ugt frá miðju ári 1970 og sumir
ábyrgir menn í þjóðfélaginu telja nú
að sjálfstæði þjóðarinnar sé stefnt í
hættu með svipuðu áframhaldi.
Hér koma staðreyndirnar sem eru
ef til vill öllum kunnar en allt of fáir
virðast gera sér grein fyrir alvöru
þeirra.
1. Óábyrg og stjórnlítil stefna
stjórnvalda í peningamálum hef-
ur leitt til vaxandi verðbólgu og
sérfræðingar telja nú að hún fari
óðfluga að nálgast fyrsta hundr-
aðið.
2. Lítið taumhald hefur verið á
töku erlendra Iána og eru erlend-
ar skuldir þjóðarbúsins um
helmingur af þjóðarframleiðslu.
Við þetta má bæta að greiðslu-
byrði erlendra lána hefur nú
komist upp fyrir 20% af útflutn-
ingstekjum okkar.
3. Sparnaður fer minnkandi og fór
niður fyrir 20% árið 1982. Allir
fjárfestingar- og atvinnuvega-
sjóðir eru þurrausnir.
4. Þjóðarframleiðsla hefur dregist
saman um 2% á síðasta ári og
5% samdrætti er spáð á þessu
ári.
5. íslenska krónan stendur mjög
höllum fæti gagnvart erlendum
gjaldmiðli. Meðalgengi erlendra
gjaldmiðla gagnvart krónunni
hækkaði um nær 90% á sl. ári.
6. Ríkissjóður er uppurinn og í
hann mun Iíklega vanta rösklega
1000 m.kr., þegar gert verður upp
fyrir 1983.
7. Verðgildi nýkrónunnar svoköll-
uðu hefur rýrnað um 70%. Þær
aðgerðir sem fyrirhugaðar voru
samhliða gjaldmiðilsbreyting-
unni hafa því greinilega borið lít-
inn árangur.
8. Þrátt fyrir stór orð hefur at-
vinnuleysi aukist!
9. Skattar til ríkisins hafa hækkað
þrátt fyrir allt þetta. Hækkunin
nemur 5.7% af þjóðarfram-
leiðslu.
Svona mætti fleira tína til. Og þó
að kannske megi reyna að kenna
síðustu ríkisstjórn um stöðu mála
þá fellur það hvort eð er um sjálft
sig, því umræddir íhaldsflokkar
áttu einmitt aðild að henni. En hve
mikið sem menn reyna er þetta að
meginu til afleiðingar af óstjórn
og óábyrgum ákvörðunum stjórn-
málamanna. Vissulega má sumt
skrifa á reikning úrelts kerfis, sumt
á utanaðkomandi áhrif og sumt á
óviðráðanleg innlend áföll, en allri
skuldinni verður ekki skellt á þessi
atriði eins og sumir vilja láta í veðri
vaka. En þó staða þjóðarbúsins sé
slæm er þá staða heimilanna í land-
inu eitthvað betri? Sem betur fer er
það svo. En Adam verður ekki lengi
í Paradís. Staða heimilanna fer nú
bráðversnandi. Kaupmáttur launa
hefur verið skertur af stjórnvöldum
hægt og bítandi undanfarin ár. Á
meðan hefur verðlag hækkað mun
meir en kaupið, launamismunur
aukist, skattsvik aukist, hrammur
hins opinbera stækkað og skattar
hækkað. Sem sé þegar leysa átti
efnahagsvandann hefur alltaf verið
ráðist á launin en látið hjá líða að
framkvæma einhvern uppskurð á
kerfinu eins og sumir hafa lagt ein-
dregið til að verði gert. Fyrir-
greiðslupólitík og byggðastefnan
hefur verið í miklu uppáhaldi
stjórnmálamanna á undanförnum
árum enda hafa þeir átt greiðan að-
gang að sjóðakerfinu. Peningum
hefur verið mokað frá suðvestur-
horninu út í landsbyggðina í álíka
hlutfalli og þingmenn landsbyggð-
arinnar hafa komið til þingsetu á
Alþingi Islendinga í höfuðborg-
inni. En nóg um þetta.
Að öllu þessu sögðu má mönnum
vera Ijóst, a.m.k. þeim er hafa hag
alls landsins í huga, að breytinga er
þörf ef ekki á að kafsigla fleyið. Og
viti menn. Betri leiðir bjóðast og
upp á þær var boðið í síðustu kosn-
ingum. Jafnaðarmenn buðu upp á
jafnaðarstefnuna. Þeir höfðu kjark
til að gagnrýna stjórn efnahags-
mála harkalega, enda ekki að á-
stæðulausu samkvæmt ofan-
greindu, þeir höfðu og vilja til að
fara aðrar ólíkar leiðir. En kjósend-
ur höfnuðu þeim leiðum. 19%
Iandsmanna völdu breytingar með
jafnaðarstefnu, 5.5% kusu hagsýn-
ar húsmæður en hin 75.5% kusu
gömlu ráðin. Óhætt er að segja að
áróðursmeistarar stærstu þriggja
dagblaða landsins hafi staðið sig
stórkostlega í áróðursstríðinu al-
ræmda. Eitt höfðu þessi dagblöð
þó annað sameiginlegt, þ.e. að gera
jafnaðarstefnuna og fylgismenn
hennar tortryggilega og óraunsæja í
Góðra 1
ellefu þúsund og sjöhundruð fer-
metrar að stærð og Iátin sendiráð-
inu í té til sjötíu og fimm ára. Frem-
ur óvanalegt mun að lóð sé afhent
til svo langs tíma, nema fram-
kvæmdir séu þegar hafnar. Það
munu vera kröfur yfirvalda í
Bandaríkjunum sem hér koma til,
en fullkomin gögn verða að liggja
fyrir um framkvæmdir sendiráðs-
ins þegar beiðni um fjárveitingu
verður lögð fyrir stjórnvöld þar í
landi.
augum kjósenda. Staðreyndin er
nefnilega sú að öllum „kerfiskörl-
um“ stendur stuggur af frjálslyndri
stefnu jafnaðarmanna.
Dugandi jafnaðarmönnum og
sönnum lýðræðissinnum hefur
reyndar lengi verið þetta Ijóst og
hafa þeir reynt ýmis ráð til úrbóta.
Fremstur í fylkingu var Vilmundur
Gylfason. Hann var hvatamaður að
útgáfu Helgarpóstsins; hann ræðst
í útgáfu nýs vikublaðs sem bar það
stefnumarkandi nafn, Nýtt land;
hann stofnar ný stjórnmálasamtök
jafnaðarmanna, Bandalag jafnað-
armanna. Áður hafði hann starfað
í Alþýðuflokknum og aukið fylgi
hans stórlega. Leiðir hlutu þó að
skilja þegar flokkurinn hafnaði
honum sem varaformanni á sl. ári.
Þá tók hann þá stórhuga ákvörðun
að stofna ný stjórnmálasamtök sem
ynnu í anda jafnaðarstefnunnar.
Vafalaust má lengi deila um þá
ákvörðun en vanhugsuð ákvörðun
Alþýðuflokksins að sniðganga Vil-
mund verður hinsvegar seint skilin
til fullnustu. Óhætt er að fullyrða
að við fráfall Vilmundar Gylfason-
ar hafi jafnaðarmenn misst mikinn
og stórhuga stjórnmálamann sem
kom miklu til leiðar á þeim skamma
tíma sem hans naut við.
Ný ríkisstjórn hefur tekið við
völdum. Fólkið hefur fengið ná-
kvæmlega það sem það kaus. At-
vinnurekendur, stórkaupmenn,
bankaráðsmenn, samvinnumenn
og milliliðir landbúnaðarins verða
stjórnendur efnahagslífsins í næstu
framtíð. Engum skal koma til hugar
að hagsmunir launþega sitji í fyrir-
rúmi. Útrekstur allaballanna verð-
ur kröftugur og svo sem engin eftir-
sjá í þeim en hætt er við að þeir
muni hervæðast fyrri vopnum, með
alþýðu sem sverð og skjöld, henni
bæði til minnkunar og skaða.
Góðu lesendur verum þess minn-
ug að kjósa er sama og dæma.
Dómarinn dæmir samkvæmt sann-
leika og lögum. Honum ber að leita
hins rétta, hins sanna, án hlut-
drægni. Það er mikill glæpur við
lýðræðið að ganga bundinn til
kosninga. Það er einnig mikill
glæpur við réttarfarið að dæma án
þess að hafa skoðað allar hliðar
málsins. Verum þessa minnug í
kjörklefanum við næstu kosningar.
Jón B. Lorange
Utboö
Tilboð óskast í að leggja Elliðavogsæð 4. áfanga fyrir Hita-
veitu Reykjavíkur.
Útboðsgögn eru afhent á skrifstofu vorri Fríkirkjuvegi 3,
Reykjavík gegn 1.500r kr. skilatryggingu. Tilboðin verða
opnuð á sama stað þriöjudaginn 26. júlí 1983 kl. 11 f.h.
INNKAUPASTOFNUN REYKJ/W KURBORGAR
Frikirkjuvegi 3 — Simi 25800
Sumarferð
Alþýðuflokksfélaganna
í Reykjavík
verður farin á laugardaginn n.k. 16. júlí. Ekið verður um Borgarfjarðar-
hérað að Surtshelli. Farið verður frá Alþýðuhúsinu v/Hverfisgötu kl. 9
árdegis og komið til Réykjavíkur að kvöldi. Verð farmiða er kr. 300r fyrir
fullorðna en kr. 150r fyrir börn.
Miðar í ferðina verða seldir í Alþýðuhúsinu v/Hverfisgötu og á afgreiðslu
Alþýðublaðsins Ármúla 38.
Fólk er hvatt til að láta skrá sig hið fyrsta.
Alþýðuflokksfélögin í Reykjavík