Alþýðublaðið - 21.01.1984, Side 3

Laugardagur 21. janúar 1984
3
Minning:
Ólafur Magnússon,
verkamaður Siglufirði
Fæddur 28, des. 1906.
Dáinn 3. jan. 1984.
Þriðjudaginn 10. janúar var gerð
frá Siglufjarðarkirkju útför Ólafs
Magnússonar, er lést á Sjúkarhúsi
Siglufjarðar 3. janúar eftir stutta
Iegu.
Ólafur Magnússon var fæddur
28. des. 1906 á Ytrakrossnesi í Eyja-
firði. Hann var sonur hjónanna
Soffíu Árnadóttur og Magnúsar
Jónssonar, sjómanns. Þau Soffía
og Magnús eignuðust níu börn sem
öll eru látin, nema Helga, sem bú-
sett er í Reykjavík, ekkja Haraldar
Jónssonar, smiðs frá Akureyri.
Þegar Ólafur var þriggja ára
gamall dvaldi móðir hans með hann
hjá hjónunum Ólöfu Elíasdóttur
og Jóni Benjamínssyni, sem síðan
urðu fósturforeldrar hans, en þau
bjuggu á Hóli í Staðarsveit í Eyja-
firði. í þessari fallegu sveit ólst Öl-
afur upp og kynntist þar fljótlega
búmennsku og bústörfum, uns
hann yfirgaf þetta góða heimili sitt
og fór til náms í búfræði að Hólum
í Hjaltadal. Á þessum árum þurfti
mikið áræði og dugnað til þess að
brjótast til náms. Minningarnar frá
námsárunum að Hólum voru Ólafi
kærar og samferðarfólkið þar hon-
um hugstætt alla ævi.
Á Hólum stundaði Ólafur íþrótt-
ir og var í sýningarhópi, sem ferð-
aðist allvíða og sýndi fimleika.
Hann var alla ævi mikill áhuga-
maður um íþróttir.
Árið 1927 lauk hann búfræði-
námi frá Hólum. Það var eftir-
minnilegur dagur í lífi Ólafs, er
hann 1982 sótti Hóla heim á hundr-
að ára afmæli skólans og hitti þar
fyrir skólafélaga, sem hann hafði
átt samleið með fyrir rúmlega
fimmtíu árum. Sú stund gladdi
hann mjög, þá 76 ára gamlan. Eftir
námið á Hólum lá leið hans aftur
heim i Eyjafjörð þar sem hann
starfaði á ýmsum býlum.
Hingað til Siglufjarðar flytur Ól-
afur 1932. Fyrst í stað starfaði hann
hjá Árna Ásbjarnarsyni við bú-
störf. Seinna vann hann hjá múr-
arameisturunum Baldri Ólafssyni
og Sigurði Magnússyni. All mörg ár
vann Ólafur hjá Síldarverksmiðj-
um ríkisins en síðustu árin hjá
Þormóði Ramma h.f. meðan heils-
an leyfði.
Árið 1936 kvæntist Ólafur eftir-
lifandi eiginkonu sinni, Júlíönu
Sigurðardóttur, mestu myndar- og
dugnaðarkonu, dóttur sæmdar-
hjónanna Guðrúnar Hansdóttur og
Sigurðar Ásgrímssonar, sem allir
Siglfirðingar þekktu.
Þau hjónin Ólafur og Júlíana
eignuðust fjögur börn. Tvö þeirra
dóu í frumbernsku, en upp komust
tvíburarnir Arnar, rafvirki og verk-
stjóri hjá Rafveitu Siglufjarðar,
kvæntur Guðrúnu Árnadóttur og
Sigrún, gift Sigurði Jónssyni, sjó-
manni.
Með Ólafi Magnússyni er til
moldar genginn mætur og gegn
maður úr verkalýðsstétt, sem ekki
lét mikið yfir sér í hversdagslegu
lífi, en var einn af þeim hundruðum
manna og kvenna, lífs og liðnum,
sem eru hornsteinar og máttar-
stolpar þjóðfélagsins með gjörðum
sínum og athöfnum.
Hversu oft höfum við ekki heyrt
það hin síðari ár, sérstaklega úr
hópi yngri kynslóðarinnar, þegar
spurt er um störf og stöðu manna,
„ég er bara verkamaður" „ég er
bara sjómaður" „ég er bara bóndi“.
Það er starf bóndans að láta tvö
strá eða fjögur vaxa, sem áður var
eitt. Það er starf sjómannsins að
sækja björg í bú og gull um lygnan
og úfinn sjó. Það er starf verka-
mannsins að byggja upp borgir og
bæi, vegi og stræti, temja fossa og
beisla hita jarðar og orku vindanna,
nýta þann afla sjávar, sem okkar
fengsælu sjómenn bera að landi og
skapa alhliða framkvæmdir með
vinnu sinni. í þessum störfum
bóndans, sjómannsins og verka-
mannsins hefur verið og verður
saga lands og þjóðar. Þetta eru ekki
bara verkamenn, bara sjómenn eða
bara bændur eins og nú er svo oft
talað um, heldur hornsteinar og
máttarstólpar íslensks þjóðfélags
frá örófi alda og um alla framtíð.
Ólafur Magnússon var duglegur
og samviskusamur verkamaður —
trúr og dyggur í hverju því starfi
sem hann gegndi. Friðsemdarmað-
ur, sem mátti ekki vamm sitt vita í
neinu. Aldrei heyrðist hann mæla
styggðaryrði í garð nokkurs manns.
Drengskaparmaður til manna og
málefna. En þetta þýddi ekki það
að hann hefði ekki skoðun á mál-
Harðar deilur 1
un innan borgarkerfisins.
Þá hefur einnig komið í
ljós í þessu máli, að ekki
var einhugur um afstöðu
stjórnar Sambands ís-
lenskra samvinnufélaga
um hlutdeild SÍS. Tveir
stjórnarmenn, Hörður
Zóphaníasson og Finnur
Kristjánsson varaformað-
ur stjórnarinnar, greiddu
atkvæði gegn þátttöku
SÍS; Gunnar Sveinsson sat
hjá, en aðrir greiddu mál-
inu atkvæði sitt. Það vek-
ur athygli að Ingólfur
Ólafsson kaupfélagsstjóri
KRON, sem situr einnig í
stjórninni og er yfirlýstur
Alþýðubandalagsmaður
greiddi inngöngu SÍS í
kompaní hægri manna
atkvæði sitt.
Annars staðar hér á síð-
unni og á bls. 4 má sjá við-
horf stjórnarmanna í SÍS,
Harðar Zóphaniassonar
og Finns Kristjánssonar
um málið, svo og bókun
Sigurðar E. Guðmunds-
sonar borgarfulltrúa Al-
þýðuflokksins í borgarráði
í gær.
Magnús 1
ið upp að taka upp neikvæöan
tekjuskatt.
„Einn stærsti kosturinn við þessa
leið er að hún getur komið í veg fyr-
ir ólgu á vinnumarkaðinum. Fyrir-
komulagið er hið sama og nú er
beitt með barnabótunum, en í dag
fer ónýttur persónuafsláttur til
ríkisins.
Við Alþýðuflokksmenn fluttum
vegna efnahagsráðstafana í febrúar
1981 breytingatillögu þar sem lagt
var til að greiddur yrði út neikvæð-
ur tekjuskattur. Þessu var synjað. í
fyrra lagði ég og aðrir Alþýðu-
flokksmenn fram frumvarp til laga
um þetta, en það kom ekki til af-
greiðslu vegna áhugaleysis þáver-
andi stjórnarsinna.
Svo var það í vor að ég og fleiri í
minnihlutanum lögðu fram í fjár-
hags- og viðskiptanefnd efri deildar
breytingartillögu við afgreiðslu
bráðabirgðalaganna um þetta
atriði, en- þá var þetta mál einnig
fellt.
Það er auðvitað afskaplega gott
ef á að fara að taka þetta upp nú.
Þetta er tvímælalaust besta leiðin til
að bæta hag hinna lægst launuðu
við þessar aðstæður. Það má reynd-
ar segja að mikið af þeim málum
sem Alþýðuflokkurinn hefur verið
með hafi loks fengið hljómgrunn ,
hjá hinum flokkunum löngu á eftir
að hann hefur lagt þau fram. Má
nefna mál eins og að stöðva inn-
flutning á togurum, tillögur okkar í
ilandbúnaðarmálum, þá er umræð-
an nú um afkomutryggingu fróðleg
í þessu sambandi og svo umræðan
um neikvæðan tekjuskatt. Það er
eins og það taki hina flokkana óra-
tíma að skilja mikilvægi þessara
mála Alþýðuflokksins,“ sagði
Magnús.
Sigurður 4
skuli fyrst skýrt frá þessu máli hinn
17. janúar eftir að það hefur sýni-
lega lengi verið í undirbúningi á
liðnu ári. Þegar það kemur fram er
af því rammsterkur pólitískur
keimur, sem allur er sömu ættar.
Mál, sem þannig er úr garði gert,
get ég ekki stutt eins og það er í
pottinn búið“
Athugasemd
í Alþýðublaðinu í dag (20.1) er
sú ásökun borin á borgarstjóra,
að hann hafi „hins vegar sjálfur í
viðtali við útvarpið í gærdag" rof-
ið þann trúnað um þetta mál (þ.e.
aðild borgarinnar að ísfilm hf.),
sem hann hafði lagt á borgarráðs-
menn.
Af þessu tilefni vil ég taka
fram, að þessi ásökun er ekki frá
mér komin, hvorki beint né
óbeint, enda er ég henni efnislega
ósammála. Útvarpsfréttin í há-
deginu í gærdag birtist ekki fyrr
en eftir að þagnarskyldu hafði
verið aflétt, fyrr um morguninn,
og því rufu engir trúnað eftir að
svo var komið.
Sigurður E. Guðmundsson.
El Salvador fund-
urinn á sunnudag:
Hefst
kl. 15
Á sunnudaginn vcrður haldinn
stuðningsfundur við alþýðu El
Salvador, eins og greint var frá í
blaðinu í vikunni.
Hins vegar kom fram í fréttinni
að fundurinn ætti að hefjast að
Hótel Borg kl. 13, en það mun
ekki rétt vera, fundurinn á að
hefjast kl. 15.
Alþýðublaðið hvetur alla til að
mæta á fundinn og taka þátt í
baráttunni gegn hinni illræmdu
óbótastjórn sem fer með drápum
og ofbeldi gegn alþýðu manna i E1
Salvador.
efnum þjóðfélagsins og bæjarfé-
lagsins. Olafur var jafnaðarmaður
er taldi að jafnaðarstefnan væri
eina stjórnmálastefnan sem boðaði
öllum þjóðum gróandi þjóðlíf —
frelsi jafnrétti og bræðrajag. Þessi
skoðun breyttist ekki hjá Ólafi, þótt
Alþýðuflokkurinn ætti ekki alltaf
velgegni að fagna í kosningum.
Eins og svo margir Siglfirðingar,
kynntist Ólafur slæmum tímum í
atvinnumálum bæjarins en með at-
orku og dugnaði þeirra hjóna kom
það aldrei niður á heimili þeirra
enda bæði eftirsótt til vinnu.
Ólafur var stéttvís maður og
mörg ár í trúnaðarmannaráði
verkalýðsfélagsins. Sótti manna
best fundi og fylgdist vel með.
Hann var vel látinn vinnufélagi og
var gott til vina.
Að síðustu kveð ég Ólaf Magnús-
son með bestu þökk fyrir samferð-
ina. Okkar kunningsskapur var
þannig, að hann gleymist mér ei.
Frú Júlíönu og börnum þeirra
hjóna og öðrum ættingjum og ást-
vinum flyt ég mínar dýpstu samúð-
arkveðjur.
Nú er. ferð Ólafs yfir móðuna
miklu hafin og fyrir stafni er fyrir-
heitna landið, þar sem bræðralag
ríkir og jöfnuður býr og almætti
Guðs varir um alla eilífð.
Blessuð sé minning Ólafs
Magnússonar.
Siglufirði 10. janúar 1984.
Jóhann G. Möller.
mis
tia*1*1.
ru

rý-111' 'angri' ótrúW0a
ff sei» et °
ftoVfisOOccvél' (super
*&*£%**?&*
tve

ríell**1;-* ef
iaut»*
ssetu*11'
fyrirfer‘’a9a»iðs' uálrl*8'3yð****
>6ð
4,
sgssí&s-
SérSta“ayarfaL.
09 —í' ^da
e>S°
bestur *
10 ét-
BÍLABORG HF
Smiöshöfða 23 sími 812 99
Almenna auglysingastofan hf