Alþýðublaðið - 09.02.1984, Blaðsíða 3

Fimmtudagur 9. febrúar 1984
3
Minning
Guðmundur Ragnar Oddsson
Fæddur 17. janúar l896 — Dáinn 1. febrúar 1984
Reykjavík 1958. Ég sat í nefndinni
fyrir FUJ í Reykjavík og hélt fast
fram ungunt mönnum á framboðs-
listanum. Guðmundi þótti strákur-
inn baldinn en kunni vel að meta
málafylgju meira. Síðan áttum við
eftir að starfa saman í mörgum
stjórnum og nefndum Alþýðu-
flokksins í Reykjavík. Eftir því sem
ég kynntist Guðmundi betur mat ég
hann meira. Hann var aldrei að
skafa utanaf hlutunum. Hannsagði
ávallt meiningu sína umbúðalaust
hvort sem það lét vel í eyrunt eða
ekki. Aldrei hugsaði hann um eigin
hag í flokksstarfinu.
Guðmundur rak Alþýðubrauð-
gerðina af miklum dugnaði. Hann
var forstjóri fyrirtækisins en var
mættur á hverjum morgni fyrir all-
ar aldir urn leið og bakararnir. Fóru
margar sögur af dugnaði Guð-
mundar í Alþýðubrauðgerðinni.
Ég þakka Guðmundi samfylgd-
ina og votta aðstandendum hans
sarnúð ntína vegna fráfalls hans.
Drottinn blessi minningu hans.
Björgvin Guömundsson.
Samgönguráðuneytið:
Nefnd um fram-
kvæmdir í flugmálum
í dag er kvaddur Guðmundur R.
Oddsson bakarameistari og fyrrum
forstjóri Alþýðubrauðgerðarinnar.
Guðmundur var innfæddur
Reykvíkingur, fæddur hinn 17.
janúar 1896 og var því 88 ára að
aldri er hann lést. Aðeins 14 ára
gamall hóf hann nám í bakaraiðn
og valdist fljótlega til forystu og
trúnaðar í iðngrein sinni. hann varð
yfirbakari í Alþýðubrauðgerðinni
1920 og tók við forstöðu hennar
áratug síðar. Því starfi gegndi hann
allt til 1978 er starfsemin var lögð
niður, eða í næstum hálfa öld.
Alþýðubrauðgerðin, sem Guð-
mundur helgaði starfskrafta sina í
svo ríkum mæli, var framtak at-
hafnasamra manna á tímum styrj-
aldar og óðaverðbólgu til þess að
mæta neyð alþýðttfólks. Þegar
svarf að, sáu þeir enn betur en áður
hve hátt brauðverð var alþýðu-
heimilinum þungt í skauti. Tekin
voru upp ný og hagkvæm vinnu-
brögð og verð á brauðum lækkað.
Alþýðubrauðgerðinni tókst þannig
ætlunarverk sitt. Síðar fetuðu aðrir
í fótsporin. Þetta var merkilegt átak
hugsjónamanna, sem ekki má fyrn-
ast og hlutur Guðmundar í því var
mikill. Guðmundur var enda mjög
traustur og dugandi stjórnandi og
með afbrigðum ósérhlífinn.
Jafnframt bakaraiðninni og for-
stöðu Alþýðubrauðgerðarinnar
gegndi Guðmúndur margvíslegum
félagsmálastörfum. Hann vár m.a.
formaður Bakarasveinafélags ís-
lands og varaformaður og heiðurs-
félagi í Landsambandi bakara-
meistara. Hann sat í bankaráðum
Landsbankans og Iðnaðarbankans.
Og hann var um hríð bæjarfulltrúi
í Reykjavík fyrir Alþýðuflokkinn.
Guðmundur gekk ungur til liðs
við jafnaðarstefnuna og var einn af
frumherjum Alþýðuflokksins.
Hann sat í miðstjórn flokksins frá
1924 og í um fjóra áratugi og var
síðan kosinn heiðursfélagi Alþýðu-
flokksins. Alla tíð var Guðmundur
trölltryggur jafnaðarmaður og
raunsannur máttarstólpi flokksins,
bæði í sókn og vörn. Hann trúði á
hugsjónina, stefnuna og starf
flokksins án þess að sækjast eftir
því að vera í fremstu víglínu. Hann
var einn af þessum ómetanlegu
atorkumönnum, sem stóð fast að
baki forystunnar á hverjum tíma og
hverjir sem þar voru, allar götur frá
Jóni Baldvinssyni og þar til heilsan
þraut fyrir nokkrum árum síðan.
Hann var hinn trausti trúnaðar-
maður þeirra sem til forystunnar
völdust. Slíkt var þeim og flokkn-
um ómetanlegt, enda var oft leitað
liðsinnis og ráða hjá Guðmundi.
Traustleiki, áreiðanleiki, festa og
atorka voru einkenni Guðmundar.
Sumum fannst hann hafa harðan
hjúp, en það var aðeins á ytra borði.
Hann var einkar hjálpsamur, mild-
ur og góðviljaður. Það fengu marg-
ir að reyna.
Eiginkona Guðmundar var
Oddfríður Steinunn Jóhannesdótt-
ir, sem lést 6. ágúst 1976. Þá missti
Guðmundur mikils og fljótlega upp
úr því fór heilsunni að hraka. Hin
seinustu árin háði Guðmund langa
og erfiða hildi við heilsubrest sinn.
Þegar Guðmundur er nú kvadd-
ur er öllu Alþýðuflokksfólki inni-
legt þakklæti efst í huga fyrir sam-
veruna og mikið og óeigingjarnt
starf í þágu flokksins og íslenskrar
alþýðu fyrr og síðar, í flokknum og
brauðgerðinni. Ég flyt aðstandend-
um öllum innilegar samúðarkveðj-
ur mínar og Alþýðuflokksins á
brottfararstund þessa ágæta
heiðursfélaga okkar.
Kjartan Jóhannsson.
Guðmundur R. Oddsson andað-
ist í Borgarspítalanum 1. febrúar
síðastliðinn eftir stutta legu. Fyrir
nokkrum árum, haustið 1978, fékk
hann áfall sem batt hann við hjóla-
stól það sem eftir var ævinnar. Þessi
hreyfilömun hlýtur að hafa verið
Guðmundi sérstaklega þungbær,
því sjaldan hef ég kynnst manni
sem hafði aðra eins orku til að bera
sem hann, enda urðu vinnustundir
hans margar um ævina.
Guðmundur hóf snemma nám í
iðn þeirri sem hann hafði valið sér,
en það var bakaraiðn, og mun hann
þá hafa verið fjórtán ára gamall. í
fyrstu vann hann hjá Sveini M.
Hjartarsyni sem lengi hafði brauð-
gerð í Vesturbænum, en við stofnun
Alþýðubrauðgerðarinnar var hann
beðinn um að taka að sér verkstjórn
þar.
Að stofnun Alþýðubrauðgerðar-
innar stóðu verkalýðssamtökin í
bænum, og var markmiðið að selja
brauðvörur á sem lægstu verði.
Ég hygg að þetta hafi fallið vel að
hugmyndum Guðmundar, því að
snemma skipaði hann sér í raðir
þeirra er báru hagsmuni verkafólks
framar öllu fyrir brjósti.
Á árinu 1930 gerðist Guðmundur
forstjóri Alþýðubrauðgerðarinnar
og gegndi því starfi þar til hún hætti
starfsemi árið 1978.
Guðmundur var mikils virtur af
starfsbræðrum sínum, var m.a. for-
maður Bakarasveinafélags íslands,
sat í stjórn Sultu- og efnagerðar
bakara og var að lokum gerður að
heiðursfélaga Landssambands bak-
arameistara.
Guðmundur R. Oddsson var ein-
lægur Alþýðuflokksmaður og átti
sæti í miðstjórn Alþýðuflokksins
um 40 ára skeið, eða frá árinu 1924.
Á hátíðarfundi þegar Alþýðuflokk-
urinn hélt 70 ára afmæli sitt hátíð-
legt var Guðmundur gerður að
heiðursfélaga. Hann hafði gegnt
fjölmörgum trúnaðarstörfum fyrir
flokkinn og var kosinn bæjarfull-
trúi fyrir hann og sat í bæjarstjórn
árin 1934 til 1938. Hann átti sæti í
stjórn Alþýðuflokksfélags Reykja-
víkur og í stjórn Verkamannafé-
lagsins Dagsbrúnar. Guðmundur
átti einnig sæti í bankaráði Lands-
bankans og síðar í bankaráði Iðn-
aðarbankans.
Öll sín störf rækti Guðmundur af
mikilli alúð og dugnaði. Vinnudag-
urinn var oft langur enda hefja
bakarar allra manna fyrstir vinnu
sína á morgnana og var Guðmund-
ur þar engin undantekning. Hann
var vanur að vinna að brauðgerð á
morgnana og fram til hádegis, en
vann síðan ýmist í bakaríinu eða að
skrifstofustörfum og hætti ekki
fyrr en um kl. 6 eða 7. Eitt sinn er
ég spjallaði við hann spurði ég,
hvort hann væri ekki þreyttur eftir
svo langan vinnudag. Hann svaraði
því til að nú orðið mætti hann ekki
til vinnu fyrr en kl. átta að morgni
og þætti sér það mikill munur.
Hann mun hafa verið um sjötugt
þegar við áttum þetta viðtal.
Það var helst að sumri til að Guð-
mundur tók sér frí frá störfum.
Hann átti sumarbústað austur við
Iðu, þar sem hann dvaldist þegar
tími leyfði. Þar stundaði hann lax-
veiði, en hann var einkar laginn lax-
veiðimaður.
Dvölin við Iðu var Guðmundi
dýrmæt, sér í lagi þegar ástvinir
hans voru þar með honum. Oft
sagði hann mér frá því þegar hann
var að fást við einhver verkefni þar
eða glíma við „þann stóra“.
Það var um haustið 1978, þegar
Guðmundur var að ganga frá sum-
arbústaðnum fyrir veturinn, að
hann fékk áfall það, sem lamaði
þennan þrekmikla mann. Mátti
hann þá ekki lengur njóta þeirrar
ánægju sem útivistin þar veitti hon-
um.
Foreldrar Guðmundar voru Odd-
ur formaður Jónsson og Guðrún
Árnadóttir, sem iengst munu hafa
búið að Brautarholti í Reykjavík.
Guðmundur kvæntist Oddrúnu
Steinunni Jóhahnsdóttur 6. októ-
ber 1917, en hún andaðist 6. ágúst
1976. Eignuðust þau tvö börn,
Helgu sem nú er látin og Hörð
bakarameistara. Þau tóku að sér
sem son sinn Helga Ágústsson,
sendiráðsfulltrúa. — Guðmundur
hafði mikið yndi af barnabörn-
unum.
Með þessum fáu orðum kveð ég
mann sem ég dáðist að fyrir dugnað
sinn og einbeitni í skoðunum um
leið og ég sendi vandamönnum
hans innilegustu samúðarkveðjur.
Hvíli hann í friði.
Baldvin Jónsson
í dag verður til moldar borinn
Guðmundur R. Oddsson fyrr-
verandi forstjóri Alþýðubrauðgerð-
arinnar h.f.
Guðmundur var alla tíð ntikill
jafnaðarmaður og einn af traust-
ustu leiðtogum Alþýðuflokksins í
Reykjavík. Hann var ætið boðinn
og búinn til að vinna fyrir Alþýðu-
flokkinn og taldi ekki eftir sér þær
stundir, er hann varði í þágu flokks-
starfsins.
Ég átti því láni með að fagna að
vinna með Guðmundi R.Oddssyni í
Alþýðuflokknum í Reykjavík um
langt skeið. Var það rnjög ánægju-
legt. Guðmundur var dugnaðar-
forkur og mjög hreinskiptinn.
Leiðir okkar lágu fyrst saman í
uppstillinganefnd Alþýðuflokksins
vegna borgarstjórnarkosninga í
Samgönguráðuneytið hefur skip-
að nefnd til að vinna að tillögugerð
um íramkvæmdir í flugmálum. í
nefndinni eiga sæti, Birgir ísleifur
Gunnarsson alþingismaður, sem
jafnframt er formaður nefndarinn-
ar, Andri Hrólfsson stöðvarstjóri,
Garðar Sigurðsson alþingismaður,
Ragnhildur Hjaltadóttir deildar-
stjóri og dr. Þorgeir Pálsson verk-
fræðingur.
Verkefni nefndarinnar eru sem
hér segir:
Nefndin semji áætlun um al-
menna flugvelli, sem taki til fram-
kvæmda við flugbrautir, öryggis-
tæki, tækjageymslur, flugskýli og
flugstöðvar.
Sérstaklega skal hugað að mögu-
leikum á lagningu bundins slitlags á
flugbrautir og flugvélastæði.
Nefndin skal gera áætlun um upp-
byggingu sjúkraflugvalla, m.a. með
tilliti til þess að sett verði á þá bund-
Parkinsonsam tökin:
PARKINSONSAMTÖKIN Á
ÍSLANDI (félag til styrktar Parkin-
sonsjúklingum) heldur sinn fyrsta
almenna félagsfund fyrir Parkin-
sonsjúklinga og aðstandendur
þeirra í húsi Sjálfsbjargar, Hátúni
12, á 2. hæð, næstkomandi laugar-
dag klukkan 2 e.h.
Á dagskrá fundarins eru almenn-
ar umræður um framtíðarstarf fé-
lagsins sem Hulda Guðmundsdótt-
ir, varaformaður félagsins stjórnar
og erindi Gunnars Guðmundsson-
ar, prófessors, um eðli Parkinson-
sjúkdómsins. Á staðnum verður
boðið upp á veitingar.
Þar sem þetta er fyrsti almenni
félagsfundurinn væri mikilvægt að
sem flestir sem hafa þennan sjúk-
dóm og aðstandendur Parkinson-
sjúkiinga komi til fundarins og geti
tekið þátt í mótun starfseminnar
frá upphafi. Parkinsonsjúklingar
og aðstandendur þeirra úti á lands-
byggðinni eru beðnir að koma á
fundinn eða láta skrá sig í félagið í
síma 23697, 36616 eða 24162. For-
ið slitlag.
Við samningu þessarar áætlunar
verði lögð áhersla á flugvöllinn á
Egilsstöðum og flutning flugbraut-
ar þar.
Éinnig skal gerð ítarleg áætlun
um uppbyggingu nýrrar flugstöðvar
á Reykjavíkurflugvelli og tekið mið
af því undirbúningsstarfi, sem
byggingarnefnd flugstöðvar á
Reykjavíkurflugvelli hefur unnið.
Lögð er áhersla á, að samráðs
verði Ieitað við flugrekstraraðila um
staðsetningu og fyrirkomulag hinn-
ar nýju stöðvar, jafnframt því að
leita umsagnar heildarsamtaka
þeirra aðila, sem um ferðamál
fjalla.
Stefnt verði að því að fram-
kvæmdir við þessa flugstöð geti
hafist eigi síðar en árið 1986.
Framkvæmdaáætlun verði gerð
til nokkurra ára um kostnað við all-
ar þessar framkvæmdir.
maður félagsins er dr. Jón ÓHar
Ragnarsson, dósent.
Af hverju ekki
framleiðslustöðvun
á kjarnorkuvopnum?
Friðarhreyfing íslenskra
kvenna efnir til fræðslufundar í
Norræna húsinu laugardaginn 11.
febrúar kl. 14. Efni fundarins er
afvopnunarviðræður stórveld-
anna og sú spurning hvers vegna
ekki hefur tekist samkomulag um
stöðvun á framleiðslu kjarnorku-
vopna og fækkun á þeim vopnum
sem beint er bæði í austur og vest-
ur. Framsögumenn verða Magnús
Torfi Ólafsson blaðafulltrúi ríkis-
stjórnarinnar, Gunnar Gunnars-
son starfsmaður Öryggismála-
nefndar alþingis og Guðrún
Agnarsdóttir alþingismaður.
Fundurinn er öllum opðinn.
Nefndin skal gera tillögur um
tekjustofna og fjárframlög til ofan-
greindra framkvæmda, svo og til
rekstrar flugmála almennt.
Nefndinni er ætlað að hafa nána
samvinnu við flugráð og þá starfs-
menn flugmálastjórnar og flug-
rekstraraðila sem hún telur þörf á
að leita til um upplýsingar og ráð-
gjöf varðandi verkefni sitt.
Flugmálastjóra er falið að starfa
með nefndinni og vera henni til
ráðuneytis.
Áhersla er lögð á að nefndin ljúki
störfum sínum fyrir 1. október
1985, en æskilegt er að áfanga-
skýrsla liggi fyrir i lok þessa árs.
Magnús 1
50% afgreiðslufólksins bjó ekki við
yfirborganir.
Þessar tölur allar sýna að at-
vinnurekendur þola það vel að
greiða miklu betri laun en launa-
taxtarnir segja til um. Þeir hafa sýnt
það í framkvæmd að þeir hafa bol-
magn til þess að borga miklu meira
en sem svarar dagvinnunni, því þeir
hafa með opnunartímanum farið út
í yfirvinnu sem hefur hækkað
launakostnaðinn um 60% umfram
dagvinnuna.
Hvað varðar niðurstöðurnar fyr-
ir launafólk almennt, þá er Ijóst að
stór hluti hefur þokkalegar heildar-
tekjur, en jafnframt að nokkur þús-
und rnanna býr við laun sem eru
langt fyrir neðan það sem sóma-
samlegt má teljast.
Ég vil í þessu sambandi taka fram
að vandi þessa fólks er ekki minni í
yfir 100% verðbólgu en þó hún væri
í núlli, tekjurnar eru þrátt l'yrir það
langt undir því sem dugir til að
fleyta fjölskyldu sómasamlega.
Ég tel að það sé tvennt sem gera
ætti. Annars vegar að fram komi
sérstök hækkun til hinna lægst
Iaunuðu í samningunum og hins
vegar að í gegnurn skattakerfið
verði þessu fólki bætt upp það sem
á vantar. Ég tel ekki rétt að gera
þetta í gegnum trygginga- eða
skattakerfið eingöngu, þá er ríkið
farið að taka skatta af launþegum
til að greiða launþegum. Það myndi
jafnframt ýta undir að atvinnu-
rekendur héldu launatöxtunum
niðri og léturíkið sjá um afgang-
innþ sagði Magnús.
Almennur félags-
fundur á laugardag