Alþýðublaðið - 04.05.1985, Blaðsíða 4

alþýðu-
Laugardagur 4. maí 1985
Útgefandi: Blað h.f.
Stjórnniálaritstjóri og ábm.: Guðmundur Árni Stefánsson.
Ritstjórn: Friðrik Þór Guðmundsson og Sigurður Á. Friðþjófsson.
Skrifstofa: Helgi Gunnlaugsson og Halldóra Jónsdóttir.
Auglýsingar: Eva Guðmundsdóttir.
Ritstjórn og auglýsingar eru að Ármúla 38, Rvík, 3. hæð.
Sími:81866.
Setning og umbrot: Alprent h.f., Ármúla 38.
Prentun: Blaðaprent, Siðumúla 12.
r
Askriftarsíminn
er 81866
í lausasölu 20 kr.
Vigfús Ingvarsson:
Vonlaust getur það verið
Þú átt að vernda og verja,
þótt virðist það ekki fært,
allt, sem er hug þínum heilagt
og hjarta þínu kært.
Þetta ljóð eftir Guðmund Inga
Kristjánsson, kom upp í mínum
huga þegar ég var að hugsa sem
mest um að flýja land.
Flýja þetta land þar sem auðvald-
ið ræður öllu, og vegur yfirstéttar er
greiddur í öllu.
Verkamannastéttin berst fyrir því
að eiga ofan í sig og á. Hún er að
reyna að eignast þak yfir höfuðið,
og tekur þar af leiðandi lán, sem
hækka stöðugt eftir hverja greiðslu.
Húsnæðisstjórn hefur átt í örð-
ugleikum með að veita sín lán,
þannig að menn treysta á bankana.
Bankastjórarnir segjast ekki geta
lánað svo háa upphæð sem lán hús-
næðisstjórnar er, en þeir eru reiðu-
búnir til að lána tæplega helming-
inn.
Hver hefur séð þann árangur sem
ríkisstjórnin stærir sig af að hafa
náð; að lækka verðbólguna niður í
20%?
Hvaðan koma peningarnir sem
greiða allar nýbyggingar
bankanna?
Er þetta ekki alltaf sama sagan?
Þeir sem peningana hafa sjá til þess
að stéttaskipting í landinu aukist
fremur en hitt.
Hvers á þá láglaunafólkið
að gjalda?
Ég er a.m.k. orðinn hundleiður á
að borga fyrir þessa yfirstétt sem
kemst hjá því að borga skatta.
Svo er fólk að segja að Jón Bald-
vin sé ekkert annað en loftbóla,
þegar hann er að segja sannleikann,
á því máli sem fólkið skilur.
Jón Baldvin er mikill ræðumað-
ur, það dyist engum. Það virðist
fara í taugarnar á andstæðingunum
að Jón Baldvin skuli fara til fólks-
ins og sannfæra það um, að árangur
ríkisstjórnarinnar sé aukið at-
vinnuleysi, aukin stéttaskipting,
dýrari heilsugæsla og þannig mætti
lengi telja. Verkamenn eru verr sett-
ir nú, en þegar þessi árangursríka
ríkisstjórn tók við völdum, og sem
er nú að stæra sig af öllum sínum
glæsilegu sigrum. En virðist samt
ekki geta leyst eitt minniháttar
vandamál, sem er stóll handa Þor-
steini Pálssyni, formanni Sjálf-
stæðisflokksins.
í gegnum árin hefur verið talið að
Alþýðubandalagið hafi verið eini
verkamannaflokkurinn, en annað
hefur komið í ljós.
Hvar er Alþýðubandalagið nú?
Þeir sem segjast ekki vilja her í
landinu, og lofa verkamönnum
gulli og grænum skógum við hverj-
ar kosningar, og hóta Kapítalistum
öllu illu.
Ég tel að Alþýðubandalagið sé
ekki annað en loftbóla sem hefur
sniðgengið öll sín kosningaloforð í
gegnum árin.
Sjáum bara afstöðu þeirra til
fríðinda bankastjóra.
Þingflokkur Alþýðubandalags-
ins semur ályktun til að semja eitt-
hvað. Mótmælir bílastyrkjum til
bankastjóra, og vill að kaup og kjör
bankastjóra verði ákveðin af Kjara-
dómi og afgreiðsla þeirra mála tek-
in frá bankaráðum. Þarna eru þeir
að bjarga sínu eigin skinni.
En lítum svo á ályktun þing-
flokks Alþýðuflokksins. Þar er það
skýrt tekið fram að bankaráðsmenn
eigi að taka afleiðingum gerða
sinna. Því það eina rétta er að
bankaráðsmenn eiga að segja af sér
þar sem þeir hafa ekki virt sam-
þykkt Alþingis.
Alþýðubandalagið er ekkert
betra en hinir kerfisflokkarnir.
Það er fyrir Iöngu orðið ljóst að
ríkisstjórn Steingríms Hermanns-
sonar er í slæmum háska.
Henni verður ekki bjargað
Ríkisstjórnin heldur, og treystir
því enn að henni verði bjargað með
gömlum yfirlýsingum og slæmri
samvisku. En öllum öðrum en ríkis-
stjórninni er orðið ljóst að henni
verði ekki bjargað með þeim hætti,
nema hún leggi sjálf sitt af mörk-
um, sem virðist útilokað eins og
málum er háttað í dag.
Ríkisstjórninni verður ekki
bjargað nema þeir, sem notið hafa
hylli ríkisstjórnarinnar, axli þær
byrðar sem verkamenn eru að kikna
undan, og ekki heldur verður henni
bjargað ef hún ætlar að halda á-
fram að breikka bilið milli ríkra og
fátækra.
Ef það er staðfastur vilji ríkis-
stjórnarinnar, að láta misréttið af-
skiptalaust, skulu þá þeir hinir
sömu taka afleiðingunum, sem er
landflótti, eins og átti sér stað 1968
—1972, sem þegar er hafinn á ný.
Ríkisstjórnin og stjórnarflokk-
arnir settu allt sitt traust á útsjónar-
semi og þolinmæði verkafólks, þeg-
ar gengið var frá hallalausu fjár-
lagafrumvarpi 1985.
Á sama tíma settu skattsvikarar
allt sitt traust á ríkisstjórnina að
standa vörð um löghelgað og ólög-
legt skattfrelsi.
Alþýðuflokkurinn hefur þurft að
sætta sig við marga ósigra.
En nú er hann á uppleið með Jón
Baldvin í broddi fylkingar.
Þegar alþýðuflokksmenn komast
í valdastólana, mun hugsjónin um
velferðarþjóðfélag fá byr undir
báða vængi. Sumum finnst þetta
kannski bjartsýni, og segja að það
þýði ekki að hafa Alþýðuflokkinn
með í stjórn vegna þess að þeir
muni slíta stjórnarsamstarfinu og
efna til kosninga líkt og áður.
Af hverju hefur Alþýðuflokkur-
inn þennan leiðinlega stimpil?
Eða ætti maður frekar að spyrja,
hvers vegna hafa þingmenn Al-
þýðuflokksins viljað ganga úr
stjórn? Er það kannski vegna þess
að samstarfsflokkar hafa búið
þannig um hnútana, að þingmenn
Alþýðuflokksins hafa ekki fengið
færi á að standa við sín kosninga-
loforð?
Hvað segja hinir?
Áður en menn gefa þennan
óþarfa stimpil, skulu þeir líta á hina
flokkana. Kvennalistinn berst fyrir
auknu jafnrétti. Sömu laun fyrir
sömu vinnu.
Þetta er og hefur verið eitt af
helstu baráttumálum Alþýðu-
flokksins undanfarin ár.
Bandalag jafnaðarmanna vill
ekki að einir stjórni öðrum, en eru
duglegir að semja frumvörp sem
fólkið í landinu á að hlýða.
Alþýðubandalagið er stefnulaus
flokkur sem fer í stjórn með hverj-
um sem er, bara ef alþýðubanda-
lagsmenn fá valdastöður.
Við höfum heldur betur séð vilja
Framsóknarflokksins og Sjálf-’
stæðisflokksins; troða á verkalýðn-
um eins og hægt er.
Samkvæmt skoðanakönnunum
dagblaðanna er Alþýðuflokkurinn
næst stærsti stjórnmálaflokkurinn.
Það er vissulega mikill sigur, og þá
sérstaklega fyrir Jón Baldvin, því
þetta er árangur dugnaðar og erfið-
is. En Alþýðuflokkurinn á ekki að
vera næst stærsti flokkurinn, hann
á að vera lang stærsti flokkurinn.
Þegar jafnaðarmenn sem hafa
verið í heimsókn í Sjálfstæðis-
flokknum koma heim, eru engir
eftir í lang stærsta flokki landsins
aðrir en hörðustu frjálshyggju-
menn sem hafa það eitt fyrir sér, að
græða á þeim sem minna mega sín.
Hvað viljum við?
Við jafnaðarmenn hljótum að
mótmæla þessari þjóðarskiptingu
ríkra og fátækra.
Við jafnaðarmenn hljótum að
krefjast þess að ekki sé okrað á heil-
brigðiskerfinu eins og nú er gert.
Við jafnaðarmenn hljótum að
krefjast þess að hert verði á skatta-
eftirliti.
Við jafnaðarmenn hljótum að
krefjast þess að komið verði til
móts við unga fólkið, sem er að
reyna að eignast þak yfir höfuðið.
Við jafnaðarmenn hljótum að
beita okkur fyrir því að jafnrétti
karla og kvenna náist í reynd, og að
konur verði ekki sniðgengnar við
ráðningu í störf og við stöðuhækk-
anir.
Við unga fólkið, erum að krefjast
þess að komið verði til móts við
okkur. Það gerum við best með því
að taka þátt í starfi félaga ungra
jafnaðarmanna, til að móta okkar
kröfur sjálf, en ekki láta aðra taka
ákvarðanir fyrir okkur.
Ég vil hvetja allt ungt fólk til að
taka þátt í starfi ungra jafnaðar-
manna.
Að lokum; Jón Baldvin Hanni-
balsson er maður unga fólksins.
Vigfús Ingvarsson
FUJ í Reykjavík.
MOLAR
Heilsudrykkur
Þá hefur loksins fengist staðfest-
ing á því, sem bjórvinir vissu. Bjór
er hinn mesti heilsudrykkur. Svo
segir að minnsta kosti þýskur
matvæladoktor, sem heitir dr.
Letz. Samkvæmt honum er öl gott
fyrir hjarta og taugar, það hefur
góð áhrif á streitu og síðast en
ekki síst er það gott fyrir húðina,
hreinsar hana og gefur henni fall-
egt litarraft. Annar þýskur vís-
indamaður, prófessor Piendl, sem
starfar við háskólann í Múnchen,
hefur sannað að í bjórnum eru yf-
ir 300 holl efni, sem eru mikilvæg
fyrir vöðva og vefjauppbyggingu
líkamans.
•
Svæðin skipulögð
Skipulagsstofa höfuðborgar-
svæðisins hefur sent frá sér drög
að greinargerð um svæðisskipulag
svæðisins 1985—2000, og hafa
margir beðið spenntir eftir verk-
inu, því í inngangi segir: „Nokkuð
hefur gætt óþolinmæði sumra
sveitarstjórnarmanna með fram-
vindu skipulagsvinnunnar".
En í greinargerðinni kemur það
fram í orðum Júlíusar Sólnes, að
merkilegur áfangi í skipulagsmál-
um svæðisins hafi átt sér stað með
starfi og samvinnu hinna níu að-
ildarsveitarfélaga. Svæðið spann-
ar frá Hafnarfjarðarsvæðinu í
suðri til marka Kjósarhrepps í
Hvalfjarðarbotni í norðri. Á
þessu svæði bjuggu í lok síðasta
árs um 130.000 manns, sem gera
54% landsmanna. í íbúaspá
Framkvæmdastofnunar er gert
ráð fyrir því að íbúarnir verði
orðnir 141.000 árið 1995 og síðan
orðnir 152.000 árið 2005 og að þá
verði hlutfall svæðisins komið
niður í 52%. Einnig er gert ráð
fyrir möguleikanum á örari íbúa-
fjölgun, þannig að árið 2005 gætu
íbúarnir orðið allt að 170.000 og
þá um 60% landsmanna.
Dósavín
Það nýjasta í alkóhólmenningu
veraldarinnar er vín á dósum. Það
er hin mikla vínþjóð.Frakkar, sem
ríða á vaðið með þessar víndósir.
Er búist við að dósir þessar muni
njóta mikilla vinsælda einkum og
sér í lagi meðal ferðamanna. Aft-
ur á móti eru náttúruverndar-
menn ekkert yfir sig hrifnir af
uppátækinu, segja sem satt er, að
nóg sé af ruslinu sem ferðamenn
skilja eftir sig, þó þessar víndósir
bætist ekki ofan á bjórdósir, nið-
ursuðudósir, gosdósir og aðrar
dósir sem liggja tvist og bast í
guðsgrænni náttúrunni.