Tíminn - 02.07.1967, Page 7

7
SUNNUDAGUR 2. júlí 1967.
TÍMINN
kanns'ki ekki smart þetta, ha?
Að því er ekfci gætt, að móta
smíði og múrverk er gert marg
fallt dýrara en það þyrfti að
vera á einis góðu húsi.
Við erum nú staddir við DAiS
húsið svokallaða og Sigur-
linni bendir á húsið og segir:
— Við vitum það, sem höf
um gefið því gaum, að tré og
stein er mjög vont að saimeina,
sérstaklegia hér á Suðurlandi.
Tréð gisnar í sterku sólskini,
það verpist og springur. Svo
kem'Ur kannski eftir þrjá til
fjióra daga hellirignmg. Vatn-
ið smýgur inn með öll.um sam-
sfceytum og í rifurnar. Það
situr þar og eftir nokkiurn
tima byrjar timbrið að grána.
Það er feominn í það fúasvepp
ur. Þá segir eigandinn
kannski: Nú ég mála það bara.
En málning er þó iítið annað
en blekiking í þessu, tilviki.
Málningin er aðeins utan á
trénu en ekki inni í rifunum.
Þó halda sumir arkitektar á-
fram sam.a leikmum í þessum
efnum. Jafnvel hafa þeir hluta
aif hæð veggjanma úr tré! Að
vlsu væri ekkerf gaman til, ef
041 flún væru á sömu lfnu.
Við ófcum nú eftir Garða-
flötmni meðfraim „Sigurlinna-
húsunum", sem ég minnti.st á
áðan. Þai: hittum við einn af
eigendum húsanna og tökum
hann tali. Kann bar mikið lofs-
orð á sitt hús og ljónlheppinn
að hafa keypt það fyrir nokkr
um árum fyrir aðeins hluta
af því verði, sem verið er að
byggja hús fyrir í Garða-
hreppnum núna.
Sigurlinni segir:
— Mér hefur oft verið hugs-
að til þankagangs þeirra
manna, sem bygginganefndír
skipa. Haifa þess'ir menn enga
ábyrgðartilfinningu gagnvart
fjlárfhagsihlið einstaklingBÍns?
Gætu biygginiganefndir ekki
neitað að samþykkja þessi
glannalegu steinþjálkahús.
Sum þessara hiisa hljóta ;.ð
kosta margar milljónir. Eí um
er að ræða lánsfé að verufegu
leyti til að koma þessum hús-
um upp verða þeir, sem í þeim
búa, að hafa 6—7 hundruð
þúsund króna tekjur eða mcira
ef þeir eiga að geta staðið i
skilum með sín opinberu gjöld.
Bygginganefndir eiga að mér
skilst að vera samstiiltar af
þekkingu og hagsýni fyrir
hvert byggðarlag og búendur
þess, en ekki að samþykkja
af augnablikslhrifningu, það
sem arkitektinn hefur rissað
upp í sinni óþjálfuðu sköpun-
argleði. Byggingaverkfræðing
ar og arkitektar læra formúlu-
fræði. Þeir fá í skólamum verk-
efni, sem þeir eiga að leysa
og gera það margir með ágæt-
um, en þegar út í hringiðu
lífsst-arfs er komið standa
menn oft í vandræðum yfir
erfiðum málefnum, sem þeir
lærðu ekki um í 9Ínum skóla.
Þá fyrst reynir á dómgreind-
ina, en það er sitthvað minni
og dómgreind.
Ég verð að efast um það
stunduim, segir Sigurlinni, að
arkitektinn geri sér grein fyx-
ir því, að hann hefur í hendi
sinni lífshamingju mannsins,
sem h-ann er að teikna fyrir.
Er hann dómbær á hvað er
ha.gfcvæmt og hið gagnsteeða,
hvað er ljótt og hvað fagurt.
Ég held sem leiiknnaður að sum
ir tefii þar offlt á tæpasta vað-
ið.
— Þú heldur að margir reisi
sér hurðauás um öxl í bygg
ingarmlálunum?
— Já, það veit ég svo sann-
arlega um og get nefnt dœmi.
Sumrr sem eignast hús eða í-
búð eru alla sína ævi að
þræla myrkranna mi'lli ti;l þess
að geta staðið í skilum með
a'f'borganir af híbýlum sínum.
Þeir mega helzt aldrei verða
veikir, taugar þeirra eru í sí-
feltdri spennu. Oft endar
þeirra heilsa með því að hjart-
að bilar, maginn gerir upp-
reisn eða æð í höfðinu spring-
ur. Þá er sa'gt: Hann þoldi
þetta ekki greyið að tarna og
hann átti ekki að vera
að þessu brambolti, að byggja
svona stórt og dýrt, ekki nema
þrjú í heimili.
— Nú, sjálfisagt er margt til
í þessu en hvernig mundir þú
vilja skipuleggja málin til að
koona fram meiri hagkvæmni
í byggingarmálunum og lækka
bygginigiarkoslnaðinn í land-
inu?
— Ég álít eftir þeim upplýs-
ingum, sem ég hefi aflað mér,
að þá mundi það vera hag-
kvæmast fyrir allt landið í
heild, að stuðla af því að reist-
ar yrðu smáar steypustöðvar á
tiu til tólf stöðum á landinu
með afköstum svipuðum og ég
hef í minni verksmiðju. Þarna
yrðu framleiddir þeir eining-
aiMutar í húsin, sem byggð
yrð'U á viðkomandi svæði og
íbúum þessara svæða þannig
gefinn kostur á góðum og hag
kvæmum húsum, sem vær.u allt
að fjórðungi ódýrari en nú er.
Ég þa-kka Sigurlinna þetta
skemmtilega og fróðlega við-
tal. Sigurlinni er reyndur mað
ur í byggingarimálunuim og
mörg enu þau orðin og margs
konar húsin sem hann hefur
byggt bæði í sveitu-m landsins
og kaupstöðum. Iðnaðarmenn
ættu að huga betur að bygg-
ingaraðferð Sigurlinna en þeir
hafa gert. Sigurlinni er sam-
vinnugóður maður og greið-
vikinn. Það get ég dæmt um
af eigin reynslu. Þeir, sem á
hrif geta haft á þróun þessara
mála gætu margt af Sigurlinna
lært og tækist að fra-mleiða
„Sigurlinnahúsin“ í nógu mik-
illi fjöldaframleiðslu og sæju
sveitastjórnir og skipulagsyfir
völd fyrir nægum heppilegum
og góðum lóðum er ekkert
auðveldara en stórlækka bygg-
ingarkostnaðinn á íslandi.
Tvö af eldri hús$>m Sigurlinna, einlyftmeS risi.
Látlaust og snoturt elnbýlishús. Svona á að byggja ódýrt.

V V ^ ;

TJEKA.
Þarna er Sigurlinni að reisa tveggja hæða viðbyggingu úr steyptum einingum úr verksmiðju sinnió,