Alþýðublaðið - 30.06.1988, Síða 2

2
Fimmtudagur 30. júní 1988
M«tMÐ
Útgefandi: Blað hf.
Framkvæmdastjóri: Hákon Hákonarson
Ritstjóri: Ingólfur Margeirsson
Fréttastjóri: Kristján Þorvaldsson
Umsjónarmaöur
helgarblaös: Þorlákur Helgason
Blaðamenn: Haukur Holm, Ingibjörg Árnadóttir og Ómar
Friöriksson.
Dreifingarstjóri: Þórdís Þórisdóttir
Setning og umbrot: Filmur og prent, Ármúla 38.
Prentun: Blaöaprent hf., Siðumúla 12.
Áskriftarsiminn er 681866.
Áskriftargjald 700 kr. á mánuði. í lausasölu 50 kr. eintakið virka daga, 60
kr. um helgar.
KINNOCK í KLÍPU
Neil Kinnock, leiótogi breska Verkamannaflokksins á í
erfiöum málum þessa dagana. Síöan hann tók við forystu
flokksins hefur hann lagt mikla áherslu á endurskoðun
stefnunnar. Hann hefurreynt aó lagaflokkinn aö raunveru-
leika Thatcherismans, að viðurkenna mikilvægi markað-
arins í nútíma, væstrænu samfélagi, að losa um tengsl
flokksins við verkalýðsfélög, sem búa við dvínandi
vinsældir og síðast, en ekki síst, að breyta varnarstefnu
hans, sem krefst einhliða kjarnorkuafvopnunar Breta.
Öðru hverju hefur hann virst nálgast takmark sitt. Hann
hefur afneitað herskáum, vinstri sinnum og sagt and-
stæðingum í verkalýðssambandinu stríð á hendur.
Hann lýsti því nýlega yfir, að Moskvufundur stórveld-
anna sýndi að leiðin til afvopnunar fælist í gagnkvæmum
samningum, en ekki einhliðaaðgerðum. Þarmeð tók hann
af skarió um að flokkurinn skyldi endurskoða stefnuna.
En hann tók líka tappann úr kerinu þar sem hann hefur
reynt aó halda sér á floti.
Andstæðingar hans hafa sakað hann um einræðis-
hætti og svik við flokkinn. Þeir sem hafa ekki stutt hann,
en afborið hann í nafni flokkseiningar, hafa lýst vonbrigð-
um og efasemdum um leiðtogahæfileika hans.
Ihaldsflokkurinn fitnarhins vegareins og fjóspúkinn. Á
sama tíma og bilið eykst milli vinnandi og vinnulausra,
ríkra og fátækra, Norðlendinga og Sunnlendinga, húseig-
enda og húslausra, situr eini alvöru stjórnarandstöðu-
flokkurinn og rífur sig á hol innan frá.
Enginn veit hver örlög Kinnocks verða. Hann mun trú-
lega leiða flokkinn í næstu kosningum. Gengi hans þá
mun ráðast af því hversu góðum tökum hann nær á hinum
sundurleita flokki sínum.
AÐ KYSSA OG
KJAFTA FRÁ
A síðustu misserum Reagansstjórnarinnar í Washington
hefurrignt yfirbókum, blaðagreinum og viðtölum þarsem
fyrrverandi samstarfsmenn forsetans skýra oft í smáatrið-
um, frá stjórnarstörfum og samskiptum í ríkisstjórnar-
herberginu. Iðulega er sagt frá einkafundum, þar sem ein-
ungis eru tveir til frásagnar.
Bandaríkjamenn eiga orð um þetta og kalla það að
kyssa og kjafta frá. Þá eiga þeir trúlega við atferli grobb-
samra, öryggislausra unglingspilta, sem reyna að upp-
hefja sig í augum félaga sinna með því að segja sannar
eða lognar sögur af fundum undir fjögur augu með skóla-
systrunum.
Oft vekja hinar opinskáu frásagnir samstarfsfólksins
upp fréttasnap og slúður. En þær vekja líka upp spurning-
ar.
Verður sagan skrifuð á svo veikum vitnisburði?
Hve traust verða samskipti fólks í pólitík, þegareiga má
von á æsilegri tímaritsgrein fyrir næstu mánaðamóti og
meðsölubók fyrir næstu jól.
Á íslandi tökum við upp alla siði. Við þekkjum tímarits-
viðtölin á undanförnum árum með atvika- og mannlýsing-
um, sem augljóslega er ætlað eitthvað annað en að upp-
lýsa og leggja í púkk til að skilja rás atburðanna.
Varpar t.d. frásögn Alberts Guðmundssonar af bíltúr
þeirra Þorsteins Pálssonar einhverju Ijósi á pólitíska
atburði vetrarins 1987?
Eða varpar hún Ijósi á Albert Guðmundsson?
ÖNNUR SJÓNARMIÐ
SAMGÖNGUR, þróun
byggðar heitir athyglisverð
grein, sem Magnús Guð-
mundsson á Seyöisfirði, rit-
stjóri Aiþýðublaðs Austur-
lands, skrifar í blað sitt ný-
lega. Þar fjallar hann um
byggðaröskun i landinu og
nauðsyn sterkra byggða-
kjarna. Hann segir:
„Hvað er þá til ráða til að
sporna við þessari þróun, ef
það er hægt yfirleitt. Sú
skoöun er nú útbreidd, og
sennilega rétt, að þaö eina
sem getur virkað til mótvæg-
is við svo öflugt þéttbýli sem
Faxaflóasvæðið, séu all
myndarlegir byggðakjarnar,
nægilega stórir til að bera
upp þá ýmsu þjónustu og
starfsemi sem viö nútima-
menn vifjum hafa í okkar
næsta nágrenni. Eins og er
er það Eyjafjarðarsvæðið
sem uppfyllir þetta skilyrði,
enda hefur þvi vaxið fiskur
um hrygg hin síðari ár. Hér á
Austurlandi er hægt að
mynda svona byggðakjarna
ef vilji stjórnvalda er fyrir
hendi.“
Magnús telur lykilinn að
þessu vera samgöngumálin
og segir:
„Eina leiðin til lausnar
þessum vanda hér eystra, er
net jarðgangna. Ég sé fyrir
mér, að jarðgöng i skikkan-
legri hæð, sem tengja saman
hringinn Egilsstaði-Seyðis-
fjörð-Neskaupstað-Eskifjörð-
Reyöarfjörö mynda eina heild
þar sem ibúafjöldinn er far-
inn að nálgast 10.000 og með
góðri tengingu norður á bóg-
inn til Vopnafjaröar og suður
úr um Fáskrúðsfjörð styrkist
þessi heild.“
Þegar talið berst að jarð-
göngum gera menn gjarnan
lítið úr málinu vegna kostn-
aðar, en Magnús bendir á aö
í samanburði við ýmislegt
sem þjóðin sé að eignast
þessa dagana, s.s. flugstöð,
skopparakringlu og ráðhús,
sé hann alls ekki svo hár.
ÖGMUNDUR Jónasson,
fréttamaður skrifar grein í
Þjóðviljann sl. þriðjudag og
gerir útboðsstefnu sjónvarps-
ins að umtalsefni. í greinar-
lok víkur hann að innanhúss-
málum og er ómyrkur í máli:
„Sjálfir verða stjórnendur-
RÚV að geta tekið því þegar
almennir starfsmenn gagn-
rýna störf þeirra, á sama hátt
og þeir telja sig geta haft
uppi gagnrýni á störf ann-
arra. Hrokafull framkoma
gagnvart starfsfólki hvort
sem hún birtist í útúrsnún-
ingi á röksemdum eða með
öðrum hætti er ekki til þess
fallin að halda í hæfileikaríkt
fólk. Vonandi nálgast sá tími
að stjórnendur Rikisútvarps-
ins íhugi í alvöru hvers vegna
þeim helst eins illa á starfs-
fólki um þessar mundir og
raun ber vitni, þrátt fyrir allar
heilsíðuauglýsingarnar um
eigið ágæti.“
Menn hafa um nokkurt
skeið haft rökstuddan grun
um æsilegt andrúmsloft á
kontórum RÚV.
Ögmundur situr nú í
Kóngsins Köben og skrifar
hugleiðingar í blöð en við
Langá situr Ingvi Hrafn og
skrifar jólabók.
Úr þessum gróskumikla
jarðvegi munu örugglega
mörg kristilegu kærleiks-
blómin spretta.
En kröftugar, opinberar
deilur milli náinna samstarfs-
manna bera vott um þroskuð
skoðanaskipti og heilbrigða,
lifandi gagnrýni! Þess veana
hlýtur þetta auðvitað að
hreinsa andrúmsloftið óskap-
lega vel.
GÚANÓ eða gámur. í
fréttabréfi Ríkismats sjávar-
afurða 15. júní er stuttur pist-
ill um raunir verkstjóra í
frystihúsi, sem er oft lager-
stjóri, framleiðslustjóri, inn-
kaupastjóri og sölumaóur:
„Verkstjóri stendur frammi
fyrir nánast ofurmannlegu
verkefni. Móttakan er full af
fiski. Ferskasti fiskurinn er
þegar farinn i gám, það sem
eftir er er fariö að gefa sig og
brýnt að koma því sem fyrst í
vinnslu.
Nótt er lögð við dag en
samt hefst ekki undan. Þegar
næst berst fiskur er sá sem
enn var óunninn settur í salt
eöa jafnvel skreið. Megnið af
frysta fiskinum fór í fljótunn-
ar pakkningar, hráefnið i salt-
fiskinn svo ekki sé nú talað
um skreiðina, orðið það
lélegt að úr því fengust
aðeins lægstu gæðaflokkarn-
ir. j þetta sinn náðist bersýni-
lega ekki hámarksafrakstur af
auðlindinni."
í greinninni er bent á að
hagkvæmni markaða sé stöð-
ugt að breytast, hráefnið sé
blandað að gerð og gæðum
og framboð þess sé sveiflu-
kennt. Allur þessi mikli
breytileiki gerir augljóslega
ofurmannlegar kröfur til
Magnús Guömundsson á Seyðis-
firði telur lausn samgöngumála á
Austfjöröum felast i neti jarð-
gangna
stjórnandans. Það skyldi þó
ekki vera að hér sé pláss fyrir
eitthvað af þessari auknu
hagkvæmni í sjávarútvegi,
sem allir eru að tala um.
Pistlinum í fréttabréfinu lýkur
a.m.k. svona: „Hér þurfa allir
að leggja hönd á plóginn."
UPPSKURÐAR er þörf.
Svo hljóðar forsíðugrein á
nýjasta tölublaði fréttaritsins
Newsweek. Og hvar þarf að
skera? Jú, heilbrigðisbáknin
sjálf. Gefum blaðinu orðið:
„Heilbrigöiskerfi Evrópu
voru eitt sinn talin til mestu
undraverka heims. Þau eru
enn í fremstu röð, en eru nú i
kreppu. Þau skortir fé og eru
í auknum mæli gagnrýnd fyr-
ir sóun og lítil afköst. í öllum
stærri ríkjum álfunnar er ver-
ið að undirbúa breytingar,
sem vart verða vinsælar.
En framkvæmd þeirra mun
ekki stöðva kreppuna, heldur
einungis minnka hana. Hvers
vegna? Jú, vegna þess að
engin rikisstjórn hefur nú
efni á að veita öllum þegnum
nútíma læknisþjónustu
ókeypis.“
Það rifjast upp fyrir klipp-
ara að í útvarpsfréttum í gær-
morgun var sagt frá útkomu
sænskrar bókar, sem telur
lækna eyðslusamt tækja-
dellufólk, almenning ábyrgða-
lausan á eigin lífi og limum
og heilbrigöiskerfið í heild til
skrauts fyrir pólitíkusa.
Ætli það gæti ekki valdið
mannorðsmissi hérlendis að
leyfa sér að opna umræðu
um hinar heilögu kýr heilsu-
verndarinnar?
Klippara minnir að fjár-
málaráðherra hafi ekki verið
fagnað í vor þegar hann
ympraði á þörf á endurskoð-
un þessara mála.
Einn
mei
kaffinu
Frúin var að kaupa meðal fyrir bónda sinn og ormalyf
fyrir hestinn.
„Þú verður að gæta þess að flöskurnar ruglist ekki,“
sagði apótekarinn.
„Þú getur bókað það,“ sagði hún „það væri voðalegt ef
eitthvað kæmi fyrir klárinn, svona rétt fyrir Kaldármela-
mótið.“