Tíminn - 19.12.1967, Side 11

ÞRIÐJTJDAGTJR 19. desember 1967.
TÍMINN
11
SIGUR ÞINN ....
Framhalri af b's. 6.
háður og ekki aðnjótandi þess
styrks, sem henni er gefinn, fyrr
en að henmi liðinni. Hann á samúð
höfundar og í svo ríkum mæli að
hann er aldrei litaður nógu dökk
um íitum. Hið sama henti Jón
Thoroddsen í Pilti og stúlku, er
hann lætur höfuðpersónurnar
njóta svo mjög velvildar sinnar,
að á þær felur aldrei sá blettur
né sú hrukka, sem gæðir eina
bókarpersónu lífi. Fjölnir er hinn
reikuli ofdrykkjumaður, og þegar
hann að lokum snýr frlá villu
síns vegar, finnst manni hann
koma líkt og sá bátur að, sem
fynr stundu losnaði frá og barst
um höfnina fyrir aflandsvind,;n-
um, en ekki eins og skip, sem
veikti lengi í úthafi og varð leik-
soppur hinna stóru og banvænu
sjóa.
Sumir rífa niður, aðrir byggja
upp. Hvort tveggja er þörf. Ólaf-
ur íyllir hóp þeirra manna, sem
byggja. Það er fagurt hlutskipti
og þeim mun fegurra að hann
freisiar þess að reisa, þar sem
rústin er algerust. Megi Ólafur
Tryggvason og bókin hans áorka
sem mestu í því starfi.
Jón Benedikt Björnsson.
ÞRIÐJUDAGSGREININ
Framlhald af bls. 7.
og ódýrar landbúnaðarvörur, að
þantTÍ g sé búið að bændastétt
ítitií, að hún sé þess megmug
aS taka fyBsta tækni í þjón-
ustu sána, þegar til lemiar læt-
A VfÐAVANGI
Framhald af bls. 5
tram koma í framanskráðri
greinargerð oddamams yfir-
nefnóar, vil ég undirritaður
taka fram, að ég tel niðurstöðu
érskurðarins í heild brot á því
ákvæði framleiðsluráðslaganna
að verðlagning landbúnaðar-
vara sknli við það miðast, að
heildartekjur þeirra, sem land
búnað stunda, verði í sem nán.
nstu samræmi við tekjur ann-
arra vinnandi stétta. Veiga-
mestu ástæður þess, að bændur
geta ekki náð því tekjnjafn-
rctti við aðrar stéttir, sem lög
gera ráð fyrir, tel ég þessar;
1) Vinnuliðurinn er ekki met-
inn skv. upplýsingum búreikn
inga- og vinnumælinga, sé mið
að við meðaltekjur viðmiðunar
stéttanna 1966, ætti launaliður
inn að vera ca. 22% hærri. —
2) Magn kjamfóðurs er stór-
lega vanreiknað í grundvellin-
um. Sama er að segja um á-
burðaimagn, og rökstuddum
oskum bænda um leiðréttingu
á vélakostnaðarliðum er ekki
sinnt. 3) Flutningskostnaðarlið
urinn er ekki í samræmi við
afurðamagn búsins og rekstrar-
grunávöll. 4) Vextir em van-
reiknaðir 5) Afurðir af sauðfé
era ofreiknaðar, og ennfremur
garðávextir. Ýmsar fleiri eru
veilur tel ég, að felist í verð-
lagsgrundvelli þeim, sem yfir-
nefnd skilar nú, þótt'eg geri
það ekki, að þessu sinni, að
nánara umræðuefni“.
Hvað hefur gerzt?
Ráðherra sagði, ef ég man
rétl, að 1966 hefði orðið sam-
komuiag um afurðaverðið og
spurði síðan. Hvað liefur gerzt
á einu ári, ef það er rétt, að
hlutur bænda sé svo fyrir borð
borinn? Ég get bent á örfá at-
riði um hvað hefur gerzt. í maí
1966 gengu í gildi lög um breyt.
á framleiðsluráðslögunum. Sú
breyfing var svo ný af nálinni í
■ sept. 1966, að það var ómögu-
legt að ætlast til þess, að liún
gæti komið til athugunar og
orðið grandvöllur fyrir verð-
akv. að því sinni. En á þeim
tima, sem liðinn er síðan í maí
1966, og fram á haustið 1967,
hefur gefizt tóm til þess að
glógg’. a sig á því að verulegu
Jeyti, til hvaða niðurstöðu þessi
iagabreyting leiðir. Og niður-
staðan er sú, að því er bezt
verður séð, að hún leiðir til
nærra verðlagi, þegar það er
þess, að bændur eigi rétt á
reiknað á grundvelli þeirra
nýju laga, heldur en annars
hefði orðið. Þetta er eitt af því,
sem hefur gerzt. Og á þetta
ætti hæstv. ráðherra að vera
minnugur, vegna þess m.a. að
það var hann sjálfur, hæstv.
landbúnaðarráðherra, sem bar
fram þetta frv., og beitti sér
fyrir framgangi þess hér á hv.
Alþingi, og fékk um það yfir
ieitt samkomulag.
Annað, sem hefur gerzt er
það, að útreikningar sýna að af
skapi sínu sællar minningar í
veizm hjá eiganda Sunday Times,
Thompson lávarði og blaðakóngi.
Varð þetta reiðikast nærri því
orðið Brown að falli.
Fyrir um það bil mánuði síðan
raaf Kim Philby loks þá þögn,
sem hvilt hefur um hann og njósn
ir nans undanfarin ár, með því
að eiga viðtal við blaðamann
brezka biaðsins Daily Express. Ný
lega skýrði blaðið frá því, að
Piniby hefði boðið því ritverk
eftir sjáifan sig, um njósnir sín-
ar. „Ritverkið" kvað hafa verið
um 50.000 orð. Daily Express seg-
ist hafa hafnað þessu bostaboði.
KONSTANTÍN
Framhals at bls. 1.
öruggur og rólegur síðan hann
setti heríoringjastjórninni skilyrði
sín, varðandi afturhvarf sitt til
heinialandsins. Þessi skilyrði eru
talni vera: frjálsar kosningar,
urðamagnið, eins og það var; tryggingar fyrir lýðræði og mann-
ákveöið í verðlagsgrundvellin-1 frelsi, óbreytt stjórnarskrá, og að
um 1966, hefur að dómi bænda; þeim konungssinnum, sem hand-
fulltrúanna og skv. grg. minni. ’ teknir voru fyrir þátttöku sina í
hlutans í yfirnefnd, verið ofi byiLxngartilrauninni, verða gefnar
reíknað. Reiknað hærra en það. upp sakir, en nú situr mikill
raunveralega er. Og þetta vildu! f jöidi þerrra í fangelsi. Utanríkis.
oændafulltrúamir nú að þessu
sinni vitanlega láta taka til
greina og fá leiðréttingu sem
þessu nemur.
Og i þriðja lagi má benda
á það, að ýmsir liðir í rekstrar
Kostnaðinum hafa því miður fyr
ir alla, vil ég segja, hækkað
meira en fært var til reiknings
f verðlagsgrundvöllinn 1966.
SJÓNVARPSTÆKI
Framhaid aí bls 1.
aS mcst af þeim sjónvörpum,
aem tii var í verzlunum hafi
selzt, en kaupmenn hefðu ekki
aomizt í tollvörugeymsluna,
þannig, að það hefði getað dreg
ið nokkuð úr'sölunni. Einnig
heíði mikið brunnið af tækj-
um ( Borgarskálahrunanum
haust, sem annars hefðu ef
uii viíi verið kornin inn á ís-
lenzk heimili.
PHILBY
Framhald af bls. 1.
hans, Lindsay nokkur og loks
ráðherra stjórnarinnar, Panayotis
Pipinelis, og Ieronymos erkibiskup
fluítu stjórninni þessi skilaboð
boð Konstantíns, en þeir fóru til
Aþcnu frá Rómaiborg síðastliðinn
laugardag.
Erkibiskupinn flaug til Rómar
fyiT í vikunni, gagngert til að
ræða við Konstantín. Talið er að
stjornin og grísk-kaþólska kirkjan
ræði nú um það sín á milli, hvern
skoii skipa í emlbætti Konstantfns,
meðan hann er í útlegðinni.
Stjórnmiálafréttaritarar eru
þeiirar skoðunar, að fyrir valinu
verði Irene prinsessa, systir
Konstantíns, eða frændi hans,
Michael prins, en þau dvelja nú
bæó; i Róm. Dagblað eitt á ítalfu
kom í dag með þá kenningu, að
herforingjastjórnin myndi ef til
vill skipa son konungs, Pál krón-
pnns í konungsembættið. Páll
krouprins er aðeins átta mán-
aða gamall. Ef svo færi, myndi
Ieronymos erkihiskup fara með
völdin í hans stað, því vart er
ungbamið Páll fær um að stjórna
þioð sinni sem skyldi.
Pluiby. Það átti að senda mikinn | k p rt T T I R
fjölda skemmdarverkamanna tili
landsins, og var hlutverk þeirra] Framhald al bts 9.
að valda ríkisstjórninni ein,s mikl! Armann út og munaði minnstu,
ttm örðugleikum og hægt væri. J aó Akureyringamir ynnu KR í
Þetta átti að leiða til óánægju næsta leik, en annar dómari leiks
meöai almennings, og spennu,
sem síöan myndi orsaka óeirðir
og oyltingu. Þeir sem sátu fund-
inn, segir Philby, létu í Ijós vonir
um að þetta vandræðaástand
myndx breiðast út um sósíalista-
ríkin og myndi verða kommúnist
xun að falli. Allan Dulles, sem
þekkíi Philby að því að vera for-
ysrumaður í brezku leyniþjónust-
unni, lét hann hafa ÖU drög að
áætluninni, og samþykkti Fhilby
hana. Siðan gerði hann viðkom-
andi ríkxsstjórn aðvart og áætlun
in lör út um þxífur.
CIA lét gera nákvsema rannsókn
á þv, hvers vegna samsærið mis-
tóist En það hvarflaði aldrei að
Dulies að maðurinn, sem sat við
hlið hans á undirbúnÞigsfundun-
um og skxpulagði allt með honum,
vær: sá sem sökina ætti, og að
ham væri sovézkur njósnari.
í grein nokkurri í Lundúnablað
inu Sunday Times þann 15. okt.
er xæti um þessa misheppnuðu
byxlingu, og segir þar að þetta
Baik&nrílci hafi verið AJbanía.
Sunday Times birti langan greina
flokk um Kim Philby og njósnir
hans. og hxaut blaðið þungar ákúr
ur iyrÍT að koma upp um ríkis-
leyndarmái meðal annars urðu
skní þess valdandi að George
Buwn, hinn fljóthuga utanríkis-
ráðherra Breta, missti stjórn ái
ins bjargaði KR á síðustu sek-
úndunum með þvi að loka aug-
unum fyrir augljósu broti gegrn
Einari Bollasyni, sem iék aðal-
hlutverkið hjá Þór. ÍR hafði sigr-
að úrvaislið varnarliðsmanna og
mætti KR í úrslitum. Og nú sner-
ist dæmið við. KR hafði nýverið
sigrað ÍR í úrslitaleik Rvíkurjnóts
ins, en í þetta skipti sigraði ÍR.
KR-ingar voru frekar dauflr, en
ÍR-ingar með þá Agnar og Anton
sem beztu menn, voru í essinu
sínu.
DULARFULLU FLUGSLYSIN
Framhalö al bls. ó
hafi tekizt að finna slóð, sem
rekja má til lausnar á slysagiát-
unni, þá er fjöldi slíkra slysa enn
óupplýstur, e-n stundum uppgötva
menn sannleikann áratugum
seinna, mannraunir og hetjudáð-
ir. Bókin er 228 bls. og í henni
eru nokkrar myndir.
SNJÓKEÐJUR
Framnaio ai ots. 3.
raunveruleg afskipti af þessum
málum hjá okkur í ein 10—15
ár, hans starfssvið er annað.
Enda staðreynd málsins önnur.
— Er mikið verk að setja
keðju-r á vagnana?
— Það er vi-ssuliega erfitt að
að setja keðjur á alla vagnana,
og suma verður að taka
á verkstæði til þess. Aft-
ur á móti myndi bæta
stórlega úr, ef keðjur væru
settar á að framan, en það
er mun minna verk. Það er
krafa okkar, að svo verði gert.
Það þýðir ekkert að þrasa um
það, hvort setja eigi keðjur á
vagnana eða ekki. Það er vagn
stjórans að ákveða, hvort svo
skuli vera-
— Ef vagnstjóri vill láta
keðjur á vagnin-n, sem hann
ekur — h-ver á þá að sjá um
verkið?
— Hjá oklcur e-ru tveir eftir
litsmenn, sem annast um dag-
legan rekstur og upplýsingar
um vagnana á hverjum tíma.
Þeim til aðstoðar í þessu til-
felli eru vaktformenn fyrir
hverri vakt, og þeir hafa sér til
aðstoðar 2 eða fleiri svonefnda
torgmenn. Þessir menn eru
til þess að aðstoða okkur vagn
stjórana við okkar störf; skipta
um bíla, vatna bílum o. s. frv.
Hins vegar hefur það komið
f-ram, að sumir þessara manna
hafa talið sig vera skör hærra
settir en við og leiðinlegur mis
skilningur skapazt af þessum
sökum. Það eru þessir menn,
sem eiga að aðstoða olckur;
vagnstjór-arnir eiga að segja til
um, hvað að er, en þeir að
bæta ú-r eftir sinni getu.
— Fram hefur komið, að
vagnstjórar hafi jafnvel verið
reknir heim fyrir að biðja um
keðjur?
— Ég hef heyrt þetta, en aft
ur á móti veit ég, að viðkom
andi bifreiðastjóri, sem sagt
var að vikið hefði verið úr
starfi, af því hann bað um keðj
ur, er í starfi í d-ag. Hann hef
ur þvi ekki verið rekinn. Ég
tel eklci hægt að reka vagn-
stjóra fyrir það eitt, að hann,
öryggisins vegna, biðji um
tæ-knilega aðstoð til að geta
ekið sínu f-arartæki við fyllsta
öryggi.
— Hvað um saltburð á göt-
umar?
— Jú, það er ágætt svo langt
sem það nær. Hins vegar hafa
þeir, sem þetta stunda, gleymt
að salta inn á stæðin. Þegar
teki-n eru sérstök útskot fyrir
stæðin, vill gleymast að bera
saltið á þau. Þetta er mjög
hættulegt. Ég get bent á dæmi
um það, sem ég hef sjálfur
fcomizt í kynni við. Va-gn kem
ur á stoppistöð með innskoti.
Þá sér vagnstjórinn hóp af
börnum fremst á brún gang
brautar í kappi, þegar /agn
inn stöðvast, að verða fyrst
inn, en á bak við börnin stend
ur svo fullorðið fólk og þrýst
ir á. Vagnstjórinn rennir síðan
inní stæðið. Þegar hann heml
ar fer vagninn að snúast, slæst
utan í gagn-brautarbrúnina og
stöðvast oft með því einu, að
ytri brún dekkjanna þrýstist að
brún gangstéttarinn-ar. Af
þessu skapast hætta, og mildi
er að ekki hlýst slys af.
En það myndi auðvitað bæta
ástandið, ef lögð yrði meiri
á-herzla á að saita göturnar, og
það gert vel.
— Stundum er kvartað yfi-r
yfir því að keðjur skemmi dýr
ar götur?
— Sagt er að keðjur fari illa
með götur, og það er rétt. En
við erum með dý-ran farm inn-
anborðs; fullan vagn af fólki
auk þess sem á götunni eru
aðrir vegfarendur, akandi og
gangandi; fólkið er mest um
vert, og á öryggi þess berum
við fyllstu ábyrgð. ÖIl þau
umferðabrot, og allt það, sem
fy-rir oklcur kemur í umf-erð
inni, berum við fyllstu ábyrgð
á. Fyrir utan það, að allar
skemmdir eru bein skerðing á
kaupi - við verðum að greiða
þær sjálfir, því að við eigum
að sjá um að vagnarnir séu
í fyllsta lagi. Þegar um manns
líf getur verið að tefla, tel ég
það skyldu okkar, að sjá um
að fyllsta öryggis sé gætt; og
það eru keðjurn-ar.
— Telur þú líklegt, að þið
fáið þær?
— Ég trúi ekki öðru, en for
ráðamenn leggi á það sem
mest og bezt öryggi veitir, —
sagði Bárður að lokum.
INNBROT
H'ramnaio ai bls. 3.
il spjöll í húsinu. Þrjú sím-
tól voru brotin og mikið var
ruslað í skúffum og sitthvað
rifi® og tætt.
Öfugt við venjuleg innhrot
virtist hafa verið brotizt út
úr Glaumibæ sömu nótt. En þar
var einnig brotist inn í vín-
skápa og skrifstofu og fata-
geymslu. Stolið var einhverju
af víni, en ekki er enn upp-
lýst hve miklu magni. í skrif
stofunni v-ar ruslað í skúffum
en en-gin verðmæti voru geymd
þ-ar. Við rannsókn í Glaumlbæ
fann rannsóknarlögreglam en-g
an innhrotsstað, en aftur á
móti leikur enginn vafi á
hvernig þjófurinm komst út
Sparkaði hann út hurð og voru
dyrastafirnir brotnir, en ekki
er hægt að ganga þannig um
þessar dyr nema innanfrá. Lík
legast er a® sá sem þanna var
að verki hafi verið gestur í
veitin-gahiúsinu um bvöldiið og
lokast inni þegar starfsfÓMdð
yfirgaf húsið.
Tjarnabær er einn af þeim
stööum sem brotizt var inn í.
Þar var lúga tekin frá sölu
opi í anddyri hússins og stolið
þaðan tóbaki.
f Tóniabíói var brotin stór
rúða í útihurð. Farið var inn
u-m gati® og ruslað eitthvað
hér og hvar í húsinu, en efcki
stolið öðru en töbaki og sæl-
gæti.
Matstofan í Aðalstræti er á
annarri hæð hússins en þangað
upp hefur einhv-er brugðið sér,
senniliega í matarleit. Eftir að
h-afa étið nægju sína í eldhús
inu fór sá metti að líta í kring
um sig og verið svo forsjáll,
að hafa séð fram á að hungrið
mundi sækja á hann aftur. Tók
hamn því meðferðist talsvert
af hangikjöti, sykri og kaffi.
Þá stal hann einn-ig kaffi-
könnu og gerði það að síðustu
ekki endasleppt og hirti með
sér nýtt bollastell og ekki
af lakari sortinni, því nú get
ur hann drukki® stolið kaffi,
se-m hellt er upp á stolea kaffi
kön-nu, úr stolnu mávastelli.
Rúðubrjótur sá sem braust
inn í Tónabíó, hefur líklega
einnig brotið stóra rúðu í verzl
uninni Nóatúni. Ein-s og á
f-yrri staðnum fanmst stór
steinn inn á gólfi, og var að-
ferðin við rúðubrotið hin sam-a
á báðum stöðunum. Ekki virð
ist hann þó hafa farið inn í
verzlunina, því þaðan er ein-sk
is saknað og ekki unnar aðr
ar skemmdir en níðulbrotið.
ALÞINGI FRESTAÐ
Framhald af bls. 3.
mjög illa settir mú, vegna slæmr
ar afkomu á þessu ári. Samkvæmt
tillögu þeirra þremenninga skal
skipta fénu þannig, að ákveðin upp
hæð sé greidd hverjum skipverja
fyrir hvern inánuð, sem hann hef
ur verið skráður á fiskiskip árið
1967 og tryggt að þetta fé sé
fyrst og fremst notað til þess að
greiða opiniber gjöld viðkomandi
sjómanna. Fjöldamörg smærri
sveitarféliög úti um land eru í
megnustu vandræðum vegna
greiðsluþrota hjá sjómönnum, sem
há útsvör bera en litlar tekjur
höf ðu á þessu ári.
*