Tíminn - 23.12.1967, Blaðsíða 7

ilAUGARDAGUR 23. desember 1967.
TÉMINN
Viðtöl viS
Ekki aðeins sdknarkirkja
heldur einnig landskirkja
Á aðalskrifstofu Seðlabankans
hitti ég Sigtrygig Klomenzson,
bankastjóra eo hann hefur um
fjögurra ára skei® verið formað-
ur sóknarinefndar Haligríms-
kirkju. Svo sem allþjóð er kunn-
ugt, stendur söfnuður sá í mikl-
um stórræðum við að koma sér
uipp geysistórri og voldugri kirkju
á Skólavörðuhæð, sem leysa mun
af hólmi hina litlu kaipellu, sem
söfnuðurinn hefur þurft að notast
við til þessa.
— Reynar Mtum við aRs ekki
svo á, — segir Sigtryggur, að
kirkja þessi venði eingöngu sókn-
arkirkja okkar, hieldur lands-
kirkj-a, nokkurs komar minningiar-
kirkja um Hallgrím Pétursson.
Þetta sjónarmið ofckar hefur ver-
ið viðurkennt opinberlega, eins
og sjá má af þvi, að til bygg-
ingarinnar höfum við feugið fram
lag úr ríkissjóði.
— Er mokkuð hægt að segja
wm, hvenær kkkjian verður full-
gerð?
— Það hefur veri'ð markmið
okkar, að henni verði lokið árið
1074 á 300 ára dámarafmséíi Háll-
gríms Péturssonar, og við vonum,
að það geti orðið. Hans vegar fer
það vitaskuld algjörlega eftir fjár
hag okkar.
— Hefur ekki söfnuðurinn a@
mestu staðið straum af þessum
framkvæmdum?
— Við höfum fengið framlag
úr ríkissjóð eins og ég gat um
hér áðam, einaig frá Reykjavíkur-
iborg, og framlög og styrki víðs
vegar af landinu. Söfnuðurinn,
einkum kvenfélag hans, hefur ver
ið mjög ötult við fjársöfnunina.
— Er söfnuðurinn eímhuga um
Iþessar framkvæmdir?
— Ég held að það sé óhætt að
segja. Það hafa að vísu verið
mjög deildar meiningar um kirkj
una. einkum þó utan safnaðarins.
Mörgum gezt ekki að bygging-
unni, slíkt er auðvitað alltaf
smekksatriði. Að mínum dómi er
þetta glæsileg byggimg, sem setja
mun svip á borgiaa um ókomnar
aldir.
—• Hvernig miðar byggingunni
áfram?
— Nokkuð vel. Nyrðri turn-
álman er fullgerð, og þar hefur
verið innréttaður salur til fund-
arhalda o.fl., svo og herbergi fyr-
ir prestana. Syðri álman er emn
óinnréttuð'.' og við leggjum nú að-
aláherzlu á að fullgera turninn.
Hann verður 74 metrar á hæð
með krossinum. Nú er verið að
koma fyrir fólkslyftu, sem getur
gengiið allt að 50 metra upp í
turninm. Ætlunin er að gefa al-
menningi kost á að nota þessa
lyftu, og mjóta hins stórfenglega
útsýnis úr turninum yfir borgina.
Þegar byrjað verður á aðalkirkju
skipinu fyrir alvöru, verður litla
kapellam sennilega rifin, og þá er
ætlunin að innrétta syðri turn-
álmuna þannig, að þar geti farið
fram guðsþjónustur, þar til kirkj-
an er fullgerð.
— Nú er það auðvitað þannig,
að ný kirkja, krefst nýrra
klukfcna, nýs orgels o.fl.
— Jlá. satt er það. Samiband !s-
lenzkra samvinnufélaga he.'ur lof
að að gefa okkur kirkjuklukkurn-
ar. Það hefur nú reyndar enginh
boðizt til að gefa okkur orgel. —
segir Sigtryggur og brosir, — en
það verður lagt kapp á að vanda
mjög til hins væntanlega orge’.s,
því að í kirkjunni á að vera góð
aðstaða til tónleikahalds.
— Hvað um aðra starfsemi inn
an safnaðarins?
— Okkar ágæta Kvenfélag hef-
ur nú náð 25 ára aldri. Það hef-
ur starfað mjög ötullega í þágu
kirkjuninar. Bræðralag var stofn-
að fyrir tveimur árum, og að
undanförnu hefur verið lögð mik-
il áherzla á æskulýðsstarfsemi inn
an safnaðarins. Fyrir rúmum
tveimur árum réðst safnaðarsyst-

Sigtryggur Klemenzson
formaður sóknarnefndar Hallgrímssonar.
ir til starfa hjá okkur, og hefur
hún haldið barnaguðsiþjónustur,
og haft æskulýðsstarfsemina méð
höndum að mestu. Þessi starf-
semi hefur gefið mjög góða raun,
og þátttaka í henni er prýðileg.
Hvert söknarbarn mætir að
t
meðaltali 5 sinnum á ári
Axel Sveins er formaður sókn-
■ arnefndar Bústaðasóknar. Hann
' tjáir mér, að hin síðustu ár hafi
' hann samvizkusiamlega talið gesti
[ við trúarathafnir safnaðarins, og
, mum það vera nokkur nýlunda.
■ Samkvæmt þessum talningum Ax-
i els hefur hvert shknarbarn mætt
' 5 sinnum við guðsþjónustu að
meðaltali á ári, síðustu fjögur ár-
in.
— Það er áreiðanlega allmiklu
meira en víða annars staðar.
— Já, það er ég viss um. Safn-
aðarstarfið hjá okkur stendur
. með ónenju miklum blóma, og
. ég held að kirkjusókn hjá okk-
ur sé betri en flestum öðrum
söfnuðum landsins.
— En nú eigið þið enga
kirkjuna?
— Nei, það er nú verið að
byggja hana og gengur allvel.
Við höfum bækistöð fyrir alla okk
ar starfsemi í Réttarholtsskólan-
um fyrir velvilja borgaryfirvald-
anna. Þar fara fram guðsþjónust-
ur og hvers konar önnur starf-
semi innan safnaðarins. Við höf-
um fjögur þróttmikil félög starf-
amdi, kvenfélag, bræðrafélag,
æskulýðsfélag og kórinn, og öll
starfa þau á mjög kristilegum
grundvelli. Kvenfélagið hefur
helgað si-g talsvert mannúðar-
málum, en fjáröflun til handa
kirkjunni hefur verið mjög stór
liður í starfsemi allra félaganna,
kvenfélagið hefur gefið til hemn-
ar 350 þús. kr., bræðrafélagið 100
þúsund, æskulýðsfélagið og kór-
inn hafa hvort um sig gefið 20
þúsund krónur.
— Miðar ekki kirkjubygg-
inguinni nökkuð vel áfram?
— Hún á nokkuð langt í land,
enda er hér um mjög mikla bygg-
ingu að ræða. Þegar eru komnar
í hana rúmar 5 milljónir, og við
erum skuldlaus að mestu. Við
notum ýmsar leiðir til fjáröflun-
ar. Meðlimir fjáröflunarnefindar'
ganga í hús til að safna fé, og
greiðir fólk tillög sin að eigin
geðþótta. Sóknargjöldin hrökkva
vitaskuld skammt til framkvæmda
sem þessara, því að rekstrarkostn
aður, laun til kórs, organista o.fl.
greiðist af þeim, og það sem um-
fram er. er ósköp lítið.
— Það er auðvitað mjög mik-
ill áhugi á þessum framkvæmdum
meðal sóknarbama?
— Já, svo saninarlega. Fáir
liggja á liði sínu í þessum efn-
um, og enda þótt ekki væsi um
okkur í Réttarholtsskólanum, er
það brýnt nauðsynjamál að kirkj-
an komist sem fyrst upp. Þetta
er ekki síður nauðsynlegt, par
sem félagsstarfsemin er óvenju-
lega mikil. Við höldum árlega
kirkjudag, förum í ferðalög á
sumrin, og fjölmargt fleira á sér
stað innan safnaðarins. Fyrir
skömmu hélt kirkjukórinn tón-
leika, sem tókust prýðilega. Bama
guðsiþjónustur eru haldnar reglu-
lega, og þær eru ákaflega vel sótt
ar. Stundum eru bömin upp und-
ir 600, og þá er vitaskuld þröng
á þingi. Mér finnst mjög gleði-
legt, hvað uinga fólkið tekur mik-
inn þátt í kirkjustarfinu. Mér hef
ur talizt til a@ unglicigar séu yf-
irleitt í meiri hluta við guðsþjón-
ustur hjá okkur og þátttaka í
æskulýðsstar.finu er mjög mikil.
— Hvað eru sóknarbörain
mörg, Axel?
—Þau eru um 5600. Söfnuður-
inn var stofnaður árið 1052, hét

Axel Sveins, formaSur sóknarnefndar BústaSasóknar.
þá Bústa'ðaprestakall, og uindir
það heyrði Grensás og Kópavog-
ur. Þá var söfnuðurinn eðlilega
miklu stærri að fólksfjölda eða
um 10 þúsund manns. Það var
um áramótin 1964, er ýmsar
breytingar urðu í sóknaskipan hér
í Reyfcjavík, að Búsrtaðasókn var.
stofnuð í sinmi núverandi mynd,
og tók þá séra Ólafur Skúlason
við sem sóknanpnestur. Hann er
ákaflega vinsælil meðal sóknar-
barnanna, eins og sjá nrá af hinni
miklu kirkjusóikii okkar.