Tíminn - 23.12.1967, Blaðsíða 9

Tíminn - 23.12.1967, Blaðsíða 9
LAUGARDAGUR 23. desember 1967. TBMSMN Kirkjan á sterk ítök í fólkinu —. Mér fíanst kirkjusákm bafa glæözt talBvert á síðustu árum, og efeki er þaO síður gleðilegt, að fólk virðist taka miklu meiri og imnilegri þátt í trúaratböfnum, sagði Hjörtur Guðmuindsson for- stjóri Kirkjugarða Reykjaivíkur og ftormaður sóknamefndar Laug araeskirkju. —■ Það hefur Lífca færzt mjög í vöxt að fólk láti framkvæma ýmsar athafnir, svo sem giftingu og skírnir innan veggja kirkj- unnar? — Já, þetta hefur breytzt mik- ið frá því sem áður var, og það sýnir, að kirkjan á sterk ítök í fólkiinu, enda þótt sumir vilja halda þvi gagnstæða fram. Það er ekki bara tízkufyrirlbrigði að iáta gefa hjón saman í kirkju. heldur lætur fólk hrífast af hátíðleikan- um, sem einkennir guðshús og gæðir athöfnina meiri fegurð en ella. Mér fimnst fátt sýma þetta betur en þegar fólk kemur með hvítvoðuing til skímar í kirkju á köldum vetrardegi. Auðvitað er það einfaldara að frambvæma at- höfaina í hejmalhúsum, en fólfcið leitar til kirkjunnar, af irnnri trú- aiþörf, og er það vel. — Hivað er söfnuður ykkar stór IHjörtur? — Hann telur 5028 sálir, og takmarkast af Dalbraut aö austan Nóatúni og Laugarvegi. Formlega er söfnuðurinn stofnaður árið 1941 eða um leið og Hallgríms- og Nesisöfnuður, en hann er í raun réttri eldri, þvl að okkar nú- verandi sóknairprestur, séra Garð- ar Svavarsson hélt hér reglulega guðsþjóinustur sem aðstoðarprest- ur frá Dómkirkjunni í nofckur ár. Þessar guðsþjónustur voru oftast haldnar í Laugarnesskólanum og síöar þegar bygging kirkjunnar var komin á rekspöl voru guðs- þjónustur haldnar í kjallara henin ar. Þegar söfnuðurinn var stofn- aður, náði hann yfir miklu stærra svæði en nú, eða þar sem nú heitir Langholts- og Ássöfinuður, Háteigs, Grensáss og Bústaðasókn en þá var byggðin í þessum hverf- auðvitað mikiu minni en nú er. — Þið eigiö myndarlega kirkju. En hafið þið sæmilega aðstöðu til félagsstarfsemi? — í kjallara kirkjuanar er nokkuð rými til slikra hluta. en það er látið og öhentugt. Það hafa verið gerð frumdrög að safnaðar- heimili, en óvíst er, hvar þaö verð ur staðsett, og rnálið komið á fremur lítinn rekspöl. Það er nauðsynlegt að mínum dómi, að talsverð félagsstarfsemi sé rekin innan vébanda kirkjunnar, og að- staða til þess sé góð. En þrátt fyrir ýmsa örðugleika hefur prest urinn um langa hríö haft ung- lingastarfsemi, barnaguðsþjón- ustur eru haldnar á hverjum sunmudegi, og við söfnuðinn starfa kvenfélag og bræðrafélag, og er það einkum kvenfélagið sem hefur sýnt dugnað og rögg- semi. Bæði félögin hafa gefið kirkjunni góðar gjafir, og einnig hafa henni áskotnazt fagrir grip- ir frá öðrum safinaðarheimilum o. fl. Nú um jólin fáum viö væntan- lega nýjan skimarfont úr marm- ara, og er hann gjöf kvenfélags- ins og safnaðarins í sameiningu. — Er ekki alltaf mikið líf í kirkjustarfinu um jólin? — Jú, þá er það langmest, og kirkjusóknin að sama skapi. Það Hjörtur Guðmundsson, formaður sóknarnefndar Laugarneskirkju. er ekki oft, sém kirkjan er yfir-1 jólin og komast ekki allir inn, full. en þannig er það alltaf um I sem vilja. Safnaðarstarf með hefðbundnum hætti Við Dómkirkjuna hefur helgi- hald staöið föstum fótum um lang an aldur og þar af leiðandi safn- aðarstarfið á ýmsa lund með hefð bundnum hætti, segir Óskar Gísla son, gullsmiður formaður sóknar- nefndar Dómkirkjusafnaðar. Dómkirkjuisöfnuðurinn er gam all. Kirkja hefur verið í Reykja- vík allt írá 17E4, að áfcveðiö var að flytja biskuipsstólinn frá Skál- bolti til Reykjavíkur (og þó lík- lega 60 árum eldri samkvæmt bók Árna Óla, rithöfundar, „Fortíð Reykjavíkur“). í sinni núverandi mynd er kirkjan eftir því sem stendur á vindspjaldi kirkjuturns ins 1847, 120 ára. Svo ekki er undarlegt þótt þessi aldni helgi- dómur svari ekki nútímafcröfum að öllu leyti, þrátt fyrir ýmsar endurbætur á umliðnum árum. Enda mikill vandi að fara með slíkan dýrgrip, svo vel fari. —• Er ekki aðstaða til félags- starfsemi hjá ykkur fremur erfið? — Auk venjuibundins helgi- halds í kirkjunni svo sem guðs- þjónustur, skímir, ferm’ingar og jarðarfarir mætti þar nefna ýmis- legt til, svo sem guðsþjónustur við setningu Alþingis og nú í seiinni tíð setningu Menntaskól- ans í Reykjavík, auk þess prest- vfgslur og viðhafnarmestu kirkju- athafnir. En ekki er því að neita, að sérstakt félagsheimili er ekki fyrir hendi. Nú fyrir nokkrum ár- um va~ ákveðið að lagfæra kirkju loftið, eftir að kirkjan fékk það til sinna ráða, þar sem er nokkuö stór salur, mjög fallegur og forn (kirkjuloftið hafði að mestu ver- ið lánað Bókmenintafélaginu í 50 ár, að því ,er ég bezt veit). En þegar byrjað var á framkvæmd- um þar, bannaði brunavamareft- irlit, samkvæmt nýútkominni reglugerð, notkun húsnæðisins til þeirrar félagsstarfssemi, sem þar var aðallega ætluö. Umgetið hús- mæði verður því endanlega frá gengið til notkunar fyrir ýmsa innri starfsemi, nefndarstörf, fundi sóknarnefndar o.fl. þ.h. en fyrir almennt samkomuhald verð- ur húsmæðið ekki notað. —Það hefur ekfci komið til greina að fá annað húsnæöi? — Oft hefur um það verið rætt, að söfnuðurinn eignaðist húsnæði en bæði hefur fé verið af skorn- um skammti og auk þess erfitt að fá hús í miðbænum í námunda viö kirkjuina. Nokkrir velviljaðir aðilar hafa lánað kirkjunni hús- næði þegar þörfin hefur kallað, og er kirkjustjórnin því góða fólfci mjög þakklátt. — Hvað um barna- og ung- lingastarfsemi innan safnaðarims? — Prestar kirkjunnar hafa í mörg undanfarin ár séð um það á hverjum sunnudegi yfir vetur- inn. En í vetur er það efcki haf- ið. — Reyna ekki sóknarnefndir að örva og glæða áhuga fólks á málefnum kirkjunnar? — Það tel ég víst, að sóknar- nefndir geri, að svo miklu leyti, sem í þeirra valdi stendur. Safn- aðarblað Dómkirkjumnar er gefið út nokkrum sinnum á ári hverju f umsjá prestanna. Við kirkjuna starfar ötull hópur kvenna, stjórn að af prestsfrúnum til skiptis, „Kirkjunefnd kvenna“, og hafa komurnar reynst þar eins og ann arsstaðar hinar ötulustu, fært Óskar Gíslason, formaSur sóknarnefndar DómkirkjusafnaSar. kirfcjunni stórgjafir hverja af ann ari. Má segja að það hafi kom- iö sér vel, því Dómkirkjan er undarlega fátæk af kirkjugripum, af svo gamalli stofnun að vera, þótt margt heiðursfólk hafi mun- að eftir okkar gömlu og kæru kirkju. Sömuleiðis starfar Bræðra félag við kirkjuna, að vísu er þaö ungt að árum. Það stendur opið öllum velunnurum Dómkirkjunn- ar. — Nú er það alkunna, Óskar. aö kirkjusókn hér í borginni og víðar er alldræm — Það er nokkuð talað um það enda margt við að vera hjá fólki nú til dags. Annars held ég að kirkjusókn sé nokkuð góð h.já Dómkirkjunmi. — Söfnuðurinn telur allmarga meðlimi, er ekki svo? —Þeir munu vera rúm tíuþús und, annars fækkar fólkinu i „gamla bænum“ og nýju hverfin vaxa.

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.