Tíminn - 18.02.1968, Blaðsíða 2

Tíminn - 18.02.1968, Blaðsíða 2
SUNNUDAGUR 18. febrúar 1968. TÍMINN Framhald af bls. 13 eftir þvií, sem sfcoðamir mamina, sveitariféiiög og verfeailýðssaimtaka á hverjown stað einnig koma til viðbðtar, hivað væri stoymisiamlliegt aið byggj.a uipp á þe&sum stað miið-að við atiwmniuaðsitiæður þar, m,iðað við flólllkistfijlöQjdia, miiðað wið horlfur um fólfesauíkiniiinigu og síð- -an verður þetta vinmuiplian, eif siwo má segja, fyrir atvinnujöfnunar sjóð og eftir atv-ilkum aðra flram- Ikiwaamidiasjóði í liamdinu, ef kioma til aðilar á þessum stöðum, sem vilj-a be-ita sér fyrir því á rau-n- hæifan hátt og með skynsamlegri uipipibyigigingu, að þessar fram- •kwæmdir geti orðið að veruieika. Þamlmig er þessi áætluniangerð huigisuð." Var ekki rétt eftir haft? Eims og ijóslega kemur fnam í þessum orðréttu tiMitinuinum, haiflðii Tíminin efailsile'ga hánrétt eftir náðlhiemanum um þessi m'áll- elfni. Himis vegar .taika mienn efltir, er ilásu fynri fnáisiagindr Tímians af næð-umnd, að fœrt h-afði weráð til betna og þjállOia orðalags það, sem efltir riáðhiemainum var haifit og œtti náðhemann út af flyrir s-ig -að vera þakikJJátur flynir það. Hitt e-r jlafmivíst, að ásakanir um rang- fiænsiur eiga að be-imast að MM. en ekki Tímianum. •Kannsiki fláiuim við svo enn einm lieiðara í Mongunblaðánu um mál- ið, þar sem sagt verður, að það sé alilt lygi, sem staitfsmien-n AiL- þingits rita e-ftiir h-ljióðupptökum á ræðum fljláinmláíl'airfáðhema! Hálflömuð fyrirtæki norðanlands í umræðunum sl. miiðviikudag mdmnti Jlón Kjiartansisom á það, að Iflynir wæru á N-orðuirlianid-i ýmiis fyr iirtæfci, sem væru h-állf- eða alllliöm- uð, en gætu weiitt fijöld-a mianns ativiimmu, etf mægur stuðnin-gur og skitoinigur stjlódniwaild-a væri fiy-rir h-emdi váð þau. Það þ-anf víða að byg-gj-a u-pp ný fiyrirtæki hins veg- ar á norðurliandi og rílbisiwaldið -sjálllflt þairf að ge-ra rmeira en benda til allra átta og líta á sig einiwörðungu sem náðgefendur, -saigði Jlón Koiatrainisson. Umferðarnefnd Reykjavíkur og lögreglan í Reykjavík hafa ákveðið að efnartil Ijósmynda- samkeppni um „beztu svipmyndina úr um- ferðinni" í samráði og samvinnu við Félag áhugaljósmyndara. Þátttaka í samkeppninni er öllum áhugaljósmyndurum frjáls, og skal skila myndum í síðasta lagi hinn 15. apríl n.k. til Fræðslu- og upplýsingaskrifstofu Umferð- arnefndar Reykjavíkur, Tþróttamiðstöðinni, Laugardal, Reykjavík. Einungis koma til greina svart/hvítar myndir. Minnsta stasrð skal vera 18x24 cm, en mesta stærð 30x40 cm. Veitt verða tvenn verðlaun: 1. verðlaun, úttekt á ljósmyndavörum eftir ;j:j eigin vali, kr. 15.000.00. 2. verðlaun, úttekt á Ijósmyndavörum eftir j-j: eigin vali, kr. 5.000.00. g Að auki fá 4 myndir viðurkenningu. Umferðarnefnd áskilur sér rétt til sýningar á !;j; verðlaunamyndum í væntanlegri upplýsing- i;i armiðstöð Umferðarnefndar. sem verður í :•: Góðtemplarahúsinu í maí n.k., svo og til ;:•:; birtingar. j-j FRÆÐSLU-OG | UPPLÝSINGASKRIFSTOFA UMFERÐARNEFNDAR S REYKJAViKUR S Tunnuverksmiðjan Ennfremur sagði Jón: Það eir þö-nf atórátaka myrðira í aitvi-riin-uuippbygigiimgu og ríkis- viail-dið werð-ur að vera með í þeirri uippbyiggi-n-gu — en það þanf ekk-i aliis sitaðar norðanliainds að byggja upp irnöng ný atwimnutæki. Víða enu þau tffl, en hwengi n-ærri.flull nýtt í þeissu saTniband-i rninni ég á _ T.unn uverkismiiSj u ríki-si-ns á iSi'giuflirði. Þar wi-ntn-a nú um 40 menn og vinna aðeins dagv., þeir framil-eiða um 1200 tun-n-ur á m-ánuði í 5—6 mánuði. Þar gætu u-n-n-ið 120 m-enn í 8 mán-uði áirsdjis og fnamllieiitit um 300 þús- und tuminur, em áril'eg rioitkun ís- tenidiimga nemur oa. 400 þús. til 460 þúis. tunnur. Ég trúi eíkki öðru, en að þei-r, er vinnia að No-rðuirlandsáætlun- dnni, taki þe-ssa staðreyind tii at- (hiuiguihair. Ég hefi heyrt mótbárurn- ar gegn innlendri tunnuismiði, en þær enu j-aflmam þessair: „Tuninurn- ar inmlendu eru of dýnar“ — .En ég vil segja að með m-eiri hag- rœð-ingu við tun-nusmíðina, t.d. með samfelld-ari framleiðslu • í einni verksmiðju er hægt að koma tuminuweirðtou nið-uir. — Niðurlagningar- verksmiðja í Sig-lufirði er eininig annað fynintiæki í ríki-seign í háiflgerðu swediti, þ. e. niðu-rliagntogaiverik- smiðjia ríkisins. Með þvd að lieggýa fnaim veruie-gt fé í miarfcaðsil'eit fýrir wöru þá, sem þessi verfc- simiðjia framl-eiðir og með því að fuliigera veriksmiöjurma og ge-ra hana fljiámhagslega sjáltfstæða og -geira h-enini klie-itft a-ð láta verfca allllt hnáiefnd sem þartf táfl. vtonsil- unmiar svo til við wérkismiiðjuveigg- iinm, þá er óg viss um, að þessu weriksmiðjá gæitu weditt tuigum etf ekkd eiitt tál tvö humdruð kvenna, vinnu yflir veturinn. — Sliíkt wærí óme-tanil'eg búbót. — f .þees-u eifm-i þanf að ríkja ríkani skilningur en verið h-efur hjá optaiberum aðii- u-m. Bf vel er haldið hér á spil- um, mun að mínum dómi allt það fé s-em iagt v-erður i þetta fyrir- •tækd í sa-mband-i við m-arkaðslei-t og afurðasöáu — og til hagræð- dng-ar, s-kála sér atftiur og það með vöxtuim. Síldarverksmiðjurnar Þríðja rílkifyrintækið í Siglu- firði se-m v-anitar hmáetfmi al-ltéf oflt, er -hnaðlflrystiihús Síldarv-eriksimiðj'a ríkieins. Það er mán skoðu-n að vél’ar þessa m-anmwirki-s og færi'band þe-s-s færi eigend-um þ.e. ríkinu sjálfu aldrei þann arð af þessu h-úsi, sem nauðsynliegur er og flólkd þwí, sem við þaið viinmur, S'æm-ilegar tek-j-ur ijyrr eri byggður hefur ver- ið ftoti sem veiði flynir þe-tita hnað- flrystitós o-g tryggi þessu húisi mægillieigt hráefni. Þó að ég nioti onðið ífliotii vdfl ég segjá að byggimg e-iins sk-uittoaara nú á niæstummi myndd vena gó-ð 'byriium og miilkil hjálp — ég vil seigjia alLweg edns rikissjóði eims og þvi flófliki sem treyst heflur á þetta -atvtonuifyriirtæki sem haldrieipd í lilflslbarátJtunni. Ég hefi minmzt hér 3ja ríkis fynirtæfcjá á Norðurilandii, sem öflá -gætu látiö í té mangflallt meirj -atwinnu, en þau g-era nú, mieimi aitwinnu, fOie-ira fólki og flært medr-i tefcjur í þjóðaribúið. En þetta kiostar fjlármaigh og trú á firam- tíðima, Þá vii é-g leytfa mé-r að minna einni-g á, að SíMarveTfcs-miðjur riflkisdns eiga alll margar sá-ldiairverik- 'sm-iðjur staðsettar í No-rðurilands- k-jördiaamuinum. Þessum veriksmiðj- um er h-ægt að sjá fyrir m-un riiieira hráefni á sumrin og hauist- in en werið h-efur, með því að tfjöiga slkiipum, er fliytja.til þeirna sild er veiðist á fjiarliægari mið- urn. . Slwo ániægjiul'e-g-a honfi-r, að all'ar lík-ur enu á, að ATþing-i í-sleinidiniga igieiti s-aimietoazt í efanóma samlþyibkt áskorun tiil dei'lua-ðila i -hdnu hönmutoga stríði í V-ietnaim um að þe-ir -gerí vopna-h-lé og reyni að ffan-a Lausn deitonn-ar wið samn-inigaborðið. Þess-a voin bena menn í brjósti þnáitfl flyrir hnýlfliótflar ræð-ur 2—3 þi-nigmann-a um mó-lið, sem ekfci verða gerðar að umtailsetfni hé-r. Þin-gmenn úr AliþýðuibandiaJiaginu og Framisókin- -anflLolkknum böfðu samein-azt um fliUiöguflutnánginn en einn-i-g áttu -þimgimienin úr öð-ruim flliolkkum bost á að ge-raisfl fiutningsmenin, þ-ó-tt -efcfci hatfi af því orðið. Emil J'ónsso-n, utanrífeisiráðherra, tók mjög vel í tifllögutfil'Utriiingáma og tafldfl tiOflöguina þess eðlis og mál- flluitniing . fyri-r hennd á þanm veg að h-anin giæti fa-Mzt á h-ana. Taidi h-ann sig fýsaadi þess að Afliþin-gi léflá rödd sánia heyrast á alþjóða- vettwanigi um þetfla miáll á þa-nn veig sem tililaigain gerði ráð flyrir. Imgvar Gislason haf-ði framisögu fiyirir tiflflöguinm-i í n-eðri d-eild þin-gs ins og sagði bana þá m.a.: Með þingsály-ktun-artiUög-u 'þ-eirri, sem hér e-r tifl uirnr., er g-engið fcifl mióts við þ-að sjónar- m-ið, sem á vax-andi fyl'gi a-ð flagn-a ’með-ail stjónnmálaman-n-a og ríkis- stjiórn-a i fljöLmörgum löndum heiimis, að deiluetfni styrjialdaraði-la í Vietmam verði einumgis leyst mieð fríðsamlegum hætti eða við sammingaiborð. Þessi skoðue er rílfcj-andi meðafl margra fre-mstu stjórnmáI-aforí-n.gja ve-strænn-a lýð- ræ-ðisiþjóða, enda hafa margar rík- is-stjiónn-ir í hin-um westræna heim-i kveði'ð u-p-p úr m-eð því, að Viet- n-aim dieil-an ve-rði aidre-i Leyst m-e-ð 'Styrjial'daraðge-rðum, he-ld-ur með saimniinguim eiinu-m sam-an. Meðal þeirra ríkj-a, sem opim- benliega hafa sbutt þenn-an máfl- st-að eða þesisa skoðu-n, eru ná- gnamn-alönd ofckar Danmörk, Nor- eg-ur, Svíþjóð og Finnfland og einindg swo að nefnd séu vestræn lýðræðislönd Holfland, Fnaikkland og Kanada. Með samþykkt þe-irr- ar þál-till., sem hér e-r fr-am boriin, yrði ekki um vil-lzt. hver hug-ur íslenzku þjóðarinnar er í þessu mál-i. Me-ð samiþykkt tiiil, er ekki veri'ð að sbuldbiind-a þjóðim-a á óþarfan há-tt eða ríða hennd ó- leysanl-ega hmúta, n-eldur ein-ungis verið að taka undir góðan mál- stað og skyn-s-amilegia skoðuin. sem réttsýnir og frjálslyndir stjórn- málamenm m-eðal fre-misitu lýðræð- is- og mennin-garþjóða htoLS vest- ræn-a heims hafa móta-ð og ffl-utt á aLþjióðawettwangi. Tilgangsleysi styrjaldarinnar Auk: þeiss sem m-eð tdfllöguinni er 'lögð áhe-rzflia á tilg-amgsiLeysi styrj- afld-arímnar til þes-s að knýja fram lauisn í VietniamMeiilunni, er ben-t á þá h-ættu, sem heimisMðnum gliitur stafla-ð af framíi-allidand'i wopn-aviðsfciptum í Lamdinu, þei-rri -hættu að styrjíöldim breiðist út og werði til þess að krweikja afliheims- éMðanbál. Eiinn-ig fcernur skýrt fram í tililögunni, að áframb-aiM- an-di styrjaldarirebstur, seim stað- ið heif-ur me-ð Litlum hléum í 28 ár, auki sífelflit á •lamgwairand-i hönm un-gar vie-tniömsku þjióðarinmar og þeisisi Laimga styrjöld er einmitt eto aðalá-stæð-a-n til þeiss, hversu mjög mie-nm lóta s-i-g varða stríð og frið í þesis-u fjiarlæga landi. B-e-inar m-annúðiarástæður hlj-óta að mega sín miki'lis í sfcoðan-amyndun um þetta miáfl. Ályktun hollenska þingsins. Eins o-g fram kenu-r í grg. fyrir tiflil., e-r hún í aðalatriðum sndði-n eiftir álylktuin hollenzlka þimgsims frlá þwi í áigúist í suma.r og er auk •þesis mjiög í samræmi wið slkoðam- ir U Th-ants framikwstj. Samedn- -uðu þjóðanmia, en m-arkmiðið er a.m.ik. eirfct og h-ið sarma að ftf d-eilu-a-ðila til að setjiast að samn- imgaiborði, án flyriitfram yfirlýstra úrsfl'itaskiiyrða. í því s-aimiband-) tefljia f-lestir það vera gru-ndiwalilar- atriði, að Bandiairíkjiaimenin stöðvi lofltárás-ir á Norður-Vietn-am og viðurkeinmi Viie-teomg eða þjlóðtfrefls ishreyftoguma í Suður-Vietnam sem sjáLflstæð-an saminfaigsaðilia. Og að sjiálflsögðu v-erður þj'óðfrelsiis- hreyfingi-n og stjór-n No-rður-Viet- mam að sýn-a s-aimnin-gswiil'jia sinn í v-erki bæði' mieð þvi að dra-ga úr hennaðaraðgerðuim o-g með því að setjast að s-am-ningaborði án ög-randi sikilyrða lömg-u fyrirfram. Þa-ð má vera, að ýmisum þyki þ'að be-ra kei-m af mok-kurri bj>art- sý-ni, a-ð h-ægt sé að knýj-a deil-u- aðila að samningaborði, án þes-s a-ð þeir opin-beri skilyrði sín fyr- ir samminguim fyrirfram. Mér get- ur ekki d-u-lizt fremúr em öðrum, að hér er vandi á hönd-um þrátt fyri-r 1-a-mgt og ha-rð'vítugt s-tríð og þróitt fjTÍr þá staðreynd. að styrj- ö’diin ge-túr ea-gan vand-a 1-eyst, þ-á er en-gin vissa fyrir því, a-ð kom-ið sé að endal-o.kum styrj-aldarinn-ar Hworuigur aðifli virðis-t með visisu komi-nn a-ð þ-vj mark-i að sigra i styrjöldiinni eða knýja amdstæðin-3 s-inn til uppgjiffar Skilyrði m'iðalgöngu Meðalgain-ga þr-iðj® aðifl-a, s-em beitast vilfl fyrir fri-ði. eet.ur því ekki byggzt á þvi að sann-færa an-nan hvorn stvrja-ld'araðifliann u-m það. a-ð hann sé a-ð tapa stríðin-u o-g sé því sæmist að s-etjiast að sammin-gaborði. Slik-t ta-1 er næs-ta ósaainfæran-di og líklega e-tos-ki-s nýtt. Það, sem gera á, er a-ð leiða styrja-lda-raðiluim fyrir sjónir, að t'ilgangafla-uisit og óm-an-núðflegt sé að berj-ast til úrslita og þeir eigi þann kost sæms-tar að lúta heið- arlegii meðaiigön-gu uim styrjaldar lok, m.ö.o.. þeir eigi að lúta samn- imgum o-g sáttagerð sem þriðji að- ili er fær um að móta. Þess ve-gna er nauðsyntegf að sáttanrmeina í þeissari deiflu verði valdir þan-nig, að þeir n-jióti trauists beggj'a d-ed-lu- a'ðil-a. . Ný friðarráðstefna E-n-gum getui dulizt. að hér er uim vandasamt og viðkvæmt mál að ræða.'en fyrirfram verður efcfci saigt. að betta sé óvi-mmandá verk o-g þ-að er a.m.k. ómaksins veirt að stuiðlla að siíkri málismieðtferð. Þó að ég teiljd ekfci síður mifcilis um wert a-ð fá Norður ’!riet'v-3ms- Framhald á bls. 22.

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.