Alþýðublaðið - 09.02.1990, Side 2

2
Föstudagur 9. febr. 1990
fflfBUBlMÐ
Ármúli 36 Simi 681866
Útgefandi:
Framkvæmdastjóri:
Ritstjórar:
Fréttastjóri:
Auglýsingastjóri:
Dreifingarstjóri:
Setning og umbrot:
Prentun:
Blað hf.
Hákon Hákonarson
Ingólfur Margeirsson
Jón Birgir Pétursson
Hinrik Gunnar Hilmarsson
Sigurður Jónsson
Leturval, Ármúla 36
Blaðaprent hf.
Áskriftarsíminn er 681866
Áskriftargjald 1000 kr. á mánuði innanlands. í lausasölu 75 kr. eintakiö.
GORBATSJOV ER ÞAR
EN STALÍN ER HÉR
F orsíöa Þjóöviljans í gær var söguleg. Yfir alla forsíðuna efst gaf
aö líta fyrirsögnina „Sovétríkin: SIGUR LÝÐRÆÐISAFLANNA.'
Neðar á sömu forsíðu stóö í eindálkafrétt: „Alþýðubandalagið: G-
LISTI í REYKJAVÍK." í málgagni íslenskra sósíalista birtast þessar
sögulegu þverstæður. Annars vegar hið gamla höfuðsetur
kommúnismans, Sovétríkin, sem nú stefnir hraðbyri í átt að lýö-
ræði og fjölflokkakerfi, í annan stað gamla hjáleigan á íslandi, Al-
þýðubandalagið þar sem staðnað flokksræði ríkir. Gorbatsjov er
þar, Stalín er hér.
Stalínistarnir og flokkseigendurnir höfðu betur á fundi Alþýðu-
bandalagsfélagsins í Reykjavík. Þar var naumlega felld tillaga
Kristínar Á. Ólafsdóttur um viðræður við Alþýðuflokksmenn,
Birtingu og óflokksbundið fólk um sameiginlegt framboð í
Reykjavík. Samþykkt var hins vegar tillaga um að undirbúningur
skyldi hafinn að framboði G-listans. Þar með er orðið Ijóst að Al-
þýðubandalagið er ekki viljugt að vinna með Alþýðuflokknum og
óháðum öflum um myndun sameiginlegs framboðs með opnu
prófkjöri. Þar með hefur Alþýðubandalagið opinberað sig sem
staðnað flokksvald sem hvorki hefur í hyggju að leyfa fólkinu að
velja sína frambjóðendur né að ganga til samstarfs við félags-
hyggjuöflin í Reykjavík. Það er því söguleg ákvörðun sem tekin
var á fundi Alþýðubandalagsfélagsins í Reykjavík og hún er skýr:
Alþýðubandalagið er enn ekki reiðubúið að sleppa flokkstaum-
unum og sérhagsmunum flokksgæðinganna til að mynda öfluga
og breiða grasrótarhreyfingu. Stalín er hér.
Flokksgæðingar Alþýðubandalagsins hikuðu ekki við á um-
ræddum fundi að nota ómerkilegustu lygar og lýðskrum til að
halda í völd sín. Þannig lagðist Svavar Gestsson fyrrum formaður
Alþýðubandalagsins svo lágt að fullyrða að Alþýðuflokkurinn
vildi það eitt með sameiginlegu framboði í Reykjavík, að kljúfa
Alþýðubandalagið! Og vitnaði í óskilgreindan leiðara í Alþýðu-
blaðinu til að rökstyðja mál sitt. Ef Svavar Getsson hefur lesið
leiðara Alþýðublaðsins um framboðsmálin í Reykjavík, ætti hon-
um að sjálfsögðu að vera Ijóst að blaðið hefur allt frá byrjun stutt
þá hugmynd, einfaldlega vegna þess, að Alþýðublaðið telur, að
lýðræðislegir jafnaðarmenn eigi að vinna saman. Sameiginlegt
framboð í Reykjavík hefði verið kjörinn vettvangur til slíks sam-
starfs. Alþýðubandalagið hefurskilgreint sig sem flokk lýðræðis-
legra jafnaðarmanna meðal annars í áramótagrein Ólafs Ragnars
Grímssonarformannsflokksins í Þjóðviljanum. En SvavarGests-
son og aðrir þeir sem felldu tillögu Kristínar Á. Ólafsdóttur um
samstarf og opið prófkjör, hafa í raun skilgreint sjálfa sig með
þeirri gjörð: Þeir eru ekki lýðræðislegir jafnaðarmenn, heldur aft-
urhaldsmenn, sósíalískir foringjar gærdagsins sem ríghalda í
valdastóla sína, valdsins vegna, forréttindanna vegna. Svavar og
félagar munu halda þessum völdum, meðan þeir geta beitt
flokksræðinu í sína þágu og haldið fólkinu frá lýðræðislegum
ákvörðunum. Alþýðubandalagið er í dag í nákvæmlega sömu
stöðu og ríki Austur-Evrópu þegar flokksgæðingar stalínismans
tóku að riða til falls og héldu örvæntingarfullar ræður fullar af lyg-
um og lýðskrumi til að hræða almenning til hlýðni. Að lokum
tókst það ekki lengur í Austur-Evrópu og fólkið tók völdin. Enn
hafa Svavar og flokksgæðingarnir völdin í Alþýðubandalaginu. í
dag er lýðræðisþróunin lengra komin í Sovét en í Alþýðubanda-
laginu. Gorbatsjov er þar. Svavar og Stalín hér.
ONNUR SJONARMID
ER verkalýðshreyfingin stöðnuð?
Er hún stórlöskuð eftir hagsmuna-
árekstra? Athyglisverð grein birtist í
Þjóðviljanum í gær eftir Níels nokk-
urn Alvin Níelsson, verkamann á
Selfossi, þar sem greinarhöfundur
gerir ofangreindar vangaveltur að
umtalsefni.
Níels spyr m.a. hvort það fari sam-
an að sami maðurinn sé forseti ASI
og formaður bankastjórnar íslands-
banka:
„Verkalýðshreyfingin er fyrir
löngu orðin að bákni, stöðnuð,
og forystan fyrir löngu komin úr
takt við fólkið í landinu. Eitt af
höfuðvandamálum hreyfingar-
innar er hversu mikið hún hefur
verið dregin inn í kerfið. ASI er
í dag komið í þá stöðu að vera
einn stærsti atvinnurekandinn í
bankakerfi þjóðarinnar með
eignarhlut sínum í Islands-
banka. Þannig er nú forseti Al-
þýðusambandsins kominn báð-
um megin borðsins þegar kemur
að því að semja um vextina. Þetta
er náttúrlega óeðlileg staða, og
neitar því enginn. Hér er ekki
verið að bera brigður á heilindi
forseta Aiþýðusambandsins,
langt í frá, en rétt er að benda á
að það getur vart talist heppilegt
að upp komi sú staða að sá fjöldi
manna sem forsetinn hefur um-
boð fyrir, hafi tilefni til að efast
um hverra hagsmuna hann gæti
þegar hann stýrir fundum
bankaráðs Islandsbanka. Við
þessu verður að bregðast."
A sama tíma og talsmönnum land-
búnaðarmafíunnar virðist fara
fækkandi í Framsóknarflokknum
og þar eru jafnvel farnar að heyrast
skynsamar tillögur um uppstokkun
í landbúnaðarkerfinu, minnkun nið-
Ásmundur Stefánsson: Hagsmuna-
arekstur að vera baeði forseti ASÍ og
stjórnarformaður íslandsbanka?
urgreiðslna og stýringu á fram-
leiðslu eftir neysluvenjum og mark-
aðseftirspurn, virðist landbúnað-
armafíósum fara fjölgandi í Alþýðu-
bandalaginu.
í gær gaf að líta leiðara í Þjóðvilj-
anum þar sem beinlínis er sagt bein-
um orðum að ráðlegast sé að leggja
framtíð landbúnaðarbáknisins í
hendurnar á ráðunautafundi Bún-
aðarfélag Islands og Rannsóknar-
stofnunar landbúnaðarins. En rúsín-
an í pylsuenda leiðarans er þó, aö í
framtíðinni muni Hagþjónusta land-
búnaðarins á Hvanneyri reikna allt
út fyrir stjórnmálamenn og lands-
menn alla þannig að allir geti verið
vel upplýstir þegar teknar eru
ákvarðanir um landbúnaðarmál.
Umrædd Hagþjónusta á Hvanneyri
hefur veriö mjög umdeild og vafaat-
riði hvort hún komist nokkurn tím-
ann á laggirnar, enda enn ein ,,sér-
fræðistofnunin" sem þjóna á land-
búnaöarmafíunni. En lesum orð
höfundar forystugreinar Þjóðvilj-
ans:
„Frumstædar aðferðir og
gagnaöflun eiga ekki lengur að
líðast í umfjöllun landbúnaðar
frekar en aðrar greinar, en hann
hefur lengi verið undir það ólán
seldur. Nýstofnuð Hagþjónusta
landbúnaðarins á Hvanneyri
mun í framtíðinni taka að sér
gagnaöflun, úrvinnslu og dreif-
ingu talna og hagrænna upplýs-
inga sem nú heyra undir ýmsa
óskylda aðila. Sá tími ætti því
senn að vera liðinn að menn
komist upp með að slumpa sífellt
frjálslega á tölur og staðreyndir
í landbúnaðarmálum."
Merkasta viðfangsefni Hagþjón-
ustunnar á Hvanneyri verður efalít-
ið að kenna bændum bókhald, en
hingað til hafa þeir ekki þurft að
sýna nein bókhaldsgögn yfir fram-
leiðslu sína. Kannski verður þá hætt
að slumpa á tölur!
EINN MEÐ KAFFINU
Geðlæknirinn: — Kæra frú!
Ég get glatt þig með því, að ég
hef læknað þá áráttu þína að
þú sért drottningin í Englandi!
Konan: — Er það? Voða er ég
fegin! Þú sendir þá bara reikn-
inginn í Hvíta húsið!
DAGATAL
Hraktar gróusögur um stööina
Rosalegar sögur hafa gengið um
sjónvarpsstöð sjónvarpsstöðv-
anna, sjálfa Stöðina og nýleg skrif
í æsiglanstímaritum hafa virkað
sem bensín á eldinn. Fyrrverandi
sjónvarpsstjóri hefur þurft að
mæta í silkiviðtali hjá Palla frétta-
stjóra, síðuviðtali hjá Mogganum
og mjúklínuviðtali hjá Hemma
Gunn til að halda andliti.
Til að forvitnast um stöðuna á
Stöðinni, hringdi ég i einkavin
minn sem vinnur á einni deild
Stöðvarinnar.
Vinur minn var að borða í hádeg-
inu á dýrasta veitingastað borgar-
innar svo ekki náðist í hann. En
sem reyndur blaðamaður var ég
með númerið á bílasíma vinarins i
límósinunni.
Hann svaraði þegar í stað.
— Er þetta allt að fara á haus-
inn? spurði ég.
— Ha? sagði vinurinn og kallaði
síðan til einhverra farþega: Viljið
þið lækka í videótækinu svo ég
heyri í manninum!
Eg endurtók spurninguna.
— Ég held að þú sért að verða
vitlaus, Dagfinnur, svaraði vinur-
inn, Við rekum Stöðina á mjög
hagkvæman hátt og höfum alltaf
gert.
Ég heyrði einhverjar raddir í
bakgrunni spyrja hvort opna ætti
kampavinsflöskurnar strax.
Eg spurði vin minn um tíðindin af
óráðsíunni og bruðlinu á Stöðinni.
— Allt tómt kjaftæði. Hver held-
urðu að taki mark á svona skrif-
um? Þetta eru gróusögur þar sem
90 prósent er algjör della og 10
prósent tómar lygar. Það stóð til
dæmis að ég hafi átt að fara á
einkaþotu frá Tókíó til New York
til að kaupa rafhlöður í vasatölvu
mína!
— Og var ekkert til í því? spurði
ég-
— Nei, nei, blessaður vertu,
þetta voru rafhlöður i litla litasjón-
varpið mitt í kústaskápnum.
— Hvað með öll kvennamálin?
spurði ég.
— Hvaða kvennamál? spurði
vinurinn. Auðvitað vinna mjög
hæfar konur á Stöðinni. Þær eru
velmenntaðar og hafa komist
áfram af eigin rammleik. Þetta eru
ekkert annað en kynjafordómar!
— En þú varst nú orðaður við
fimm þeirra áður en þú giftist
þeirri sjöttu? spurði ég.
— Það getur vel verið. Ég læt
slíkt bull og lygasögur sem vind
urn eyru þjóta.
Ég heyrði vin minn hvísla fram-
hjá tólinu: „Stelpur, farið að hella
í glösin."
*
Eg gafst ekki alveg upp.
— En þær sögur hafa gengið að
þú og aðrir hafi átt fjölmörg
greiðslukort sem félagið borgaði
hikstalaust?
— Þetta er enn ein lygin, sagði
vinur minn. Greiðslukort Stöðvar-
innar voru öll í höndunum á
ábyrgum mönnum. Ég fékk meira
að segja verðlaun frá einu
greiðslukortafélaginu.
— Hvers vegna?
— Sem kúnni ársins á Norður-
löndum, svaraði vinurinn.
— Því er líka haldið fram, að
auglýsingar Stöðvarinnar hafi alÞ
ar farið í að borga föt á fréttamenn
og gengdarlausa neyslu topp-
anna?
— Gróusögur, sagði vinurinn.
Vissulega höfum við tekið mikið
út af vörum og greitt með auglýs-
ingabirtinguií). Það sem kjafta-
söguliðið hefur hins vegar ekki
áttað sig á, er að það er gífurleg
auglýsing fyrir fyrirtækin að við
erum í fötum frá þeim, ökum um
á bílum frá þeim, förum í hnatt-
ferðir frá ferðaskrifstofum sem
auglýsa og svo framvegis.
— Ég skil, sagði ég. Eitthvað að
lokum?
— Ef þú ætlar að birta þetta, þá
vil ég fá að skrifa það sjálfur og
fyrirsögnin á að vera: STÖÐIN
STENDUR Á TRAUSTUM
GRUNNI. Annars má ég ekki vera
að því að tala lengur við þig, ég er
kominn á veitingastaðinn og það
er búið að taka frá fjörutíumanna
borð handa okkur í hádegissnarl.
See you!
fyciCj^vyrWT