Tíminn - 22.06.1968, Page 11

LAUGARDAGUR *S. júní 1968.
TIMINN
n
Prófastur nokur í Skagafirði
var mjög á móti Ameríkuferðum.
Nú viidi svo til að bróðir hans
ætlaði tii Aimeríku, og gerði
Prófastur alit, sem hann gat til
þess að fá hann ofan af þessu.
Bróðirinn reyndi að malda í
móinn og sagði, að ef sér tík
aði illa að vera þar, þá komi
hann til íslands aftur.
Segir þá prófastur: Hvergi
segir ritningin, að þeir, sem
fari til helvitis, eigi þaðan aft-
urkvæmt
Vinnumaður á bæ fyrir norð
an, mesta svaðamenni og sér
lega vondur með víni, kom eitt
sinn fullur heim á bæ þann,
þar sem hann var vistráðinn og
Var æðigangur á honum.
Hann hleypu-r þegar inn í
hesthúsið, sem stóð á túninu
rétt við bæinn.
Piltar tveir á bænum fara að
huga að því, hvað honum líði
og er vinnumaður þá búinn að
hengja sig og dinglar í snör-
unni.
Þeir hlaupa til húsbónda
síns og segja honum, hvemig
kornið er.
— Skáruð þið hann ekki nið
ur? — spurði húsbóndi.
— Nei. — svaraði annar pilt
anna. — Við þorðum það ekki,
því að hann var ekki alveg
dauður.
Eftir leiksýningu á „Gullna
hliðinu" var stúlka nokkur
spurð að því, hvort hún kviði
nú ekki fyrir þeirri stund, þeg
ar hún ætti sjálf að mœta
frammi fyrir hinu gullna hliði.
Svarið var einkar kvenlegt:'
„Onei, sagði hún, ekki þótti
henni það svo mjög kvíðvæn-
legt. „En ég veit bara ekkert,
í hverju ég á að vera.
Gömul en fhugul kerling
sagði eitt sinn við sóknarprest
sinn:
„Mér þykir það einkennilegt,
klerkur minn, að þú, sem alltaf
ert að prédika um kærleika,
skulir si og æ vera að skamma
djöfulinn. Þetta er þó einstæð
ingur, sem á engan að.“
Sölvi Helgason „Sólon ísland
us“, málaði stundum myndir af
sjálfum sér og teiknaði þá
jafnan geislabaug í kringum
höfuðið á sér.
Maður nokkur spurði hann
hvers vegna hann gerði það.
„Ósköp getið þér spurt barna
lega“, svaraði Sölvi.
Björn >5cfhram á Höfðaströnd
var greindur maður og góður
hagyrðingur.
Einu sinni var hann sam-
nátta manni sunnan úr Skaga-
fjarðardölum, sem þóttist skáld
mikið og lét Björn heyra mikið
af vísum og kvæðum eftir sig.
Björn fann, að skáldskapur
hans var leirburður hinn mesti,
og hafði þessi orð um kveð-
skap hans.
—* Hann er. líkastur þvi, að
maður skrúfi áfram hjólbörur
með ferköntuðu hjóli.
Lárétt 1 Flöskur 5 Tímabils 7
Samið 9 Þörungur 11 Nes 12 51
13 Stefna 15 ílát 16 Tunnu 18
Ágengur.
Krossgáta
Nr. 50
Lóðrétt: 1 f sundur 2
Glöð 3 Peningaskst. 4 Svei
6 Skin 8 Gyðja 10 Mjaðar
14 Lík 15 Ennfremur 17
Jarm.
Ráðning á gátu Nr. 49.
Lárétt: 1 Andlit 5 Óið 7
Nös 9 Arm 11 Er 12 Ei 13
MNO 15 Æfð 16 Fær 18
Snæðir.
Lóðrétt: 1 Afnema 2 Dós
3 L1 4 Iða 6 Smiður 8 Örn
10 Ref 14 Ofn 15 Ærð 17
ÆÆ.
11
sagði Lou kæruleysislega, en rétt
á eftir kallaði hún á Lou. —
Alloa, vittu, hvort þú getur fund-
ið næluna fyrir mig.
Alloa fór inn í svefnherbergi
Lou.
— Ég setti hana í þessa skúfffu
síðast, þegar ég var með hana, —
sagði Lou. — Eg man, að ég sendi
Jeanne með hálsfestina og atrm-
bainidið ndður í geymsluhólfið, og
þegar hún var farin, sá ég að ég
hafði gleymt nælunni, svo ég setti
hana aftast í skúffuna. Hún er
ekki þar lengur.
— Þetta hlýtur að vera vit-
Ieysa, — sagði Alloa. — Lotfaðu
mér að leita. — Hlún leitaði
mllli púðurdósa, kremdósa,
greiðna og andlitsservéttna, en
næluna var hvergi áð sjó.
— Hvenær varstu með hana
síðast? — spurði frú Derange úr
dyruinum.
— Manstu það ekki? Það var
daginn, _ sem við héldum boðið
niðri. Ég var með safírana við
hádegisverðinn og ég sagðj við
þig: — Á ég ekki að vera með
þá í kvöld? — og þú sagðir: —
Nei þeir fóru ekki vel við brúna
kjólin, — svo ég setti á mig
demantana.
— Já, nú man ég, — sagði frú
Derange. — Látum okkur sjá,
það hlýtur að hafa verið á mánu-
daginn var.
Alloa varð skyndilega mjög
hljóð. Síðasta mánudag hafði hún
•komið iinn í herbergið og fundið
mann sfcanda þar. Hún sá han,n
fyrir sér begar hann sneri sér frá
snyrtiborðinu með myndina í
höndunum Hafði hann þá verið
búinn að fara í skúfffuna? Hafði
hann tekið næluna og var hún
í vasa hans? Hún snerist til
varnar þessari hugsun sinni. Hún
hafði trúað á hann og treyst hon-
um. Það var ómögulegt að trúa
þvi, að hann hefði verið með næl
una í vasanum allan tímann og
samt verið svona sannfærandi.
— Jæja, við getum ekki beðið
lengur, — sagði frú Derange
höstug. — Alloa leitar betur. þeg
ar vdð erum farnar. Já og ef við
skyldum ekki sjá þig aftur í
kvöld, Alioa, er allt til reiðu í
fyrramálið?
— Já, þakka yður fyrir frú
Derange, — svaraði Alloa, —
Vegabréfið mitt. farmiðinn . . .
Jæja, við sjáumst þá í Biar-
ritz. Þú hringir auðvitað, ef eitt-
hvað kemur fyrir, en reyndu að
•komast sem fyrst. Við Lou viljum
helzt ekki verða fatalausar.
— Nei, auðvitað ekki, — sam
simmti Alloa.
— Jæja góða nótt og leitaðu
nú reglulega vel að nælunm.
— Ég skal gá alls staðar, —
lofaði Alloa.
— Góða nótt Alloa.
Lou forðaðist augnaráð hennar
um leið og hún fór út. Alloa
fann bað. Einhvern veginn var
henni ekki eins umhugað um
Steve og Lou eims og fyrir stut:r;
stundu. Hún var að hugsa um.
hvernig Dix hafði horft beint
augu hennar, hvernig hún hafði
trúað honum og beðið fyrir hon-
um undanfama daga. Og ahan
þennan fcíma hiafðd hann verið
þjófur, venjulegur slungimn þjóí'-
ur.^
Án umhugsunar, leitaðd Alloa
í skúffunum. leitaði undir hvita
pappírnum í skúffunni og ono-
aði allar öskjurnar og kassana
sem Lou hafði safnað að sér. Þar
var ekkért að sjá. AJIoa hafði H
aðra röndina vonað, að hún fyndi
næluina. Hún fylltist örvæntingu.
Að hún skyldi hafa láti'ð gabba
sig svo auðveldlega!
Að hún skyldi hafa látið sér
til hugar koma, að hún gæti snú-
ið honum á rétta braut með fá-
um orðum. með því áð beita per-
sónutöfrum sínum.
Það var vonlaust og hlægilegt,
sagði hún við sjálfa sig. Barna-
legt, að halda, að nokkuð. sem ég
segði, gæti breytt forhertum
glæpamanni. Hann hlýtur að hafa
hlegið að mér.
Þessi nugsun særði hana, þang-
að til hén minntist blémavandar-
ins, og þáð var þó sárabót að
hugsa til þess. að hann hefði þó
a.m.k. haft manndóm í sér til að
senda hann og þakka fyrir.
Hún horfði á sjálfa sig í spegl-
inum. Hún leit út fyirr að vera
svo ósköp ung. Ljóst hárið féll
slétt niður með fölum vöngunum,
augun stór og skærgrá, augu með
örlitlum grænum blæ. Hún var
sorgbitio með skeifu á mumnin-
um.
Hún vissi ekki af hverju þetta
hryggði hana svo mjög, en þegar
hún var barn. og einhver hafði
brugðist henni, hafði hún allfcaf
tekið það mjög nærri sér. Hana
langaði til að trúa á það góða í
manninum. Hún vildi. að fólk
væri breint og beint, heiðarlegt
og gott,- eins og hún reyndi af
fremsta megni að vera sjálf
— Ef þú heldur áfram að
treysta fólki svona takmarkalaust
áttu eftir að reka big illilega a
einhvexn tímann á ævinni, — hafði
skólasystir hennar sagt við hana.
Alloa hafði aldrei gleymt þessu;
Samt hafði hún svo oft haft á
réttu að standa, þegai hún hafði
treyst fólki og aðrir höfðu reynst
hafa rangt fyrir sér Nú hafði
hún haft á röngu að standa og
þáð særði stolt hennar, og eifct-
hvað hafði sagt henni að þessi
maður vœri þess virði, áð honum
væri bjargað.
Hún lokáði skúffunum og fór
inn í herbergið sitt. Litlu ferða-
töskurnar hennar voru tilibúnar
og fataskápurinn fcómur að und-
anskildri kápuani hennar. Hún
reyndi að hugsa ekki um blóm-
in, sem sfcóðu í vasa við rúmið
hennar. Hún hafði ætlað að taka
þau með sér. Nú vissi hún, að
hún mundi skilja þau eftir.
Þau höfðu verið tákn um vortð,
tákn um eitthvað fallegt og ein-
falt. Þess í stað táknuðu þau nú
aðeins svikinn Júdasarkossinn.
Þriðji kafli.
Ökuferðin frá London til þyd
Aerodrome eldsnemma um morg-
uninn hafði verið æsandi en til-
breytingarsnauð. Fyrst i stað gat
Alloa varla trúað. að hún væri að
aka þessum dásamlegB bíl. sem
þaut af stað við minnstu snert-
ingu á benzángjöfinni og það var
svo auðvelt að stjórna honum, að
hann var ekki sambærilegur við
gamla Austin bflgarminn sem
hún hafði ekið áður fyrr.
Hún átti ekki að fara yfir sund-
ið fyrr en klukkan hálf tólf. En
hún tók sér aóðan tíma. þar eð
hún vissi að hÚD muindi aka
hægt á meðan rún væri að venj
ast bílnum og hún bjóst við að
eiga erfitt með að rata. Hún
hafði aldrei komið suður fyrir
London fyrr.
Hún hafði farið grátandi i rúm
ið kvöldið áður En þegar sól-
skinið vakti hana um morguninn
fanm hún að hún átti svo mikið
fyrir höndum, a'ð það var ómögu-
Á morgun
i
ÚTVARPIÐ
Laugardagur 22. júni
7.00 Morgunútvarp. 12.00 Hádeg
isútvarp
13,00 Óska-
lög sjúkl-
inga. Kristín Svein bj örasdótttr
kynnir 15.00 Fréttlr. 15.15 Á
grænu ljósi. Pétur Svelnbjarnar-
son stjórnar umferBarþætti. 15.25
Laugardagssyrpa i umsjá Baldurs
Guðlaugssonar. 17.15 Á nótum
æskunnar Dóra Ingvadóttir og
Pétur Steingrimsson kynna nýj-
ustu dægurlögin. 17,45 Lestrar
stund fyrir Idtiu börnin 18.00
Söngvar i léttum tón: The Supr
emes syngja lagasyrpu 18.20 Til-
kynningar. 18.45 Veðurfregnir.
Dagskrá kvöldsins 19.00 Fréttir.
Tilkynningar 19.30 Daglegt líf.
Árni Gunnarsson fréttamaður sér
um þáttinn 20 00 Suður-Ameríku
týst 1 tónum 20.35 „Auðun og fs-
björninn" útvarosleikrit eftir
Paavo Haavikko. Leikstjóri:
Sveinn Einarsson 22.00 Fréttir
og veðurfregnir 2215 Danslög,
23.55 Fréttir > stuttu máli
Sunnudagur 23. júni
8.30 Lótt morgunlög: 8.55 Fréttir
9.10 Morguntónleikar. 1100
Messa i Démkirkjunni. Prestur
Séra Jón Auðuns dómprófastur
Organleikari: Ragnar Björnsson.
12.15 Há-
degisútvarp
13.30 Mið-
degistónleikar., frá páskahátíð-
innd í Salzburg. 15 00 Endurtekið
efni: Hvernig yrkja yngstu skáld
in? 15.45 Sunnudagslögin. 16.55
•Veðurfregnir 17.00 Bamatími:
Guðrún Guðmundsdóttir og Ingi
björg Þorbergs stjórna. 18.00
Stundarkorn með Delius 18.20
Tilkynningar. 18.45 Veðurfregnir
19.00 Fréttir. 19,30 Sönglög eftir
Skúla Halldórsson, tónskáld mán
aðarins. 19.45 Öryggismál Evrópu
þjóða. Benedikt Gröndal alþingis
maður flytur erindi 20.10
Fantasía fyrir píanó, kór og
hljómisveit op. 80 eftir Beethoven
20.30 „Gimbillinn mælti cvg grét
við stekkinn“: Jónsmessuvaka
bænda. 21.30 SilfurtungliÖ. Músík
þábtur með kynntagum: Fyrsta
kvöldið skemimtir Edith Piaf. 22.
00 Fréttir og veðurfregnir. 22.15
Danslög 23.25 Fréttlr I stuttu
miáli. Dagskrárlok.
Mánudagur 24, júní
7.00 Morgunútvarp 12.00 Hádeg
isútvarp 13 30 ViS vinnuna. Tón
leikar. 14.35 Við, sem heima sitj
um 15.00 Miðdegisútvarp
16.15 Veðilrfregnir íslenzk tón-
list 17.00 Fréttir Klassísk tón
list. 17.45 Lestrarstund fyrir litlu
börnin. 18,00 Óperettutónlist. 19.
00 Fréttir 19.30 Um daginti og
vegtan Gunnlaugur Þórðarson dr.
juris talar 19.50 „Stúlkurnar
ganga sunnan með sjó“ 20.10
Frelsisstríð Niðurlendinga Jón
R. Hjálmarsson skólastjóri flytur
síðari hluta erindis sfas 20,30
Vér kjósum forseta. Dagskrár-
þættir á vegum frambjóðenda til
forsetakjörs dr. Gunnars Thor
oddsens og dr Kristjáns Eldjárns
Hvor frambjóðandi fær til um-
ráða 4Ó minútur Þessum kynn
tagarþáttum verður útvarpað og
sjónvarpaS samtimis 21.50 Gaml
ar hljóSritanir 22.00Fréttir og
veðurfregnir 22.15 íþrófctir. Jón
Ásgeirsson segir frá 22.30 Hljóm
plötusafnið > umsjá Gunnars GuS
mundssonar 23 25 Fréttir í stuttu
méli. Dagskrárlok.