Alþýðublaðið - 22.05.1990, Blaðsíða 2

2
INNLENDAR FRETTIR
Þriðjudagur 22. maí 1990
Fólk
2 kiló af pappír
á mann á
hauganaá
degi hverjum
Fridrik A. Brekkcin, segir
í þarfri ádrepu í Heimilis-
póstinum, heimilisblaði
sem Gísli Sigurbjörnsson
á Grund, gefur út, að á
degi hverjum fleygir sér-
hver íslendingur 2 Ícílóum
í það minnsta af pappírs-
afurðum í ruslatunnu
sína. I Svíþjóð er svipað
uppi á teningnum, segir
Friðrik, nema að þar fer
Svíinn með 2 kílóin í end-
urvinnslugám, sem
venjulega er í nágrenni
við heimilið. „Auðvitað
er þetta bruðl okkar Is-
lendinga ekki eðlilegt og
hefur ekki verið um ára-
tuga skeið", segir Friðrik í
grein sinni.
Tannlæknir
eyðilagði
íslandsferð
Johnny Cash
Við sögðum frá því að
Johnny Casli væri vænt-
anlegur til íslands í næsta
inánuði. Móttökuaðilarn-
ir, Körfuknattleikssam-
bandið og SAA, voru til-
búnir með mikla og góða
kynningu á kappanum og
búnir að leggja í talsverð-
an kostnað. En því miður,
— Cash kemur ekki að
sinni, hvorki hingað né til
annarra Fvrópulanda.
Astæðan er okkur sögð
sú að tannlæknir goðsins
er sérstaklega harðhent-
ur náungi. Við tannviö-
gerð fór kjálki Cash úr
skorðum þannig aö hann
var ekki sönghæfur á eft-
ir. Fór svo að fresta varð
Evrópuferðinni og búist
er við að hann geti ekki
sinnt „gamla heiminum"
fyrr en í október.
Duglegir
lögfræðingar
Lögmennirnir ad Sudur-
landsbraul 20, Arni Ein-
arsson og Ólafur Thor-
oddsen (lögmaður Grund-
arkjörs), bókstaflega
,,eiga“ Lögbirtingabladid,
sem síðast kom út, eru
þar á nánast sex síðum af
átta með slatta af stefn-
um. Aðallega eru þetta
stefnur á fólk sem keypt
hefur hjá IKEA — en
gleymt að borga. Ein
kona átti eftir eina af-
borgun, 2000 krónur.
Einnig stefna hinir há-
skólamenntuðu menn á
ungri konu sem hefur
„gúmmað" og skilið eftir
sig 14 fremur lága
gúmmítékka hjá nokkr-
um fyrirtækjum, t.d. 2000
krónur hjá DV. Fer mikið
rými og vinna í að koma
þessum stefnum á síður
þessa virðulega blaðs
allra landsmanna. Sum-
um kann að finnast að
umstangið sé svipað því
að skjóta spörfugla með
fallbyssu.
Við sögöum frá sýningu
franska súrrealistans André
Masson, í Alþýðublaðinu á
laugardaginn var. Sú sýn-
ing er tryggð á einn millj-
arö króna — og öryggis-
verðir munu að sjálfsögðu
gæta hennar meðan hún
stendur í Listasafni íslands
á Listahátíð.
Bera Norðdahl forstöðumaður Listasafns íslands vann i gærmorgun við það að opna kassana, sem innihéldu myndir Mass-
ons, — afar ánægjulegt verk, sem var unnið hægt og bítandi, enda mikið í húfi að ekkert fari úrskeiðis.
A-mynd: E. Ól.
Dýru myndirnar
úr umbúðunum
Lánskjara»
vísitalan
hækkarlítið
Vísitala lánskjara sem gild-
ir fyrir júní er 2887 stig.
Hækkun lánskjaravisitölu frá
mánuðinum á undan er
0,49%. Umreiknað til árs-
hækkunar er breytingin
þessi: síðasta mánuð 6.0%,
síöustu 3 mánuði 6,2%, síö-
ustu 6 mánuði 12,5% og síð-
ustu 12 mánuði 16.6%.
Tilboð upp
á 10,5
milljónir
i Árvakur
Innkaupastofnun ríkis-
ins á nú í samningaviðræð-
um um sölu á vitaskipinu
Arvakri. Auglýst var eftir
tilboðum í skipið fyrir
nokkru og bauð Þorsteinn
Guðnason hæst eða 10,5
milljónir króna.
Alls munu sex tilboð hafa
borist í Árvakur og voru þau
frá 3,5 milljónum og upp í
10,5. Innkaupastofnun vill
ganga að hæsta boði og hafa
staðið yfir viðræður milli Inn-
kaupastofnunar og Þorsteins
á grundvelli þessa tilboðs. Ár-
vakur var tekinn úr notkun
fyrir alllöngu og hefur síðan
legið lengst af í Hafnarfjarð-
arhöfn.
BAK VID FRÉTTIRNAR
Sex til vinstri?
Hvað er til hægri og hvað er til vinstri? spyr
Sæmundur Guðvinsson i eftirfnrandi frétta-
grein. Greinarhöfundur bendir á, að stjórn-
málaflokkaarnir hverfi æ meira frá hefð-
bundinni hægri- eða vinstristefnu. Hins veg-
ar sé flokksræði enn mikið og nefnir nýleg
dæmi úr Sjálfstæðisflokki og Alþýðubanda-
lagi þar sem flokksforystan hefur gripið fram
fyrir hendumar á mönnum sem falin var
stefnumótun flokksins i tilteknum mála-
flokkum.
EFTIR: SÆMUND GUÐVINSSON
Heldur var farið að lifna yf-
ir kosningabaráttunni í
Reykjavík og má segja að það
hafi ekki verið seinna vænna
því óðum styttisí í kjördag. Þá
vill ekki betur til en svo að
Davíð Oddsson veikist og
óvíst með öllu að hann geti
beitt sér í lokaslagnum sem
verður þá óneitanlega öllu
bragðdaufari en annars hefði
orðið. Veikindi borgarstjóra
eru áfall fyrir Sjálfstæðis-
flokkinn því enginn af fram-
bjóðendum flokksins fer í föt
Davíðs þegar kappræður eða
pólitískar umræður eru ann-
ars vegar. Skoðanakannanir
hafa verið nokkuð misvís-
andi varðandi fylgi framboðs-
lista en benda þó ákveðið til
að sjálfstæðismenn haldi ör-
uggum meirihluta eins og við
var búist. Nýr vettvangur hef-
ur mest fylgi af öðrum fram-
boðum og það kemur ekki á
óvart.
Það er ýmislegt sem kemur
upp í hugann þegar litið er á
kosningabaráttuna til þessa.
Til dæmis þær fullyrðingar
sjálfstæðismanna að sex
vinstriflokkar bjóði fram
gegn núverandi meirihluta.
Eg á svolítið erfitt með að
átta mig á þessu tali til vinstri
og hægri. Við getum tekið
Græningjana sem dæmi. Þar
hefur safnast saman nokkur
hópur fólks með umhverfis-
vernd að leiðarljósi. Er það
vinstri stefna að vernda um-
hverfið ef menn vilja gera
það á einhvern annan hátt en
þann sem Sjálfstæðisflokkur-
inn ákveður? Og hverjir eru
það sem ákveða stefnu
flokksins í þeim málum og
öðrum? Svarið liggur á borð-
inu. Undirritað af Skúla John-
sen borgarlækni.
Slefnan ad ofan
í viðtali við Alþýðubiaðið
síðastliðinn iaugardag segir
borgarlæknir hvers vegna
hann yfirgaf Sjálfstæðisflokk-
inn og er nú „vinstri" maður.
Hann gekk í Sjálfstæðisflokk-
inn á sínum tíma og var fljótt
beðinn að taka að sér for-
mennsku í málefnanefnd
flokksins um heilbrigðis- og
tryggingamál. Maður skyldi
ætla og það hefur Skúli ef-
laust haldið, að sú nefnd ætti
að vinna að stefnumótun
flokksins í þessum málum. En
hann rak sig brátt á þá nötur-
legu staðreynd, að það var
„Skúli Alexandersson í Alþýðubandalagi vaknaöi upp við þann vonda draum eftir að honum var
falið að leiða fiskveiðistefnu flokksins, að forystan ákvað að fara allt aðrar leiðir og þvert á vilja
Skúla. Hann hafði þó geð i sér til að láta nota sig sem fótaþurrku sem nafni hans borgarlæknir
hafði ekki í Sjálfstæðisflokknum," segir Sæmundur Guðvinsson m.a. í Bak við fréttirnar.
breitt bil milli hugmynda
hans og þeirrar línu sem
ákveðin var í fundarherbergi
þröngrar flokksforystu. Fór
svo að Skúli var beðinn að
hypja sig úr nefndinni og taldi
hann sig þá ekki eiga samleið
með f lokknum og sagði sig úr
honum. Hægt væri að nefna
fjölmörg dæmi til viðbótar
um flokksræði Sjálfstæðis-
flokksins og annarra stjórn-
málaflokka en það er í raun
óþarfi. Þó má minna á atvik
úr Alþýðubandalaginu þegar
Skúli Álexandersson vaknaði
upp við þann vonda draum
eftir að honum var falið að
leiða fiskveiðistefnu flokks-
ins, að forystan ákvað að fara
allt aðrar leiðir þvert á vilja
Skúla. Hann hafði hins vegar
geð í sér til að láta nota sig
sem fótaþurrku sem nafni
hans borgarlæknir hafði
ekki. Það er nöturlegt að
Sjálfstæðisflokkurinn sem
boðað frelsi í sem flestum
myndum skuli ekki þola sjálf-
stæða hugsun eða persónu-
vilja frekar en Alþýðubanda-
lagið.
Menn og málefni
Eg gef ósköp lítið fyrir
þetta tal um vinstri og hægri.
Félagsleg þjónusta hefur til
dæmis verið talið baráttumál
til „vinstri", en nú segja sjálf-
stæðismenn að þeir hafi kom-
ið því til leiðar að í engu sveit-
arfélagi á landinu sé varið
jafn miklu fé í þennan mála-
flokk á hvern íbúa, eins og í
Reykjavík, undir þeirra
stjórn. Auðvitað er kosið um
menn og máiefni hér í borg-
inni. Ekki efast ég um að allir
frambjóðendur vilji hag borg-
arinnar og íbúa hennar sem
mestan og bestan. Hins vegar
er um mismunandi áherslur
að ræða eins og eðliiegt er
því sem betur fer hefur fólk
mismunandi viðhorf til lífs-
ins. Og enn er til fólk sem vill
berjast fyrir hugsjónum sín-
um, jafnvel á hinum pólitíska
vígvelli þar sem skítkast og
hvers konar lágkúra er oft á
tíðum alltof ábercindi.
Frambjóðendur leggja sín
baráttumál undir dóm kjós-
enda. Það er þeirra að greina
hismið frá kjarnanum og taka
sjálfstæða ákvörðun um
hvaða lista og hvaða fólk þeir
krossa við á kjördag. í kjör-
klefanum hafa kjósendur
frjálst val og þar á sannfær-
ingin ein að ráða.
Nýjum vettvangi er spáð
mestu fylgi utan Sjálfstæðis-
flokks. Engu vil ég spá um
framtíð vettvangsins. En það
versta sem gæti komið fyrir
þau samtök væri að þau yrðu
að hefðbundnum flokki — til
„vinstri" — eða „hægri".
Flokki sem vill stjórna fólki
en ekki stjórna með fólki. Við
höfum að undanförnu orðið
vitni að falli frelsisskerðing-
arafla kommúnistaríkja. Það
er vel. En við þurfum að vera
vel á verði í okkar nánasta
umhverfi og hafa það í huga
að lýðræðisformið býður
heim þeirri hættu að dóm-
greind fólks sé svæfð af þeim
sem viija safna að sér valdi.