Alþýðublaðið - 09.07.1993, Síða 2

2
Föstudagur 9. júlí 1993
Ml>\lllllllflllll
HVERFISGÖTU 8-10 - REYKJAVÍK - SÍMI 625566
Útgefandi: Alprent hf.
Framkvæmdastjóri: Ámundi Ámundason
Ritstjóri: Sigurður Tómas Björgvinsson
Auglýsingastjóri: Ámundi Ámundason
Setning og umbrot: Hermóður Sigurðsson
Prentun: Oddi hf.
Ritstjórn, auglýsingar og dreifing: 625566
Fax: 629244
Áskriftarverð kr. 1.200 á mánuði. Verð í lausasöiu kr. 110
✓
Abyrgð Framsóknar
Stundum er talað um hina glötuðu Framsóknaráratugi. Þá er vís-
að til þeirrar staðreyndar, að Framsóknarflokkurinn var við
stjómvöl þjóðarskútunnar í hartnær tvo áratugi. A þeim tíma
vom lagðir innviðir þess úrsérgengna kerfis í atvinnu- og efna-
hagsmálum, sem nú um stundir heftir ekki aðeins eðlilega fram-
þróun í atvinnumálum, heldur torveldar einnig rétt viðbrögð við
afleiðingum aflabrests í sjónum.
Veldi Framsóknarflokksins um langan aldur byggðist upp í
kringum Samband íslenskra samvinnufélaga, og umhverfis það
reisti flokkurinn landbúnaðarkerfi, sem grundvallast á einokun
og höftum. Aðall kerfisins vora milliliðimir, sem tóku til sín gíf-
urlegar upphæðir í formi sláturkostnaðar og geymslustyrkja.
Bændumir sjálfir fengu minnst. Um þetta kerfi hefur Framsókn
staðið tryggan vörð, með þeim afleiðingum að nú kostar það ís-
lenska skattborgara á annan tug milljarða í niðurgreiðsluni og
styrkjum sem halda því á lífi.
Framsóknarstefnan í landbúnaði hefur orðið öllum til tjóns, ekki
síst bændum. Fjötrar ríkisstyrkjanna drápu niður allt fmmkvæði
þeirra, og fyrir vikið örlar varla á þróun til eðlilegra framleiðslu-
hátta. Þegar ungir bændur reyna að btjótast úr viðjum kerfisins
leggjast gæslumenn þess gegn þeim með ofurþunga. I því sam-
bandi má rifja upp dæmið af Kára í Garði, en einsog menn muna
risu hinir sjálfskipuðu talsmenn afdankaðs kerfis upp á afturlapp-
imar með miklum kveinum þegar Mývetningurinn ungi freistaði
þess að brjótast framhjá dýmm og flóknum milliliðum og selja
sitt kjöt sjálfur.
Framsókn hefur þannig tekist að hindra eðlilega samkeppni í
verslun með landbúnaðarvömr, og fyrir bragðið em þær hvergi á
byggðu bóli jafn dýrar og á íslandi. Þess er skemmst að minnast,
að þar sem örlar á auknu frelsi, einsog í sölu á nautakjöti og
svínakjöti, - þar hefur verðið lækkað. Framsóknarflokkurinn hef-
ur hinsvegar lagt steina í götu allra sem reynt hafa að auka frelsi
og samkeppni í landbúnaði.
Fyrir neytendur skiptir þessi barátta Framsóknar fyrir hagsmun-
um afdankaðs kerfis gríðarlegum upphæðum á ári hveiju. Einsog
staðan er nú, þá er einfaldlega ekki hægt að hugsa sér betri leið til
kjarabóta en aukinn innflutning á landbúnaðarvörum og í kjölfar-
ið aukna samkeppni í verslun með landbúnaðarvömr. Hún myndi
á skömmum tíma knýja höft og einokun á flótta og stórlækka
verð á matvöm. Það þýddi um leið aukinn kaupmátt, - og er það
ekki keppikefli allra á þessum erfiðu tímum? Gegn þessu stend-
ur Framsókn einsog steinrunnið tröll.
Sama máli gegnir um sjávarútveginn. Meðan Framsókn fór með
sjávarútvegsmálin hófst hér linnulítil fjárfesting í skipum og
vinnslustöðvum, studd sjóðasukki sem flokkurinn stóð fyrir, ekki
síst til að hjálpa fyrirtækjum tengdum SIS. Þessi offjárfesting er
ásamt aflabresti ein meginorsök þess mikla vanda sem hijáir
sjávarútveginn núna.
Til að vinda ofan af ofljárfestingunni í greininni áformar ríkis-
stjómin að stofna sérstakan Þróunarsjóð sjávarútvegsins til að
flýta úreldingu í greininni. Það er hinsvegar athyglisvert að einn
flokkur hefur lagst harkalegast gegn Þróunarsjóðnum: og það er
auðvitað Framsóknarflokkurinn. Hann er samur við sig. Fram-
sókn er alltaf á móti framþróun.
Og hver em svo úrræði Framsóknar núna? Hvaða.leiðir sjá for-
ystumenn flokksins útúr þeim erfiðleikum sem Islendingar ganga
nú í gegnum? Svarið er einfalt: Framsókn skilar auðu. Steingrím-
ur Hermannsson, hinn þreytulegi formaður flokksins, hefur kom-
ið með eina tillögu, aðeins eina. Hann vill að ríkissjóður taki stór-
felld erlend lán. Það er allt og sumt sem Framsókn hafa fram að
færa. Þjóðin getur þakkað fyrir að slíkur flokkur er utan stjómar.
Þar á Framsókn best heima.
Önnur sjónarmið. . .
Var hvítabjörninn hassisti?
Mörður Arnason er snarpasti
dálkahöfundur landsins nú um
stundir. í nýrri Pressu spyr hann
í fyrirsögn hvort hvítabjörninn,
þetta óskabarn ógæfunnar og ís-
lensku þjóðarinnar, hafi veríð
hassisti. Og kotrosknir íslenskir
kotungar fá fyrir ferðina. Mörð-
ur, gjöriði svo vel:
„Það var eitthvað svo íslenskt við
þetta...
Um daginn var drepinn hvíta-
bjöm sem er alfriðaður í heimkynn-
um sínum samkvæmt alþjóðasamn-
ingi. Viðtöl Fréttastofu Útvarps við
þá sem hengdu hvítabjöminn bám
svip af karlmannlegum stórafrek-
um og þeir nefndu það sérstaklega
dáð sinni til aukins hetjuljóma að
sjálfsagt mundu „einhver sarntök"
rífa kjaft. Það sýndi ekki annað en
það að hér fæmm við Islandsmenn
íram í okkar náttúrlega rétti á norð-
urslóðum.
Ekki löngu síðar bámst fréttir af
því að bítillinn Paul McCartney
væri á tónleikaferð með myndir
gegn hvalveiðum þar sem meðal
annars sæist í íslenska hvalbáta.
Stöð tvö bar þessu tíðindi af einum
kunnasta tónlistarmanni 20. aldar
undir fulltrúa hvalveiðihagsmuna á
landinu, og þeir glottu báðir við
tönn og spurðu hvor á fætur öðmm
hvað Páll þessi vildi uppá dekk:
hann væri frægur hassisti og ömgg-
lega orðinn kolmglaður af dóp-
neyslu og öðmm ólifnaði. Svo fór
Nammkó- ráðstefnan öli í lokasjúss
útá hvalbátum.
Hvítabjöminn er ekki það sama
og hvalveiðamar. Og það datt eng-
um í hug að hvítabjöminn væri rétt-
dræpur vegna hassreykinga. Þessi
mál eiga það þó sameiginlegt að
við, sem málstaður okkar er réttlát-
ur af sjálfum sér, við látum okkur í
léttu rúmi liggja hvað einhver sam-
tök og útlenskir kújónar em að
blaðra. Hér ríkjum við og gemm
það sem okkur sýnist þegar okkur
sýnist. Kóngar allir hreint."
Seljum sirætó!
Magnús H. Skarphéðinsson er
maður margra titla. f gær skrífar
hann grein í DV sem „fv. vagn-
stjóri SVR“ og leggur til að rekst-
urinn verði seldur „heiðarlegum
kapítalistum“. Magnús segir:
,Ég er löngu kominn á þá skoðun
að engin önnur leið sé fær til að
losna við Sjálfstæðisflokkskrabba-
meinið úr borgarfyrirtækjunum en
að selja reksturinn heiðarlegum
Mörður Árnason, vinur hvítabjamarins, tekur kotroskna veiðimenn í bákaríið.
kapítalistum sem vilja aka borgar-
búum eftir leiðakerfi SVR á niður-
greiddu verði skattgreiðendanna
beint. Því þó að kolkrabbinn hafi á
sér margar ljótar hliðar og ómann-
úðlegar eins og sést hefúr á rekstri
og mannahaldi Almenningsvagna
til dæmis þá er það samt mikil
ffamfór ffá hinum mjög svo ógeð-
felldu flokkstengslum og flokks-
skírteinum sem gegnumsýrt hafa
allan rekstur SVR í gegnum áratug-
ina.
I einkavæðingarfyrirtækjum er
bara skriðdýrshátturinn og ættar-
tengslin sem spilla. En í flokksfyrir-
tækjunum bætast flokkshagsmun-
imir og flokksskírteinin við hin tvö
fyrmefndu atriði. Og aldrei spurt
slíkum stöðum um hæfni starfs-
manna, heldur öðmm og annarlegri
ókostum á þeim, sem sumir lr'ta á
sem kosti, þ.e. að vera í flokknum,
vinna fyrir flokkinn, vera undan
góðum flokksmanni eða þekkja
góðan flokksmann. Þetta em kostir
góðir eins og sjá má á sjálfúm for-
stjóra fyrirtækisins.
Hvorki heiðarlegir starfsmenn né
heiðarlegir farþegar eða aðrir borg-
arbúar geta vænst nokkurrar fram-
farar f þessum efhum við stjómar-
skipti í borginni f náinni framtíð þar
sem mjög fáum óspilltum og dug-
andi borgarfulltrúum er til að dreifa
í stjómarandstöðunni í Reykjavík,
því miður.“
Guðrún smáborgari og
Sigurjón stórsósíalisti
Magnús H. Skarphéðinsson
treystir sem sagt varlega fulltrú-
um minnihlutans, flestum hverj-
um, og áréttar þá skoðun og und-
irstrikar með rauðu tússi:
„Nei, SVR getur ekki, né má alls
ekki, drabbast meira niður undir
stjóm útbmnninna fallkandídata
flokksins á forstjórastóli eða verða
almenn legustofnun fyrir vand-
ræðakálfa Sjálfstæðisflokksins eða
annaiTa flokka sem kunna að ráða
borginni síðar meir. Engar líkur em
á að það breytist þótt Alþýðubanda-
lagsíhaldið undir stjóm smáborgara
á borð við Guðrúnu Ágústsdóttur
eða Sigurjón Pétursson stórsósíal-
ista komist aftur í meirihluta sem
við skulum vona af fenginni
reynslu að seint verði." /
Magnús H. Skarphéðinsson: Vonandi
komast Sigurjón Pétursson stórsósf-
alisti og Guðrún Ágústsdóttir smá-
borgari aldrei aftur í meiríhluta í
borgarstjórn Reykjavíkur.
Atburðir dagsins
Edward Heath -1916 Breskt íhald, forsætisráðherra 1970.
David Hockney -1937 Breskur málari mynda af sundlaugum.
1810 Argentína lýsir yfir sjálfstæði sínu ffá Spáni á Tucuman-þinginu.
1850 Zachary Taylor deyr, bandarískur þingmaður og hershöfðingi, 12.
forseti Bandaríkjanna á ámnum 1849-1850.
1877 Spencer W. Gore varð í dag fyrstur til að vinna einliðaleik karla í
tennis á grasflöt á Wimbledon-mótinu.
1922 Hinn átján ára gamli Johnny Weissmuiler synti í dag 100 metrana
á aðeins 58,6 sekúndum.
1925 I Dublin varð hin 22 ára Oonagh Keogh fyrst kvenna til að hefja
vinnu sem verðbréfasali á verðbréfamarkaðnum.
1938 35 milljón gasgrímur komu í búðir í Bretlandi í dag til að fólk geti
undirbúið sig fyrir væntanlega heimsstyrjöld.
1943 Bandaríski og breski herínn hefja innrás í Sikiley.
1957 Krústjoff, aðalritari sovéska Kommúnistaflokksins, kæfir uppreisn
Malenkov og sendir hann rakleiðis í útlegð.
1979 Borgarastríðinu í Nikaragúa er lokið og Sandinistar hafa með
dyggri aðstoð Bandaríkjanna hrakið Somoza í útlegð.
1989 George Bush Bandaríkjaforseti hefur Evrópuferð sína og heimsæk-
ir Pólland fyrst af öllum.
1990 24 kílómetra strandlengju í norð-vestur Englandi lokað vegna eit-
urefna frá Sellafield-kjamorkuslysinu, 1983.
Afmœlisdagar
Elia Howe -1819 Bandarískur, fann upp saumavélina.
Barbara Cartland - 1901 Bresk, hefur skrifað 500 bækur.
Málsháttur dagsins
Ekki er allt sem sýnist!
—sagði Pétur Finnbjömsson sjónhverfingameistari í gærdag.
1951 - Dashiell Hammett ífangelsi
Bandaríski glæpasagnahöfundurinn Dashiell Hammett varfangelsaður í dag fyrir
þá vanvirðingu við bandarísk dómsyfirvöld að neita bera viti fyrir Óamerískt-at-
hœfi- nefndinnl Krossferð þingmannsins Joe McCarthy gegn kommúnisma hefur
leitt til þess að margir Bandaríkjamenn sem standa framarlega íþjóðlífinu hafa,
vegna vinstrisinnaðra skoðanna sinna, verið settir á svartan lista. Dashiell Ham-
mett, fyrrum Pinkerton-leynilögreglumaður, hefur svo að segja hœtt skrifum sín-
um. Búist er við að sambýliskona hans, leikritaskáldið og rithöfundurinn Lillian
Hellman, verði innan skamms kölluð fyrir nefndina til að bera vitni.