Alþýðublaðið - 24.12.1993, Blaðsíða 3

Föstudagur 24. desember 1993
SÉRA CECIL HARALDSSON
ALÞÝÐUBLAÐIÐ 3
JÓLAHUGVEKJA
Náð veri með ykkur og
friður frá Guði föður og
Drottni Jesú Kristi.
eigi var rúm handa
þeim í gistihúsi.“
Þau hafa verið þung
skrefin hennar Maríu frá
gistihúsinu að útihúsun-
um. Mikið hefði henni létt,
hefði hún að minnsta kosti
getað fengið rúm.
Getur verið nokkur
fagnaðarboðskapur í
heimilisleysi, í fullkomnu
aðstöðuleysi bamungrar
stúlku til að fæða bamið
sitt.
Miðað við jarðneskt
verðmætamat er enginn
fögnuður í umkomuleysi
þeirra Maríu og Jósefs, og
engin fegurð.
En fyrir okkur, sem nú
lesum eða heymm frá-
sögnina, er hún mikill
fagnaðarboðskapur.
Guð sjálfur samlagast
okkur og til að ná til allra
setur hann sig á það þrep,
sem okkur fínnst lægst,
umkomulaus, heimilis-
laus, úthýst.
Stundum er lífmu líkt
við leiksvið. Það, sem við
byggjum upp og söfnum
að okkur em þá leiktjöld
og leikmunir. En hvemig
standast þau vinda raun-
vemleikans?
Eg hef undanfarið kom-
ist að því, hversu mikið
hrófatildur þau em. Til
mín hafa daglega komið
einstaklingar, sem þola
ekki fjárhagslegan auka-
kostnað af nokkrum jóla-
kortum og tilbreytingu í
mat í nokkra daga. Og
þessir em með þeim best
settu, aðrir hafa engan ljár-
hag til að tala um.
Þeir, sem koma em þeir,
sem þjást fyrir offjárfest-
ingu, sjóðasukk og millj-
ónagjaldþrot. Þetta er ekki
fólk, sem hefur offjárfest,
það hefur ekki mokað
gulli með skóflum úr pól-
itískum hagkvæmnisjóð-
um, það er flest ekki orðið
gjaldþrota, en það líður
fyrir gjaldþrot þeirra, sem
eiga sitt á þurru og glotta
framan í þjóðfélagið með
gamlan rekstur undir nýju
nafni og afskrifaðar skuld-
ir.
Það fólk sem hjálpar
leitar er fólk sem óð í villu
og svíma um að atvinna
væri mannréttindi, ekki
leiksoppur athafnamanna.
Þetta fólk hélt að það ætti
hlut í sameign þjóðarinnar.
Þetta fólk hélt, að trygg-
ingalöggjöfin vari örygg-
isnet.
Hvað er hægt að gera
fyrir þá, sem biðu jólanna,
hátíðar ljóss og gleði með
kvíða og hryllingi.
Hvað getum við gert fyr-
ir þá, sem halda jólin í
óttablöndnum kvíða fyrir
því hvað við tekur að þeim
loknum.
í jólaguðspjalli Jóhann-
esar segir: Maður kom
fram sendur af Guði. Hann
hét Jóhannes. Hann kom
til vitnisburðar, til að vitna
um ljósið. Eitt sinn spurðu
áheyrendur Jóhannes:
Hvað eigum við að gera?
Hann svaraði þeim með
því að benda þeim á sam-
band þeirra hver við ann-
an: Sá, sem á tvo kyrtla
gefi þeim, sem engan á, og
eins gjöri sá, sem matföng
hefur.
Þetta eigum við að gera
einnig fyrir þá, sem þjást
og kvíða.
Eg talaði á dögunum við
mann, sem var ungur á
þeim árum sem við köllum
kreppuárin. Hann sagði
mér frá samhjálp fólksins.
Það var hjálp frá manni til
manns. Ættingjar, vinir,
kunningjar, grannar deildu
með sér, því sem gafst.
Fengist fiskur var fiskur á
hvers manns borði. Flíkur
voru nýttar. Þetta var hjálp
eins og Jóhannes skírari
talaði um. Hjálpin fór ekki
í gegn um neitt kerfi, hún
var frá manni til manns.
Þetta hefur okkur
gleymst í hraða nútímans.
Flestum, sem aflögufær-
ir eru þykir sjálfsagt að
hjálpa, en fáir leita uppi
einhvern, sem þarf að-
stoð. Það er svo miklu
einfaldara að koma því,
sem gefa á til einhverrar
stofnunar, sem kann að
hjálpa. Þá er líka hægt að
sleppa við allar áhyggjur
af því, hvort hjálpin hafi
verið nægjanleg.
Hjálp okkar fer um
hendur Mæðrastyrks-
nefndar, Hjálpræðishers-
ins, Hjálparstofnunar
kirkjunnar, Rauða krossins
og fleiri.
Allar eru þessar stofnan-
ir góðar, mjög góðar.
Mörgum hafa þær hjálpað,
og mörgum hafa þær
hjálpað til að hjálpa.
Það fólk, sem þar tekur á
móti, vinnur fómfúst starf
til að reynast sannir ná-
ungar, en til að veita þá
mannelsku hlýju, sem
margir þrá, eru þau allt of
fá, tíminn, sem hverjum
og einum gefst er alltof
stuttur.
Þegar þú gefur, láttu ekki
nægja að gefa peninga,
mat eða föt. Gefðu sjálfan
þig, gefðu tíma þinn eins
og það fólk, sem vinnur
sjálfboðaliðsstarf við að
koma gjöfum þínum áleið-
is, gefðu af tilfinningum
þínum. Slík gjöf er ekki
minna virði en tímabundin
verðmæti. Þetta kunnu
menn í kreppunni, þetta
verður okkur, sem ekki
munum kreppuna, að lær-
ast, ekki síst reynist það
rétt, sem margir óttast, að
ástandið núna sé ekki
kreppa, sem gengur yfir,
heldur sé íslenskt þjóðfé-
lag að komast á það stig,
sem þjóðartekjur nægja til
og ástandið verði varan-
legt.
Það er engin tilviljun, að
þeir, sem erfitt eiga ijár-
hagslega, leita til kirkjunn-
ar.
Jólabamið átti sér ekki
samastað við fæðingu og
þannig var það áfram.
Hann sagði sjálfur:
Mannsonurinn á engan
stað, þar sem Hann getur
hallað höfði sínu. Því ber
Hann mikla umhyggju
fyrir þeim, sem erfitt eiga.
Þessari umhyggju hefur
Hann miðlað til þeirra,
sem á hann trúa. Það vita
þeir, sem hjálpar þarfnast.
En líkamleg vannæring
er minnsta málið, hin and-
lega er verri: jesús, sem
fæddist í útihúsi og var
lagður í jötu, fæddist til að
búa okkur stað. hann
fæddist til að búa okkur
heimili hjá Guði. Okkur
fer Frelsari fæddur.
Hann fæddist til að búa
okkur athvarf. Ytra athvarf
í kirkju sinni á jörðu, at-
hvarf hið innra hjá Föð-
umum í himnesku ríki
Hans.
Þér er Frelsari fæddur.
Hann kemur til þín og bið-
ur um athvarf. Hann biður
um athvarf í hjarta þínu.
Þegar þú veitir Honum að-
gang færð þú aðgang að
ríki Hans.
Ég óska ykkur öllum
gleðilegra jóla í Jesú bless-
aða nafni.
Amen.
Séra Cecil Haraldsson.
JOLATRÉSSKEMMTUN 1993
Jólatrésskemmtun fyrir börn félagsmanna verður haldin í ÁTTHAGASAL HÓTEL SÖGU
MIÐVIKUDAGINN 29. desember 1993 klukkan 15 til 18.
Miðar verða seldir við innganginn. Verð krónur 500.
Félag járniðnaðarmanna - Bíliðnafélagið
Félag blikksmiða - Nót sveinafélag netagerðarmanna
Iðja félag verksmiðjufólks
JOLATRESSKEMMTUN V.R.
Á ANNANí JÓLUM
Verzlunarmannafélag Reykjavíkur heldur jólatrésskemmtun fyrir börn félagsmanna,
sunnudaginn 26. desember næstkomandi, klukkan 15.00, í Perlunni í Öskjuhlíð.
Miðaverð er krónur 600,- fyrir börn og krónur 200.- fyrir fullorðna.
Miðar eru seldir á skrifstofu V.R. í Húsi verslunarinnar, 8. hæð.
Nánari upplýsingar í síma félagsins 68 71 00.
Verzlunarmannafélag Reykjavíkur.