Alþýðublaðið - 08.09.1995, Page 5

FOSTUDAGUR 8. SEPTEMBER 1995
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
5
m e n n i n c
■ Umhverfismál í Reykjavík
Við erum að
taka til hendinni
Bryndís Kristjánsdóttir: Áður var ég í minnihluta og það var mjög leiðin-
legt: Það skipti engu máli hvað maður sagði, yfirleitt var ekki hlustað. En
mig langaði virkilega að fá að stýra þessum málum. A-mynd: E.ÓI.
- segir Bryndís Kristjáns-
dóttir, formaður, Umhverfis-
málaráðs Reykjavíkurborgar,
í samtali við Guðrúnu
Vilmundardóttur.
„í sumar hefur svæðið verið snyrt
og gert aðgengilegt fyrir almenning,
framkvæmdum var haldið alveg í lág-
marki,“ sagði Bryndís Kristjánsdótt-
ir, formaður Umhverfismálaráðs
Reykjavíkurborgar, í samtali við Al-
þýðublaðið. I fyrradag var tekið í notk-
un nýtt útivistarsvæði í Nónholti við
Grafarvog. Hjónin Agúst Jóhannes-
son og Isafold Jónsdóttir eignuðust
landið um 1950 og ræktuðu þar sér-
stakan garð. Árið 1980 var landið selt
og var í órækt þangað til Reykjavíkur-
borg eignaðist landið fyrir ári síðan.
, J>að hefur verið haldið í karakterinn
sem hjónin Agúst og Isafold byggðu
þama upp. Þau voru ákaflega dugleg
að planta fjölbreyttum tegundum,
þama em stígar og lítill pollur; þetta er
fallegt lítið ævintýraland. Efst uppi á
Nónhæðinni er mjög fallegt útsýni yfir
borgina; þegar borgarbúar koma þama
sjá þeir bæði fallegt skóglendi og hafa
útsýni yfir borgina. Þetta er tilvalinn
staður til að fara og eiga góða stund.“
Hvert er verksvið Vmhverfismála-
ráðs?
„Við emm fyrst og ffemst náttúm-
verndarnefnd borgarinnar, slíkar
neíhdir eiga að vera í öllum sveitarfé-
lögum. Sem slík höfum við yfimmsjón
með öllum útivistarsvæðum borgar-
innar. Ef skipulagsuppdráttur Reykja-
víkurborgar er skoðaður sést að ákveð-
in svæði eru merkt græn; það eru
svæðin sem við höfúm umsjón með og
þau em mörg og stór. Ég held við höf-
um stærri útivistarsvæði en mörg
sveitarfélög og við emm langt yfir því
normi sem tíðkast á Norðurlöndunum
- enda ráðum við yfir meira land-
svæði."
Er Reykjavík grten borg?
„Hún hefur alla vega tekið frá stór
svæði, þar sem borgarbúar komast í
tengsl við náttúmna, og það er tiltölu-
lega auðvelt að nálgast þau svæði. Það
er okkar stefha að gera það enn auð-
veldara, að gera útivistarsvæðin enn
aðgengilegri. Liður í því var að gefa út
svokallað Utivistarkort, þar sem sagt
er ffá öllum helstu svæðum, allar aðal-
gönguleiðir borgarinnar eru merktar
þar inná og sagt ffá því helsta sem fyrir
augu ber á leiðinni. A þessu ári verður
tekin í notkun göngubrú yfir Kringlu-
mýrarbrautina, sem gerir það að verk-
um að vestur- og austurbærinn tengjast
um göngustígakerfið. Þetta verður
bylting."
Hver hafa verið helstu verkefni
ykkar á kjörtímabiUnu?
„Við emm með stóran ffamkvæm-
dalista, því við höfum það markmið að
eitthvað verði framkvæmt í hverjum
einasta borgarhluta. Opin leiksvæði
bama em á okkar könnu og við höfum
verið að gera ný slík svæði jafnframt
því sem við höfum látið laga gömul
leiksvæði; setja ný leiktæki og auka
gróðurinn. Áður fýrr var ekki hugsað
fyrir því að hafa þessi svæði dálítið
falleg, leiktækin vom einfaldlega sett
niður og það þótti gott. En við viljum
bæta þau þannig að þau verði aðlað-
andi fyrir fleiri, að þau geti verið án-
ingastaðir fyrir almenning. Við höfum
líka verið að bæta fyrir gamlar syndir;
oft hafa opin svæði á milli bygginga í
íbúðarhverfum gleymst í 30 eða 40 ár.
Það ætlum við að láta laga. Og við ætl-
um að leggja áherslu á að bæta um-
hverfið í efra Breiðholti, sem er víða
ansi nöturlegt því þar em margar stórar
byggingar sem gera umhverfið kulda-
legt. Við emm að taka til hendinni og
viljum láta sjást í hverju hverfi að það
sé verið að gera eitthvað í umhverfis-
málum. Við viljum líka vekja áhuga
borgarbúa á þessum svæðum, margir
hafa aldrei heimsótt útivistarsvæðin -
þó ótrúlegt megi virðast fyrir þá sem
em duglegir að nýta sér þau.“
Heldurðu að áhugi fólks á um-
hverfismálum sé að aukast?
,JVlér finnst það já. En það er hópur
fólks sem enn hefur ekki vaknað og
við emm að reyna að ná til stærri hóps.
Við ætlum til dæmis að hafa svokall-
aða Náttúmgöngu í borginni, þann 24.
september. Þá ætlum við að bjóða
borgarbúum að koma með okkur í
gönguferð um Rauðavatnssvæðið og
heiðarnar þar fyrir ofan, undir leið-
sögn. Leiðsögumennimir verða fag-
menn sem geta sagt fólki frá því sem
fyrir augu ber á leiðinni. Núna er Nátt-
úruvemdarár Evrópu, sem hefur' þann
tilgang að vekja áhuga á náttúmnni í
þéttbýli. Hingað til hafa friðlýstu
svæðin fengið alla athyglina, en nú er
kominn tími til að við h'tum okkur nær.
Fólk sem býr í borg þarf á því að
halda að komast út í náttúruna af og til.
Við viljum fá fólk til að koma og finna
hvað það er gott að eiga þessa staði í
borginni."
Af hverju gafstu kost á þér til for-
mennsku í Vmhveifismálaráði?
„Ég var í Umhverfismálaráði árin
1986-1990. Þá vaknaði hjá mér mikill
áhugi á þessum málum og mig langaði
gjaman til að halda áfram - og fá þá að
vera sú sem fengi að stjórna og
ákveða. Áður var ég í minnihluta og
það var mjög leiðinlegt: Það skipti
engu máh hvað maður sagði, yfirleitt
var ekki hlustað. En mig langaði virki-
lega að fá að stýra þessum rnálum."
Og hefurðu fengið að taka til hend-
inni?
,Já, mér finnst það. Það tekur mann
að vísu þetta fyrsta ár að átta sig á
hvernig hlutirnir ganga fyrir sig og
kynnast þeim. En mér finnst þetta hafa
gengið ágætlega. Samstarfið við
embættismenn borgarinnar í þessum
málaflokki hefur til dæmis gengið
ákaflega vel. Ég held að við séum að
vinna gott verk og ég hef heyrt að fag-
fólk á náttúruvemdarsviðinu sé ánægt
með okkar störf.“ ■
■ Litir, fyrsta plata Kristínar Eysteinsdóttur, 21 árs söngkonu, kemur út í lok mánaðarins.
„Ég var orðin þreytt á að syngja bara þýsk þjóðlög"
Kristín Eysteinsdóttir: íslenski tónlistarmarkaðurinn er eiginlega fullur af
froðupoppi - en það er skiljanlegt, því markaðurinn er lítill og erfitt að
taka áhættur. A-myn* e.ói.
- segir Kristín Eysteinsdóttir
í samtali við Guðrúnu
Vilmundardóttur.
„Litir er tíu laga plata sem kemur
út 28. september. Ég gef plötuna út
sjálf en Japis sér um dreifinguna. Öll
lögin og níu textar af tíu eru eftir
mig,“ sagði Kristín
Eysteinsdóttir söngkona í samtali
við Alþýðublaðið.
Kristín er tuttugu og eins árs gömul
og gefur sjálf út þessa fyrstu plötu
sína. Með henni spila Orri Harðar-
son á gítar og bassa, Ingólfur Sig-
urðsson á trommur, Elíza Geirsdótt-
ir á fiðlu, Jón Bjarki Bentsson á
bassa og Ólöf Sigursveinsdóttir á
fiðlu. Kristín varð stúdent frá
Kvennaskólanum fyrir ári síðan og las
bókmenntafræði við Háskóla íslands í
vetur.
„Ég lagði áherslu á að skila mínum
karakter inná plötuna, það er lögð
mikil áhersla á röddina. Utsetningam-
ar em mjög ólíkar; þama em kassagít-
arsballöður, djass, fönk, rokk, létt-
pönkað... Ég fer margar ólíkar leiðir.
Ekkert eitt lag er dæmigert fyrir plöt-
una. Fyrsta lagið fer í spilun nú í vik-
unni; það er diskófönklag sem heitir
Alein - og er ekki endilega besta lagið
á plötunni, heldur það útvarpsvæn-
asta, mest gn'pandi.
Ég held að það sé eitthvað nýtt að
gerast með þessari plötu. íslenski tón-
listarmarkaðurinn er eiginlega fullur
af froðupoppi - en það er skiljanlegt,
því markaðurinn er lítill og erfitt að
taka áhættur. Ef fólk gefur út plötur
sem eru eitthvað einkaflipp kaupa
hana kannski nokkrar hræður og
dæmið gengur ekki upp, tónlistar-
mennirnir eru orðnir stórskuldugir.
Erlendis er þetta hægt; það hlýtur að
vera hægt að finna einhvetja þijú þús-
und einstaklinga sem hafa áhuga á
þínu einkaflippi.
Elsta lagið á plötunni samdi ég
þegar ég var fjórtán ára, en flest em
þau samin á ákveðnu tveggja ára
tímabili. Ég valdi lögin saman sjálf,
var ákveðin í að þessi tíu væm lögin
sem ég vildi hafa á minni plötu.“
Hyer er ferillþinn í tónlistinni?
„Ég var í kór frá því að ég var níu
ára... ég var svona syngjandi krakki,
ætlaði mér alltaf að verða söngkona.
Þegar ég byrjaði í Kvennaskólanum
fór ég í Söngskólann í Reykjavík og
lærði hjá Bergþóri Pálssyni í tvö ár.
Það var gaman og það er góð undir-
staða - en ég hætti þvi' vegna þess að
mig langaði til að prófa eitthvað fleira
en klassíska sönginn, til að gera til-
raunir með röddina. Þetta var mjög
góð undirstaða; en ég var orðin þreytt
á að syngja bara þýsk þjóðlög... Þetta
er klassískur söngskóli og góður sem
slíkur, en ég vildi reyna eitthvað ann-
að. Ég fór á djassnámskeið - hef verið
veik fyrir því að fara yfir í djass og
blússöng.
Á þessum tíma fór ég að semja
meira og syngja eigin tónlist - tók
þátt í trúbadorakeppni framhaldsskól-
anna 1992 og söngkeppninni ári
seinna. Ég spilaði mikið á Óháðri
listahátíð fyrir tveimur ámm, samdi
lög við leikrit sem var sett upp þar og
hef verið að spila á ýmsum kaffihús-
um og í framhaldsskólum. Ég hef allt-
af spilað mína tónlist í bland þegar ég
hef komið fram og hef fengið góðar
undirtektir."
Af hverju ákvaðstu að ráðast í út-
gáfu á eigin plötu einmitt núna?
„Ég vann í fiski í einn mánuð í
sumar. Þar fannst mér ég hitta svo
margt fólk sem var óánægt með sig,
leitt á vinnunni og eiginlega búið að
gefast upp... og ég hugsaði með mér
að þessu vildi ég 'ekki lenda í, ég vildi
gera eitthvað sem ég væri stolt af. Ég
hafði alltaf hugsað mér að gefa út
plötu áður en ég yrði tuttuguogfimm
- þetta varð til þess að ég dreif i því.
Ég hafði samband við kunningja
minn, Orra Harðarson, um miðjan
júlí - ætlaði nú bara að spjalla við
hann um hvemig hann hefði staðið að
útgáfu á geisladisk sem hann gaf út
fyrir tveimur árum, því ég hafði enn
ljögur ár til stefnu til að ná markmið-
inu. Hann hlustaði á spólu með lögun-
um tíu - bauðst til að vinna þau með
mér, við fómm í stúdíó tveimur vik-
um seinna, tókum upp eitt lag á dag
því við höfðum ákveðið fyrirfram
hvemig útsetningamar ættu að vera.
Diskurinn fór til Austumkis í dag, þar
sem hann verður pressaður og svo
kemur hann út 28. september.1'
Hvernigfjármagnarðu útgáfuna?
„Ég tók bankalán til þess að fjár-
magna útgáfuna og þarf að selja 800
til 1.000 eintök til þess að dæmið
gangi upp. Það gekk fyrir sig bara
eins og það er héma á íslandi; ég átti
fund með bankastjóra og kynnti hon-
um hvað ég ætlaði að gera og hann
var mjög passívur. Svo kynnti hann
sér hvort pabbi væri borgunarmaður
ef ég rynni á rassinn með þetta... og
hringdi í mig sannfærður um að ég
yrði næsta Björk! Óskaði mér góðs
gengis og ég fékk lánið.
Ef ekkert gengur að selja diskinn
verð ég að vinna í ár eða tvö til að
borga lánið - og svo held ég áfram."
Ætlarðu að fylgja plötunni eftir
með tónleikahaldi í haust?
„Um miðjan september ætla ég að
gera myndband við eitt laganna.
Kvöldið sem platan kemur út ætla ég
að halda upp á það; og fagna ærlega.
19. október, þremur vikum eftir að
platan kemur út, verð ég með útgáfú-
tónleika í Þjóðleikhúskjallaranum. Þar
verður efni af plötunni spilað opinber-
lega í fyrsta skipti. Og svo munurn
við spila af fullum krafti.
Ég gef plötuna út mánuði áður en
jólaflóðið hefst - ég er nýtt nafn og ég
verð að fá tíma til að kynna mig áður
en allir hinir fara af stað. Útgáfutón-
leikana hef ég þremur vikum eftir að
platan kemur út, því þá hefur fólk
heyrt eitthvað af henni í útvarpi, veit
hver ég er og veit hvort það hefur
áhuga á þessum tónleikum."
Hver er þín uppáhalds tóntist?
„Ég hef mjög breiðan tónlistar-
smekk - en ég hlusta aðallega á söng-
konur. Mér finnast þær skemmtilegri,
og get líka lært eitthvað af þeim. Af
íslenskum tónlistarmönnum er ég
hrifnust af Birni Jörundi. Hann hefur
karakter í tónlistinni og er góður
texta- og lagahöfundur. Ég vil að fólk
sé sjálfu sér samkvæmt; það skín al-
veg í gegn hvort fólk er að semja tón-
list fyrir sjálft sig eða einhverja aðra.
Þegar lag er samið með vinsældimar í
huga er tónlistarlegur metnaður ekki
mjög mikill. Það er kannski eðlilegt,
þegar fólk hefur þetta að sínurn starfa,
þá hefur það gróðamarkmið - en það
er ekki tónlist sem ég hef gaman af.“
Hvað tekur svo við?
„Það er allt opið. Næstu mánuðir
verða ævintýri líkastir - og annað
hvort gengur dæmið upp eða ekki. Ef
það gengur upp þá held ég að sjálf-
sögðu áfram á tónlistarbrautinni. Ég
hef fengið hugmyndir að mörgu sem
mig langar til að gera tilraunir með á
meðan ég hef unnið að plötunni. Það
að koma fram og syngja er það
skemmtilegasta sem ég geri - það
gefur mér svo mikið.
En aðalatriðið er að ég er búin að
gera plötu sem ég er ánægð með - og
þó hún seljist ekki upp þýðir það ekki
að ég leggist í þunglyndi og hætti að
syngja. Eg er ánægð með það sem ég
er að gera, svo er ekki að vita hvort ég
held því áfram - eða hvort ég
enda sem uppþomaður bókmennta-
fræðingur." ■