Alþýðublaðið - 24.07.1996, Síða 3
MIÐVIKUDAGUR 24. JÚLÍ1996
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
3
s k o d a n i r
Tuörök
, æ, æ. Aumi ég. Aíltaf fell ég í
auðsæustu gryfjumar. Nú síðast
yfir lestri á grein Halldórs Björns
Runólfssonar, Posa. Ég móðgaðist.
Ekki fyrir annarra hönd, það er Jónas-
ar læriföður míns Kristjánssonar,
heldur mína eigin hönd. Það þykir
ekki fínt. Þegar maður móðgast fyrir
hendur annarra manna er reiðin rétt-
lát, næstum siðræn. Ef maður móðg-
ast fyrir sína eigin hönd er reiðin inni-
byrgð, súr - eitthvað sem hefur mygl-
að í sálinni og lyktar eins og metnað-
ur sem leggst í magasýrunnar og gýs
út um munninn þegar kjósendum er
heilsað á kosningafundi. En ég læt
Pallborðið I
þetta eftir mér, að móðgast fyrir mína
hönd. Að móðgast fyrir hönd Jónasar
er eins og að bjóðast til að taka föst-
ustu höggin fyrir Mike Tyson.
Ég ætla ekki að hætta mér í deilur
um fagurfræði við listfræðinginn.
Þess í stað ætla ég að nota rökfræði
og breiða hana jafn þunnu og gagn-
sæju lagi yfir kergju mína og listfræð-
ingurinn gerði með sína fagurfræði.
Rök 1: Við Jónas eigum ekki að
skrifa um prózak fyrr en við erum
búnir að skrifa um geigvænlegri vá-
gesti í menningu; eins og farsíma.
Þetta eru svokölluð tuðrök. Farsím-
inn er reyndar dálítið smart slaufa á
þau, algengara er að nota hungur í
heiminum, bombuna, ósonlagið. Ekk-
ert er nógu merkt í sjálfu sér til að um
það sé fjallað. Og úr því að guð er
dauður eða hefur verið settur nauðug-
ur á eftirlaun þá þegjum við. Við tek-
ur þögn galleríanna. Þar til að við
höfum fundið hina hreinu og beinu
línu er allt annað hjóm.
Og talandi um grafhvelfingu galler-
íanna. Þótt Posi slysist þaðan út og
komist að því að veröldin sé firrt,
samfélagið geggjað og maðurinn
syndugur og lesi það úr fermetraeign í
steinsteypu, yfirvigt í flugfarixii og
öðrum kennileitum þá þarf það ekki
að vera ný uppgötvun fyrir aðra.
Meira að segja ég og Jónas, þessir
fagurkerar utan listarinnar, höfum
fjallað í löngu máli um allt það sem
Posi telur vera aðgöngumiðann að því
að hafa skoðun á prózakáti. Og ég
sem hélt að frumleikinn væri höfuð-
synd nútímalistarinnar, ástæðan fyrir
að hún hefur ekki getað höndlað
manninn, tilvistina, tímann og allt
það. Posi er ekki sekur um þessa
erfðasynd listarinnar.
Rök 2: Prózak er mildari flótti en
farsíminn og því kvenlegur. Þeir sem
vara við prózaki eru því kaldir karlar
og þar af leiðandi með farsíma í vas-
anum.
Þetta er svo mengað af goðsögnum
um mismun kynjanna að ég nenni
ekki að svara þessu. Alveg satt, ég
nenni því ekki.
Að endingu: Mikið vildi ég að það
ágæta fólk sem telur sig menningar-
megin í lífinu væri fært um að taka
þátt í opinberri umræðu á jákvæðan
hátt. Þetta þykir ef til vill koma úr
harðri átt þar sem ég er oft talinn til
neikvæðari manna. En það sem ég vil
segja við þá sem eru menningarmegin
er þetta: Reynið að skilgreina tilvist-
armarkmið ykkar sjálf og á eigin for-
sendum. Hættið að leita að sjálfs-
mynd ykkar með því að leita uppi
eitthvað sem þið getið talið til and-
stæðna ykkar. Hættið að vera ekki-
heildsalar, ekki-blaðamenn, ekki-
kverúlantar, ekki- hagfræðingar. Seg-
ið eitthvað að viti. Eitthvað sem ykk-
ur hefur dottið sjálfum í hug. Reynið
ekki að stjóma umræðu sem þið emð
ekki þátttakendur í. Sannið að vitið
hafi ekki farið úr menningarvitunum
um leið og Laxness missti stjórn á
sínu.
Höfundur er blaðamaður.
Mikið vildi ég að það ágæta fólk sem telur sig
menningarmegin í lífinu væri fært um að taka
þátt í opinberri umræðu á jákvæðan hátt.
Þetta þykir ef til vill koma úr harðri átt þar
sem ég er oft talinn til neikvæðari manna.
JÓN ÓSKAR
m e n n
Hann er gunga og loddari.
Ummæli höfð eftir Richard heitnum Nixon
um Bill Clinton. Mogginr\ í gær.
Meðalverð myndanna er 300
þúsund krónur, enda eru þær
allar málaðar með olíu á striga
sem strengdur er á vandaða
blindramma.
Tíminn segir frá velgengni Gunnars Dal í
myndlistarbransanum.
Meistari Gunnar hefur gefið út
yfirlýsingu þess efnis að þessi
fyrsta listsýning hans verði jafn-
framt hin síðasta. Verður fólk
því að grípa tækifærið ef takast
á að klófesta mynd eftir þennan
ágæta og alhliða listamann.
Sama frétt. Allir í Eden.
Að hafa geðsjúka menn, sem
eru stórhættulegir umhverfi
sínu, á götunni er gjörsamlega
óverjandi vanræksla af hálfu
heilbrigðiskerfisins.
Elías Snæland Jónsson i forystugrein
DV í gær.
á er loks búið að senda
út lista yfir þá fyrir-
menn samfélagsins sem
verða viðstaddir embættis-
töku Ólafs Ragnars
Grímssonar eftir átta
daga. Listinn er ákaflega
niðurtjörvaður samkvæmt
prótokolli forsætisráðu-
neytisins, og því fékk Ólaf-
ur Ragnar ekki mikið svig-
rúm til að bjóða öðrum en
embættismönnum, ríkis-
forstjórum, stjórnmála-
mönnum og öðrum silki-
húfum samfélagsins. Við
heyrum að hann hafi þurft
að leggja sig allan fram til
að geta boðið um tuttugu
manns sem ekki eru á op-
inberum heiðurslista.
Þannig eru ýmsir af nán-
ustu samstarfsmönnum
hans úr kosningabarátt-
unni ekki á gestalistanum,
en Ólafur og Guðrún
Katrín hafa hinsvegar
reynt að bæta það upp
með því að halda einka-
samkvæmi fyrir stuðnings-
mennina...
Nýr framkvæmdastjóri
hefur verið ráðinn að
stórveldinu Útgerðarfélagi
Akureyrar, Guðbrandur
Sigurðsson. Hann hefur
verið framkvæmdastjóri
þróunarsviðs íslenskra
sjávarafurða síðustu tvö
ár. Guðbrandur er 35 ára,
lauk stúdentsprófi frá
Menntaskólanum við
Sund, BS-prófi í matvæla-
fræði frá Háskóla íslands
og MBA-prófi frá Edin-
borgarháskóla 1994. Hann
hefur áður starfað hjá
Sölusambandi íslenskra
fiskframleiðenda, Sjávaraf-
urðadeild SÍS og íslensk-
um sjávarafurðum...
Miklar bollaleggingar
voru í gærdag um
hver yrði ritstjóri Dags-
Tímans og voru ýmis nöfn
nefnd. Þeirra á meðal voru
Stefán Jón Hafstein,
Gunnar Smári Egilsson,
Elías Snæland Jónsson
og Karl Th. Birgisson.
Mönnum fannst sérstak-
lega skemmtileg tilhugsun
að sjá Elías í ritstjórastóln-
um, enda var hann hrakinn
frá Tímanum fyrir margt
löngu. Hann kæmi því aft-
ur með stæl - fyrirtæki
hans búið að kaupa blað-
ið...
Kjól og Anderson, hið
snaggaralega kvik-
myndafyrirtæki, er nú að
filma nýja stuttmynd sem
fjallar um geimveru sem
kemur til jarðar. í mynd-
inni leikur meðal annarra
Magnús Jónsson sem fer
með hlutverk harðskeyttrar
mótorhjólalöggu. Mun
hann hafa tekið sig sérlega
vel út í því hlutverki fyrir
framan Alþingishúsið í
gær þar sem tökur fóru
fram. Linda Björk Árna-
dóttir, sem sigraði í síð-
ustu Smirnoffkeppninni
sem haldin var í Suður-
Afríku, hannar búninga
með miklum stæl...
h i n u m e g i n
"FarSida" eftir Gary Leraon
„Vissulega. Allt eru þetta bjánar, herrar minir... En spurn-
ingin er: HVERSKONAR bjánar?"
fimm á förnum vegi
Hvaða lið verður íslandsmeistari í knattspyrnu?
Jón Benediktsson sumar-
maður: Það er óskhyggja mín
að það verði Skagamenn.
Helga Árnadóttir hús-
móðir: KR-ingar eru næsta
öruggir með titilinn
Jóhann Steinarsson
nemi: Ætli það verði ekki
KR, en ég vona allt annað.
Hjálmar Sigurðarson 7
ára: KR, þeir eru langbestir.
Sólveig Sverrisdóttir hús-
móðir: Ætli langþráður
draumur Vesturbæjarstórveld-
isins sé nú ekki runninn upp.
Tilfinningin er dálítið
blendin því þetta hefur aldrei
gerst áður og ég er varla
farinn að trúa þessu enn.
Jón K. Guðbergsson mótstjóri í Galtalæk
um þær fréttir að Ólafur Ragnar ætli að
mæta á bindindismótið. Timinn.
Fólkið sem við töluðum við
var sannfært um að það væri
að skoða Gullfoss. Það var ekki
í neinum vafa um það.
Martin Norman, norskur ferðalangur, sem
sakar rútubílstjóra um að spara sér 20 kíló-
metra meö því að sýna ferðamönnum foss-
inn Faxa í stað Gullfoss. DV í gær.
Skátahreyfingin leiðir
æsku landanna saman til hollra
leikja og vináttu. Hún hefur
ærnu hlutverki að gegna á
viðsjálum tímum, þar sem fjöi-
mörg villuljós blasa við ungu
fólki á mótunaraldri.
Forystugrein Morgunblaðsins.
Akranes er ekki eyðimörk.
Fyrirsögn greinar Þormóös Jónssonar í
Mogganum í gær.
Forsetar geta líka grátið.
Fyrirsögn Morgunblaðsins í gær.
fréttaskot úr fortíð
„Rennur blóð
eftir slóð“
I Finnlandi er svo mikið um mann-
dráp, að fmsku blöðin minnast að eins
á þau sem sjálfsagðan viðburð. Laug-
ardaginn 2. nóvember síðast liðinn
voru framin 5 morð í ölæði. Finnsku
blöðin gátu um viðburðinn í álíka
klausu og við myndum geta um smá-
vegis bílslys í Austurstræti.
Sunnudagsblað Alþýðublaðsins,
1. desember 1935.