Vísir - 11.07.1976, Blaðsíða 10

10
Sunnudagur 11.
júli 1976 vism
William Walker fer
aldrei í leikhús nema
til þess að vinna.
Sér til upplyftingar
leikur hann golf
ókeypis skólavist að striðinu
loknu. Annars var það lengi að
brjótast i mér að leggja fyrir
mig söng, ég var orðinn 18 ára
þegar mér varð ljóst aö ég hafði
söngrödd. og það liðu fimm ár
áður en aö ég geröi alvöru úr þvi
aö læra söng.
Svo söng maður alis staðar
þar sem tækifæri bauöst, i verk-
smiðjum, á samkomum, i leik-
húsum og i söngleikjum, alls
staðar þar sem mér var borgað
fyrir. Svo vann ég, en það er nú
svo að ég hef aldrei unnið
neinstaöar nema i leikhúsum,
en þar hef ég unniö flest störf
sem i leikhúsum er að finna. En
ég hafði sterka löngum til þess
að verða óperusöngvari og vann
markvisst að þvi. Fyrsta hlut-
verk hjá Metropolitan söng ég
1962.
— Eitthvaö eftirminnilegt
hljótið þér að geta sagt eftir 14
ára starf við þá merku stofnun,
t.d. eitthvað sem var hræðilegt
þegar það gerðist, en sem fólk
brosir að seinna þegar það
hugsar til baka. — Það gæti ég
gert, en ég held að það yrði eng-
inn endir þar á. Þetta starf er
mikil nákvæmnisvinna, allt þarf
aö falla saman, ef einhver hik-
ar, gleymir laglinu eöa texta þá
eru það mistök sem hafa slæm
áhrif á alla. Það er mikil spenna
i kring um þetta starf, veröi
mistök þá tekur maður þau
nærri sér,
Ég get sagt yður frá þvi að
einu sinni söng ég á móti messa-
sópransöngkonu, sem tvimæla-
laust var sú besta i öllum
heiminum, hún söng á undan
mér og mér til mikillar undrun-
ar þá mundi hún ekki textann
svona getur hent, en i þetta sinn
hafði þetta mikil áhrif á mig
vegna þess að ég gerði ekki ráð
fyrir þvi að þessari miklu söng-
konu gætu orðið á mistök.
— Hversu mörg óperuhlut-
verk hafið þér sungið?
— Liðlega 30.
— Nú flutti óperan 1966?
— Já, og það var stórkostlegt
að fá aö taka þátt i þeim hátiða-
höldum.
Gamla húsið á horni Broad-
way og 39. strætis var komiðaö
hruni, og öll baktjaldaaðstaða
ákaflega slæm. Annað stór-
glæsilegt hús hafði verið reist og
beiö okkar. Hljómburðurinn i
gamla húsinu hafði verið með
miklum ágætum, i nýja húsinu
reyndist hann álika góður, en
aðstaðan að tjaldabaki svo gjör-
ólik og svo fullkomin að þar er
ekki saman aö jafna.
Kveðjuathöfnin i gamla hús-
inu er og verður mér ógleyman-
leg, þangað komu bestu söngv-
arar viðs vegar að úr heiminum
til þess að syngja. Aldraðir
söngvarar sem verið höfðu
stjörnur hússins á sinni tið
komu lika. Þessi hátiðahöld,
kveðjuathöfnin og opnunarat-
höfnin geta ekki gleymst nein-
um sem þar voru.
Ég hef orð á þvi að rabb hans
á tónleikunum hafi haft góð
áhrif á áheyrendur.
Það er sagt að Puccini hafi séö leikrit sýnt I London, það var leikið á ensku sem hann skildi naumast.
Þetta leikrit var Madame Butterfly eftir David Belasca, en hann hafði unniö leikritið upp úr sögu
eftir amerlskan höfund John Luther Long. Sagan gerist I Japan. Tryggð hinnar yfirgefnu geishu
haföi þau áhrif á Puccini að hann samdi tónlist við textann. Til að byrja meö var henni tekiö fálega á
ttaliu, en eftir aö verkiö haföi veriö stytt úr þrem þáttum I tvo, hófst sigurför þess.
1907 var Madame Butterfly frumflutt I Metropolitan að Puccini viöstöddum, þar meö hófust
vinsældir þess þar, en aðeins þrjár óperur hafa verið sýndar oftar I Metropolitan en Madame Butter-
fiy-
Myndin er nýleg, tekin af sýningu á Madame Butterfly I Metropolitan óperunni, en einmitt I þess-
ari óperu söng William Walker sitt fyrsta hlutverk þar, þaö var árið 1962.
Síöasta framkaiiið. A sviðinu standa söngvarar og aðrir stjórnendur
Metropoiitan óperunnar og syngja með gestunum „Auld Lang
Syne”. t þessum hópi var WiIIiam Waiker.
Metropoiitan óperan hélt fyrstu sýningu sina 22. október 1883. Þar
hafa frá upphafi vcriö gerðar mjög háar kröfur til flutnings. Samt
munu þar alla tið hafa veriö miklir fjárhagsörðugleikar. Lang oft-
ast hafa frjáls framlög rétt hag hússins. Húsið stóð á horni Broad-
way og 39.strætis, en þaö hefur nú veriö rifiö.
— Hinir hefðbundnutónleikar
virðast vera aðbreytast, ég held
aö sjónvarpið eigi þar stóran
hlut að máli. í sjónvarpi er yfir-
leitt rabbað við þá sem flytja
tónlist, annað hvort á undan eða
á eftir, ég rak mig á þaö að fólk
hálfpartinn ætlaðist til þess að
maður segði eitthvað.eftir að ég
fór að koma fram i sjónvarpi.
— Hafið þér sungið jass?
— Nei, ég hef aldrei verið
hrifinn af jass, en ég söng á
popphátið i fyrra, það þóttu
mikil tiðindi, en mér þótti takast
vel og ég hafði gaman af þessu.
— Er ekki erfiðleikum bundið
aðeiga heima i Texas og stunda
vinnu i New York?
— Við áttum heimili í New
York um árabil, en við höfðum
bæði hálfgerða heimþrá, svo að
við fluttum þangað heimili okk-
ar, rætur okkar beggja eru þar,
og þar ganga börnin okkar i
skóla. Auðvitað þarf ég oft að
vera að heiman en þess hef ég
alltaf þurft, maður hefur sungið
hreint um allt. Núna kem ég frá
Sviþjóð, héðan fer ég til Cleve-
land, þar syng ég á annarri
listahátfð, sem þar verður hald-
in seinni hluta þessa mánaðar,
næsta haust fer ég til Póllands
og syng þar i óperum, veturinn
þar á eftir geri ég ráð fyrir að
syngja við óperuna i
Stokkhólmi.
— Hvernig aðsókn er að
Metropolitan óþerunni?
— Sætanýting mun vera 79%.
— Hverniger fjárhagur óper-
unnar?
— Hann er mjög slæmur. Ég
held að það láti nærri aö það
hafi orðið 10 miiljón dollara
halli á siðasta ári.
— Haldið þér að afkoma hafi
verið betri áður fyrr?
— i hreinskilni sagt þá held
ég ekki, eftir þvi sem maður
hefur lesið þá hefur alltaf verið
mikill halli á rekstri óperunnar,
en þetta hefur alltaf blessast
einhvern veginn og það gerir
það sjálfsagt núna lika.
— Hvernig?
— Frjáls framlög hafa venju-
lega greilt hallann. Það eru
ótrúlega margir sem vilja rétta
Metropolitan hjálparhönd.
— Megum við eiga von á yður
aftur hingað til þess að halda
tónleika?
— Það væri mér sönn ánægja
að koma hingað aftur hvenær
sem ég hef tima til þess.
Og þar með kveð ég þennan
hlýja mann og mikla söngvara
og óska honum velfarnaðar.
wMllfcrEBBtgsSI

' •-‘e-

SKATA
BIJOUX
+
Rekin af
Hjálparsveit skáta
Reykjavík
SNORRABRAUT 58.SIM112045