Vísir - 20.07.1976, Page 19

VISIR
Skagfiröingur skrifar: leggja mörg hver mikla áherslu vonum eru risaveldin i farar-
• ,,Það er vitað að riki heims á njósnir hvert um annað. Að broddi eins og á flestum öðrum
Er rússi
í sœti
dómsmúla-
róðherra?
sviðum.
Aðíerðirnar eru með
ólikindum. Til að mynda mátti
iyrir nokkru lesa i blöðum fra-
sagnir um skólun sovéskra
njósnara. Þess eru dæmi að
þjálfun standi 5-10 ár aður .en
þeir eru sendir á ákvörðunar-
stað.
Svo mikið er við haft að nærri
liggur á stundum að njósnar-
arnir endurfæðist i nýju hlut-
verki. Það er ekki nóg með að
rússneskir njósnarar séu látnir
temja sér siði og háttu erlendra
þjóða, heldur kemur það fyrir
að ekki er staðar numið fyrr en
þjálfunin er orðin svo fullkomin
að viðkomandi njósnari getur
lekið sér bólfestu i öðru landi og
tekið á sig gervi þarlendra
manna og ber þá allt i senn,
nafn og númer og yfirbragð inn-
fæddra. Siðan reyna slikir út-
sendarar að ryója sér braut að
þeim embættum eða mönnum
sem að gagni geta komið við
upplýsingaöflun. Mikið skal til
mikils vinna og bersýnilega
hugsa þeir sem leggja á ráðin
um iðju af þessu tagi ekki i
árum en öldum.
Gæti svona lagað gerst á ts-
landi? Það skyldi þó ekki vera?
Eins og kunnugt er urðu nýlega
mannabreytingar i embætti
sovéska sendiherrans á Islandi.
Nýi sendiherrann heitir Fara-
fonov og er sá yfirlýstur KGB
njósnari.
Ég tók l'ljótlega að rekast á
Farafanov á kvöldgöngu um
Vesturbæinn. Stax sló það mig
hvað sendiherrann minnir mjög
á ákveðinn islenskan stjórn-
málamann. Þetta gæti auðvitað
verið tilviljun en væri þó ekki
óliklegt þegar sovétmenn eru
annars vegar.
Sú hugsun skaut þvi upp
kollinum að rússar sætu nú og
brugguðu okkur launráð. Þeir
hygðust á réttu augnabliki
fjarlægja hinn islenska stjórn-
málamann og láta sendiherra
sinn taka sæti hans. Enda hann
þá orðinn islenskum staðháttum
gagnkunnungur. lslenski
stjórnmálamaðurinn sem hér
um ræðir er sjálfur dómsmála-
ráðherra rikisins, Ólafur Jó-
hannesson. Sér hvert manns-
barn i hvert óefni væri komið ef
Farafanov settist i sæti hans og
tæki að kippa i spottann hans.
Nú er nokkuð um liðið siðan
ég sá Farafanov siðast. Sú
skelíilega tilhugsun hefur þvi
læðst að mér hvort verið gæti að
glæpurinn væri þegar fullfram-
inn. Framkoma og háttalag
olafs sveitungs m’ins i Ashville
bálamálinu gæti svo sannarlega
bent til þess að ekki væri allt
sem sýndist i þessum efnum.
Vonandi reynist þessi grunur
minn ekki réttur, en vökulustu
lögreglumenn þjóðarinnar
þyrltu svo sannarlega að kanna
þetta mál betur og birta alþjóð
niðurstöður sinar".
Kristin Arnadóttir, skrifar:
Ég vil lýsa mikilli ánægju
minni með helgarblaðið sem
maður fær alltaf núorðið með
Visi. Það er alveg rétt sem þið
auglýsið. Blaðið er með efni fyrir
alla fjölskylduna og það er þannig
á minu heimili að rifist er um að
lesa það þegar það berst okkur.
Skemmtileg og lifleg viðtöl,
greinar og frásagnir eru við allra
hæfi.
Ég sem húsmóðir lýsi þó sér-
staklega yfir ánægju minni með
litprentuðu uppskriftirnar sem
fylgja. Þær eru girnilegar og þær
þeirra sem ég hef prófað eru sér-
staklega gómsætar. Ég er byrjuð
að safna öllum helgarblöðunum
og upp skriftirnar klippi ég út úr
blaðinu og geymi þær vandlega.
Það er bara eitt sem þið þyrftuö
að gera. Útbúa hentuga möppu,
sérstaklega merkta og selja.
Þannig gætum við visislesendur
geymt helgarblöðin.
„Hver er hingað kominn
með kvikan, - léttan fót?"
Okkur hér á Vísi barst
skemmtilegt af mælisljóð,
sem Gísli Jónsson,
menntaskólakennari, á
Akureyri orti í tilefni af
áttræðisafmæli Steinþórs
P. Árdals, sem var 16. júli
siðastliðinn.
Það er ort við lagið ,,Stóð ég
úti i tunglsljósi”, og við efumst
ekki um, að það hafi verið
sungið af innlifun i afmælishófi,
sem haldið var Steinþóri til
heiðurs.
Ljóðið birtist hér fyrir þá
aöra, sem gaman hafa að kvæð-
skap og vilja ef til vill taka lagið
Steinþóri til heiðurs. Gisli nefnir
ljóðið „Afmælisglens til Stein-
þórs P. Ardal.”
Hver er hingað kominn með kvikan, léttan fót,
hver er það sem Akurey ri tekur best á mót.
Hver er sá sem flytur með sér kæti og saklaust spé.
Það er Steinþór Ardal, þó áttræður sé.
Hver réðst i sina h'ngferð á iifsins stefnumót
og lagði sléttan veg, þar sem fyrr var urð og grjót.
Og hver er sá sem liafði við flesta i fullu tre
og íjörugustu danssporin við ungmeyjarnar sté.
Já, hver var þessi elegant og ungi kavalér.
sem allan steipufansinn gerði hálskotinn i sér.
Kn hver var það sem unni bara einni af lifi og sál
og eignaðist svo Ilannes og Kidda Bödda og Pál.
llver seldi rjól og vindil og kol og klæöin fin
og kerlingunum silki i peysufötin sin.
llver leiðbeindi og snerist og leitaði og fann,
en lærði bara aldrei að plokka náungann.
Ilver er sá sem fæddist inn i fegurð Norðurlands
svo fjörugur og sprækur úr hendi skaparans.
Ilver lék sér inni i fjöru að lcgg og öðuskel
og léttum sporum hljóp til að ná i hanastél.
Hver átti mesta glaðværð og þol \ ið þreytuspan
á þindarlausum erli um slorugt síldarplan.
Og liver er sá sem alið helur best og feilast fé
og falslausastan greiða við alla lét i té.
Ilver skoppaði út i sólskinið og elli litið la mb
og litlum bátum fleytti við gamlan sjávarkamb.
Ilver var það sem labbaði um á léttum bernskuskóm
og læddist inn til mötnmu að færa henni blóni.
Ilyer er það sem greiðugastur kætti börnin best
og bjó af mestri alúð um fugla, kind og liest.
Og liver er sá sem örlátastur ailra gleði jók
með óskömmtuðu litratali af sjenever og kók.
Ilver fylltist mestum gáska og hjartanlegast hló.
hver hengdi á sig borða og kött úr tunnu sló.
Ilver ætlaði með Búum að heyja hjörvaþing
en hlaupa inn til mömmu. ef sæi hann Knglending.
Ilver er sá sem kominn er nú enn á meðal vor
og aldrei verður gatnall. þó að margt sé stigið spor.
Já, liver er þessi strákur að klifra i lifsins tré.
Það er Steinþór Ardal. þótt áttræður sé.