Tíminn - 10.10.1968, Blaðsíða 8

8
TIMINN
FIMMTUDAGUR 10. október 1968.
atvinnulif
og horfur
Erfiðleikar atvinnulífsins eru aðalumræðuefnið 'þessa dagana. Á Vestifjörðum er á-
standið ískyggilegt í þessu sambandi. Útgerðin á í miklum eriðlei'kum eftir afar lé-
lega vetrarvertíð og aflatregðu undanfarna mánuði. í sumum þorpunum hefur fisk-
vinnslustöðvunum jafnvel verið lokað eins og frá hei'ur verið skýrt í fréttum. Óvissa 1111
og kvíði íbúa þessara staða má öllum augljós vera.
Flateyri er engin undantelkn
ing að þessu leyti. Raunar hef
uir atvinnuástand þar verið erf
iðara en víðast annars staðar
á Vestfjörðum síðustu árin.
Stafaði þetta fyrst o.g fremst
af því, að frystihúsið átti í
mikluim fjiárhagserfiðleikum.
Var svo komið þegar á síðast
liðnuim vetri, að rekstuir þess
stöðvaðist. Þá gekk hreppsfé-
lagið fram fyrir skjöldu og
beitti sér fyrir stoifnun hluta-
félags, seim tók að sér rekstur
frystihússins með sérstöiku
samikomulagi við eiganda þass
og skuldlheimtumenn. Siðan
hefur frystihúsið verið starf
ræk» þótt á ýmsu hafi gengið
Okkur þótti því þera vel í veiði
þegar við náðum nýlega tali af
Gunnlaugi Finnssyni, oddvita
þeirra Flateyringa. Ákváðum
við að leggija fyrir hann nokkr
ar spurningar um þróun at-
vinnumála á staðnum.
— Gunnlaugur, nú þegar
hlutafélag það, sem hreppur-
inn stendur að hefur starfrækt
frystihúsið á Flateyri í u.þ.b.
eitt ár og tekizt að halda því
opnu þótt ýmis önnur frysti-
hús hafi stöðvazt, langar Imig
til þess að byrja með að
spyrja þig þess, hvað sé nú
firamundan í atvinnumálum á
staðnum.
— Hlutafélaginu Hrímfaxa
h.f., sem stofnað var um s.l.
áramót, var ekki ætlað að
starfa nema til 15. sept. s.l.
Var reiknað með, að þá yrði
hægt að endurskipuleggja at-
vimiumiálin þar til lengri fram
tíðar.
Nú hefur það gerzt, eins og
oft hefur komið fram í frétt-
um, að fyrirtækið, sem átti
frystihúsið, hefur verið tekið
til gjaldlþrotaskipta. Þeim skipt
um er ekki lokið, en fasteignir
eru nú þegar seldar þremur
aðilum.
Við tvo þessara aðila, Ríkis-
ábyrgðasjóð og Landsbankann
hefur nú þegar verið samið
um áframlhaldandi leigu á
frystihúsinu og beitingarskúr-
um til nœstu áramóta. Ber að
þakka þeim stofnunum fyrir
ríkan skilning á mikilvægi
þess, að starfsemi falli ekki
niðuT, þar sem leigumiáli verð-
ur að teljast Hrímfaxa hag-
kvæmur, svo fremj nokkur
skynsamlegur rekstrargrund-
völlur er fyrir fiskiðnaðinum
í landinu.
— Þú talar um að endur-
skipuleggria atvinnumálin. Get-
ur þú sagt mér bvernig þið
hafið hugsað ykikur það?
— Hinn 22. september s.l.
var haldinn stofnfundur nýs
hlutafélags á Flateyri. Honum
var frestað og verður fram-
haldsstofnfundur nú innan
fárra daga. Verður þá kosin
bráðabirgðastjórn fyrir félag-
ið. Rúmlega 100 einstaklingar
hafa skritfað sig fyrir hlutafé.
Hreppsnefnd hefur á'krveðið að
leggja fram kr. 500 þús. (í
hlutafé) og hreppsnefnd Mos-
vallahrepps hefur einnig ákveð
ið að gerast hluthafi, þótt í
mun minni miæli sé, svo sem
eðlilegt er. Hins vegar skortir
enn mjög á um að nægilegt
hlutafé sé fengið, en lágmark
þess var ákveðið 1,5 milljónir.
Er því í ráði að afla hlutafjár
með boðsbréfi. Mun það aug-
lýst innan tíðar. Er það mjög
mikilvægt fyrir okkur að lág-
mark náist svo að úr endan-
legri stofnun geti orðið.
Tilgangur þessa nýja félags
er hreinlega að kaupa og reka
frysti'húsið svo og öflun hrá-
efnis til þess.
— Hafið þið leitað fyrir
ykkur um möguleika á kaup-
um?
— Því verður svarað bæði
játandi og neitandi. Það hefu:
að sjálfsögðu legið i loftinu, að
eftir kaupum yrði leitað, en
hin væntanlega stjórn félass-
ins er vitanlega sá aðili, sem
fijallar um það mál Hvorki
kaup sé sölutilboð hafa því
enn komið fram.
Hitt vil ég undirstrika alveg
sérstaklega, að það eru þrjár
meginforsendur fyrir því, að
þessi mál komizt heil í höfn,
svo til nokkurrar framtíöar sé
stofnað. Fyrsta, að söfnun
hlutafjár takist, en það liggur
alls ekki á borði í dag. Náist
ekki áðurnefnt iágmark verður
ekkert úr félagsstofnun, og þá
vil ég ekki spá í hvað við
tekur. í öðru lagi, að samning
ar takist um hóflegt og skyn-
samlegt verð á eignunu.m, svo
sammingar megi takast im
kaup. í þriðja lagi, að veru-
legt fjármagn fáist til vólvæð-
ingar og endurbóta þegar í
mpphafi.
— Er fyriir'hugað að hreppur
inn verði virkur aðili í atvinnu
rekstrinum framvegis?
— Fyrr í miánuðinum var
gerð samþykkt á borgarafundi
á Flateyri, þar sem eðlilegt
var talið að hreppunnn gerð-
ist hluthafi að nokkru, ef þörf
krefði. Hlutur hans yrði þó
aldrei yfir þriðjung. Sú stefna
er því skýrt mörkuð af heima-
mönnum. Hreppurinn kemur
hér aðeins fram sem hluthafi
þótt í stærri miæli sé en hjá
einstaiklingum.
— Hverjar eru annars aða!-
framikvæmdiir á vegum sveitar
félagsins?
— Þegar svo tekst til, sem
hér hefur orðið, liggir það
í hlutarins eðli, að lítið sveit-
Gunnlaugar Finnsson
arfélag getur ekki i bili sinnt
miklum verklegum framkvæmd
um.
Hér er þó unnið í sumar vi'ð
f.ramihald hafnargerðar, sem
hófst í fyrrasumar, og við
vonumst eftir að geta loluð
þeim áfanga á næsta ári. Verk
fræðilegur u'ndirbúningur hef-
ur og farið fram vegna varan
legrar gatnagerðar.
— Nú kennir þú á FlatejTi.
Hvernig er ástandið í skóla-
málum þar?
— Ég tel það allgott. Skóla-
húsið er rúmgott og aðeins 7
ára gamalt. Þrír kennarar
starfa við skólann auk skóla-
stjóra og stundakennara. Hafa
ekki orðið kennaraskipti við
skólann um langt árabil. í þvi
sarmbandi langar mig að geta
Frá Flateyrl.
þess, að handavinnusýningar
nemenda hafa vakið verðskuld-
aða atlhygli á voru hiverju. Hins
vegar er erfið aðstaða til íþrótta
iðkana og miikill áhugi fyrir
því á staðnum að skapa að-
stöðu til sundkennslu. Lokið
er við að teikna íiþróttahús,
ásamt sundlaug og áætla'ð
nokkurt fij'ármagn til þess frá
hreppnum. Hins vegar hafa
framkvæmdir strandað á því,
að húsið hefur ekki fengizt telk
ið inn í fjárlög.
— Að síðustu vil ég leggja
spurningu fiyrir þig sem
bónda: Hvernig eru bændur í
Önu'ndarfirði búnir undir vet-
urinn, og hvað viltu segja um
möguleika landibúnaðarins á
Vestfjörðum yfirleitt.
— Segja má, að bændur séu
yfirleitt sæmilega undir vetur
búnir i Önundarfirði. Að vísu
eru sumir með mun minni hey
en vemjulega, en margir hafa
þó náð meðaliheysikap.
Hvað síðari lið spurninigar-
inmar snertir, verður því ekki
neitað áð bændur á Vestfijörð
um eiga mjög í vök að verjast,
ekki aðeims sökum árferðis,
heldur eru það mörg sanwerk-
andi öfl, sem valda. Er enginn
kostur á að gera því skil f
stuttu svari. Þó vil ég aðeins
nefna eftirfarandi atriði. Stofn
kostnaður vegna ræktunar verð
ur meiri hér en í flestum lands
hlutum sökum erfiðra ræktun-
arskilyrða. Flutningar t:l og
frá búum vtíðast mijög dýrir.
SamgönguÖTðU'gleikar miklir.
Þörf sjávarþorpanna og ísa-
fjarðar fyrir landbúnaðarvörur
skópu viða rekstrargrundvöll
fyrir bú, þótt smærri væru en
meðalbúin í landina. Hér var
ekki um offramleiðslu að ræða.
Þegar svo er komið, að skatt
leggja þarf land'búnaðinn í
heild vegna offramleiðslu í
góðhéruðum, leggst sá skattur
á vestfirzka bændur eigi síður
en aðra. Þrátt fyrir þetta ork-
ar það. ekki tvímiælis, að þrótt
mikill landibúnaður verður rek
imn á Vestfjörðum, svo lengi
sem byggð helzt þar Við sjáivar
síðuna, ekki sem ölmusu at-
vinnugrein, heldur vegma þess
að hann á rétt á sér. Ég vil
benda á, að vestfirzku bænd-
urnir hafa gegmt forystuhlut-
verki á tveimur sviðum í land
búnaðinum, verkun votheys og
í sauðfjárræktinni. 1
Og til gamans má geta þess,
að þótt óunnið sé mikið starf
á sviði nautgriparæktar, státa
Vestfirðingar af nythæstu kú
landsins undanfarin ár.
Við þöikkum að lokum Gunn
laugi Finnssyni greinargóð
svör. Við óskum honum og
Flateyringum góðs gengis í bar
áttu þeirra fyrir bættu atvinmu
ástandi á staðnum. Vel mó vera
að aðrir geti lært af þeirra
störfum.
L