Tíminn - 29.03.1969, Page 3

LAUGARDAGUR 29. marz 1969.
TIMINN
Guðfræðiprófessorinn:
— Hvernig í fjamdiainiuim 'vog
ið þér yður að giamiga tiil prófs
Þér eiruð óilíka ófróðiuir og g;am
aJil pres'tuir úti á (Lain'di!
Það skeði í faingelsi, að prest
ur kom til umigs miamims, sem
sat ioni fyriir þjófniað, og lét
piresbuir bamn taba í hömdimia á
sér til staðfestim'gair því, að
h'amrn sSpyildá Ihsetba að stielia.
rmgavörðiuriinln sipurði
miamiminin, hvað presturimin
hiefðii verið að sagja við banm.
„Hanm spurði miig, hvers
vagnia ég væri hónnia, og éig
sagði homiuim, að ég hefði stol-
iíð“.
„O'g hvað sagði presturinn
þá?“ spiurði faingaivörðuriinin.
„Þá sku'lium við takast í
hiemdiur", svaraði hamim
í_ /vr
— Og svo er mjög gott rúm fyrir fæturnaig
Uppburðarlaus biðill: „Ég
bef varið ástf'amigfam af dóttur
yðlar í sex ár“.
Hvatvís faðir: „Nú og thvað
viljið þér?“
„Ég vál aiuðvitað kvæmiast
hemmi“.
,Jfú. ég hélit fcainmski, að
þér ætfuðuð að fara að biðja
um 'eftM'aium“.
Hótel í'Slainid hatfðá fyrirum
eitt vímveitinigialeyifii .. Regliu-
gjörð hafði nýlega komdð út
er batmaði að selja vím, miema
mieð heitum miat.
Þetta tiikymmti þjóninimm
miarnni eimum, sem hanm var að
afgreiða.
„Jæja, má óg biðja um pott
flösiku af áferngi og eitt grátittl
imigsegg", sagði maðurimn.
ég var að eltast við mðður
hennar.
Lædíniir (fær sjúkiinigi Ij'fseð
il): Sjáið þér miú til, Ólafur.
Þetta skuiluð þér ta'ka inm
þrisvar á dag.
Óliafur: Ne-ei, það_ get ég
ekki, herra iæfcnir. Ég get ó-
miögulegia étið piappír.
Þegar sænsika skálidfconiam
Friðrika Bremm'er fór að rita
bækur, þótti þar margt ískyggi
legt. E'itt var það, að thúm lét
söguhietjiu s'írna, umiga stúlku,
bimid um fótbrot á mammi. „Ég
léti það 'gott heita, hefði mað-
urimo verið handleggsbrot-
inn . . .’ sagði einn ritdóm-
arinm.
Lögfræðinigar tveir voru að
að.ræða um lögfræði. Samræð-
umar genigu siátrótt, því að
þeir voru fcennidir og farnir að
genast klökkir.
Eftdr stumdaa-þögn segfa þó
aninar:
„Það verð ég að se@ja, að
aílltef þykir mér mú vænst um
refsiréttfam — næst konurand
mimmi“, bætti 'hiran þó við
Mökkum rómd.
— Þeir sendu okkur nýtt ávísanahefti úr bankanum í dag, elskan
Það eru flieiiiri en við íslemd-
inigar sem gera tiiraiumiir mieð
hiimair svoköllLuðiu pop-mesisur.
Til dæmiiis segir pólskia viku-
blaðið P'Oldtyka fná því að í
Póttfamdi 'bafi miokfcrir kaþó'isk-
ir preisitar myradað með sér
diamishljómisveit, eða faainmski
öllu heMiuæ pop-ttittjómsveit.
Þeilr leifaa kirkjiuibónilist á git-
ara, saxófón og triomimiur í kap-
elliu sinini.
Maðurinm á þessari mymd er
ieilkhúsg'aginirýniamdiimin sæmisttd,
Bengt Johnison, er varð frsegur
fyrir kjafitsiiöggi®, sem tog-
miar Biergmam gaf lnomium um
diagiiinm. Þefr, sem þeikikja til
Bemiglts sogja að kaninstoi só Irag
miar vortkrjmin að (hafa barið
gagnrýniamdiamm, því hiaran sé
mjög óstöðugur í skaplymdi og
skrifi af tilifimmimgu fnemur em
yfirvegum.
Sjiáifur segir Beragt um kjafits
höggið að Iinigmair Bergmam sé
hialdiimin einlhverjum demóm,
hanin fái ekki skiiiið hvers
veigmia miaðurimm hatfi efcki held
ur hrinigt í sig og skamimað sig
hei-dur en að béiiba gamialdiags
bardagaaðferðum.
í Svílþjóð varð þetea fajaiflfcs-
högg sem Imgmar giaf J'alhinsóm
mikið blaðamái, og höfð voru
viðtöi við miarga þekkte leik-
húsmiemin og gaigmirýnendur út
af þesisu, mieðai anmars rætt við
leikkonunia Bibi Amdiersom,, en enduæ að umdiainförinu, að lcjafibs
hún sagði bara: Það heifiur svo högg ætti bana að vera
miikið verið sparkiað í gagnrýn skemimitileg tiilbreytinig.
V < •• í - ;

s~; É

Nú eru margiir farmir að ued
irbúa sumiarleyfið, að mimmsba
kosti þeir sem hyggjast fara
úr lamdli, em að umdianiförmu
hafa suðrænar baðisbriandir ver
ið eimikar virasælar hjá Norður
álfiuibúum.
Hótel og baðstrandarhaidar-
ar í útlöndum leggja mikið að reyna að f;i ferðamenm tii
kapp á að'- liaða til sín fierða- að sbueda baðströnd síma við
menm. Þeir dreifa augiýsiniga- Eystrasaltið. að láta þessa ljós
bæklinigum um víða veiöld, láte mymdafyrirsæibu, sem nefnist
gera auiglýsimigaikvikmyndir og Lillba Edlund, prýða auiglýs-
reisa stór plaköt meðfram þjóð imigaskdlti sin, en ekkd fyigdr
vegum. . það sögurani hvort Liilba geeg
Einm sænstour vert hefur ur svo fiátoliædd um ströndina,
gripiið til þess bnagðs, tdl þess niema kanmski til hátíðabrigða
V
i