Vísir - 10.06.1978, Síða 12

12
Laugardagur 10. júni 1978 VISIR
Þessa dagana er laukurinn i ís-
lensku popptónlistarlifi, Spilverk
þjóðanna, önnum kafinn suður i
Hljóðrita við gerð sinnar fimmtu
breiðskifu. Áformað er að hún komi á
markaðinn með haustinu. Það er þó
ekki ætlunin að fjalla um hana að
þessu sinni, — sú umfjöllun biður
haustsins eins og aðdáendur Spil-
verksins. Hins vegar er Helgarblaðið
nú sest inní stofu hjá Sigurði Bjólu
Garðarssyni til að spjalla um lifið og
tilveru eins og hún kemur honum
fyrir sjónir. Og við byrjum á þvi að
biðja hann um að segja örlitið frá
æsku sinni.
ww
Mig longor oð
einost öllum.J
rætt við Sigurð
Djólu, spilverk
Viðtol: Póll Pólsson
Myndir: Gunnor V. Andrésson
„tslenskir popparar hafa stahib sig frekar illa, og viö i
Spilverkinu erum þar aö sjálfsögöu engar undantekn-
ingar...."
„Allir hlupu lafhræddir, þar á meðal Kristján Eldjárn,
þáverandi þjóöminjavöröur, inn I eidhús til ömmu..."
„Er þaö kannski þannig, aö hugsjónirnar eru ekki aö-
alatriöiö?”
i félagsskap biskupa
„Ég er náttúrulega Reykvik-
ingur, fæddur og uppalinn i
Reykjavik. Vegna þess aö for-
eldrar mi'nir unnu og vinna báöir
úti, pabbi á Pósthúsinu or,
mamma i banka, þá dvaldi ég
löngum hjá ömmum, öiúm og
gömlum frænkum. baö hefur ef-
laust haftsitt aö segja, opnaö mér
sýn inni gamla timann, sem ég
heföi sennilega annars fariö á mis
viö. önnur amma min var ráös-
kona i Skálholti, þeim sögufræga
staö, i aö minnsta kosti tiu ár og
ég dvaldi nokkur sumur þar sem
vikapiltur og leiösögumaöur túr-
ista sem heimsóttu Skálholt. Min-
ar hjartfólgnustu æskuminningar
eru þaöan ,,i félagsskap dauöra
biskupa ”. Einu sinni varö ég vitni
aö kraftaverki. Þegar kista Páls
biskups var grafin upp, rigndi úr
heiöskiru lofti meö þrumum og
eldingum og allir hlupu lafhrædd-
ir, þar á meðal Kristján Eldjárn,
þáverandi þjóðminjavöröur, inni
eldhús til ömmu”.
Bjdla
— Hvernig er Bjólunafnið til-
komið?
„Þaö liggur nú einföld skýring
að baki því. Bjóla er bæjarnafn i
Rangárvallasveit. Þar er afi
minn fæddur. Ég er ekki skiröur
Bjóla, en datt þetta i hug og félag-
arnir tóku þetta upp sem grin og
þannig festist þetta við mig. Ann-
ars hefur orðið margvislegar
merkingar t.d. fata og svo rakst
ég á þaö um daginn, mér til mik-
illar kátinu, aö bjóla er einnig orö
yfir stórvaxna, ófriða, en hreina
mey.. Ég nota þetta eingöngu sem
sk; .danafn og er ekki einusinni
skrifaður Bjóla i sfmaskránni.
— Byr jaðir þú snemma aö fást
viö tónlist?
„Nei, nei, ég var ósköp venju-
legt verkfræðingsefni framanaf,
enda ekki mikiö iökuö tónlist inn-
an fjölskyldunnar, En svo hitti ég
þessa „ágætu menn”, Valgeir og
Egil, I Menntó. Viö Valgeir vorum
lengi meö— ja eiginlega kjaftæði
á prjónunum, ekki músik, vorum
bara eitthvaö aö dútla, en siöan
kom Egill og viö fórum aö taka
hlutina fastari tökum”.
Á „hippagróskutiman-
um”
„Ég byrjaöi raunar snemma aö
glamra á gitarinn og strax aö
semja lög. Ég nennti ekki aö pæla
I gegnum eitthvaö eftir aöra.
Ekki svo að skilja aö ég hafi gefið
skit i þaðsem aörir voru aö gera,
en þaö heillaöi mig einfaldlega
aldreiaöhermaeftiröörum ogég
byrjaöi þvi af veikum mætti aö
semja og hef gert þaö siðan. Upp-
spretta minna lagasmlöa er i
„hippagróskutimanum”, I kring-
um 1970og þaö sem ég var aö búa
til, var þaösem mér fannst vanta
uppá vimuna á þessum dögum.
Ef ég ætti aö telja upp einhverja
sem áhrifavalda á mina tónlist
mætti nefna Jimi Hendrbc, Bitl-
ana, Stones, Kinks og blúsinn.
Um þetta leyti varégi mennta-
skólanum. Þá leigöi haröasta lið-
iö Ur skólanum Rauöará, þar sem
nú er risið hús undir Frfmúrara.
Þar voru haldnar þær svakaleg-
ustu veislur sem ég hef nokkurn
tima lent i, fyrr og siðar. Þetta
átti aö vera hálfgildings komm-
úna og hugsjónirnar voru i sjálfu
sér ekki slæmar, en þaö sama var
ekki hægt aö segja um fram-
kvæmdahliöina. Þaö er sem sagt
uppúr þessum jarövegisem áhugi
minn kviknaði fyrir þvi aö skrifa
og semja. Þaö er merkilegt aö i
þessu ævintýri i Rauöará tók eng-
inn annar úr Spilverkinu þátt
nema ég. Þetta var timi vellyst-
inga ails staöar i heimi og fólk
komst upp með aö gera ekki neitt
og fékk meiraaö segja sumstaðar
borgaöfyrir þaö t.d. i Ameriku”.
Spilverk þjóðanna
— Hvenær er svo Spilverk þjóö-
anna stofnaö?
Það er ekki hægt aö negla
niöut neinn ákveðinn itaö og
stund þegar Spilverkiö var stofn-
að, en viö komum fýrst fram
opinberlega og á formlegan hátt á
hljómleikum i Norræna húsinu i
,maflok ’75. Og þá vorum við staö-
ráönir i þvf að gera eitthvaö.
Við höfðum hitst í Menntó og
vorum allir hálfgerö „dekur-
börn” og fýrstu tvær plöturnar
okkar voru aö mestu innhverfar
tónlistarpælingar. Viö vorum
hinsvegar um þessar mundir að
vakna til meövitundar um þjóö-
félagiö i kringum okkur og fórum
aö gera okkur grein fyrir aö skoö-
anir okkar ættu samleiö meö
ákveðnum pólitiskum hópum. Þá
varð okkur ljóst, aö viö gætum
kannski meö tónlist okkar haft
einhver áhrif. A Götuskóm og
Tivoli er þvi pólitikin ofarlega á
baugi. Þaö sama er ekki hægt aö
segja um Sumar á Sýrlandi.
Tivoli er hinsvegar fyrsta
áróðursplatan og heföi getaö orö-
ið mjög sterk sem slik, ef ekki
væru nokkrir kaflar á henni sem
slita þráöinn”.
Lifið er pólitik
— En þarf listin endilega að
vera pólitisk?
,,í fyrstu fór ég aöallega i
Menntó til aö þóknast mömmu og
pabba, einsog ég býst viö aö
margirgeri. Þarhittiég strákana
og við fórum að skilja aö maöur
getur ekki látiö pólitikina fram
hjásérfara.Lifiöer pólitik og all-
ir sem vilja á annaö borð lifa, eru
tilneyddir til að taka þátt i henni,
— bara þaö, aö fara úti búö, til aö
kaupa mjólkurpott er pólitisk at-
höfn.Þannigerþaö kannski frek-
ar spurning, hvort við höfum
gengiö nógu langt i tónlist okkar,
— ég veit það ekki. Það er hins-
vegar oft þannig aö iitilvægustu
hlutir I huga listamannsins geta
vegiö mikið i augum aimennings.
Svo var t.d. raunin á meö lagið
um sirkus Geira smart, sem mér
fannst ekki nógu mikill broddur i
miöaö við viðfangsefni. Þetta lag
þótti mörgum heilmikil pólitisk
ádeila. Maður veröur þvi aö
passa sig á þvi aö taka sjálfan sig
ekki of alvarlega i listinni og
mála allt svart og hvitt, þvi ekki
er viðaö búast, aðþeirsem hlusta
á verkin séu allir á sömu bylgju-
lengd. Listin veröur aö vera fýrir
alla. Viö erum menn sem höfum
sérhæft okkur á ákveðnu sviöi og
við verðum aö foröast að ganga of
langt, þannig að þaö fólk sem viö
erum aö tala til skilji okkur ekki,
m.ö.o. verða fagidjótar”.
Enginn góður i augum
annars
— Eru islenskir listamenn nógu
pólitiskir i verkum sinum að þin-
um dómi?