Vísir - 11.01.1979, Page 11

Fimmtudagur 11. janúar 1979
11
ÍSLR
■
ii Reynið að gera svona"/ sagði Ingibjörg Björnsdóttir/ sem aefir dansana.
Vísismynd: J.A.
íslenski dansflo
sýnir á Norðurli
— framtíðarhorfur slœmar vegna fjárhagsörðugleika
dansað áður með flokknum t.d. i
„Sæmundi”.
Sviþjóð og Noregur.
Dansflokkurinn fer héðan til
Stokkhólms þann 21. janúar. Þar
verða tvær sýningar. Þegar frétt-
ist að dansflokkurinn væri á
sýningaferð var hann beðinn að
koma við i Malmö og vera með
eina sýningu þar. 1 Malmö
stendur yfir tslandskynning um
þetta leyti en islenski dans-
flokkurinn sýnir þar þann 25.
janúar. Siðan er ein sýning
ráðgerð i Gautaborg.
„Við sýnum ef til vill einnig i
Osló en þaö er ekki alveg á
hreinu.” sagði Helga Bernhöft.
sem ekki gat tekið þátt 1
æfingunni vegna meiðsla.
„Það stóð lika til aö við sýnd-
um I Kaupmannahöfn. Viö
höfðum fengiö mjög jákvæðar
undirtektir viö fyrirspurnum okk-
ar. En einhvern veginn virðist
það hafa fariö úrskeiðis og það er
enn alveg óvist, hvort nokkuð
veröur af Kaupmannahafnar-
ferðinni,” sagði Helga.
„Við förum út meö þessa dag-
skrá, þvi þetta er þjóðlegt efni,
bæði dansar og tónlist. Það er llka
mjög óvanalegt, að rokk-hljóm-
sveitir” sjái um undirleik ballett-
flokka og þvi er sýningin nýstár-
leg. Samstarfið við Þursana hefur
gengið einstaklega vel, þó það
hafi oröið til fyrir eins konar slys-
ni”, sagði örn.
„Hrafn Gunnlaugsson kom með
þá tillögu fyrir Listahátiö I sum-
ar, að dansflokkurinn fengi
„popp-hljómsveit” til að sjá um
undirleik. Okkur datt I hug Gunn-
ar Þórðarson og spilverkiö, en þá
kom Egill Ólafsson til okkar með
upptöku, sem hann leyfði okkur
að heyra. Þá var eiginlega ákveð-
ið samstarf okkar á milli,” sagöi
örn.
„Þetta hefur lika verið eina
tækifærið okkar til að dansa viö
„lifandi tónlist” og þaö er sér-
staklega skemmtilegt”, bætti
Helga við.
— Hvernig fjármagnið þið
ferðina?
„Við fáum styrk til fararinnar
frá Norræna menningarsjóðnum,
en það var ekki fyrr en fyrir mjög
Ingibjörg Pálsdóttir og Ásdís Magnúsdóttir í loftinu.
Myndin er tekin á æfingu á /,Gálgahrauninu."
stuttu siðan, að ljóst varö aö viö
kæmumst i þessa ferö. Fjármálin
spila þar að sjálfsögöu mjög inn i
og heföi styrkurinn ekki komið,
hefðum viö ekki komist,” sagði
örn.
„En Þursarnir voru fyrir löngu
búnir að ákveöa að fara.”
Leysist flokkurinn upp
vegna peningaskorts?
„Annars kemur þú við mjög
alvarlegt vandamál þegar þú
spyrð um fjármögnun og
peninga”,, sagöi Helga.
„Viö höfum staðið I þvi lengi að
fá leiðréttingu launa okkar. Viö
erum hér á tæplega sendlakauni
Viö höfum farið milli stofnana og
okkur er alls staðar tekið vel.
Fjárveitingarnefnd tók okkur t.d.
mjö| vel og skildi okkar raunir,
en áa sér bara ekki fært aö hjálpa
okkur”.
„Þaö endar meö þvi að allir
dansararnir flytjast úr landi,
enda allt frambærilegir dansar-
ar, sem fengju strax vinnu er-
lendis. En það er búið að leggja
svo mikla vinnu i að reyna að
skipa islenska dansflokknum ein-
hvers sess I islensku menningar-
lifi þau sex ár, sem hann hefur
starfað, að okkur er ekki alveg
sama um hann. Við viljum þvi
berjast áfram”, sagöi Helga
Bernhöft.
- ATA
frá 14. öld er það hörmung, og svo
lengi sem það stendur er það, að
minu áliti og margra annarra,
minnisvaröi smekkleysu skipu-
lagssérfræöinga þeirra og arki-
tekta, sem að byggingu þess
stóðu.
Nýju fötin keisarans?
Almenningur og stjórnmála-
menn, höföu ekki kjark til þess að
stoppa þessa framkvæmd. Það
gætti þarna liklega sama sjónar-
miðs og I sögunni af „Nýju fötum
keisarans”. Sérfræðingurinn, þ.e.
i þvi tilfelli skreðarinn, taldi fólki
trú um að fötin væru falleg. Hin-
um almenna borgara sýndist
keisarinn vera fatalaus, en auð-
vitað hlaut sérfræðingurinn að
hafa rétt fyrir sér, menn sem
höfðu aðrar skoðanir myndu
veröa taldir eitthvaö skrýtnir.
Það var öruggara aö látast vera á
sama máli og sérfræðingurinn.
En blessuð börnin voru óvitar og
þess vegna sögöu þau, sem satt
var: „Keisarinn er ekki i neinum
fötum”. Þannig var það hér,
óvitunum fannst þessi lausn
hörmuleg og þorðu að segja þaö,
og þeir sögöu þetta svo oft, að
góöborgararnir fóru að hugsa um
aö kannske væri eitthvað til i
þessu. Og nú skilst mér hafa
pólskir arkitektar og byggingar-
meistarar veriö ráðnir til aö
byggja „reproductions-hús” á
öörum lóðum i nágrenninu. En
það er talið að Pólverjar séu
öllum öðrum fremri á þessu sviöi
og það sem þeir hafa gert i „re-
productionum” i uppbyggingu
húsa i Póllandi hefur vakið al-
heims athygli og aödáun flestra
nema „nýmóðins” skipulags-
fræðinga og arkitekta, þvi þeir
Ragnar Þórðarson
lögfræðingur skrifar
um skipulagsmál i
Frankfurt am Main og
ber saman við skipulag
Reykjavíkur og hvað
ber að varast í þeim
efnum i framtíðinni.
hafa þannig misst spón úr sinum
aski.
A sama hátt og Pólverjar hafa
veriö brautryðjendur i re-
productionum telja margir að
Bretar séu öðrum fremri i að
byggja i skörð og bæta útlit eldri
húsa, t.d. hækka hús án þess að
svipmót hverfanna breytist og án
þess að um reproduction sé aö
ræöa. Húsin eru byggð i nýtisku
arkitektúr en falla að umhverfi i
útlinum og efnisvali.
Frankfurt
Reykjavík
En snúum okkur aftur að Ráö-
hústorginu i Frankfurt. Ég hef
nefnt rómversku rústirnar sem
flestir vilja varðveita, ég hef
þegar nefnt nýtisku snilldarverk-
in, sem margir vilja láta rifa.
En þarna eru lika snilldarleg
hús, sem eru nútima arkitektúr,
en ekki „reproduction”, en falla
samt vel aö umhverfinu t.d. hús
sem er sambyggt gamla ráðhús-
inu. Enn fremur er þarna nokkuð
af hlutlausum húsum, sem mætti
um svipmót likja við Búnaöar-
bankahúsið i Austurstræti og hús
Almennra við Austurvöii. Þessi
hús eru kannske ekkert athyglis-
verð, en engar hugmyndir hafa
verið uppi um að rifa þau, al-
menningur getur vel sætt sig viö
þau. Þau eyðileggja ekki beint
heildarsvipinn. Það hefur tekist
mjög vel aö halda svipmóti aðal-
versianagatnanna, Keisara-
strætis og nágrennis. Þar eru göt-
urnar gjarnan 7-10 m breiðar.
Hús þar voru almennt 5-6 hæöir,
en þar sem byggt hefur veriö i
skaröiö er gjarnan byggt 7-8 hæða
hús og reynt að byggja ofan á og
hækka eldri hús án þess að
heildarsvipurinn hafi breyst, á
hornum gjarnan hærri hús.
Þegar rætt er um uppbyggingu
Reykjavikur er ekki um að ræða
„reproduction” regluna, nema i
mjög fáum tilfellum t.d. Alþingis-
húsið.
Stjórnarráöið — Mennta-
skólinn
Bæði er aö byggingarefni og
form þeirra húsa, sem horfið
hafa, er þess eðlis að hæpið væri
að endurbyggja þau. Það væri
ekki kostnaðarins viröi. Oðrulagi
er nýtingarsjónarmiðið. 1 um-
ræddu hverfi Frankfurts voru
gömlu húsin mjög falleg og úr
varanlegum efnum. Það þurfti
sprengjur heimsstyrjaldar til að
útrýma þeim. Þó voru þessi hús 4-
6 hæðir og mjög þétt sett svo nýt-
ingarsjónarmiöið fellur þar
saman viö „reproduction”.
Vítin eru til að varast þau
Um byggingu áberandi, sér-
stæöra, fallegra „ultra modern
húsa” i miðbænum, hélt ég, að við
getum lært af mistökunum viö
ráðhústorgið i Frankfurt. Látið
viti þetta okkur að varnaöi veröa.
Yfirgnæfandi meirihluti bæjar-
búa myndi verða óánægður og
fyndist vera búið að eyöileggja
miðbæinn.
Þá-er eftir að velja mifli þess að
byggja hlutlaus hús t.d. eins og
Búnaðarbanka-húsiö. Eða þess að
nota bresku aðferðina sem hefur
rutt sér til rúms viða um heim
þ.e. teikna ný hús sem falla vel aö
eldri húsum um útlit og efnisval
en eru samt nýtiskuhúsageröar-
list með fullri lóðanýtingu, t.d.
væri ekki óeðlilegt aö öll ný hús á
byggingarfleti Alþingishússins
hefðu um útlit og efni svipmót Al-
þingis. Húsin væru hlaðin úr
sömu steinum og Alþingishúsið.
Við Aðalstræti og Hafnarstræti
væri þakskeggsreglan æskileg og
ekki óeðlilegt aö þökin þar væru
úr steinflögum eins og nú tiökast
mjög um ný hús i eldri bæjar-
hlutum i London, Paris og viðar.
Byggjum þéttbýlan miöbæjar-
kjarna sem fullnægir höfuð-
borgarþörf landsins og þörf
Reykjavikur fyrir miöbæjar-
starfsemi og miöbæjaribúöir.
Byggjum nýtiskuhús sem falla
vel aö formi eldri húsa þótt nýting
sé meiri. Við megum ekki láta
arkitekta leika sér að þvi, að
byggja minnisvarða um sjálfa sig
eða auglýsingu byggjanda, á
þessu svæði, kjarnasvæði mið-
bæjar. Allar auglýsingabygg-
ingar og minnisvarðabyggingar
verða að vera annars staðar.
1
0 0
!

Sögusafnið i Frankfurt.