Vísir - 14.05.1981, Blaðsíða 23

Fimmtudagur 14. mai 1981
Ný aðferð við
einangrun
Steinull
biásið
í lokuð
holrúm
Með vaxandi orkuskorti og
hækkandi orkuverði, er sifellt
leitast við að finna nýjar lausnir á
einangrun bygginga.
Fyrirtækið Húseinangrun s/f
kynnti nýlega övenjulega aðferö
til einangrunar, sem verið er að
taka i notkun hér. Þessi aðferð er
sérstaklega fljótleg og hreinleg,
auk þess sem kostnaðurinn er all-
miklu minni en áður hefur þekkst.
Aöferðin er fólgin i þvl aö stein-
ull, sem bæöi er vatnshrindandi
og hefur mjög mikið brennsluþol,
er blásið i lokuð holrúm I veggj-
um, þökum eða gólfum, hvert hólf
fyrir sig fyllt og siðan lokað með
sérstökum töppum, eftir þvi hvað
hentar best hverju sinni.
Norðmenn hafa tekiö þessa að-
ferð i notkun i vaxandi mæli með
góðum árangri, en steinullin sem
notuð er kemur einmitt frá
Noregi. Fyrirtækið mun bjóða
þessa þjónustu um allt land.
—JB
vísm
31
Sgurveguninum
hoöíð í siglingu
Stjórn Skáksambands tslarids
hefur ákyeöiö aö bjóða þeim
tveimur piltum, sem sigruðu á
Skólaskákmótinu um helgina til
útlanda i keppnis- og skemmti-
reisu.
Það eru þeir Halldór G. Einars-
son, sem sigraði i eldri flokki, og
Tómas Björnsson, sem sigraði i
yngri flokki, sem fara til Banda-
rikjanna i júli á vegum Skáksam-
bandsins. Munu þeir keppa þar á
svokölluðu Coilins-móti ásamt
fleiri ungum islenskum skák-
mönnum.
Aö sögn Ingimars Jónssonar,
forseta Skáksambandsins, er
fyrirhugað að bjóöa I framtiöinni
sigurvegurum skólaskákar tii út-
landa i viöurkenningarskyni.
—ATA
varanleg gatnagero á Neskaupstað:
Malbikað fram í sveit
Kristjánsson, bæjarstjóri á Nes-
kaupsstaö i samtali við Visi.
Undanfarin sumur hefur verið
lagt varanlegt slitlag út frá nær-
liggjandi bæjum, svo sem Eski-
firöi, Reyðarfiröi og Egilsstöðum,
en nú er röðin komin að Norðfirö-
ingum. Kaflinn sem lagður verð-
ur i sumar, kemur til með að
tengjast þeim malbikuöu götum
sem bærinn sér um, en fyrst þarf
að breyta veginum þar sem teng-
ingin veröur.
Að sögn Loga veröa malbikaðir
um 1300 m af götum Neskaups-
staðar i sumar og er þá um helm-
ingur bæjarins kominn undir
bundið slitlag. Noröfiröingar
keyptu i fyrrasumar malbikunar-
stöð frá Akureyri og er vonast til
að hún komist i gagnið fljótlega.
Þá geta þeir annast sina gatna-
gerö að öllu leyti sjálfir og notaö
þau steinefni sem til staðar eru i
nágrenninu.
—JB
Þessi nýja aðferft er bæði auðveld og fljótleg. (Visism.EÞS)
,,Það stendur vist til sam-
kværnt vegaáætlun að leggja
klæðningu á þjóðveginn sem ligg-
ur frá bænum og inn að Norð-
fjarðará i sumar. Þaö eru senni-
lega 5-7 km kafli”, sagði Logi
Nýr grunnur vfsitölu í vlnnslu:
Hlutur búvðru mlnnkar
en innflutningur eykst
Ekki mun liða á löngu þar til
nýr framfærsluvisitölugrundvöll-
ur liggur fyrir, en Klemenz
Tryggvason Hagstofustjóri hefur
dyggilega varist frétta af þvi i
hverju helstu breytingar eru
fólgnar.
Samkvæmt upplýsingum Visis
mun þó ljóst aö hlutfall landbún-
aðarvara I visitölunni minnkar
nokkuð, og er gert ráð fyrir að
með þvi geti rikisstjórnin hægt á
niðurgreiöslum landbúnaðar-
vara. Þá mun einnig vera ljóst aö
innflutningur erlendrar vöru veg-
ur þyngra i hinum nýja visitölu-
grunni, svo valdhafar munu eiga
erfiðara meö aö hækka ýmis út-
gjöld, svo sem bensin og ýmis út-
gjöld af bifreiðum.
—AS
Ótfðlegtensatt!
Apex fargjöldin til Luxemborgarkosta aðeins
2.128 krónur, - og þau gilda báðar leiðir.
FLUGLEIÐIR
Traust fólkhjá góðu félagi
11
svo mœlir Svarthöíöi

UM ALVARLEGA GLÆPI OG ADRA GLÆPI
Magnús Stephensen eldri var
mikili lagabótamaður. Hann
vann að þvi að ýmis lög, sem
voru grimmilcg væru ýmist
felld úr gildi eöa milduð. Slik
verk eru góð þcgar þau beinast i
rétta att. Sumir sýslumenn voru
ckkert hrifnir af mildari fram-
kvæmd laga, sem þeir voru van-
ir að beita við lausningja ýmis-
konar. sem þeim þótti óþrifnað-
ur að. Þá stóðu þeir i rannsókn á
meiðyrðamálum smáskitlegum
og létu dóma ganga fyrir það
sem cinn sagði við annan út
undir kirkjuvegg eða i réttum. i
raun virtist um tima að æru-
prfsinn væri metinn meira en
likamsmeiðingar. Stuldur á
kind var fcikna glæpur og oft
minnist jafn ágætur maður og
snillingur og Jón Espólin á
þjófahyski og þvkir landhreins-
un, þegar það er dæmt á
Brimarhólm. |iann virðist lika
tala fyrir munn Lárusar
Blöndals sýslumanns á þeim
tima. þegar smávægileg afbrot
þýddu utanvistir. Báðir voru
þó mild yfirvöld.
Hættulegt fólk verður að fjar-
lægja, það er satt, fólk sem tek-
ur lif annarra án þess að hafa af
þvi miklar áhyggjur. Stórfelld
fjársvik verður lika að stöðva
með handtökum og dómum. En
smástuldir cru skritin dóms-
stólamál, einkum stuldir á vita
verðlausum munum, lifandi cða
dauðum. Auðvitað á fólk að
gela fcngið að vera i friði með
eigur sinar, hvcrsu fáfengilegar
sem þær annars eru, en fyrst
Magnus Stephensen eldri sá veg
til að milda lög á sinni tið. ætt-
um við á scinni hluta tuttugustu
aldar cinnig að finna vegi til að
milda refsilög án þess að stefna
eignum manna I voða.
Furðulegust eru lög, scm rikið
setur ágóðarstarfsemi sinni til
varnar. Það lætur ekki við sitja
að cndurgreiddur sé áætlaður
skaði rfkisins, hcldur eru hafðir
uppi stórir sektardómar fyrir
athæfi. sem i bcsta falli getur
kallast samkeppni við skatt-
heimtu. Þetta kemur i hugann
nd þegar tvær fjölskvldur liggja
undir ákærum um brugg og
sölu. Allt frá þvi á timum bann-
áranna hafa bruggarar þótt
heldur óefnilegir afbrotamenn.
Þó brjóta þeir ekki af sér við
neinn nema rikisvald, sem hef-
úr kjörið sér að störum tekjulið
að selja brennivin oni lands-
menn. A bannárunum var brugg
alveg sjálfsr^gt og ekki framið i
samkeppni við skattheimtu
rikisins. Aftur á móti fór það i
finu taugarnar á þeim aðilum.
scni vinna að bindindismálum
aftan frá og hafa við það lifi-
hrauð af ágóða rikisins af
brennivinssölu. Ætli Magnds
eldri hefði ekki rcvnt að koma
einhverjum lögum yfir slíka at-
vinnustarfsemi.
Eflaust myndu fylgja langar
rannsóknir og dómar væri kind
og kind stolið i dag. Það hirðir
bara enginn um það lcngur,
vegna þcss að skortur eða önnur
nauð rekur engan til þess. Um
brugg i hcimahdsum er það að
segja, að slik iðja er stunduð um
allt land undir heitinu ,.til
heimabrdks". Brugg i lieima-
lidsum dregur auðvitað úr
skattheimtu rikisins af brenni-
vini. En við þvi er ekkert sagt.
Það er sem sagt löglaust en sið-
legt. svo sndið sé við ágætu
sproki Vilmundar Gylfasonar.
Eini munurinn á hinu leyfilega
bruggi og þvi bruggi. sem nd er
kært yfir, er sá, að i seinna til-
fellinu hefur vinið veriö selt. Þá
bregst réttargæslan ókvæða við
og heimtar straff. Og hvers
vcgna? Það er af þvi að rikið
liefur einkaleyfi til að selja
brcnnivfn. Glæpurinn er nd ekki
annar. Auðvelt ætti að vera i
sliku tilfelli að gera bruggtækin
upptæk og áætla tap rikisins og
láta bruggarann greiöa það.með
réttarsátt. Nei það skal aldrei
gera, segir dómsvaldið. Jón
Espólin lét hýða fólk fyrir
ógætileg orð. Og við lesum um
slikt með nokkurri undrun þvi
ekki er nema einn og hálfur
mannsaldur siðan. Og það er al-
veg Ijóst, að eftir einn og hálfan
mannsaldur héðan i frá munu
lesendur dóma yfir bruggurum
undrast ekki minna.
Svarthöfði.
t
>