Vísir Sunnudagsblað - 29.05.1938, Qupperneq 4

4
VlSIR SUNNUDAGSBLAÐ
Edvarð Helgason:
XJ mhverfis
jöpdina.
Niðurl.
Þann 22. des., klukkan 2 um
daginn, sigldum við áleiðis til
Singapore, en þar er aðal-flota-
stöð Breta í Asíu. Þar var logn
og hiti nógur.
Svo komu jólin! Á liverju
borði var jólatrc og fögur
skreyting hvarvetna. Þá var alt
mögulegt horið á borð, kalkún
hvað þá lieldur annað, eða eins
og þeir kalla það: from sup to
nots, en þar í felst öll máltíðin.
Galli var þó á gjöfinni, þvi að
svo heitt var i borðsölunum að
varla var við þolandi og allir
flýttu sér að komast upp á dekk,
þrátt fyrir krásirnar. Töluvert
var drukkið meðal háseta og
lentu sumir í slagsmálum, en
meðan það fór fram var eg svo
heppinn að sofa svefni þeirra
réttlátu uppi á dekki, en slíkt
gerði eg oftast — og hefi gert
— meðan siglt er á þeim stöðv-
um, sem lieitast er.
Þann 26. des., um morgun-
inn, komum við inn í höfnina
í Singapore. Það er allmikil
borg. Ihúatalan 410 þúsundir.
Þar ægir saman öllum þjóð-
flokkum; þó lield eg að þar sé
mest af Kínverjum, Malajum
og Ilindúum. Flestar auglýsing-
ar eru þar á fjórum tungumál-
stað; í þetta sinn áleiðis til Pen-
ang, sem er all-langt upp með
Malajaskaganum, og er sigling
þangað 24 stundir. Veður var
bjart og hitinn sérstaklega
þreytandi fyrir okkur, sem urð-
um að vinna. Allan daginn var
landsýn. — Að kveldi þess 29.
des. komum við svo til Penang.
Þessi litla borg er sérstæð og að
mörgu leyti fegri en aðrar, sem
eg hefi séð. Þar er mikill út-
flutningur gúnnnis og tins, sem
flutt er til NewYork. Við tókum
móti nokkrum liundruðunx
smálesta af þessum vöruxn. Hér
er saman safnað samskonar
fólk og er i Singapore — úr
öllum áttum. Eg skoðaði liér
tvö musteri, meðal annai's. Nóg
er af slíkum hyggingum hér um
slóðir.Annað þeirra varBuddha-
musteri, mjög útflúrað, en liitt
Konfusíusar-inusteri kínverskt,
skreytt gulli og gimsteinum.
Revkelsi var Iirent mjög í must-
eri þessu. — Við stóðum þarna
við um nóttina i Penang.
Síðan í Japan hafði eg verið
á morgunvaktinni, og þótti mér
það stórum betra.
Þann 30. des. hafði eg nægan
tíma til þess að ganga um kring
og skoða alt um hábjartan dag.
Rakst eg þá á menn, sem sýna
eitt og annað; sumir eru með
slöngur og mongoos, sem þeir
etja saman, og endar sú viður-
eign sjálfsagt oflast þannig, að
mongoosinn drepur slönguna,
og þó er mongoosinn ekki
stærri en rotla, en afar snar í
shúningum. Margir kannast við
jætta litla dýr af sögu eftir Kipl-
ing. Þar er það nefnt Rikki-
tikki-tavi. — Ýmsilegt annað er
hægt að kaupa sérkennilegra
skemtana fyrir htið.
Klukkan sjö að kvöldi þessa
dags (30. des.) var enn haldið
af stað; nú til Colombo á Cey-
lon. Vorum við í hafi gamlárs-
kvöld og nýársdag. Veður var
ágætt, en liiti mikill. Eg og fleiri
vorum farnir að venjast lion-
um.
Snemma morguns komum
við á höfnina í Colombo og
bundunx skipið við tvö dufl, því
að eklci voru þar hafnarvirki til
þess að leggja skipinu við. —
Eg komst í land. Alt bar þar
vott um teræktina i eyjunni,
enda á „The Liptons“ stærstu
te-ekrur sinar þar. Annað, sem
var áberandi, var það, að aliur
vöruflutningúr var unninn með
uxum, er þeir nefndu „Bullox“.
Draga naut þessi afarþung og
mikil hlöss og virtist mér með-
ferð akneytanna ómannúðleg.
Vagnarnir voru mjög luralegir,
hjólin á sumum þeirra unnin úr
heilum trjástofnum og aktýgin
afar klunnaleg. Þarna, eins og

annars staðar, liöfðu allir eitt-
livað til þess að selja; smá-fíla
úr beini og íbenholti og margt
annað, sumt mjög vandað og
annað einskis nýtt og illa gert.
—• íbúarnir eru Indverjar og
þar sjást ekki Ivínverjar, en
margar kynkvíslir Hmdúa, sem
liata hvorar aðrar eins o‘g pest.
— Frá Colombo sigldum við kl.
8 um kvöldið. Sólsetrið var ein-
lænnilegt. Skýin urðu blásvört
og nokkuru síðar liófst þrumu-
veður með eldingum, sem hélst
alla nóttina.
Þann 4. janúar, þegar eg
kom upp á dekk, sáust fjöllin á
suðurodda Indlands. Veður var
fagurt, líkara og væri um há-
sumar heldur en um miðjan
vetur. Mættum við fjölda af
smáum fiskibátum, 10—15 sjó-
milum undan landi. Na^sta dag
liélst sama veðurblíðan og við
höfðum alt af landsýn, og
snemma morguns þess 6. jan.
sigldum við inn á ýtri höfnina
í Bombay; þá kom sólin upp
yfir fjöllin og er það einhver
fegursta sólarupprás, sem eg
liefi séð. Skipið seig áfram, uns
það var dregið í skipakvi eina
all-milda. Siðdegis fór eg í land.
Margt nýstárlegt bar fyrir augu.
íhúatala borgarinnar er á aðra
iniljón (1.161 þús.). Klæðaburð-
ur fólks er óvenjulegur, meðan
maður er að venjast við að
Iiorfa á hann. í austur hluta
borgdrinnar er fátælcraliverfið,
en í hinuni vestari hluta auð-
menn og Englendingar, sem
búsettir eru í borginni, en flestir
um. Þar eru áberandi margir
Englendingar. Fagrar bygging-
ar blasa við og lystilegir skraut-
garðar. Fljót rennur urn borg-
ina, Jiétt brúað; nýjasta brúin
er frá 1910 og heitir Elgin-brúin
og er steinsteypt. Á fljótinu eru
bátar hundruðum saman af öll-
um mögulegum gerðum, sem
fólk liefst við í. Stráþekjur eru
yfir bátum þessum. Borgar-
strætin eru frekar mjó og eru
gangstéttar tveim felum liærri
en gatan. Þannig er þetta þó
eigi i fínni hluta borgarinnar.
Daginn, sem við komum til
borgarinnar,. var liellirigning
síðari hluta dags, en daginn eft-
ir, þann 27. des., var indælis
veður, nema lielst til heitt. Hafði
eg' þá nægan tíma til þess að
sjá mig um. Alstaðar rakst eg
á ökuþóra (Rickskaw), sem
buðu mér í kerrur sínar; þeir
vilja lielst ekki að maður tylli
niður fótunum. — Þann 28. des.,
kl. 3 e. m., héldum við enn af

GIBRALTAR