Nýja dagblaðið - 01.11.1933, Blaðsíða 4

«
N f J A
DA GBLASI9
Höfum fengið allar
isleazkum píötum,
sem teknar voru upp í vor.
par á meðal:
Dómkirkjukórið i Reykjavik.
Karlakór K. F. U. M.
Karlakór Reykjavíkur.
Karlakór verkamanna í Rvik.
Karlakórið Geysir, Akureyri.
Karlakórið Vísir, Siglufirði.
Binsöngur kvenna:
Maria Markan.
Ásta Jósefsdóttir.
Guðrún Ágústsdóttir.
Lizzi pórarinsson.
Elnsöngur karia:
Einar Kristjánsson.
Kristján Kristjánsson.
Erling Ólafsson.
Daníel porkellsson.
Sveinn porkeilsson.
Gunnar Pálsson.
Hreinn Pálsson.
Rimnalög.
Orkester (útvarpssextettið).
Orgel-sólo.
Harmónikupiðtur.
Vörur sendar gegn póstkröíu út
um allt land.--------------------
Ath. Útsala á Radiogrammófón-
um fyrir Viðtœkjaverzlun ríkisins.
Hatrln Víðar
Hljóðfæraverzlun, Leakjarg. 2.
Reynið — kaupið siðan!
..peir, sem hafa í huga að kaupa
saltkjöt í tunnum, ættu fyrst að
reyna kjötið, sem við höfum nú
i smásölu, það er samskonar kjöt
og þaö sem við seljum í heilum
og hálfum tunnum.
HERÐUBREIÐ
Frfklrkjuveg 7. — Síml 4565.
Hefir þú iesið
nýju söguna hans Davíðs frá
Fagraskógi: Vargur?
Birtist aðeins í tímaritinu Nýj-
ar kvöldvökur.
Útsölumaður í Reykjavik:
pórh. BJamason, Ásvg. 29.
AnnáU.
Jónas Jónsson
fyrv. ráðh. og frú komu í
gær með Brúarfossi úr ferða-
lagi til Spánar, þar sem þau
dvöldu í mánaðartíma.
Tii kaupendanna.
Vegna þess hve kaupendum
Nýja dagblaðsins fjölgar ört
og annríki því mikið á afgr.
þess, hefir útburði blaðsins
seinkað í sumum bæjarhlut-
um. Skal það lagað bráðlega
og séð um að menn fái blaðið
heim frá kl. 7*4—9 á morgn-
ana. Látið afgreiðsluna alltaf
vita sem allra íyrst, þegar
vanskil verða.
Atkvæðagreiðslan um bannið.
Langt er nú komið að telja
atkvæðin. I gærkvöldi stóð at-
kvæðatalan þannig: Já hafa
sagt 15.462, en nei 10.845. Já
umfram nei eru því eins og
stendur 4617. Eftir er að telja
í tveim sýsltnn, Strandasýslu
og Suður-Þingeyjarsýslu.
Félag ungra
Framsóknarmanna.
Fundur var haldinn í Félagi
ungra Framsóknarmaxma s.l.
mánudagskvöld. Rætt var um
afstöðu Framsóknarflokksins
til annara floka, lögreglumálin
og ýms önnur mál, sem nú
eru efst á dagskrá. Nokkrar
tillögur voru afgreiddar til
fulltrúaráðsins. Umræður voru
fjörugar og fundurinn vel sótt-
ur. Nokkrir menn gengu í fé-
lagið á fundinum.
Leiðrétting.
í útvarpsfregn í gær var
sagt að verð á gærum hjá K.
E. A. væri 86 a. kíló, en átti að
vera 88 aurar. Til skýringar á
því hvað átt er við með úr-
valskjöti, skal þess getið, að
það er allt kjöt af dilkum,
sem hafa 13 kg. skrokk og þar
yfir, og var verðið á öllu slíku
kjöti 75 aurar.
Úr Hornafirði.
Heyskapur var þar mikill en
hey hrakin. Haustið var slæmt.
Álíka mörgu fé var slátrað
þar og að undaníörnu, eða um
7000 fjár, en fé var með rýr-
ara móti. Súðin tók saltkjötið
til Noregs, en nokkuð var selt
nýtt til Vestmannaeyja.
Nýtt kaupfélag.
Kaupfélag var stofnað á
Fáskrúðsfirði seint í sumar.
Stofnendur voru um 20. For-
maður félagsins er Þórarinn
Grímsson Vattamesi, en kaup-
félagsstjóri verður fyrst um
sinn Bjöm I. Stefánsson frá
Hólmum í Reyðarfirði.
Farþegar
með Brúarfossi frá London:
R. A. Bangey, Henry Basson,
Inga Erlends, Björg Guð-
mundsdóttir, Helgi P. Briem,
Jónas Jónsson og frú, Guðni
Jónsson, Bjöm Jónsson, Gísli
Sigurbjörnsson, Þóroddur Jóns-
son, Aksel Garenger, Ingunn
Tormsberg, Bartly Viborg og
Ragnh. Jónsdóttir.
Hjónaband.
I gærkvöldi voru gefin sam-
an í hjónaband hjá lögmanní
ungfrú Unnur Bergsveinsdótt-
ir og Símon Teitsson bóndi á
Grímarstöðum í Borgarfirði.
Silfurbrúðkaup
áttu í gær Elísabet og I'ór-
arinn Egilson framkvæmdastj.
í Hafnarfirði. Einnig áttu silf-
urbrúðkaup Þórunn Jónsdóttir
og Einar H. Sigurðsson klæð-
skeri Laugaveg 5.
Hjúkrunamámskeið
Rauða krossins byrjar vænt
anlega 6. nóvember.
Bifreið ekxir út af.
Bifreiðin RE. nr. 999 fót út
af veginum nálægt Keflavík í
gær og skemmdist allmikið.
Var bifreiðin full af fólki en
engin veruleg meiðsl urðu þó.
Togararnir.
„Huginn“ í Hafnarfirði kom
af veiðum í fyrrinótt með 1350
körfur og fór áleiðis til Eng-
lands, „Surprise" er farinn á
veiðar og verið að útbúa Garð-
ar.
•
Staddir í bænum:
Guðjón Jónsson hreppstjóri
í Hallgeirsey, Steinþór Þórðar-
son bóndi Breiðabólsstað.
Fóðurbætír
Beztu og ódýrustu fóðurblöndurnar eru:
Fóðurblanda S.I.S. og
Fóðurblanda Öernes^No II.
Samband ísl. samvinnufélaga
Atvinna
Kona óskast til að hreinsa 3
stofur og kveikja upp í 3 ofn-
um. A.v.á.
Tapað-Fundið
Tapast hefir rauð vasabók
inni í pósthúsinu. Góð fundar-
laun. A.v.á.
Nýja dagblaðið
birtir smáauglýsingar, tvær
línur fyrir eina krónu (t. d.
um atvinnu, húsnæði, kennslu,
tapað, fundið o. fl.).
Odýrt og gott læði
reynist alltaf, hvort heldur er á
skipum, matsöluhúsum eða heima-
húsum, þegar maturinn er búinn
til eftir
Matreiðslubók
Jóninu Sigurðardóttur.
það er sú bók, sem alltaf nýtur
meðmæla reynslunnar. — Hefír
uppskrift á yfir 800 réttum. —
Fæst hjá öilurn bóksölum.
UNG STÚLKA
af góðum ættum, með hjúskap
í huga, óskar eftir að kynnast
efnilegum ungum manni. Lok-
að bréf, ásamt mynd, leggist
inn á afgr. Nýja dagblaðsins.
Myndinni skilað aftur ef óskað
er. Fullkomin þagmælska.
Atvinna minnkar í Danmörku.
Tala atvinnuleysingja í Dan-
mörku hækkaði í síðustu viku
um 2.500, og eru nú atvinnu-
leysingjar í landinu taldir 88
þúsundir. — FÚ.
Bretar eru vongóðir.
Enska járnbrautarfélagið,
London and North-Eastern
Rajlways, tilkynnir, að það
muni á næstunni verja £ 2.300.
000 til þess að smíða fyrir
nýja eimvagna og nýja flutn-
ingavagna, og endurbæta 43
járnbrautarbrýr og gera við
370 enskra mílna lengd af
járnbrautum, sem aðgerða
þurfi. Félagið kveðst gera
þessa ráðstöfun vegna þess, að
viðskifti færist nú óðum í
betra horf, og að vænta megi
viðreisnar í iðnaðarmálum
landsins. — FÚ.
Húsuæði
Stofa og lítið herbergi ósk-
ast. A.v.á.
2 stofur og eldhús óskast.
Uppl. í síma 3948
Steinhús til leigu í útjaðri
bæjarins. Uppl. í síma 3981.
Ibúð óskast í nýju húsi á
komandi vori eða fyrr. A.v.á.
Lítið steinhús til sölu. Lyst-
hafendur sendi nöfn sín á afgr.
N. dagbl. í umslagi merkt4567.
Herbergi óskast með aðgangi
að síma. A.v.á.
Þingmaður óskar eftir her-
bergi. Sími 2950 milli 12 og 1
og 7 og 8.
RAUÐA HÚSEÐ.
tíma sagt þér frá því? En hér gafst ekki tóm til
að tala neitt meira um Joe Tumer. Dyrabjöllunni
var hringt, og Audrey spratt á fætur og fór að laga
sig til frammi fyrir speglinum.
— Það var hringt við stóru dymar, sagði hún. Það
er víst hann. „Vísaðu honum inn í vinnuherbergið",
sagði mr Mark. Hann vill víst ekki að hitt fólkið
fái að sjá hann. Já, einmitt, nú er það allt í knatt-
leik. Skyldi hann ætla að dvelja hér, það skyldi nú
vera, að hann kæmi með einhver ósköp af gulli frá
Ástralíu. Það sakaði ekki að fá að heyra eitthvað
um Ástralíu, því geti hver sem er fundið þar gull,
þá ættum við Joe líka ...
— Flýttu þér nú Audrey.
— Ég er að fara væna mín. Hún fór.
Dymar á Rauða húsinu stóðu opnar, og hver sá
maður sem nú átti leið heim að húsinu, í steikj-
andi ágústhitanum, myndi hyggja gott til þess að
koma inn í lága vistlega forsalinn. Manni svalaði af
því einu að láta þangað inn. Forsalurinn var stór
um sig, lágur til lofts og eikarbitar undir loftinu.
Veggirnir gulleitir, gluggamðumar í blýumgerð en
blá tjöld fyrir gluggunum. Til beggja handa voru
dyr og gengið inn í önnur herbergi, en á veggnum
gegnt dyrum voru gluggar; þeir vissu út að dálít-
illi grasflöt og stóðu nú opnir og andaði svaia um
opna gluggana. Til hægrí lá stigi með breiðum, lág-
um þrepum uppi á loftið, sveigðist til vinstri handar
upp á svalir þvers yfir forsalinn, þangað sem svefn-
herbergin voru. Það er að segja þangað var þeim
.vísað til svefns, sem ætluðu að vera nætursakir. Enn-
þá vissi enginn hvað mr. Robert Ablett ætlaðist fyr-
ir í því efni.
Audrey gekk gegnum forsalinn. Hún hrökk við,
er hún kom allt í einu auga á mr Cayley, sem sat
og las í bók í skoti fram við einn gluggann undir
forhliðinni. Auðvitað var svo sem ekkert á móti því,
að hann sæti þarna. Áreiðanlega var hér miklu sval-
ara en úti á leikvellinum í öðrum eins hita og var í
dag. En núna um nónbilið var svo hljótt í húsinu,
rétt eins og allir gestirnir hefðu farið eitthvað frá
eða þá — sem snjallast hefði verið — lægi og svæfi
hver í sínu herbergi. Það var því óvænt að sjá mr
Cayley frænda húsbóndans hér. Audrey rak upp dá-
lítið undrunaróp, er hún varð hans vör og sagði:
— Fyrirgefið, herra minn, ég sá yður ekki strax, og
hann leit upp úr bókinni og brosti til hennar. Við-
feldið bros á stórskornu og ófríðu andliti. Inndæll
maður mr Cayley hugsaði hún með sér og hvernig
ætli húsbóndinn færi að ef hann væri ekki. Ef nú
til dæmis þyrfti að senda þennan bróður aftur til
Ástralíu, þá kæmi það víst áreiðanlega á mr Cayley
að sjá um það.
— Svo þetta er mr. Robert, sagði Audrey \ið
sjálfa sig, er hún kom auga á gestinn.
Seinna sagði hún við föðursystur sína, að hún
skyldi hafa treyst sér til þess, hvar sem hún stóð,
að sjá það, að þetta var bróðir mr Marks. En það
myndi hún nú hafa sagt, á hverju sem hefði gengið.
Sannleikurinn var sá, að hún varð alveg undrandi.
Mark var lítill vexti, en mesta snyrtimenni, með
prýðilega hirt hökuskegg og vandlega snúinn kamp.
Væri hann staddur í samkvæmi að segja frá ein-
hverju gamansömu, leit hann eldfljótt yfir áhayr-
endahópinn, til þess að geta sett á sig hvert viður-
kenningarbros fyrir frásögnina, hvert væntingarfullt
augnatillit, ef hann beið hljóðs til þess að geta byrj-
að að segja frá. Hann var gjörólíkur þessum fátæk-
lega, illa búna nýlendumanni, sem hér stóð og horfði
á hana ygldur á svipinn.
— Ég þarf að hitta mr Mark Ablett, hristi hann
út úr sér. Það lá við ógnun í röddinni, er hann sagði
þetta.
Audrey jafnaði sig aftur og brosti þýðlega framan
1 gestinn.
— Já, herra minn, hann á von á yður, ef þér vilj-
ið gera svo vel að koma héma.
— Jæja. Þér vitið þá hver ég er?
— Mr Robert Ablett?
— Rétt er það. Hann á þá von á mér, ha? Skyldi
hann hlakka til að sjá mig, ha?
— Gerið svo vel að koma þessa leið, sagði Audrey
hæversklega. Hún gekk að annari hurð til vinstri og
lauk henni upp.
— Mr Robert Ab ... byrjaði hún, en þagnaði
snögglega. Stofan var mannlaus. Hún sneri sér að
manninum, sem bak við hana stóð. — Fáið yður
snöggvast sæti, herra minn, ég ætla að gá að hús-
bóndanum. Ég veit að hann er heima; hann gat þess
við mig, að þér kæmuð um nónleytið.
— Svoho! Ilann skimaði í kringum sig. Hvaða
stofa er þetta eiginlega.
— Vinnustofan.
— Vinnustofan?
— Stofan, sem húsbóndinn vinnur í, herra minn.
— Jæja, vinnur. Þá ber nú nýrra við. Ég hélt, að
hann gerði aldrei ærlegt vik.
— Þar sem hann s k r i f a r, sagði Audley með
hátíðlegri rödd. Ráðskonunni þótti mikill heiður að
því að geta sagt, að mr Mark „skrifaði", þótt reynd-
ar væri engum ljóst, um hvað hann væri að skrifa.