Nýja dagblaðið - 26.05.1934, Side 3

N Ý J A
DA0BLAÐIÐ
3
NÍJADAGBLAÐIÐ
ÍTtgefandi: „Blaöaútgáfan h.f.“
Ritstjóri:
Gísli Guðmundsson,
Tjamargötu 39 Sími 4246.
Ritstjómarskrifstofur:
Laugav. 10. Símar 4373 og 2353.
Afgr. og auglýsingaskrifstofa:
Austurstræti 12. Simi 2323
Áskriftargj. kr. 2,00 á mánuði.
f lausasölu 10 aura oint.
Prentsmiðjan Acta.
Sagan
endurtekur síg.
Fyrir mannsaldri var Skúli
Thoroddsen djarfasti umbóta-
maðurinn í hópi íslenzkra sýslu
manna.
Hann lét lögin ganga jafnt
yfir alla. Hann vemdaði lítil-
magnann fyrir yfirgangsmönn-
um. Útlenda og innlenda íhaldið
hataði Skúli og ofsótti. Hann
var í þann veginn að leysa við-
bjóðslegt morðmál, þegar þá-
verandi landstjóm fann upp
auðvirðilegar tyllisakir á hend-
ur honum, setti hann frá em-
bætti, ofsótti hann með rálát-
um málaferlum og ætlaði að
eyðileggja á stjómmálasviðinu
þann mann, sem þá barðist ein
lægast og djarfast fyrir fram-
förum fátækari stéttarinnar í
landinu.
En Skúli sigraði. Fólkið
við Djúpið fylkti sér um! Skúla
Thoroddsen. Hann varð hinn
fremsti stjórnmálaleiðtogi ís.
firðinga. Útlenda og innlenda í-
haldið gerði Skúla enn frægari
og áhrifameiri mann heldur en
hann var áður. Og hæstiréttur
Dana sýknaði Skúla af hinum
upplognu tyllisökum pólitískra
fjandmanna.
Nú hefir Hermann Jónasson
sömu aðstöðu og Skúli Thor-
oddsen, þegar hann var lög-
reglustjóri á ísafirði. Hermann
er einn hinn þekktasti leiðtogi
í umbótamálum landsins. Hann
lætur lögin ganga jafnt yfir
alla. íhaldið, hið útlenda og inn
lenda hatar Hermann af því
það óttast þrek hans og vilja
að vera öruggur hjálparmaður
fátækari stéttanna 1 landinu.
Skurðsmálið ísfirska og fjár-
svikamál Björns Gíslasonar eru
hliðstæð. Allir vissu á þeirri
tíð hver var morðinginn í
Skurðsmálinu. Allir vita nú að
Bjöm Gíslason er sekur.
Út af því að Hermann Jón-
asson dæmir í fjársvikamáli
Bjöms, hefst ljúgvitnamálið
'gegn Hermanni. íhald nútím-
ans notar Bjöm, félaga hans
og jafningja, sem verkfæri við
upplognar tyllisakir. Tilgangur-
inn sá sami og fyr, að hnekkja
framgangi pólitísks umbóta-
manns.
Sagan endurtekur sig. Milli
Strandamanna og Isfirðinga er
aðeins lítill fjallgarður. Hið
spillta íhald er enn hið sama og
á dögum Skúla. Skurðsmálið
og mál Björas Gíslasonar eru
eðlisskyld. Ofsóknimar á Skúla
og Hermann eru hliðstæðar og
af sömu rótum runnar. Hér á
við að sagan endurtakizt.
Ljúgvitnamálið
Björn Gíslason hóf ljúgvitna.
málið, þegar hann sá, að Her-
mann Jónasson, lögreglustjóri,
var fyrsti lögfræðingurinn, sem
ekki lét bugast af brögðum
hans og vinafylgi við fjársvika-
málin. Bjöm byrjaði að rita um
málið í Storm.
Lygasaga B. G. gleymdist,
þar til leið að kosningum til
bæjai-stjórnar í vetur. Her-
mann var efsti maður á lista
Framsóknarmanna. Þá tekur
allra heimskasti og ómenntað-
asti maðurinn á lista íhaldsins
sögu Björns Gíslasonar upp
sem kosningaúrræði í Mbl. Litlu
síðar tekur Oddgeir nokkur
Bárðarson upp söguna og kær-
ir til Magnúsar Guðmundss.
Og Magnús bregður við.
Maðurinn, sem hafði svæft hið
mikla fjárglæframál Islands-
banka, málið um fjármála-
óreiðu hjá borgarstjóra í
Reykjavík, sama sem sezt á
sviknu síldarmálin á Hesteyri,
þar sem sjómenn höfðu skaðast
um tugi . þúsunda, maðurinn
sem breiddi yfir skjalafölsun
Isleifs Briem, og heldur vernd-
arhendi yfir Birni Gíslasyni.
Þessi maður vaknaði nú og
skipaði setudómara í málið út
af gömlu sögunni um æðarkoll-
una.
Nú byrjaði leikurinn. Hver
vitnaröðin kom eftir aðra. Hver
lygasagan tók við af annari. En
Hermann Jónasson lét sann-
prófa vitnin. Þá rákust þau öll
á. Enginn framburður tveggja
vitna varð samhljóða, af því
þau sögðu ósatt. Setudómarinn
er einn hinn lítilfjörlegasti
maður með lagaprófi, sem til er
í bænum. Framkoman var yfir-
leitt hlutdræg og lítilmannleg.
Hann neitaði H. J. um afrit af
prófunum, og nú síðast um að
málafærslumaður hans fengi að
bera fram vöm. Stærsta
sök þessa pilts er þó að eið-
festa vitnin hvert á móti öðru.
Einn eiður vitnanna stangar
annan. I stað þess að bera vit
fyrir þessum ólánsmanneskjum
var eins og hinn lítilmótlegi
dómari hefði ánægju af að láta
þetta fólk sverja hvað á móti
öðru. Þau sóru á móti veður-
stofunni. Þau sóru um snjó og
auða jörð, þau sóru móti stað-
festum vitnisburði lögreglunn-
ar. Þau sóru, að þau hefðu
þekkt mann í sjón í þrefaldri
fjarlægð við það, sem meðal-
skyggnir menn þekkja fólk.
Þau sóru að hinn dauði „æð-
arfugl" hefði verið blóðugur
og blóðlaus. Þau sóru að hann
hefði fundist á landi og úti á
sjó. Þegar ein sagan var orðin
uppvís ósannindi var önnur bú-
in til.
Loks kom til greina ástand
vitnanna. Þau voru yfirleitt
illa merkt á mannorði. Eitt
þeirra Egill skögultönn réðst í
myrkri á járnsmið í Reykja-
vík, og barði hann í andlitið
og gekk sem næst lífi hans, en
tvær stúlkur björguðust á
flótta undan illmenninu. Litlu
síðar réðst Egill á gamlan
mann, braut 1 honum jaxl, en
barði ungling niður í götuna og
sparkaði í hann.
Egill þessi er homsteinn í
baráttu M. G. 1 ljúgvitnamál-
inu.
Annað vitnið er Oddgeir
Bárðarson. Hann stal sprengju
í Kveldúlfi fyrir nokkrum ár-
um og sprengdi við hús gam-
alla hjóna til að hræða þau eða
skaða. Mbl. kallaði Oddgeir þá
„ódáðamann“, en Vísir „ill-
virkja“. Nú er Oddgeir aðal-
hjálparhella íhaldsins í ljúg-
vitnamálinu.
Þegar „rannsókninni“ var
lokið sá setudómarinn, að hann
var orðinn að athlægi og undri.
Málefnið, upphafsmaðurinn, til-
efni hans, vitnin, ósamræmið í
vitnaframburðinum, svardag-
arnir, þar sem hver framburð-
urinn eyðilagði annan,allt þetta
dró setudómarinn niður, svo að
hann treystist ekki til að höfða
ljúgvitnamál.
Þannig leið um stund. Her-
mann Jónasson var frambjóð-
andi á Ströndum. Hann hafði
ferðast um kjördæmið, og feng_
ið þar ágætar viðtökur. Allt
benti til að hann félli Stranda-
mönnum í geð qg yrði líkleg-
astur til að verða þingmaður
þeirra. Þá afréðu þeir, sem
stjórna M. G., að ljúgvitnamál-
ið skyldi ganga til dóms, rétt
áður en Hermann færi í fram-
boðsferð. Hæstiréttur yrði ekki
búinn að ómerkja ofsóknina
fyr en eftir kosningar.
öll þjóðin veit, að þetta er ein
göngu pólitísk ofsókn. Jafnvel
íhaldið veit, að þessi ofsókn er
vonlaus. Jafnvel það skammast
sín fyrir sínar eigin gerðir í
þetta sinn. Hermann Jónasson
Nýkomið
Ostar og Smjör
frá Akureyri
Egg á 12 aara
Odýrt bögglasmjör
KJötbúð Reykjavílcur
Vesturgötu 16 Sími 4769
heíir geri; þjóðinni allri stór-
kostlegt gagn með því að leysa
framburðinn í ljúgvitnamálinu
upp í það, sem hann er — and-
styggilegan skrípaleik. Það er
jafnhættulegt eins og að blanda
eitri í drykkjarvatn, ef ofsókn-
ir með vitnaframburði, þar sem
öll efni eru vitanleg og sannan-
leg ósannindi, færu að tíðkast.
Allur þorri manna stæði varn-
arlaus gegn þeim ófögnuði, líf,
æra, starf, heimilisfriður, allt
sem sæmilegu fólki er kært, er
í veði, ef byrjað er að blanda
eitri í brunna réttarfarsins.
En aðalvitnið, Oddgeir Bárð-
arson „ódáðamaður“ og „ill-
virki“ á máli Mbl og Vísis hefir
þó bætt fyrir nokkuð af synd-
um sínum rétt áður en dómur
féll. Hann vildi ekki eiðfesta
lýgina. Hann fann hina al-
mennu fyrirlitningu á vitna-
framburðinum og málinu. Hann
gengur úr kristnu kirkjufélagi
til að sleppa við að vinna eið
að framburði sínum. Jafnvel
Oddgeir Bárðarson vill ekki
ákalla þríeinan guð til vitnis
um lygina. Setudómarinn var
miskunnsamur. Hann dæmdi
Oddg. nærri 13.00 í uppljóstrar
laun. Launin eru lítil, sem Odd-
geir fær. En íhaldið á að fá
enn minna.
M u n i ð
að bezta kjötið táið þið
i
Kjðtbúð Reykjavíkur
Vesturgötu 16 Sími 4769
Beztu
rakblöðin
Þunn, flug-
bíta. Raka
hina skegg.
sáru tilfinn-
ingarlaust. -
Kosta að-
eins 25 aura
Fást í nær öllum verzlunum
bæjarins. — Lagersími 2628.
Pósthólf 373.
Takið etftir
Norðlenzkt frosið
Dilka kjöt
Hangikjöt
af Hólsfjöllum
1. flokks Saltkjöt
Nýlagaðar
Miðdags og Vinar pylsur
Ennfremur allskonar
álegg-spylsur
Kjötverzlunín
Herðubreið
i íshúsinu Herðubreið
Sími 4565.
©
@
(@
(@
(@
(@
(@
Bezta
Munntóbakið
er frá
Brödrene Braun
KAUPMANNAHÖFN
Bíðjíð kaupmann yðar um
B.B. munntóbak
Fæst allsstaðar.
^j^)
0
0i
0i
^J)
c