Nýja dagblaðið - 14.08.1934, Blaðsíða 2

N Ý J
O B
B I B
Smásöluverð
á eftirtöldum tefmndum afcígarettum er:
COMMANDER 20 stk. pk. kr. 1,20
ELEPHANT 10 — — — 0,60
MAY BLOSSOM 20 — — — 1,30
PLAYERS 10 — — _ 0,85
DO. 20 — — 1,60
DE RESZKE VIRGINA 20 — — _ 1,30
CRAVEN A 10 — — — 0,80
CAPSTAN 10 — — — 0,85
WESTMINSTER TURK. A.A 10 — — - 0,75
TEOFaNI 20 _ — — 1,35
SOUSSA 20 — — — 1,35
MELACHRINO nr. 25 20 — — — 1,35
DERBY 10 — — — 1,00
PAPASTRATOS 20 — — 1,50
Auk þess er verzlunum utan Reykjavíkur og
Hafnarfjarðar leyfilegt að leggja á allt að 3°j0 að
auki fyrir flutníngskostnaði.
Reykjavík, 13. ágúst 1934
Tébakseinkasalfí Rikisins
SOREN
framtiðar-Permaneníhárliðun,
Model 1934
Enginn rafmagnsstraumur
S 0 R É N, Permanent liðar alt hár (litað),
S 0 R É N, Permanent hárliðun er sérstak-
lega þægileg taugaveikluðu
fólki, er ekki þolir rafmagns-
straum. Með SOREN getum við tekið að
okkur Permanenthárliðun úti í bæ.
Hárg'reidslustofan Perla
Bergsfadastræti 1. Simi 3895.
Til Borgarness og Hreðavatps
fara bílar alla mánud., fimtud. og kl. 1 á laugardögum
Sifreiðastðiin Hekla, LækjargOte 4.
Simi 1515.
Hötnm til
Hverfieteina
O*
Hverfieteinaiarn
Samband ísl. samvinnufélaga
Biúarfoss
fer héðan til Leith og
Kaupmannahafnar í kvöld
kl. 8.
Farþegar sæki farseðla
fyrir hádegi í dag, verða
annars seldir öðrum.
Ooðafoss
fer vestur og norður ann-
að kvöld kl. 8. — Auka-
höfn Patreksfjörður.
Vörum sé skilað fyrir
kl. 2 e. h. á morgun.
Takið
Dvergasteinn, Smiðjustíg 10,
tekur að sér viðgerðir á alls-
konar landvélum, gerir tilboð í
smíði á handriðum, grindum og
rörum.
Brúnsuða á stálmunum, svo
sem byssuhlaupum.
Munið að líkkistuhandföngin
eru framleidd í
Dverg&steini
Sími 4094 Pósthólf 385
Sýnishorn úr sálmabókinni
afsökunin, ef svo mætti kalla,
sem sálmabókarnefndin liefir
nú fram að færa fyrir athæfi
sínu.
Ýms af kvæðum þeim,
sem birt eru í bjagaðri mynd
í sálmakveri þessu hinu nýja,
hafa ekki verið gefin út í ljóða-
söfnum. Sum alls ekki prentuð,
önnur birzt á víð og dreif í
Fiamh. af 1. síðu.
blöðum. Er því örðugt oft að
ná í rétta mynd kvæðanna. Svo
sem til dæmis um vinnubrögð
nefndarinnar skal hér sýndur
frágangur hennar á einu kvæði
eftir skáldkonuna Huldu. Það
hljóðar svo í sinni réttu mynd,
eins og skáldkonan gekk sjálf
frá því:
JÓLALJÓÐ.
Ó, faðir heiði himinn og hjartkær móðir jörð,
enn hjúpar ykkur dýrðin, enn ljómar þakkargjörð.
Við fögnum okkar meistara mannsins blíða syni
hvert minnsta barn er gerði um eilííð sér að vini.
Kom, góði jarðargestur, með guðdóms himinljós
að græða undir lífsins, að verma hjartans rós.
Kom, draumur kærleiks ennþá að deyfa eggjar bitrai'.
Kom, dagur guðs, að hugga hvert strá, er berst og titrar.
Á jörðu er ennþá myrkur og heift og hjartasorg.
Kom helgur englaskari úr drottins föðurborg.
Um duft og tóm er barizt, á duft og tómleik trúað
og traustið eitt á kærleikann fær þann helveg brúað.
Á kærleik drottins eilífan er oss réttir hönd
frá ódauðleikans ríki að baráttunnar strönd;
sem kallar oss og laðar til ljóssins, gegn um aldir
þess ljóss er sigrar myrkrið, þó tímar séu kaldir.
Kom enn með kærleiksboðskap, þú æðsti jarðarson,
kom enn til þjáðra bræðra með kærleik, trú og von.
Þín einföld lijartans boðorð er allt, sem þarf að halda
svo Edin sé á jörðu og kraftþrot myrkurvalda.
— Ó, mannleg sál, þú mæðist og leitar langt um skammt.
Þín lausn er friður hjartans, ei heljaraflið rammt.
Hann skildi frið sinn eítir að allir mætti finna
um eilífð ró og blessun og stríði jarðar linna.
Og miljomr hann fundu — og finna enn í dag,
þótt íjarri virðist sigur, var skipt um mannsins hag'
frá þeirri stund er guðdómsins geisli skein á foldu,
því gatan var þá sýnd er til himins lá úr moldu.
Frá dögun lífs á jörðu mörg dýrðleg stjama skein,
margt dásamlegt var hugsað, mörg trú og ást var hrein;
en Kristur þú ert sólin, ert króna lífs á meiði.
Þinn kraftur oss til ljóssins frá skugga duftsins leiði.
Hulda.
Þetta kvæði er nr. 677 í
sálmabókarviðbætinum. Breyt-
ingar nefndarinnar eru sýnd-
ar með feitu smáletri, og eru
þær allar gerðar í fullu heim-
ildarleysi. Auk heldur hefir
nefndin ort alveg nýtt upphaf
á kvæðið. Tveim! erindum er
alveg sleppt (3—4) og er það
auðvitað hátíðlegt hjá því að
flekka erindin með leirburði
nefndarmanna sjárfra:
í dag vér hátíð höldum í helgri gleði og þökk
og hmmaiöður prísa(!) vor hjörtu(!) barnsleg klökk.
Vér fögnum vorum meistara, mannsins blíða syni,
hvert minnsta barn sem gerði um eilífð sér að vini.
Kom, góði jarðargestur, með guðdóms himinljós
að grœða undir lífsins, að verma lijartans rós.
Kom, dagur kærleiks, ennþá að deyfa eggjar bltrar.
Kom, dagur guðs, að verma hvert strá, sem bei-st og titrar.
Næstu tvö erindin hefir nefndin fellt niður.
Kom enn með kærleiksboðskap, þú æðsti jarðarson,
kom enn til þjáðra bræðra með kærleik, trú og von.
þín einföld boðorð drottiun er allt sem þarf að halda
svo Eden verði á jörðu og kraftþrot myrkurvalda.
Síðustu þrjú erindin eru svo
lítið bjöguð, að ekki þykir
taka að sýna meðferð nefndar-
innar á þeim.
Þetta dæmi um vinnubrögð
nefndarinnar er af handa-
hófi tekið og víst ekki
það versta. Nú hafa ráð-
stafanir verið gerðar til
þess að bókin verði gerð upp-
tæk og er það sízt að lasta og
kynni að verða til þess, að bet-
ur yrði vandað til manna í
næstu sálmabókamefnd og
tekin upp sómasamlegri vinnu-
brögð við öflun efnisins. En
vel á minnst — dýrt mun
drottins orðið! Hver ber kostn-
aðinn af þessari einstöku
framkvæmd. Kirkjuráðið verð-
ur að sjá til þess, að því fé,
sem varið hefir verið til verks-
ins, verði skilað aftur refja-
laust. Heyrzt hefir, að það hafi
verið tekið úr — prestsekkna-
sjóði! Þ.
/