Nýja dagblaðið - 22.11.1934, Blaðsíða 2

2
N t J A
D
I 0
Fr»m«6knarféiag Reyk|avífcur
Aðalfundur
Framsóknarfélags Reykjavíkur verður haldinn í Kaup-
þingssalnum miðvikud. 28. nóv. og hefst kl. 8V* síðd.
Fnndaref ni:
1. Venjuleg aðalfundarstörf.
2, Störf skipulagsnefndar í atvinnumálum:
Jónas Jónsson alþingismaður.
Stjórnin
Hreinn Pálsson
syngur í Fríkirkjunni föstud. 23. nóv. kl. 8V2 e. hád.
I síðasta sinn.
Aðgöngumiðar fást hjá K. Viðar og Hljóðfærahúsinu.
PÁll Isólfeson við hljóðfærið.
15 ára afmælisfagnaður
Félags íslenzkra hjúkrnnarkvenna
verður laugardaginn 24. nóvember á Hótel
Borg kl. 9 síðdegis.
Þátttakendur vitji aðgöngumiða fyrir sig og
gósti til Maríu Maack, Þingholtsstræti 25, í
síðasta lagi föstudaginn 23. þ. m.
Skemmtineindin
Sltðalerllr tarna
A eftirtöldum svæðum og götum er
heimíit að renna sér á sleðum:
Austurbær:
1. Arnarhóll.
2. Torgið fyrir vestan Bjarnaborg frá Hverfis-
götu að Lindargötu.
3. Afleggjarinn af Barónsstíg sunnan við Sund-
' höllina.
4. Njálsgata frá Barónsstíg að Hringbraut.
5. Bragagata frá Laufásvegi að Sóleyjargötu.
6. Bjargarstígur milli Óðinsgötu og Bergstaðastr.
7. Tún Frímúrara (áður Thor Jensen) við Laufás-
veg og Skothúsveg.
Vesturbær:
1. Biskupsstofutún (norðurhluti).
2. Vesturgata frá Seljavegi að Hringbraut.
3. Gatan frá Bráðræðisholti nr. 39 niður að sjó.
Bifreiðaumferð um ofangreinda
götuhluta er jafnframt bönnuð.
Lögreglustjórinn í Reykjavík, 22. nóv. 1924
Gústaf A. Jónasson
settur
Fiskmálanefnd -
Fiskiráð
Áður hefir verið hér í blað-
inu sagt frá frv. meirihl. sjáv-
arútvegsnefndar um fiskmála-
nefnd, útflutning á fiski og
hag-nýtingu markaða. Var frv.
þessu vísað til 2. umr. í nd. í
gær. Sömuleiðis var vísað til 3.
umr. frv. um hið valdalausa
fiskiráð íhaldsins. í því máli
kom fram rökstudd dagskrá
frá Bergi Jónssyni þess efnis,
að með því frv. um fiskmálan.
m. m. o. fl. frv. réði betur fram
úr vandamálum sjávarútvegs-
ins heldur en þetta frv., skyldi
því vísað frá. Dagskrá þessi
var felld með 15 gegn 15 atkv.
Greiddu Framsóknarmenn og
jafnaðarmenn atkv. með dag-
.skránni. nema 2 (Bj. Ásg. og
Jör. Br.). Kvaðst Bj.Ásg. vilja
vísa frv. til 3. umr. Jörundur
Brynjólfsson sat hjá við þessa
atkvæðagreiðslu og fleiri í gær
með samkomulagi milli flokka
af því að einn íhaldsmann (J.
ól.) vantaði í deildina, og
myndi ella hafa verið farið
fram á það af íhaldsmönnum,
að atkvæðagreiðslunni yrði
frestað.
Verkamanna-
bástaðir
Eftir langar og harðar umr.
í báðum deildum Alþingis er
frv. atvmrh. um verkamanna-
bústaði orðið að lögum. Voru
þau afgr. í nd. í gær. Deilan í
þessu máli hefir staðið sérstak-
lega um eitt atriði, en það er,
hvort heimilt skuli að eitt eða
fleiri byggingarfélög á hverjum
stað, skuli hafa rétt til að lána úr
hinum sameiginlega byggingar-
sjóði. Upphaflega var í frv.
gert ráð fyrir að félag skyldi
vera eitt á hverjum stað, en
Hulda Garborg
Ein hin míkilhæfasta kona á Norðtirlöndum, ágætur rithöfund-
ur og menningarfrömuður með þjóð sinni. Með henni hverfur
siðasti fulltrui hinnar stórbrotnu kynslóðar Björnsons og Ibsens
Hún er nýlega látin. Og með
henni er horfin út í haf liðins
tíma síðasta lifandi minningin
um bókmenntafrægð Noregs
frá tímum hinna miklu skálda.
Þær eru nú allar dánar, kon-
ur rithöfundanna frægu:
Thomasine Lie, Susanne Ibsen,
Beate Kielland og Karoline
Björnson.
Og nú er Hulda Garborg
einnig horfin af þessum heimi.
Hún var sú af hinum fimm
konum, er mestan beinan þátt
tók í menningarbaráttunni,
bæði sem rithöfundur, uppeldis-
frömuður og þátttakandi í
leikmennt Noregs.
I Það var hún, sem kom á fót
„hinu norska leikhúsi" í Oslo,
; eftir að hún hafði ferðazt með
1
j dálítinn leikflokk og sýnt sjón-
leiki víðsvegar um landið.
Það var landsmálið og lands-
málsmenningin, sem Huld 1
Garborg- barðist fyrir, ásamt
manni sínum, Árna Garboi-g.
Fram í háa elli og til síðustu
stundar var áhugi hennar á
þessum málum jafn heitur og
logandi sem fyrr. Hulda var
íhaldið vildi gera þetta mál póli.
tískt og stofnaði á þessu ári í
orði kveðnu félag „sjálfstæðra"
verkamanna. Niðurstaða varð
sú um þetta deiluatriði, að að-
eins eitt byggingarfélag skuii
njóta hlunnindi samkv. 1. á
hverjum stað, en heimilt er að
stofna deildir innan hvers fé-
lags. Greiddu nú, að lokum,
allir íhaldsmenn í deildinni (og
Hannes) atkvæði gegn því, að
írumvarpið yrði að lögum.
Tíl söln
Verzlun R. P. Riis, Hólmavík, er til sölu við næstu ára-
mót, með eða án útistandandi skulda.
Húseignir miklar til móttöku iand- og sjávarafurða.. —
Landrými mikið. — Greiðsluskilmálar aðgengiiegir.
Steingrímsf jörður er talinn gullkista Húnaflóa.
Upplýsingar allar gefur undirritaður eigandi verzlunar-
innar, sem dvelur þessa viku á Hótel ísland.
p. t. Reykjavík 19. nóv. 1934.
Jóh. Þorstemsson
Foreldrafundur
veröur haldinn i Nýja Bió sunnudaginn 25. nóvember
kl. 2, að tilhlutun Barnavinafólagsins Sumargjafar.
Fundarefni:
/
1. isak Jónsson kennari: Siðgæðisuppeldi.
2. Barnaspítali, Magnús Stefánsson hefur umræður.
3. önnur mál.
Inngangur kostar 50 aura
St jórnin
dóttir málafærslumanns úr
austurhluta landsins. Til höf-
uðstaðarins kom hún um 1880
og tók þegar hugheilan þátt í
störfum og baráttu radikölu
landsmálsmannanna.
Þar kynntist hún- Áma Gar-
borg. Ekki löngu seinna gaf
hann út bók sína ,,Mannfolk“,
og um líkt leyti var hann rek-
inn frá starfi, er hann hafði
gegnt hjá ríkinu og stóð uppi
atvinnu- og efnalaus.
Þá giftu þau sig og reistu
bú í litlu hreysi, Kolbotnen,
uppi í Eystridal.
Hulda skapaði manni sínum
heimili, veitti magnmiklum
þrótti sínum inn í hugmyndir
hans og skáldadrauma og varð
honum ómetanlegur förunaut-
ur.
Og eftir það að hún var orð-
in ekkja, gaf hún út hina
stóru dagbók hans, barðist fyr-
ir hugsjónum hans og áhuga-
málum og leiddi þau fram til
sigurs. Sjálf var hún merkur
rithöfundur. Merkasta bók
hennar heitir: Þegar Heggur-
inn blómstrar, en sú síðasta
kom út rétt fyrir andlát henn-
ar og hét „Symra“ (nafn á
norsku vorblómi).
„Ég man síðasta kvöldið,
sem ég var á heimili Huldu
Garborg, Labraaten“, segir
Jörgen Bakdahl, sem ritað hef-
ir minningargrein um hana í
Politiken. „Hún hafði verið dá-
lítið þre.vtt og þegjandaleg um
kvöldið, en undir borðum var
sem yfir hana færðist nýtt líf.
Hún rifjaði upp atburði löngu
liðinna daga — úr lífi sínu og
manns hennar, frá baráttuár-
um þeirra í Oslo og sæludög-
um“.
„Brúður og brúðgumi í
hversdagsfötum, ásamt tveim
mönnum öðrum (vígsluvottum)
gengu inn á skrifstofu bæjar-
fógetans. Lítill skrifstofumað-
ur gekk móti gestunum og
spurði, hvers þeir óskuðu.
Þakk yður fyrir — þessi
dairia og ég óskum eftir að
verða gefin saman í hjónaband.
— Gerið svo vel og gangið
þama inn, bæjarfógetinn kem-
ur undir eins.
Stundu seinna gengum við
þaðan út sömu leið og við
komum. Nú höfðum við skjal
ineðferðis, er sýndi, að við
vorum gift. Og það er slíkt
skjal, sem mest er undir kom-
ið. Áður höfðum við verið
syndugar manneskjur, nú vor-
um við skír eins og gullið.
Og það hafði einungis kost-
að 5 krónur og 36 aura“.
Þetta var síðasta sagan, sem
Hulda Garborg sagði vinum
sínum — minningar gamalla,
erfiðra en hamingjufullra
daga.
Og nú hyllir Noregur eina
sína merkustu konu — látna.