Nýja dagblaðið - 07.04.1935, Blaðsíða 2

N t t A
Ð&GB1.A01Ð
2
Happdrætíi
Háskóla Islands.
Dregið verður í 2. flokki 10, april,
Vinningar í 2.—10, flokki eru samtala meira en ein miljón
A T H U G I Ð:
Endurnýjun fer fram til 9. apríl, En með því að endur-
nýjunarfrestur er nú liöinn, er umboðsmönnum frjúlst að
selja alla miða hverjum sem er. Þér eigið því á hættu, að
missa númer yðar, ef þér endurnýjið ekki straks.
Útgerðarmenn!
Urvals rullupylsur í heilum tunnum.
Kjötbúð Reykjavíkur
slmi 4769
Framsótnarfélag Reykjavíkur
og Félag ungra Framsóknarmanna
halda sameiginlegan fund annað kvöld 1
Sambandshúsinu kl. 8,30.
Hermann Jónasson forsætisráðherra hefur
umræður um þingmál,
Nýir meðlimir teknir í félagið.
Stjórnir félaganna.
- beastai -
í sinni röð er spaðkjöt frá okkur.
Höfum fyrirliggjandi í heilum, hálfum og okvart-tunnum
úrvals dilka- og sauðakjöt úr Dölum. af Hornströnd-
um, Langanesi og viðar.
Samband ísl. samvinnuíélaga
fiimi 1080 (4 linur).
20Stk . K0STAR kr. 135
(xullfoss
fer annað kvöld (8. aprfl) um
Vestmannaeyjar, til Aberdeen,
Leith og Kaupmannahafnar.
Farseðlar óskast sóttir fyrir
hádegi á mánudag.
M.s. Dronning
Alexandrine
fer í kvöld kl. 8 tfl Kaupm.-
hafnar (um Vestmannaeyjar
og Thorshavn).
Farþegar sæki farseðla fyrir
hádegi í dag.
Fylgibréf yfir vörur komi
fyrir sama tíma.
Tryggvagötu. Sími 3025.
Skipaafgreiðsld
Jes Zimsen
Tryggvagötu. - Sími 3025.
í dag frá kl. 3-4
Tónleikar
lrA kl. 4-5.
H) a n s a ð.
Dóttir okkar elskuleg, Katla Sigurðardóttir, and-
aðist f gær.
Guðrún Gísladóttir, Sigurður Einarsson.
Hverfisgötu 37.
|Margrét Jóaasdóttirj
frá Gufunesi.
Lífið er fljótt;
likt er það elding,
sem glampar um nótt,
ljósi, sem tindrar á tárum,
titrar á bárum. (M. J.).
Mannlegu lífi er líkt háttað
og lífi blómanna í ríki náttúr-
unnar; þau vaxa upp í ólíkum
jarðvegi við mismunandi skil-
yrði, sum á bersvæði, öinnur í
skjóli, sum falla í uppvextinum
i'yrir frostnæðingunum, önnur
ná fullum þrosk-a. Hversu líkt
og við menn. Enn hefir dauð-
inn verið mitt á meðal okkar,
og höggvið skarð í hópinn.
Við eigum erfitt með að trúa
því og ennþá erfiðara að skilja
það, að þessi unga vinkona
okkar, sem fyrir stuttu
var kát og heilbrigð og ræddi
við okkur um alla heima og
geima, liggi nú köld og föl á
líkfjölum — dáin — eins og
blómið unga. Sigð dauðans hef-
ir fellt hana til jarðar. Heila-
bólga varð henni að bana, sleit
af henni lífið á örskammri
stund.
Margrét sál. var aðeins 20
ára er hún dó, fædd 4. aprfl
1914, dáin 22. þ. m. og vantaði
því aðeins 14 daga á að hún
næði 21 árs aldri. Hún var fædd
á Efra-Hvoli í Hvolhrepp, dótt-
ir merkishjónanna Guðbjargar
Andrésdóttur og Jónasar
Björnssonar bónda í Norður-
Gröf á Kjalarnesi. Ung fluttist
hún með foreldrum sínum að
Gufunesi í Mosfellssveit og ólst
þar upp, og þeim stað unni hún
meira en nokkrum öðrum. 15
ára gömul fór hún í Laugar-
vatnsskólann og dvaldi þar tvo
vetur við nám, síðan fór hún í
Kvennaskólann í Reykjavík og
lauk þaðan prófi. Eftir það
dvaldi hún eitt ár heima hjá
foreldrum sínum, unz hún fékk
stöðu sem skrifstofumær hjá
Sláturfél. Suðurlands og hafði
starfað þar eitt ár er hún lézt.
Hún var skyldurækin og áhuga-
söm við starf sitt, og -henni
féll það sérstaklega illa ef eitt-
hvað það kom fyrir í hegðun
hennar eða framgöngu, sem
hún taldi miður eða órétt,
sómatilfinning hennar var
ákaflega næm og viðkværri. I
daglegri framkomu var hún
hæglát og prúð; ætíð þægileg,
en aldrei ofsakát, en þó glöð í
sinn hóp og dálítið glettin þeg-
ar því var að skipta. Hún var
annars afar dul og fíngerð, og
fáskiptin við ókunnuga og þess-
vegna héldu margir að hún
væri stolt. Fólk með hennar
skaplyndi er oft misskilið. Ég
var henni svo persónulega
'kunnug að ég skildi hana þó
við værum ekki alltaf á sömu
slcoðun. Við, sem þekktum
har-a bezt, stöndum höggdofa
andspænis þeirri alvarlegu stað_
reynd að hún sé horfin að
í ullu og öllu úr hópnum. Við
vissum að hún átti svo marga
drauma og vonir um framtíð-
ina — hún elskaði lífið og allt
hið fagra í tilverunni og teyg-
aði þann fögnuð, sem æska og
heilbrigði veitti. Hún var líka
auðugri en margir aðrir, því
hún átti ágætt heimili og var
einkabarn ástríkra foreldra,
er áttu þá æðstu ósk að lifa
og starfa fyrir hana. Hún var
augasteinn þeirra og sólar-
geisli, sem nú svo snögglega
hefir verið kippt burtu frá
þeim.
Nú sitja þau ein eftir í húmi
sorgarinnar, þegar árin fara
að færast yfir þau. Ég hljóðna
og mér vöknar um augu —
samúðaröldur rísa í sál minni,
en gagnvart djúpri og háleitri
hryggð, stendur maður svo
undarlega lítill og ráðalaus —
ég vildi geta rétt þeim höndinu,
en ég megna svo lítið, en ég
veit að þau eiga heilan sjóð af
dýrmætum minningum frá sam-
verustundunum og þær er.u
ljós, sem milda söknuðinn.
Guð styðji syrgjandi foreldra
og blessi minningu dótturinnar.
— Og við, vinir hennar, vitum
að nú muni henni líða vel —
því „þeir, sem guðirnir elska,
deyja ungir“.
28. marz 1935.
A. B.
(í'ilu-cimiilcriiðu
eldhúsáhðldin
eru komin
Þeir, sem beðið hafa eftir
þessum vörum, eru vin-
samlega beðnir að koma
sem fyrst. Birgðirnar eru
því miður af mjög skorn-
um skammti.
H.Biering-
Laugaveg 3.
Sími 4550.