Nýja dagblaðið - 05.05.1935, Blaðsíða 2

2
N Ý J A
DAOBLABIB
Kaupum flöskur
Viðtal við ICrlstmann Guðmundsson
0
Framh. af 1. síðu.
frá mánudagsmorgni til föstudagskvölda, en þó aðeins
Portvín, Sherry og Akvavit-flöskur.
Afengisverzlun ríkisíns
Nýborg
Bifreiðastjórafélagið Hreyfill
Fundur verður haldinn að Hótel Borg mánudag-
inn 6. þ. m. (annað kvöld) kl. 12 á miðnætti.
Stjórnin
Bökunardropar
Hárvötn
Áfengisverzlun ríkisins hefir samkvœmt lögum
einkarétt á tilbúningi ilmvatna, hárvatna og bök-
unardropa hér á landi.
Áfengisverzlimin hefir ennfremur einkarétt á inn-
flutningi frá útlöndum á þessum vörum.
Eldri framleiðendum hér á landi á bökunardropum
hefir verið veittur tiltekinn frestur til þess að
selja birgðir sínar.
Frá 1. júní 1935 er verzlunum ófrjálst að kaupa
þessar vörur annarsstaðar en hjá
Afengisverzl. ríkisins
öllum þeim löndum, sem ég hefi I
ekki samband við sjálfur.
— Að hvaða ritverkum
starfið þér nú?
— Ég er nú að skrifa stóra
skáldsögu, sem kemur út í
haust. Auk þess vinn ég jafn-
framt ajð 4 stórum verkum,
sem' koma á næstu árum. Flest-
ar þessar bækur verða talsvert
ólíkar því sem ég hefi skrifað
fyr; en það eru! allt sjálfstæðar
sögur, — án sambands hver
við aðra. Tvær þeirra gerast
ekki á Islandi.
— Ætlið þér að skrifa
margra binda samstæð verk
iim Island?
— Nei, samstæð fleiri binda
verk um Island hefi ég
aldrei hugsað mér að skrifa.
— Annars hefi ég margt á
prjónunum annað en hér er tal-
ið, en það bíður síns tíma.
Meðal annars nokkur leikrita-
efni!
Kristmann vill vera ís-
lendingur með íslenzka
hugaun.
— Hvort finnst yður, að þér
séuð Norðmaður eða Islend-
ingur?
— Ég er Islendingur,
en ennþá skrifa ég einungis á
norsku.
— Hversvegna urðuð þér
rithöfundur?
— Ég hefi verið skáld, eða
að minnsta kosti v i 1 j a ð
vera það, alla mína æfi. En urn
eitt skeið, á 16 ára aldri, hætti
ég að mestu að yrkja, og gerð-
ist verzlunarmaður. Þó gat ég
ekki staðist lengi án þess að
fást við skáldskapinn; — en
skáldskapur og kaupmennska
Útvarpsnotendum hefir, síðan Útvarps-
stöð íslands tók til starfa, fjölgað mun
örar hér á landi, en í nokkru öðru
landi álfunnar. Einkum hefir fjölgunin
verið ör nú að undanförnu. ísland
hefir nú þegar náð mjög hárri hlut-
fallstölu útvarpsnotenda og mun eftir
því sem nú horfir, bráðlega ná hæstu
tölu útvarpsnotenda, miðað við fólks-
fjölda.
Verð viðfazkja er Iazgra hér á
landí en í öðrum löndum.
Takmapkið er: Viðfæki
inn á hverf heimili
Viðtækjaverzlunin veitir kaupendum
viðtækja meiri tryggiagu um hagkvœm
viðskipti en nokkur önnur verzlun
mundi gera, þegar bilanir koma fram
i tækjum eða óhöpp ber að höndum.
Ágóða Viðtækjaverzlunarinnar er lög-
um samkvæmt eingöngu varið til rekst-
urs útvarpsins, almennrar útbreíðslu
þess og til hagsbóta útvarpsnotendum.
Viðiækjaverzlun píkisins
Lækjargöfu 10 B Simi 3823
hafa einatt verið talin fara illa
samán, þó hvorttveggja sé gott
og nytsamt starf!
— Hefir nokkurt atvik í lífi
yðar haft sérstök áhrif á rit-
störf yðar? ’
— Það hefir miargt komið
fyrir mig, sem hefir haft áhrif
á ritstörfin; ég held ég megi
segja að flest sem hendir
mig hafi einhver áhrif á þau,
að meira eða minna leyti. En
þ ö r f i n a til að skrifa hefi ég
alltaf haft, og hún hefir ráðið
mestu um það, að ég gerðist
rithöfundur. — Það hefir auð-
vitað haft mikla þýðingu fyrir
mig að lifa í Noregi og skrifa
á norsku. Mér þykir vænt um
Noreg og norska þjóð. Ég hefi
lært mikið af Norðmönnum,
og þeir hafa tekið mér vel.
Fyrir það kann ég þeim miklar
þakkir. Ef ég færi héðan al-
farinn, mundi ég áreiðanlega
lengi þrá þetta fagra land, og
það fólk, sem1 ég hefi verið
á meðal meiri hluta æsku
minnar. Á hinn bóginn er ég
íslendingur, og verð því ís-
lenzkari sem ég eldist og þrosk-
ast meir. Og ég vona að hugur
og hjarta beri míns heima-
lands mót, bæði nú og síðar.
K. G. talar um bók-
menntirnar „heima“ og
„gömlu kunningjana“,
sem líka voru skáld.
— Hvaða áht hafið þér á
nýjustu bókmenntum, sem
skrifaðar eru á íslenzka tungu?
— Ég þekki af harðri eigin
leynd kjör íslenskra rithöf-
unda á Islandi. Þau: erU ekki
glæsileg; — en munu þó hafa
skánað nokkuð síðan ég fór úr
landinu? — Það er alveg
undravert, hvað við eigum
miklar og góðar bókmenntir,
þegar tekið er tillit til þess
hvað sölumarkaðurinn er lítill,
og kostur skáldanna þröngur.
— Halldór Kiljan Laxness er
lithöfundur, sem sérhver þjóð
mundi stolt af að eiga; eng-
inn annar skáldsagnahöf., sem
a íslenzku ritar, þolir neinn
samanburð við hann. Stíll hans
og málsnilld eru framúrskar-
andi. — Guðmundur Hagalín
þykir mér góður, þegar hon-
um tekst upp, og margir hinna
yngri hafa efnilega skáldgáfu.
— „Síðasta fullið“ eftir pró-
fessor Sigurð Nordal, og prósa-
ljóð hans: „Hel“, er hvor-
tveggja dýrmætur skáldskapur,
og ekki má gleyma þulunni
hans, sem kom í „Iðunni“ hér á
árunum. Annars eigum við á
íslenzku 1 ý r i k, sem margar
þjóðir geta öfundað okkur af:
Einar Benediktsson, Stefán frá
Hvítadal, Davíð frá Fagra-
skógi, Tómas Guðmundsson,
Jón Magnússon, — fyrir nú
utan allt hið eldra, og að
ógleymdum snilldarþýðingum1
Magnúsar Ásgeirssonar á út-
lendum1 ljóðum. — En mikið
hefir farið í súginn af góðum
gáfum á íslandi. Oft hugsa ég
um gamla kunningja, sem) voru
mér samtíða í Reykjavík;
ýmsir þeirra höfðu frumlega
I dag trá kl. 3’/»—5:
Tónleikar.
Nýjung! Nýjung!
Herpusöló
Míbb Perresa
Gullfoss
fer á þriðjudagskvöld (7.
maí) kl. 8 um Vestmanna-
eyjar beint til Kanpmanna-
hafnar.
Farseðlar óskast sóttir
fyrir húdegi í dag.
Goðafoss
fer á miðvikudagskvöld (8.
maí) í hraðferð vestur og
norður.
Freðfiskur
Nú er hann kominn á
markaðinn beinlausi
freðfiskurinn frá Súg-
andafirði.
Lúða.
Steinbítsriklingur.
Þorskur.
Páll Hallbjörns
Laugaveg 55
Sími 3448
og ríka skáldgáfu', en hvað
varð þeim úr henni? Fátækt
og umkomuleysi neyddi þá inn
á. aðrar brautir, og skáldskap-
inn urðu! þeir að leggja á hill-
una. Þó hafa tveir þeirra gefíð
út góðar bækur síðar, þeir
Sigurður Gröndal, og Guð-
mundur Frímann; — hinn síð-
arnefndi undir dulnefni. — Þeir
gætu báðir orðið góð skáld, ef
þeir hefðu næði til að helga sig
ritstörfum. Og svo mun um
marga fleiri, segir Kristmann
Guðmundsson að síðustui.
Z.