Nýja dagblaðið - 23.05.1935, Blaðsíða 1

Grásteinsböllin, sem sennilegt er a3 danska rikið gefi krónprinz-
hjónunum á brúðkaupsdegi þeirra,
Gifting Friðriks ríkisarfa
og Ingríðar prinsessu fer franl
í Stokkhólmi á laugardaginn og
verður útvarpað.
Ákveðið hefir verið, að
reyna að endurvarpa hérna og
var í gær verið að ganga þann-
London kl. 16, 22-/5. FÚ.
Heildarniðurstöður ræðu
þeirrar, er Hitler hélt í Ríkis-
þinginu í gærdag eru sem hér
segir: hann lýsti því yfir, að
Þýzkaland væri reiðubúið til
þess, að taka þátt í sameigin-
legum samningum um öryggis-
mál; Þýzkaland myndi halda
Locarnpsamningana á meðan að
örinur ríki héldu þá; að Þýzka-
land væri reiðubúið 'tiil þess
að gerast aðili í alþjóðasamn-
ingum um styrk loftflota; að
Þýzkaland mundi taka upp þá
stefnu, að ráðast ekki á nokk-
urt ríki, en þó væri Lithauen
undanskilið slíku loforði; að
Þýzkaland væri reiðubúið til
þess, að taka þátt í samvinnu
við aðrar þjóðir um að eim
angra ríki, sem réðist með
ófriði á annað.
Að því er að vígbúnaði lýt-
ur, lýsti hann því yfir, að
Þýzkaland mundi fallast á
hvaða uppástungur, sem fram
kæmu um takmörkun her-
skipastóls, þar á meðal algert
afnám kafbáta; að því er lyti
að vígbúnaði á landi væri
Þýzkaland reiðubúið til að af-
nenia þung stórskotatæki, sem
einkum væru ætluð til árása,
og mundi afleiðing slíks sam-
ið frá nýju viðtökustöðinni í
Gufunesi, að hægc væri að nota
bana til móttöku. Er það í
fyrsta sinn, sem hún verður
reynd opinberlega. Hefir hún
ekki enn fengið þann möttak-,
ara, sem henni er ætlað að
komulags vera fullkomið ör-
yggi til handa Frakklandi.
Hinsvegar taldi Hitler það
vafamál, hvort unnt væri að
takmarka loftflota, undir nú-
verandi kringumstæðum, en
eigi að síður væri Þýzkaland
reiðubúið til þess að taka þátt
í samningum um takmorkun
vígbúnaðar í lofti, og loftvama-
bandalag.
Þá lagði Hitler mikla áherzlu
á það, að tryggja þyrfti það, að
ekkert ríki blandaði sér í mál-
efni annars, svo að sjálfstæði
þess væri hætta búin, en sú
regla yrði þó að ná til allra
undantekningarlaust, og jafn-
rétti í einu sem öllu væri úr-
slitakostir, sem Þýzkaland setti
fyrir alla samvinnu við önnur
ríki.
Áður en komið gæti til mála,
að Þýzkalarid gengi á ný í
Þjóðabandalagið, yrði það að
hafa viðurkennt þessa jafn-
réttiskröfu Þýzkalands, að öllu
leyti. Sá væri grundvallarmun-
urinn á Þjóðabandalagssáttmál-
anum, og Versalasamningun-
um, að hinn fyrrnefndi gerði
ráð fyrir þessu jafnrétti þjóð-
anna, en hinn síðarnefndi skipti
beim í sigurvegara og sigraða.
Framh. á 4. síðu.
hafa, en notast í þetta sinn við
áhöld frá ríkisútvarpinu.
Útvarpið hefst kl. 914 og
stendur fram til hádegis.
Verður þá nokkurt hlé þangað
til kl. lJ/2 e. h. að það hefst
að nýju.
Fjeldsted læknir
handsamar þjóf
Um eittleytið í fyrrinótt
\arð Daníel Fjeldsted læknir,
Aðalstræti 10, var við þrusk
niðri í Matstofunni, sem er í
f-ama húsi. Þótti honuím senní-
legt, að um innbrotsþjóf væri að
læða, brá sér út og fór rann-
sóknarferð kringum húsið.
Þegar hann kom inn í portið
bak við húsið stóð heima, að
þjófurinn var að skríða út um
kjallaradyr, sem þar ern.
Stöðvaði DaníeL þegar för hans
og kallaði upp til konu sinnar
og bað hana að gera lögregl-
unni. viðvart. Komu nokkrir
lögregluþjónar á vettvang inn-
an nokkurs tíma og hélt Daníel
á meðan vörð um þjófinn, sem
ekki sýndi neinn mótþróa.
Maðurinn, sem framdi inn-
brotið, heitir Júlíus Jónsson og
hefir verið refsað oft áður fyr-
ir þjófnað og innbrot. Telur
lögreglan hann einna skæðast-
an í hópi þeirra vandræða-
manna, sem hún hefir átt í
höggi við.
Ásmundur Sveinsson mynd-
höggvari er nýkominn frá Par-
ís. Kom hann heim með Detti-
fossi á sunnudaginn var. Hanri
Ásmundur Sveinsson.
er gajnalkunnugur í París,
dvaldi þar þrjú ár, 1926—
1929. En þessi ferð hans þang-
að suður var aðeins fljót kynn-
ingarferð.
Nýja dagblaðið hafði tal af
Ásmundi í fyrradag og spurði
hann tíðinda úr ferðinni.
— Hefir þú verið lengi í
þessari ferð?
— Ég verð nú að hugsa mig
um, segir Ásmtmdur. Ég fór
utan með Selfossi, ja það gekk
nú dálítið í snúningum að
leggja af stað, ég held að ég
I samráði við stjórn Islenzku
vikunnar á Suðurlandi hefir
fröken Helga Thorlacius ákveð-
ið að halda matreiðslunám-
skeið í Reykjavík — aðallega
matreiðslu á íslenzkuni ætijurt-
um — er standi yfir í eina viku
hvert. Hið fyrsta hefst mánu-
daginn 27. þ. m.
Námsskeiðin verða haldin í
Kirkjustræti 12, þar sem áður
var Rannsóknastofa Háskólans,
og leggur ríkisstjórnin húsnæð-
ið til ókeypis.
Um| starfsemi fröken Helgú
Thorlaeius hefir dr. med. Skúli
V. Guðjónsson í Kaupmanna-
höfn skrifað eftirfarandi:
„Fröken Helga Thorlacius
hefir skýrt mér frá starfsemi
sinni við hagnýtingu ýmsra ís-
lenzkra matjurta, matreiðslu
þeirra o. s. frv., og kennshi-
hafi lagt af stað 22. marz. —
Komið var á nokkrar hafnir í
Færeyjum og komið við í Ab-
erdeen. En svo fór skipið líka
alla leið til Antwerpen, og
þaðan er nú orðið skammt til
Pai'ísar.
— Var ekki ferðin góð?
— Jú, það held ég, hressing
var nú að ferðinni, maður.
Annars varð ég að sumu leyti
fvxir vonbrigðum. Á París
ixefir orðið mikil breyting, síð-
an ég dvaldi þar. Ég saknaði
útlendu ferðamannanna, sem
þá gáfu borginni svip og líf —
og peninga. Þá var tiltölulega
ódýrt að búa í París og útlend-
ingarnir komu þangað í hundr-
uðum þúsunda, fátækir og rík-
ir, námsmenn og kaupsýslu-
menn og vísindamenn, spila-
gosar og listamenn — umfram
allt listamenn. Nú er fraxxkinn
hár, borgin dýr fyrir útlend-
inga, kaffihúsin hálftóm, um-
ferðin miklu minni en áður,
götulífið fjönninna, útlendu1
listamannanna gætir lítið, og
listamennirnir heima fyrir láta
minna á sér bera. Þjóðin er um
margt óánægð og kvíðandi.
— Búast Frakkar við ófriði?
Já, það er mikið talað uhi
komandi stríð. Menn eni
hræddir um, að ekki verði hjá
því komizt. Mörgum stendur
Framh. á 2. siðu.
starfi sínu á þessu sviði. Margt
af þessu var mer áður kiumugt
af afspurn og af íslenzkum
blöðum.
Margar jurtir voru fyr á
timum notaðar til manneldis
vanalega tilreiddar á mjög ein-
faldan hátt. Telja má það aft-
urför að þetta hefir að mústu
lagzt niður á síðari árulm. Or-
sökin til þess hefir meðfram
verið sú, að tilreiðslu þessara
jurta hefir verið svo ábótavant,
að matur úr þeim þótti ekki
góður.
Sennilegt tel ég að mlkill
hagnaður gæti orðið af því, ef
almenningur notaði m'eira en
gert er íslenzkar jurtir til
manneldis, og alveg tel ég það
víst að slíkt myndi bæta fæðu
almennings stóxum frá heilsu-
Framih. á 4. síðu.
Áhrifin af ræðu Hitlers
Islenzkar ætijurtir
— Natreíðslukennsla —