Nýja dagblaðið - 23.05.1935, Blaðsíða 2

2
N Ý J A
D A G BLABI9
Bústaða-
skipti
Þeir, sera hafa flutt búferlum, og hafa innanstokks-
muni sína brunatryggða hjá oss, eru hérmeð áminntir
um að tilkynna oss bústaðaskipti hið allra fyrsta,
Virðingarfyllst,
SjóYátryggingarfélag Islands h.f.
BRUN ADEILD
Eimskip, 2. hæð. Sími: 1700 (3 línur)
Góð mynd
verður því að eins góð, að kunnátta sé til staðar við
framköllun og kopiering, sem þarf að vera nákvæm
og skörp.
Látið okkar útlærða myndasmið búa til myndir
fyrir yður.
F. A. Thiele,
Austurstræti 20.
Revkjavík - Akurevri
ierðir alla þriðjudaga. timmtudaga og laugardaga.
Afgreiðsla í Reykjavík
á Bitreiðastöð Islands
Simi 1540.
Bifreiðasiöð Akuveyvav.
Prjónavélar
Husqvarna-
prjöiiavélar
eru viðurkenndar
iyrir
Þó er verðið
ótrúlega lágt
Samband ísl. samvinnufélaga
Asmundur Sveinsson nýkominn frá Paris
Framh. af 1. síðu.
uggur af kapphlaupinu um víg-
búnaðinn. En allir óska eftir
friði og engu öðru. Ég heyrði
engan óska eftir stríði, en ég
er hins vegar viss um að
Frakkar eru ráðnir í að taka
því með þreki, er að höndurn
ber.
— Söknuðu menn ekki ferða-
mannanna og fjörsins, er þeim
íylgdi?
— Jú, allir, sem ég- talaði
við. En ég hitti líka helzt fyr-
ir þá, sem á einhvern hátt hafa
atvinnu sína og lífsframfæri í
sambandi við ferðamennina.
Og allir vilja hafa atvinnu,
sem gefur peninga, maður. Ég.
heyrði menn tala um', að það
þyrfti að fella frankann í verðí
og að bæði framleiðendur og
verkamenn óskuðu þess og
tryðu, að það myndi skapa
aukna atvinnu, fjörugra við-
skiptalíf. Og að minnsta kosti
mundi koma miklu fleira af út-
lendum ferðamönnum til Par-
ísar. Annars hélt ég að þú vild..
ir spyrja um listirnar en ekki
þessi leiðinlegu efni.
— Jæja, hvað segir þú þá
um iistirnar í París?
— Já, ekki er nú ófimlega
spurt. Það var aðallega mynd-
höggvaralistin, sem ég athug-
aði. Söfnin eru auðvitað sömi
og áður. Mér þótti furða, hvað
lítið þar hafði breytzt og
bætzt við. En á smekk fólksins
og hugðarefnum listamann-
anna er orðin mikil breyting.
Iástin er aftur að verða raun-
særri, dýpri og kyrrlátari en
fyrst eftir ófriðinn og allt
fram til 1930. Umbrotin, öfg-
arnar og- byltingaandinn er
minni. Það er list friðarins,
sem aftur er að gróa og ná
þroska. Meðal myndhöggvara ?'
París gætir nú m'est tveggja
neménda Rodins, Maillal og
Despian, sem báðir eru orðnir
rosknir ménn, og tók hvorugu'r
verulegan þátt í öfgunulm fyrst
eftir stríðið. Annars finnst
mér Rodin*) gnæfa yfir alla
franska myndhöggvara, og
mér fannst enn meira til um
hann nú en nokkru sinni fyrr
og ef til vill er það að ein-
hverju leyti fyrir áhrif frá
andrúmsloftinu í París núna.
— Gætti ekki neinna ungra
myndhöggvara?
*) Rodin dó 1917, nærri áttræð-
ur að aldri. t
— Nei. Hinsvegar má vel
vera, að þeir séu' til og vinni í
kyrrþei. Frakkar eru yfirleitt
rnjög gætnir að hampa ungum
mönnum, og á venjulegum tím-
um koma þeirra beztu lista-
menn ekki verulega fram' eða
ná viðurkenningu, fyrr en á
miðjum aldri eða síðar, er þeir
hafa náð fullum þroska.
— Komstu ekki víðar en til
Parísar?
— Jú. Á heimleiðinni dvaldi
ég 4 daga í Bríissel og hafði
stutta viðdvöl í London. Ég sé
eftir, að ég kom ekki fyrr til
Brússel og var þar lengur. Þar
var lika ódýrt að dvelja, vegna
verðfellingar belgans. Ég varði
öllum tímanum þar til að skoða
heimssýninguna. Sumar deild-
irnar hafa ekki verið opnaðar
enn, en mér vannst ekki nærri
tími til að skoða það sem þar
var að sjá. Sýningin er að vísu
aðallega iðnsýning og vöru-
sýning, en þar fór ég fljótt yf-
ir sögu. En það er jafnframt
alþjóðleg listasýning. Á lista-
sýningunni fannst m'ér mest til
um frönsku salina og þar næst
þá dönsku. (Ég tók nú auð-
vitað aðallega eftir höggmynd-
unum). Sérstaklega áttu þeir
Kai Nielsen og Utzon Frank
þar ágætar myndir. Því miður
fundust mér mínir gömlu læri-
meistarar, Svíamir, vera að
verða eftir tímanum. Og yfir-
leitt fannst mér ekki m'argt
um myndhöggvaralist annara
en Frakka og Dana þama á
sýningunni.
Annars þótti mér sýningin
stór-merkileg. Allar Norður-
landaþjóðimar, nema við ís~
lendingar, höfðu þarna mynd-
arlegar sýningardeildir. Ég
held, að það hljóti að hafa ver-
ið misskilningúr á þessari
miklu auglýsinga. og markaðs-
leitaöld, að taka ekki þátt í
sýninguhni. Ég sá þar ekkert
frá Islandi, nema ef telja
mætti útgáfur Ejnars Mu'nks-
gaards á fomum íslenzkum
handritum, sem þama voru til
að sýna „Udviklingen af det
danske Sprog“. Annars vil ég
taka það fram1, að ég segí ekki
frá þessu af áreitni við Dani
eða Munksgaard, því að útgáf-
urnar eru ágætar og sýna virð-
ingu fyrir ísl. fornmenningu,
heldur segi ég frá þessu til að
benda á, að þess er engin von,
að aðrir verði til að *halda uppi
virðingu okkar, ef við gerum
það ekki sjálfir.
HvalYeiðar Norðmanna í bættu staddar
Svíap hafa í hyggju að koma uppöflugum hvalveiðaflota
FRÁ FRÉTTARITARA
nýja dagblaðsins.
Osló í maí.
Það hefir vakið nokkuin
ugg meðal norskra hvalveiða
manna, að ákveðið hefir verið
að stofna nýtt og öflugt hval-
veiðafélag í Svíþjóð. Lætur fé-
lagið smíða risavaxig hval-
veiða-móðurskip í Bremen.
Verður m'óðurskip þetta 33 þús.
ionn (deadweight) að stærð og
að öllu leyti svo vandað sem
kostur er. Aúó þe;ss á samtímis
að byggja 9 hvajveiðaskip og
verður hvert þeirra með 1200
I. H. K. vél. Byggingarkostnað'_
ui móðurskipsins: og hvalveiða-
skipanna mun verða um’ 13
milj. kr. Eiga sl> ápin öll að vera
fullgerð 1. júlí 1936.
Norskir hvalveiðamenn halda
því fram, að nú þegar séu
starfrækt fleiri móðurskip og
hvalveiðaskip en heppilegt
rnegi telja og sé hætta á því,
að hvalnum verði útrýmt,
nema því aðeins að veiðarnar
verði takmárkaðar nú þegar.
Einnig er álitið að þessi nýi og
óflugi hvalveiðafloti múndi
hafa slæm áhrif á verðlag vör-
unnar, því framleiðslan er þeg-
ar meiri en heppilegt verður
talið.
Norska ríkisstjórnin hefir
skrifað þessu nýja sænska
hvalveiðafélagi og ráðlagt því
ákveðið að hætta við byggingu
rnóðurskipsins. S|am|tímis ráð-
leggur stjómin norskum hval-
veiðafélögum að bindast sam-
tökum um frekari takmörkun
veiðanna. Ef hvalveiðafélögin
verða ekki á eitt sátt í þessu
efni, hefir stjórnin í hyggju að
koma í kring lögskipaðri tak-
mörkun hvalveiðanna. Norsku
hvalveiðafélögin hafa áður
ákveðið að takmarka veiðamar
við 200 þús. föt á ári, en nú
er þetta ekki álitið nægilegt.
Auk þess verður ástandið
miklu alvarlegra, þegar sænska
félagið nýja hefur starfsemi
sína, því álitið er að fram-
leiðsla þess geti orðið um 200
þús. föt á ári.
Fjöldi norskra hvalveiðaskipa
eru algerlega hætt veiðúm og
gert er ráð fyrir að þeim fari
fjölgandi. Z.
Norðmenn hraddir
um maíjesíldapmapkað
sinn í Þýzkalandi
FRÁ FRÉTTARITARA
NÝJA DAGBLAÐSINS.
Osló í maí.
í fyrra var töluvert fram-
leitt af matjessíld í Noregi til
að selja á þýzkan markað. Var
r.ægur markaður fyrir þessa
vöru í Þýzkalandi, því gæði
síldarinnar voru yfirleitt mikil.
Verð norskrar matjessíldar í
Þýzkalandi var hátt saman-
borið við það, sem t. d. skozk
matjessíld var seld. Kom þetta
mikið til af því, að innflutn-
ingur norskrar mat j essíldar
var frjáls. Þ. e. a. s. að yfir-
færsluleyfi fengust alltaf tafar_
laust. En aftur á moti |,var
miklum erfiðleikum bundið um
innflutning skozkrar matjes-
síldar sökum greiðsluhafta.
Nú er útlit fyrir að norsk
matjessíld muni falla töluvert í
verði á þýzkum markaði. Þó
er gert ráð fyrir, að márkaðar
verði hagkvæmur þar áfram,
ef lögð verður áherzla á að
vanda verkun síldarinnar.
Norðmenn byrjuðu í fyrra,
að selja til Þýzkalands matjes-
síld, sem þeir veiddu við Is-
land. Fékk vara þessi ágæta
dóma. Er því gert ráð fyrir,
að Norðmenn geti á þessu ári
selt mikið af matjessíld, sem
veidd sé við strendur Islands,
á þýzkum markaði. L Z.